MELEZ

-34-

"Kumsal rahat dur!"

Beni elinin tersiyle üzerinden iteceği sırada aklıma gelen son şeyi ve şuanki pozisyonumuzla yapabileceğim tek şeyi yaptım.

Bulut'un yüzünü iki elimin arasına alıp tereddüt etmeme izin vermeden dudaklarına değdirdim dudaklarımı.

Donup kalmıştı. Gözlerini kocaman açmış bana bakarken ben gözlerimi kapayıp dudaklarımı daha da bastırdım dudaklarına. O hala hareketsiz duruyordu. Bu yaptığımdan dolayı daha sonra utançtan ölücektim biliyorum ama başka çare bırakmamıştı. Fırsattan istifade Aaron'ın ölü olup olmadığını kontrol etmeye karar verdim.

Beni duyuyor musun?

...

Hey!

...

Aaron? İyi misin?

...

Öldün mü yoksa!

Tam dudaklarımı Bulut'dan ayırıp Aaron'a koşmak için hamle yapıcakken Bulut'un kafamı eliyle bastırıp beni öpmeye başlaması bir oldu. Ama neyseki sonunda o sesi duyabildim.

'Ölmedim Kumsal.'

İçime koca bir kova buzlu su dökülmüştü.

Aptal mısın sen ya! Nie cevap vermiyorsun o zaman?

'Yaptığın şeye bakar mısın Kumsal?'

Ne var! Seni kurtarıyoruz burada. Hem ne alaka. Bunun yüzünden mi cevap vermedin?

'Evet ne var? Olamaz mı!'

Ya ne saçmalıyorsun sen? Şuan trip filan mı atıyorsun? Bana ne yapmam gerektiğini söyle. Seni nasıl kurtarabilirim?

'Kendin düşün.'

Kendim düşünebilseydim sana niye sorayım?

'O ZAMAN KALK ÖNCE ŞU HERİFİN ÜSTÜNDEN LAN. YETER!'

Aaron inanamıyorum sana ya! Şuan çok saçmalıyorsun. Ne durumda olduğumuzun farkında değil misin? Zamanımız yok. Yaptığım şeye bayılıyorum mu sanıyorsun?!

'EĞER SEN ONUN ÜZERİNDEN ŞİMDİ KALKMAZSAN EN UFAK BİR SEY SÖYLEMEM!'

Göz devirerek Bulut'dan ayrıldım. Gözlerimin içine bakan ve az önceki sinirinden eser olmayan Bulut'u görünce rahatlamıştım. Yinede zaman kaybetmemeliydik.

Aaron hemen anlatmaya başlasan iyi olur.

'Bulut senin annenin babasından -yani deden oluyor kendileri- benim üzerimde kullandığı zehri çalmış. Anladığım kadarıyla açık bir yaraya sürüldüğü zaman etki ediyor sadece. Yaralarıma sürdüler ama iyileşmek üzere yaralarım. Yani yaklaşık yarım saat sonra kendime geleceğim. Senin bu yarım saatte yapabileceğin tek şey onları oyalamak. Bizi kurtarabilecek kadar akıllı olmadığın için böyle planlara girişmiyorum bile. Hadi bol şanslar.'

Yarım saat mi! Ama bu çok fazla. Ne yapabilirim ki yarım saat boyunca.

'Ha bu arada oyalamak için az öncekine benzer şeyler yapmaya kalkışırsan şuradan kalktığımda olacakları tahmin etmek istemezsin.'

Allah Allah yaparsam ne olurmuş?

'Daha beterlerini üzerinde denerim.'

Eğer uyanık olsaydı o sırıtışını yüzünde tahmin edebiliyordum.

Merak etme. Hevesli değilim zaten.

Bulut neyseki Aaron'la konuştuğumuz süre zarfında gözlerime kilitlenmiş ve artık hiç masum gelmeyen bir aşkla bana bakıyordu.