Maxine's pov.
"Bad mood?" Tanong ni Ava sa akin habang tinuturo si Adriana na nanahimik sa kanyang permanet seat.
"Kahapon pa 'yan." Matipid itong magsalita kaya halatang masama ang timpla niya ngayon.
"Halata naman sa pagserve ng bola kahapon." Bulong ni Abigail habang inaakto pa kung paano pangigilan ni Adriana ang bola.
"Bibili lang ako ng drinks at ice cream niya." Paalam ko sa mga kaibigan ko.
Ice cream ang pampawala ng bad mood ni Adriana mula noon hanggang ngayon kaya sanay na kami.
"Baby?" Napangiti ako nang makita ko ang boyfriend ko sa counter.
"Anong binibili mo?"
"Ice cream." Sagot ko bago yumakap sa kanya. Agad naman niya akong niyakap pabalik.
"For whom? Hindi ka naman mahilig sa sweet."
"Para sana kay Adriana. Bad mood kase ngayon." Kwento ko para mapatawa si Airon.
"Really? Si Dominic din wala sa mood."
Seriously? May something na nangyari sa kanila na hindi namin nalalaman.
"Ano bang nangyayari sa dalawang 'yon."
"Baka LQ!" Pang-aasar ng boyfriend ko para mapasang-ayon ako.
May bumato ng bola kay Adriana after the volleyball game kahapon. Pero mabilis na humarang si Dominic para hindi matamaan ang kaibigan namin. Imbes na kiligin si Adriana ayon mas lalong nagalit kay Dominic.
"May nagawa ba si Dominic na ikinagalit ni Adriana?" Tanong ko habang umiisip ng paraan para magka ayos muli sila.
"Hindi ko lang alam pero alam ko kung bakit bad mood si Dominic."
"Ano?" Tanong ko na tila curious sa nangyayari between them.
"He was jealous because of Maxwel. Mas pinili ba naman si Maxwel kesa sa kanya."
"How did you say so?"
"Hindi naman ito seloso pagdating kay Belle. Iba talaga ang tama niya kay Adriana." Paliwanag niya para makaisip ako ng plano para pagbatiin ang dalawang 'yon.
"Samahan mo ako sa talk-booth. We need to do something."
Adriana's pov.
"Nawawala ang mga jewelry ko. Regalo iyon sa akin ni mommy before she left me." Sumbong ng kapatid ko habang pinapakita ang kanyang litrato na suot ang kwentas.
"Since when?"
"Kahapon! Malakas ang kutob ko na si Belle ang pumasok sa kwarto ko." Nakaramdam ako ng inis sa ginawa ni Belle sa kapatid ko. Sa dami ng puwedeng nakawin bakit pagmamay-ari pa ni Yuri.
"Don't worry, mababawi ko iyon. Naka-ready na ang plano ko Yuri. Malapit na!"
"Kunin mo na kaya ako?" Pagmamakaawa niya pero agad akong umiling.
"Yuri, this is not the right time."
"Ayoko na sa bahay." Naiiyak niyang sambit para maawa ako.
"May ginawa ba siya sa'yo? Tell me, sinaktan ka ba niya?" Sunod sunod kong tanong habang hawak hawak ang pisngi niya.
"Sinabihan niya akong ampon dahil pangalawa akong anak ni Daddy sa ibang babae."
"It is not true! Kasal ang mommy mo at si daddy." Paliwanag ko.
"Kapag pinagtatanggol ko ang sarili ko o ikaw ay sinasampal niya ako." Nanlambot ang mga tuhod ko dahil sa sinapit ng kapatid ko. Bwesit ka talaga Belle. I will never forgive you.
"Mag impaki ka na. Ihahanap kita ng condo." Bawal kaming magsama dahil baka maghihina si Belle at masira ang plano namin.
"Hindi na mo na, Ate Adriana. May parating na bisita si daddy. They will sleep in our house hanggang sa ganapin ang event ng kasal nila kuya Dominic at Belle. Hindi niya ako masasaktan hangga't nandoon ang mga pinsan natin." Paliwanag ni Belle para makahinga ako nang maluwag ngunit may naramdaman rin akong pain nang mabanggit ni Yuri ang kasal.
"Please, take care of yourself habang wala ako." Naghiwalay na rin kami ng landas ni Yuri upang hindi maghinala ang mga mga estudyanteng nakakakita sa amin.
"Adriana!" Tawag ni Abigail habang nagmamadaling tumakbo sa direksyon ko.
"May problema ba?" Nag-alala kong tanong nang makita ko itong umiiyak habang balisang balisa.
"Si K-Kristoff!"
"What happened to him?" Nakaramdam ako ng takot nang marinig ko ang pangalan ng ex ko.
