"Kanka," dedi Utah, çekingen bir tavırla yanıma yaklaştığında. "Ben bu kızdan çok korkuyorum."
"Ne?"
Eliyle Zayn'in kucağındaki küçük kızı işaret etti. "Geldiğimden beri onunla konuşmamama rağmen bana, beni sikecekmiş gibi bakıyor. Biraz ürktüm."
Kalçamı yemek masasında çekip Utah'a döndüm. "50 yaşına gelmişsin, bak birisi duyarsa dalga geçer seninle, haberin olsun."
"Sen sanki korkmuyorsun," dedi bana bakıp.
"Korkmuyorum tabiki! Sadece çok sinirim bozuluyor."
"Bırak ya, kıskanıyorum demiyor ya.."
"Beş yaşındaki çocuğun neyini kıskanacağım?"
"Baksana, geldiğinden beri Zayn'in kucağından kalkmıyor. Sen zamanında o kucağa oturabilmek için yıllarını heba etmiştin."
Kaşlarımı kaldırıp karşımdaki mala baktım. "Salak salak konuşma, kız akşama gidecek zaten. Siz sadece burada durup benim aklımı dağıtın yeter. Ya da kızın aklını."
Utah bej rengi keten gömleğinin yakasını dikleştirdi ve gururlu bakışlarla benim yanımdan adımlayıp kıza doğru gitti. "Sen o işi bana bırak."
Kollarımı göğsümde birbirine bağlayıp aptal arkadaşımın ne yapacağına merakla baktım. Zayn'in yanına oturup, onun kucağındaki kızın kıvırcık saçlarına dokundu. "Merhaba küçük şey."
"Şey mi?" dedi Zayn, şaşkınlıkla Utah'a bakıp. "O bir insan, kanka."
"Herneyse," dedi, burun kırıştırıp. "Her insan bir şey değil midir sence?"
Zayn gözlerini devirip kucağındaki kızın oyuncaklarını eline aldığında derin bir nefes vermişti. Bense onları şimdilik gülerek izliyordum.
"Ben bir şey değilim, adım Melinda." dedi küçük kız.
Utah yavaşça elini uzattı. "Merhaba Melinda, ben de Utah. Tanıştığıma memnun oldum."
Melinda'ysa uzatılan ele bile bakmayarak oyuncaklarıyla oynamaya devam etti. "Umrumda değil. Şimdi gider misin?"
Utah, bu çirkin davranışı hiç beklemediği için gözlerini ardına kadar büyüttü ve kaşlarını kaldırarak Zayn'e baktı. "Bu çocuk kesinlikle Malik ailesinden."
"Ne? Hayır." Zayn kaşlarını çatıp kucağındaki kızı dürttü. "Melinda, kibar olman konusunda ne demiştim ben sana?"
"Annem yabancılarla konuşmamam gerektiği konusunda beni çok uyardı. Bu adamı tanımadığıma göre, o benim için bir yabancı."
Utah hafifçe sırıtıp Melinda'nın burnuna dokundu. "Ne kadar şirinsin sen öyle, küçük şey." Sonra bana döndü. "Baksana Juli, annesinin sözünden hiç de çıkmıyor."
"Aynen," dedim, bakışlarımı devirerek. "Çok şirin."
Bu çocuk az önce bu kızdan korkmuyor muydu?
Bu sefer araya Zayn girdi. "Annen çok doğru bir şey söylemiş ama bu çocuk benim arkadaşım. Yani yabancı değil, tamam mı? Hadi şimdi tanış bakalım onunla."
Melinda istemeye istemeye Utah'a baktı ve küçük elini ona doğru uzattı. "Merhaba," dedi, kelimeleri ağzında yuvarlayarak.
Utah ise bu istenmeyen selama aldırmadı ve gülümseyerek kızın saçlarına dokundu. "Merhaba, seninle çok iyi anlaşacağız, çünkü ben çocukları çok severim!"
"Ben yetişkinleri sevmem ama."
