Stoicismo Amore (Completed) || (GL)

Episode 12

Episode 12

KYRIE

Ibinaba ni Sir Joven ang gamit niya at nagpameywang. Tiningnan niya kami isa-isa.
"Bago tayo magsimula, p'wede ko bang malaman kung sino 'yung may mga asthma?" Taas-kamay ni Sir Joven habang tinitingnan ang buong klase niya. Na sa ibang area naman ang iba naming ka-batch dahil may naka-assigned place talaga bawat section.

Luminga-linga ako para makita 'yung lugar. Himig ng mga ibon at ang nagbabanggaang dahon mula sa pagkakadaan ng ihip ng hangin ang tanging maririnig. 
May mga bantay bawat areas sa dinadaanan namin para igabay kami sa lokasyon na pupuntahan namin. 

"Sino?" Tanong pa ni sir Joven dahil wala pang sumasagot.
May mga nagsitaas na ng kamay pero nagulat ako nang makita ko si Reynald na inaangat na ang kamay. 

I raised both of my eyebrows. "Ha? How come?" Hindi makapaniwalang tanong sa kanya kaya napalingon siya sa akin at tinuro ang kanyang sarili na may malapad na ngiti sa kanyang labi. 

"Hindi halata, ano?" Tukoy niya sa asthma niya dahilan para magtaka pa ako lalo.  

Itinabingi ko nang kaunti ang ulo ko. "Naglalaro ka kasi ng Badminton." Sagot ko naman. Varsity kasi siya 'tapos naging MVP pa yata sa last match niya. 

Tumango-tango si Reynald. "Pwede namang maglaro ng sports ang mga may asthma as long as kontrol at nama-manage namin. Saka maganda nga 'yung nagiging active ka kasi makakatulong mag work nang maayos 'yung lungs." Mahabang litanya niya na animo'y nag e-enjoy sa pagpapaliwanag niya ng knowledge niya. 

"I see." Tugon ko naman.

"Good morning, Sir." Bati ng familiar na boses na iyon kaya ibinaling ko na ang tingin. Si Dimples.

Nilapitan niya 'agad 'yong adviser namin at inabot ang tubig. Muntik ko ng makalimutan na kasama nga pala siya. Pero sa'ng bus siya sumakay? 

Lumapit sa akin si Dimples pagkatapos. "Sa grupo n'yo ako naka-assign. Lucky, right?" Nagpameywang pa siya nang makahinto sa tapat ko.

Tinuro naman ni Reynald si Dimples. "Hindi ba't ikaw 'yung Vice President ng SSG?" Tanong ni Reynald kaya ngiting humarap si Dimples sa kanya't tinanguan.  

"I am," Tugon niya at tinuro ako gamit ang kanyang hinlalaki. "...and she will be your next president for this school year." Pumukaw ang atensiyon ng lahat sa akin pagkabanggit pa lang ni Dimples niyon gayun din si Kairi na kanina ay tumatawa kasama ang mga kaklase namin.

Pareho silang mga napasigaw habang napanganga naman ako. 'Tapos ay nagsalubong ang kilay ko. "Don't decide it on your own!" Sigaw ko na nagpatawa kay Dimples.

 "Eh? Bakit pa? Papayag ka rin naman sa huli." Kibit-balikat nitong sabi kaya napaurong ako. That's dirty!

Pumalakpak naman si Sir Joven dahil sa pagkamangha. "Tama 'yan! Para may SSG members naman ako sa klase ko." Tatango-tangong pagsang-ayon niya habang tahimik lang ang mga kaklase ko. May iba sa kanila ang sumang-ayon pero iyong iba, parang tutol.  

Pumikit ako sandali't huminga nang malalim. 
Nang tingnn ko pabalik si Dimples ay nanatili pa rin 'yung matamis  niyang ngiti. Hindi ko tuloy naiwasang umalis para lumayo muna sa klase namin.  

Para niya akong pinaglalaruan. 

"Oy, Kyrie. Sa'n ka pupunta?" Habol ni Reynald na hindi ko sinagot.

