Caina (COMPLETED)

Connor

  This is the last part for real. Thank you sa lahat ng sumuporta. See you again sa ANTHENORA.

——————

  
          How long will you take to fall in love?

          Me? I think it took me a second or even faster than that if it's possible. It's in late April, around 2 o'clock in the afternoon when I finally say that my heart beats in an abnormal way and it fucking scary but feels good at the same time. It's quite insane, ain't it?

              Ang plano kong pagpunta sa laro namin nila Aris ngayong hapon ng basketball ay parang mauurong dahil parang pumagkit ang aking mga paa sa makintab na tiles ng aming bahay habang pinagmamasdan ang paglibot ng kaniyang tingin sa paligid.

              She's amazingly looking at everything that her eyes can caught while holding dearly into the arms of her mother. Nanatiling kumukislap ang kaniyang mata lalo na ng tumigil 'yun sa chandelier na nasa sentro ng aming bahay. I know she finds it beautiful, I can see it in her adorable eyes.

           You're more beautiful than that, doll.

             At ang plano kong pagpunta sa laro, tuluyang naudlot dahil mas ginusto ko pang bumuntot kila Mama habang inililibot niya ang mag-ina sa aming bahay.

              "Maraming salamat po sa pagtanggap samin Ma'am Donna," rinig kong sabi ng kaniyang ina.

               Nakaupo na kami ngayon sa hapag upang magmeryanda, ni hindi ko na nga masundan kung ano ba ang pinag-uusapan ng nila Mama dahil mas ginugusto pa ng isip kong intindihin kung bakit kahit saang angulo ay maganda pa rin ang batang kaharap ko. It's giving me headache by just thinking kung paanong luto ng diyos ang tinikman ng magulang neto para maging ganoon ito kaganda. Walang patawad at paniguradong paluluhurin ka pag lalo pa itong magdalaga and now thinking that, mas lalo lamang sumasakit ang ulo ko sa pag-iisip kung paanong pagbabantay ang gagawin ko sa hinaharap.

             I know it's fucking insane dahil naiisip ko na agad ang pambabakod gayong ilang taon lang ba 'to?! Siyam? Labing dalawa? Shit, I'm fucking doomed!

  
Aris:
   Ano na dude? Susunod kapa ba?

         I replied immediately saying that I'm unfortunately busy to come kahit ang ginagawa ko lang naman ay manood, umupo at tumitig sa dalagitang naka-upo sa kabilang dako ng dining table na ito.

            Hindi ako tinitigilan ng text ni Aris kaya't natatawa akong nag-angat ng tingin para lang maramdaman na para bang nasuntok ang aking dibdib dahil sa kaniyang titig sa akin.

           I uncomfortably shifted in my seat also I feel shy, what the freak! Nahuli niya ba akong nakangiti habang nakikipagtext? Iniisip niya bang baka girlfriend ko ang katext ko? No doll. It's just a friend.

          "What's your name?" kalmado kong tanong.

  
           She immediately smiled at me. There. Thats it. That's a definition of sunshine and butterflies.

            "Caina po, kuya," aniya.

             Napahugot ako ng hininga at tumingin sa paligid. Kuya? It doesn't feel good. Definitely not.

              I put a glance on her again. She's still looking at me with her shinning eyes and I like it that way. I want her to look at me with the same eyes all through the year or even in lifetime if we are possible.