" Bir şey çıkacağını anlamalıydım. O gün bizi öyle gördüğü için bozulmadın. Bizi görenin o olmasına bozuldun. Bana şu ana kadar söylemedin ve sana güveneyim öyle mi ?" dedim ama hem ağlamak üzere olmamın etkisi hem de sinirimden sesim titriyordu. "Sevgilim bak gerçekten beni dinlemen lazım anlatayım sonra beni yargıla. Senin üzülmeni istemiyorum." dedi.
Bu kadar aşıkken ona bir fırsat vermeliydim. Sonuçta bu bir film değil. Esas kız esas oğlanı dinlemeden gider. Esas kız bir süre sonra gerçekleri öğrenir ve mutlu son. Gerçek hayat böyle değil. Onu dinlemeliyim çünkü ona gereğinden fazla bağlandım.
"Tamam.Anlat dinliyorum." dedim gayet ciddi bir şekilde. Ona fırsat vermeme sevinmişti."Bak canım evet üniversitedeyken ilişki yaşadık ama sonra ondan ayrıldım ama o bunu sindiremedi. Üniversitede hep peşimdeydi. Ortak arkadaşlarımızı araya soktu. Ben artık onu sevmiyordum ve o çok takıntılıydı. Sen onun gibi değilsin. Sen hiçbiri gibi değilsin. Sana aşığım. Sen hayatımsın, nefesimsin. Bu ilişkiyi bitirme. Bizi bitirme." dedi."Peki dersane?" dedim. İyi bir açıklama yapması gerekiyordu."Yine laf arasında arkadaşlarıma sorup nerde çalıştığımı öğrenmiş. Sonra burda işe başlamış. Tabi ben çalışmaya başladığı gün öğrendim. Sonra değiştiğini ve beni rahatsız etmeyeceğini söyledi ve rahatsız da etmedi." dedi. Uzun bir sessizlik oldu. "Kızgın mısın?" dedi. "Hayır. Kızgın olsam burda yanında olmazdım.Sadece kırgınım"dedim ve hemen ona sarıldım. Buna ihtiyacımız vardı."Ben seni gerçekten seviyorum. Ne olursa olsun seveceğim." dedi kokumu içine çekerek. "Ben de. Bunların gerçekliğine inanamıyorum" dedim. Güldü. Sonra beni evin yakınlarına bıraktı. Tabi dudaklarımdan öpücüğünü esirgemedi. Yine kızarmıştım.
...
Dersaneye gittiğimde sevgili oldukdan sonraki ilk edebiyat dersi olacağından sırtı biraz açık bordo bir kazak, altına dar kot pantolon altına da dolgu topuk bordo botlarımı giyinmiştim. Ee tabi biraz da makyaj yapmıştım. Derse geç kalmıştım ve sınıfa girdiğimde bizim ayılar dönüp ağzı açık bana bakmışlardı. Selim de hayranlıkla bana bakıyordu. Sonra sınıftakilerin bana baktığını görünce sinirlendi. "Kusura bakmayın geç kaldım." dedim. "Sorun değil." dedi. Ben de yerime geçtim. Ders boyu hayranlıkla onu izledim. Son 10 dakika test çözecektik. Ben ona bakmaktan test çözemiyordum. Bunu farketti ve yanıma geldi. "Çözemediğim bir soru mu var?" dedi. İyice eğilip kimsenin bizi duymayacağından emin olduktan sonra "Benimle değilde testinle ilginsen"dedi. Gülümsedim ve "Elimde değil karşımda bu kadar çekici bir adam varken test ilgimi çekmiyor."dedim. Ders bitti ve Melikenin sınıfına doğru giderken kolumdan biri boş sınıfa çekti.