56.bölüm 🍂 hayallere kavuşmak

Start from the beginning
                                    

"Umarım her şey istediğin gibi olur"

Uraz Efsunun kırgınlığını görmeden devam etti, " umarım, burdan çıktığımda ilk işim onunla tanışmak olacak"

Efsun haketmişti her şeyi , hiçbir şey diyemedi. Sustu. Boğazındaki yumruk onu zaten konuşturmazdı. O sırada Uraz'ın telefonu çaldı. Efsun uzanıp telefonu Uraz'a verdi.

"Gundii ne yapıyorsun " karşıdaki ses Mete'ye aitti. Uraz gözlerini Efsundan çekmeden konuşmaya başladı.

"Ne olsun be , Efsuna yeni tanışacağım kızdan bahsediyorum."

"Ne diyorsun lan, ne aşkı " Mete Uraz'ın söylediklerine bir anlam veremedi. O da şaşkınca Uraz'ın ne söyleyeceğini bekliyordu.

"Hani bahsettim ya sana , oğlum .. Bir gözleri var, sanırsın Cennet orada , bir dudakları var ... " Uraz dudağının altını ısırıp gözlerini kapattı. Efsun hipnozlanmış gibi Uraz'ı izliyordu. Gerginliği yere vurduğu ayak sesinden belli oluyordu. Efsun sinirle yerinden kalkıp cam kenarına gitti. Kollarını bağladı göğsünün hemen üstüne .

"Oğlum ben tekrar dünyaya geldiysem onunla tanışmak için geldim, Allah'ın bir işareti bu bana"

Efsun dudağının kenarını ısırdı. Uraz oturmuş tanışacağı kızdan bahsediyordu. Hem de bağıra bağıra iç geçire geçire. Uraz telefonu kapatıp yatağa bıraktı.

"Pişşt"

Efsun cevap vermedi, ne diyebilirdi ki. Kollarına değen eller irkilmesine sebep oldu. Başını döndürdüğünde Uraz yataktan kalkmış, Efsunun yanına gelmişti.

"Niye cevap vermiyorsun"

Efsun omzunu yukarıya kaldırdı, kırgındı küçük kız çocuğu ona.. Hayallerine belki de umutlarına..
Uraz tam sarılacakken , Efsun dirseğiyle Uraz'ın yaralı göğsüne vurdu, vurmasıyla Uraz iki büklüm oldu. Efsun gözlerini açıp Uraz'ın kanayan yarasına baktı. Titreyen ellerini dokubduramadı.

"Biye kalkıyorsun ki yerinden "

"Of , kızım dirsek atılır mı"

"Ne bileyim ben , dur kanıyor"

"Ah öleceğim galiba , bu kez öleceğim"

Efsun gözlerinden akan yaşı durduramadı. Uraz'ın yanaklarına dokunup kendine döndürdü" ölmeyeceksin , bir daha bırakıp gidemezsin"

Uraz kahkahasını acıyla karışık verdi, " ben kurşundan ölmedim , senin attığın dirseğinden ölmem heralde kelebek"

"Şaka mıydı bu"

Efsun ardı ardına yumrukları koluna geçirsede Uraz'a pek fayda etmemişti. Efsun kolundan tutup yatağa oturttuktan sonra hemşireyi çağırdı. Hemşire kızsa da Uraz umursamadı. Efsun kıskanmıştı onu.. Hemşire gittikten sonra efsyun koltuğa oturup önündeki televizyonu açtı. Boş gözlerle baktığı o kadar belliydi ki. Uraz hafifçe başını yastığa koydu.

"Efsun.."

Efsun başını çevirdi, Uraz'a baksa da ona bir şey demedi. "Televizyonu kapatsana"

"Uyuyacak mısın?"

Uraz gözlerini kapatıp Efsunun dediğini onayladı. Efsun televizyonu kapatıp kumandayı yanına koydu. Uraz gözlerini açmadan efsuna seslendi.

"Efsun gelir misin"

Efsun yerinden kalkıp Uraz'ın yanına durdu. Alnına koydu elini." Ne oldu Uraz"

Artık SeninimWhere stories live. Discover now