"Merak etme, Melinda," dedim, kaşçamı yasladığım yerden onlara bağırarak. "Utah'ın zeka yaşı ikiyle beş arasında gidip geliyor. O yüzden yetişkin sayılmaz."
Zayn bu söylediğime kahkahalarla gülerken, bana hafifçe öpücük attı. Onun bu hareketi benim kalbimi hızlıca çarptırırken bende gülümseyerek ona öpücük attım ve yanlarına doğru adımlayıp kahve masasının üzerine oturdum.
Utah dilini çıkartıp kusuyormuş gibi yaptı. "Az önce benim karşımda liseli kızlar gibi utanıp kızardın, Juli. İğrenç." Gözleriyle çocuğu işaret etti. "Hadi ben neyse de, bu küçük çocuğu da mı önemsemiyorsunuz?"
"Abartma," dedi, benim yakışıklı sevgilim. "Çocuğun yanında da böyle şeyler konuşma."
Ah, Zayn... O kadar iyi bir baba olacaksın ki, benim gözlerimi dolduracak bir şekilde olacaksın hem de..
Utah burun kıvırıp Melinda'ya baktı. "Hiç eğlenceli değilsin. Ben diğer arkadaşımın yanına gidiyorum."
"Harbiden, diğerleri nerede? Daisy'le gelmeyecek miydin sen?"
"Leon lavaboya gitti ama 10 dakikadır çıkmadığına göre akşam acıyı iyi kaçırmış."
"Öf," dedim, yüzümü buruşturarak. "Detay vermesene."
"Herneyse, Daisy'de benimle gelmedi çünkü onu sevgilisi bırakacakmış."
Zayn şaşkınlıkla bana baktı ve kucağındaki Melinda'yı indirdi. "Sen biraz bebeklerinle oyna, güzelim. Hadi."
Ben ise aptal gibi ona baktım. Oyuncak oynama yaşımı çoktan geçmiştim. "Niye ki?"
"Nasıl niye? Oynasın işte. Bacaklarım ağrıdı."
Zayn'in bu cümlesi, güzelim kelimesini bana değil de Melinda'ya söylediğini dank ettirdi. Sikeyim, bazen aşırı aptal olabiliyordum.
"Haa," dedim, rezalet olan oyunculuğumla. "Doğru. Oynasın tabi çocuk."
"Neyse. Daisy'nin sevgilisi mi var?" dedi Zayn, Daisy konusunda şaşkınlıkla bana bakarak. Tanrıya şükür ki az önceki aptallığımı ne Zayn ne de Utah fark etmişti.
"Evet," dedim ve telefonumdan bana attığı fotoğrafları açıp, gözlerimden kalpler fışkırtarak onlara gösterdim. "Baksanıza, çok güzeller!"
"Son iki fotoğrafı ben çektim," dedim gururla. Onlar ise hala fotoğrafları inceliyordu.
Zayn bana baktı. "Ne zaman?"
"Daisy'le buluştuğumuz çoğu zaman sevgilisi de yanımızda oluyordu."
"Leon'un haberi var mı?"
"Sevgili olduklarından mı? Büyük ihtimalle."
"Benim bile bilmediğim bir şeyi o nasıl bilebiliyor?"
Utah kaşlarını kaldırdı. "Senin bile derken? İlah mısın amına koyayım?"
"Lan salak, Daisy'nin en yakını benim sevgilim oluyor da ondan."
"Hee," dedi Utah, son kelimeyi uzatarak. "Doğru."
En sonunda sustular ve tanrıya şükür ki konuşabildim. "Konusu hiç açılmadı da ondan söylemedim. Ayrıca Daisy'nin WhatsApp profil fotoğrafı, Brooklyn'le olan fotoğrafından biri. Leon'da onu oradan biliyordur."
"Brooklyn kim?"
"Sevgilisi, Utah. Tanrım..."
"Brooklyn ne amına koyayım? Benim adımı da New York koysalarmış bari." dedi Zayn.