*** 

KINAGABIHAN MATAPOS makapag-ayos ng tent ang bawat isa sa amin ay nagpasya na kaming magsi-pahinga. 'Tapos na rin naman kaming kumain at maligo. 
 
Tig dalawang estudyante bawat isang tent dahil maliit lang din ito.  
Inaayos ko ang gamit ko nang mapatingin ako sa kaklase kong babae (siyempre) na naglalaro ng Mobile Legends-- siya ang nabunot ni Sir Joven para sa akin kaya kami ang magkasama ngayon. 

"Henderson, ano? Tara, laro tayo!" Pag-aaya niya sa akin nang hindi inaalis ang tingin sa screen ng phone niya. Hindi ko talaga 'to madalas makausap sa school dahil sa iisang grupo siya madalas nakadikit.  

"Victory!" Rinig kong announcement sa nilalaro ng kaklase ko. 

Nginitian ko siya kahit wala namang dapat na ikangiti.  "Ah, hindi ako naglalaro niyan, eh." Magalang pa na tugon ko. 

Ngumuso siya. "Wews, boring." Kumento niya tapos binuksan ang zipper ng labas, may sinisitsitan siya 'tapos kinuha ang flashlight. Sinasayaw niya 'yong liwanag sa labas kaya kumunot-noo ako.

"Ahm, ano'ng ginagawa mo?" Tanong ko sa kanya. 

Nilingon naman niya ako't binigyan ng ngisi. "Nakikipag exchange partners." Sagot niya at ibinalik ulit ang tingin sa labas. Hindi naman na ako nasasaktan sa ganitong sitwasyon. Tutal, hindi ko rin naman siya ganoon kasundo kaya okay lang kung ayaw niya akong makasama rito.

 Kinuha na ng kaklase kong ito ang gamit niya. Kaya pala nakaayos?  
"Ciao." Paalam niya sa akin at tahimik na lumabas. Ibinalik ko na lamang ulit ang tingin sa inaayos ko't naglabas ng hangin sa ilong. Baka doon siya sa isa sa kaibigan niya makikitulog? Pero sino naman kaya 'yung makakasama ko rito?  

Mabigat akong nagbuga ng hininga. 
Kaya ayoko minsan sa mga ganitong activity, eh. Nawawalan ako ng choice kundi ang makisama sa iba kahit alam ko sarili kong hindi kami magkakasundo.  

Muli akong napabuntong-hininga at naglabas ng gamit na kakailanganin. 
Mga ilang minuto pa ang nakakalipas nang marinig ko ang mga yapak ng paa. Inangat nung taong iyon ang tent flap at sumilip dito sa loob. Lumingon naman ako para makita kung sino itong makakasama ko pero laking gulat naming pareho nang mapagtantong kaming dalawa ang magsasama sa tent na  ito. 

Nagsimula na akong mapagpawisan. Sh*t.

Gumuhit ng malapad na ngiti ang labi ni Kairi at dali-daling pumasok sa loob kasama ang gamit niya. Sinundan ko lang siya ng tingin at nataranta noong mauntog siya sa flashlight na isinabit ko sa taas bilang liwanag sa ginagawa ko.

"Sorry." Humingi ako ng pasensiya kahit alam kong wala akong kasalanan.

Humagikhik siya't umayos na upo. "I'm glad ikaw makakasama ko." Sambit niya na hindi ko lang din nagawang imikan. Coincidence ba 'to? 
Wala namang issue sa akin kung siya ang makakasama ko dahil nakakausap ko naman siya pero ilang araw pa kaya kami rito, at ang ibig sabihin... 

Lumitaw sa utak ko 'yung gabing hinalikan niya ako kaya biglang nanlaki ang mata ko't mabilis na umiling-iling. Napasampal pa ako sa pareho kong pisngi kaya nagtaka si Kairi na ngayon ay naglalabas ng gamit para sa kakailanganin para bukas. "Kyrie, bakit?" Naguguluhan niyang tanong na ngayo'y namimilog din ang mata.  

