Artık Seninim

39.bölüm🍂 Gidelim..

Efsun seni nasıl affeder Uraz ... Nasıl... Kalbi hâlâ ondayken Efsun kime giderdi...

.......

Efsun sabah kalktığında Kaan işe erken gitmişti. Önceden Rüzgarı görmeden gitmeyen adam şimdi erkenden gitmişti. Efsuna kızgındı belki de ama Efsun da ona kırgındı. Olmuyordu işte olmuyor zorla birini sevemez ki kalp. Keşke içinden Uraz' a ait olan her şeyi söküp atabilse ve yerine Kaan'ı koyabilseydi.

Bunu ister miydi? Evet isterdi ama olmayacak bir şeyi hayal etmek kadar berbat bir şey yoktu. Kaan'ın gönlünü almak için Rüzgarı giydirip iş yerine gitti. Şirkete gittiğinde odasının olduğu kata çıktı. Sekreterden müsait olduğunu öğrenip haber vermemesini rica ederek kapısına vurdu.

"Kimseyi istemiyorum" Kaan'ın sert çıkan sesi bir iki dakika düşünmesine sebep olmuştu. Efsun kafasını aralık olan yerden sokarak dudaklarını büzdü.

"Bizi de mi görmek istemiyorsun?"

Kaan onları gördüğünde elindeki kalemi masaya fırlatıp ayağa kalktı.

"O nasıl söz , deli oluyorum size"

Kaan, Efsunun elinden Rüzgarı alıp kendi etrafında döndürdü. Denk gelen her yerine dudaklarını dokundurdu.

"Ulan bir sabah görmedim beee, bundan sonra Rüzgar benimle yatacak Efsun haberin olsun"

Efsun kaşlarını çatıp Kaan'a baktı" yok yaaa"

"Bana ne yaa , haksızlık "

Efsun karşısına oturup dil çıkarttı. Efsunu sinir etmeye bayılıyordu hele de Rüzgar üzerinden...

"Yemek yedin mi?"

"Fırsatım olmadı , çok yoğundum bugün" Kaan Rüzgarı alıp sandalyesine oturup önüne kalemleri koydu.

"İşine engel olmadık demi?"

"Niye bu kadar ince düşünüyorsun? Engel olsan ne olur"

"Olsun Kaan"

"Hadi çıkalım , bildiğim çok güzel bir yer var"

Geldikleri yer güzel bir Restorant'tı. Menüsünde pizzayı gördüğünde sevinçle kafasını kaldırdı.

"Tabi ki de Pizza"

Yemeği yerken ikisi de suskundu, arada Rüzgarın sesi gelse de çok konuşmuyorlardı.

"Küs müyüz " Efsun elindeki pizza dilimini kenara bırakıp yüzüne baktı. Kaan da yemek yemeyi kesmiş ona bakıyordu.

"Sadece kızgınım" dedi, sesindeki kırgınlığı duyabiliyordu.

"Kızma, ben iyileşmem Kaan bunu gör artık, Uraz kalbime , aklıma , ruhuma yerleşen kötü bir hastalık "

"O hastalıktan kurtulmazsan seni öldürür "

"Ben bir kere ölümü göze aldım "

Kaan sadece gülümsedi. Biliyordu geçmezdi Efsunda ki hal belki de takıntıydı, ya da saplantı. O fırtına yaptıklarının hesabını sormadan da dinmeyecekti ..

Eğer kader onları bir şekilde karşılaştırırsa ona kalbinin hesabını soracaktı, kendine söz verdi.
Konuyu dağıtmak için , ortaya yeni bir konu daha attı.

"Önümüzdeki hafta çalışmaya başlıyorum"

Kaan kaşlarını çatıp baktı. "Anlamadım"