"Değil mi kanka, benimki de Chicago olurdu. Gerçi Kim Kardashian'ın çocuğunun adı da Chicago. Adaş olurduk."
"Hepsi salak bunların."
"Hem estetik de değil ki.. Düşünsene çocuğunun adını şehir ismi koyduğunu.. Los Angeles, gel bakayım buraya.. Los Angeles, düşeceksin çocuğum..." Utah'ın bu anlamsız isim denemesi ve Zayn'in ona katılması oldukça uzun bir süre sürünce, zeka seviyemin çok fazla düşmemesi için onların yanından kalktım ve Melinda ne yapıyor diye bakmak için onun olduğu tarafa gittim. Uslu bir şekilde bebekleriyle oynuyordu, sonunda!
Yanına gittiğimi görünce bebekleriyle uğraşmayı bıraktı ve yanıma oturdu. "Seninle arkadaş olabiliriz."
Yanlış mı duyuyordum yoksa sabahtan beri beni öfkeden çıldırtan çocuk bunları mı söylüyordu? "Ne?"
"Duydun işte. Artık Zayn'e aşık olmadığıma göre, benim için bir engel olmaktan çıktın. Ben başka birine aşık oldum."
"Sen Zayn'e mi aşıktın?" O benimdi sürtük, ondan vazgeçmekle çok iyi yapmıştın.
"Artık değil. Bugün başkasına aşık oldum."
Keyfimin yerine geldiğini hissettiğim zaman geriye yaslandım ve Melinda'yı daha dikkatli dinlemeye başladım. "Utah'a mı?"
Başını iki yana salladı.
"Leon?"
"O da kim?"
"Az önce geldi ya evimize, unuttun mu?"
Melinda kaşlarını çatıp düşünüyormuş gibi yaptı. "Sarışın mı?"
"Eeh, pek sayılmaz ama-"
"Gözleri mavi mi?"
"Değil."
Melinda geriye yaslanıp gülümsedi. "O zaman o değil."
Geriye başka kimse kalmıyordu ki! "Kime aşıksın sen bakalım?"
"Saçları sarı ve dalgalı," dedi, bakışlarını yumuşatarak. "Gözleri masmavi, tıpkı Miami gibi. Biz annemle Miami'ye gitmiştik, biliyor musun? Oradaki deniz kocamandı."
"Onlara okyanus deniyor."
"Herneyse, gözleri tıpkı onunki gibi. Ve çok yakışıklı. Ayrıca baştan söyleyeyim, onu önce ben gördüm. Tamam mı?"
"Tamam," dedim gülerek. Ama hala kimden bahsettiğini bilmiyordum. "Sen bugün evden dışarı çıkmadın ki. Nerede gördün bu çocuğu?"
"Utah geldiği zaman kapının ardındaydı. Evinizin karşısındaki kapı onun sanırım, içeri giriyordu." Kıvırcık saçlarını geriye attı. "Ayrıca o çocuk değil!"
Yanlış kişiyi düşünüyor olabilir miydim? "Luke mu?" dedim, korkarak.
"İsmini bilmiyorum."
"Melinda," dedim, tekrar emin olmak için. "Bizim evin karşısında kahverengi bir kapı var. Sarışın ve mavi gözlü biri o kapının kilidini açıp içeri girdi yani, öyle mi?"
"Evet."
Sikeyim, Luke geri dönmüş olmalıydı!
Zayn'le sevgili olduktan sonra Avustralya'ya gitmiş ve aylarca dönmemişti. Şimdi geri gelmişti, ve ben ne yapacağımı bilmiyordum.
Yüzüm öyle bir şekil almış olmalıydı ki, Melinda bile korkmuştu. "İyi misin Juliet?"
"İ-iyiyim," dedim gülümsemeye çalışıp. O ise omuz silkti ve iyi olmamın onu ilgilendirmediğini düşünerek bana baktı. "Yarın akşamki yemek için onu da çağırabilir miyiz? Lütfen?"