"Ah-- eh, ano. Wala. May naalala lang ako." Tumungo ako. 
Ano ba'ng ginagawa ko?! Mukhang tanga lang talaga! 

Nakatitig lang siya sa akin nang ngitian nanaman niya ako.
"Anyway, Kyrie" Panimula niya  kaya tumingala ako para makita siya. "Samahan mo 'ko mamayang maligo." 

Unti-unting namilog ang mata ko. "Eh?" 

Humawak siya sa batok niya at ibinaba nang kaunti ang ulo, pero hindi pa rin niya inaalis 'yung tingin niya sa akin. "I mean hindi ka pa naman naliligo, so why don't you join me?" She's actually inviting me to take a bath with her. 
Pero ayokong lagyan ng malisya, we're both girls. I supposed wala namang dapat na ikabahala kahit na mayro'n siyang nagawa na talagang ikaiilang ng nakararami. But I understand, nagawa lang niya iyon dahil maraming gumugulo sa isip niya, nagulat lang din siya.  

Kaya dapat kalimutan ko na lang 'yung halik na iyon. 
Pasimple akong humawak sa braso ko. "Sure." 

*** 

KINUHA KO na ang tuwalya at ang mga gagamitin ko pangligo. Na sa labas na ako ng tent namin at hinihintay lang si Kairi.
Naghintay pa ako sandali nang lumabas na siya mula sa loob. "Sorry for the wait." Tumalikod na 'ko sa kanya at nauna ng naglakad. Binuksan ko na rin ang flashlight na dala ko.

Habang naglalakad kami, naabutan namin 'yong iba naming mga guro na nag-uusap sa isang tabi. Mukha namang nakita ako ng isa sa kanila dahilan para umismid siya.

"Humph. May pa-flashlight pang nalalaman."

Hindi ko na lang ito pinagtuunan ng pansin at dire-diretsyo lang ang lakad ko.

Tumuntong ako sa pangalawang simento at nilingon si Kairi na nakasunod lang din sa akin. Na sa banyo na kami at mabuti na lang din at maliwanag ang ilaw rito sa labas. "Are you tired?" Tanong ko kay Kairi. Tumuntong na rin siya sa pangalawang simento tapos umiling na may ngiti sa labi.

"No. I'm fine." Sagot niya na may pagkibit-balikat. Ngumiti lang ako at binuksan na ang pinto ng shower room.

"Nag-iisa lang ang pagpapaliguan. Ikaw na muna mauna." Wika ko. Pumasok na nga siya sa loob at hinanap ang switch para buksan ang ilaw.  Pero dahil sa hindi nagpundi ay inulit-ulit ni Kairi ang pag switch nito. 

 "W-walang ilaw." Sambit niya kaya pumasok na rin ako para i-check. Wala ngang ilaw. 

Humalukipkip ako. "Buksan na lang natin itong pinto. Nandito naman ako kaya mababantayan ko--" Pinutol niya 'yung sinasabi ko sa pamamagitan ng paghila niya sa akin palapit sa kanya para bulungan ako. 

"I'm not good if there's no light, samahan mo 'ko sa loob." ani Kairi dahilan para mapahawak ako sa manggas ng damit ko. 

*** 

NAKATUTOK LANG ang liwanag ng flashlight ko kung saan naliligo si Kairi ngayon. Wala naman ito sa akin dahil babae rin naman ako pero knowing Kairi, hindi ko maiwasang mailang lalo pa't wala akong ideya sa kung ano ang iniisip ng utak niya. 

Kumuha ako ng maraming hangin saka iyon ibinuga. I should just try to act like nothing happened, 

...although even if I said that 

Sumulyap ako nang kaunti sa katawan ni Kairi. 
Kahit liwanag lang mula sa flashlight na hawak ko ang tanging dahilan para makita ko ang balat niya, makikita mo pa rin kung gaano siya kaputi, lalo na ang kanyang kurba.  

