Lover Not A Fighter (Persian Translate) | Vkook, Yoonmin, Namjin

Chapter 11

"هیونگی؟ هیونگی، بیدار شو!"

تهیونگ چیز نامفهومی رو زمزمه کرد. حس عجیبی داشت. انگار که زیر آب بود، تمام اطرافش تاریک بود و صداهای اطرافش محو بودن.

"ته ته، لطفا!"

این قطعا صدای جونگوک بود. ابروهای تهیونگ با گیجی درهم رفتن. چرا صدای پسر انقدر ناراحت بنظر میرسید؟

"جونگوک، شاید بهتره بذاریم استراحت کنه."
جئون!

قلب تهیونگ با شنیدن صدای مرد وحشیانه شروع به تپیدن کرد.

اون اینجا چیکار میکرد؟

میخواست به جونگوک آسیب بزنه؟

اضطراب وارد ذهن تاریکش شد. احساس سرما میکرد و بدنش خشک بود. روی یه میز بود؟
بزحمت چشمهاش رو باز کرد.

حالت تهوع شدیدی به سرعت سراغش اومد و نزدیک بود همون لحظه بالا بیاره. درد ضعیفی رو پشت سرش حس میکرد که با بلند شدنش توی کل بدنش جریان پیدا کرد.

آروم سرش رو چرخوند و با جونگوک چشم تو چشم شد.

چهره ی پسر کوچیکتر با هیجان روشن شد، "هیونگی!"

پسر جلو پرید، دستهاش رو دور شونه های تهیونگ حلقه کرد و سرش رو توی گردنش فرو کرد.

تهیونگ از دردی که با بغل جونگوک توی کمرش پیچید اخمی کرد، اما چیزی نگفت. بجاش دستهاش رو بالا آورد و اون هم در مقابل پسر رو بغل کرد، چشمهاش رو بست و عطر وانیلی تنش رو نفس کشید. بهش حس آرامش و خونه بودن رو میداد.
'اون خوبه. من خوبم. اون خوبه، پس من هم خوبم،'

تهیونگ توی ذهن خودش تکرار کرد و سعی کرد اشکهاش رو پس بزنه. جونگوک خوب بود.

یکدفعه متوجه شد که پسر کوچیکتر داره میلرزه. با ترس از افکارش بیرون اومد و خودش رو عقب کشید.

"بیبی، چی شده؟" تهیونگ با دیدن اشک های روی گونه های جونگوک وحشت زده پرسید.

"ته ته من رو ترسوند!" جونگوک میون هق هق سکسکه کرد و با ضربه ای به شونه ی تهیونگ، سعی کرد بهش نشون بده که چقدر ناراحته.

"ببخشید بیبی، نمیخواستم نگرانت کنم،" تهیونگ با حس خیلی بدی زمزمه کرد. مونده بود چرا

جونگوک اونجا بود؟

چرا جئون اجازه داده بود پسرش، کسی که ذهنیتی بچگانه داشت رو اونجا بیاد و کسی که دوستش داره رو توی این وضعیت ببینه.

جونگوک فین فین کرد و سرش رو تکون داد، "ته ته دیگه نمیتونه اینکارو بکنه، باشه؟ نمیتونه اینکارو با گوکی بکنه!"

تهیونگ بی نفس خندید. میترسید قلبش از اون همه علاقه ای که نسبت به این پسر دوست داشتنی داشت بایسته.