"Kyrie?" Taka niyang tawag sa akin kaya ako naman itong nagulantang at napaayos bigla ng tuwid. "Tulala ka yata?" Parang nag-aalala niyang tanong. Nakikita ba niya ako?

I gulped and smiled at her. "Ah, wala naman. Iniisip ko lang kung ano'ng sikreto mo at ang ganda ng katawan mo." It's a girls thing! Normal lang naman pag-usapan ang mga ganitong bagay. At gaya ng sabi ko, I should just act like nothing happened. Kung hahayaan kong maalala 'yung gabing iyon, ako ang mahihirapan. 

"Oh..." aniya at ngumisi. Iyan nanaman!
"I see, pinapanood mo 'ko habang naliligo?" 

Nagsalubong ang kilay ko. "I-I'm not, napapadaan lang 'yong tingin ko dahil sa 'yo nakatutok 'yong flashlight." Inilayo ko ang tingin. "Babae naman tayong pareho kaya wala naman sigurong dahilan para pag-isipan mo 'ko ng kung anu-ano." 

Tunog ng tubig mula sa shower lang ang maririnig sa pagitan namin. Hindi siya 'agad umimik pero humarap siya ng tingin sa pader. "Hmm... Babae, ha? Edi samahan mo na akong maligo rito, pareho naman kamo tayong babae." At naramdaman ko pa 'yung malapad niyang pag ngiti. Hinahamon ba niya ako o ano?!

Saka ano ba tingin niya sa 'kin? Kaasar! Pinaglololoko na ako ng babaeng 'to! 

"Fine." Simpleng tugon ko at isa-isang inalis ang damit ko na ipinasok din sa plastic. Isinara ko na rin ang pinto dahil baka mamaya may pumasok. Inilagay ko naman ang flashlight sa pwedeng patungan at itinutok sa amin bago ako naglakad papunta sa kanya. Kasalukuyan siyang nagsha-shampoo kaya binanlawan ko ang sarili ko na hindi ko naman inaakalang ang lamig lamig pala! 

Lumayo muna ako sandali sa bumubuhos na tubig galing sa shower. "A-Ang Lami--"

She suddenly groped my breast. "Kai--" Ipinulupot niya ang kamay niya sa tiyan ko tutal  na sa likuran ko lang naman siya. Pagkatapos ay muli nanaman niyang inilapit 'yung bibig niya sa tainga ko na nagpataas sa mga balahibo ko lalo pa't nararamdaman ko 'yung mainit niyang paghinga.
Magkadikit din ang mga katawan namin. Sobrang dikit na nararamdaman ko 'yung tumutusok sa likuran ko. 

"This is what girls usually do, isn't?" Paanas na sambit niya at pinaglaruan ang dibdib ko. Napakagat ako sa ibabang labi ko't hindi nakagalaw. Pilit na hindi inilalabas ang boses sa bibig. "But tell me, Kyrie. Wala ka bang ibang nararamdaman 'pag kasama ako?" Mapang-akit na tanong. 

Unti-unti ko siyang nilingon. Hindi ko makita 'yung mukha niya dahil hinaharang ko 'yung liwanag na galing sa flashlight. "Kairi, tinitingalaan ka ng lahat. You're amazing, beautiful and talented. Everyone likes you. Don't you think you're going too far? T-Teasing me like this." I'm talking about what she's doing right now.

Idinikit niya ang labi sa tainga ko. "That's not me, Kyrie. It's only an ideal character. Not the real one, dear." Kinagat niya ng hindi gano'n kariin ang tainga ko dahilan para mapapikit ako't dahan-dahang huminga ng malalim upang maiwasan ang paglabas ng kahit na anong boses sa aking bibig.

Hinarap niya ang mukha ko sa kanya kaya ngayon ay nakikita ko ang ginagawa niyang ekspresiyon. 
She looks at me with her blank stares. Causing a strange feeling that is rising though. "And you're the only person who will accept who I really am, wala ng iba." 

Siningkitan ko lang siya ng mata habang papalapit na ang mukha niya sa akin, hahalikan ako.

*****