"K-Kailangan namin siyang dalhin sa ibang bansa para ipagamot."
"Ipagamot? Anong nangyari sa kanya?" Tanong ko habang naguguluhan sa sinabi ng kaibigan ko.
"He has a leukemia. Kailangan siyang i-transfer sa ibang bansa upang magamot kung hindi he will die."
Nanghina ang mga tuhod ko nang malaman kong may sakit ang lalaking una kong inibig. I'm so stupid sa part na may nakikita akong may mali kay Kristoff pero isinasantabi ko lang.
"Bakit ngayon mo lang sinabi sa akin?" Seryoso kong tanong habang may luhang tumutulong sa mga mata ko.
"I'm so sorry, Adriana. Ayaw ni Kristoff ipasabi sa'yo. But now, you need to hear everything."
"Ano iyon?"
"He has been ill for a long time. Nakipagbreak si Kristoff sa'yo hindi dahil he doesn't love you kundi ayaw ka niyang masaktan sa tinatago niyang sakit. Hindi ka niya pinagpalit Adriana, he was just worried na umiyak ka 'pag namatay ito." Paliwanag ni Abigail habang umiiyak.
Napa upo ako sa sahig habang na-shock sa mga narinig ko. All my life, inisip ko na siya ang may mali pero ako pala iyon. Naging selfish ako sa part na 'di ko naisip na nahihirapan na pala ito sa sakit niya. And worst of all, pinagseselos ko si Kristoff iyon pala ay nasasaktan na ito.
"I'm so sorry!"
"Hindi ko alam. Ang tanga ko." Mangiyak ngiyak kong sambit habang hindi makapaniwala sa mga nangyayari.
"Stop crying, Adriana. Kilala mo ba 'yung babaeng pinagpalit niya sa'yo?"
"Oo, si Bell. Bakit anong meron sa kanya." Pinagsisihan ko ang ginawa kong pagpapaselos kay Kristoff mabawi lang siya.
Nasa tamang tao na pala ako hinayaan ko lang mawala sa tabi ko. I am sorry, Kristoffer.
"He used that girl para magalit ka sa kanya. Akala niya na mawawala 'yang feelings mo kapag lumayo ang loob mo sa kanya." Kuwento niya para mas lalo kong sisihin ang sarili ko.
"Sasama ako please." Kahit ngayon man lang makabawi ako kay Kristoff sa lahat ng pasakit na binigay ko sa kanya.
"Stay here, Adriana. Ayaw niya na makita kang umiiyak. Ako nang bahala sa kanya." Mahinahong sambit ni Abigail habang tumutulo ang mga luha nito.
"It's all my fault."
"Wala kang kasalanan Adriana."
"Nakipagbreak siya sa'kin dahil ayaw niya akong masaktan. Pero nagawa ko naman siyang saktan." Hindi sana masasayang 'yung two years naming pagsasama kong inunawa ko ito at inalam ang mga problema niya.
"Tahan na! Tatawagan na lang kita 'pag okay na ang lahat. I need to go Adriana." Paalam ni Abigail at niyakap ako nang mahigpit.
"Pakisabi sa kanya, I'm really sorry."
"He has already forgiven you." At tuluyan na siyang umalis sa harap ko.
"Ang tanga ko! Nasa tamang tao na pala ako binalewa ko lang." I'm really sorry Kristoff. Matagal na pala kitang nasasaktan pero tinago mo lang ang sakit.
"Anong ginagawa niyo?" Tanong ko nang may pumiring sa aking mga mata. Kung kailan ako nag-eemote bigla naman may sisingit.
"Subukan mong tumakas baka masaktan kita." Saad ng isang lalaki dahilan para matakot ako.
"Saan niyo ako dadalhin?"
Marami na nga akong problema ngayon. Idinagdag pa nila ito.
"Posasan niyo baka makawala pa." Mas lalo akong natakot nang maramdaman ko ang malamig na stainless na ikinabit sa isa kong braso.
I'm really tired! Pagod na ako sa mga nangyari sa maghapong ito.
"Please, let me go."
Pinaupo nila ako sa isang gilid at biglang nawala ang ingay sa paliwanag ko.
"Tulong!"
Hirap na nga ako pero bakit mas lalo akong pinapahirapan ngayon. "Are you okay?" Nagulat ako nang may nagtanggal ng piring ko sa mata dahilan para makita ko ang lalaking kinaiinisan ko.
"Dominic?" Nabuhayan ako when I saw him next to me. 'Yung takot na nararamdaman ko ay bigla na lang nawala.
"Why are you crying?" Tanong nito at dahan dahang hinawakan ang aking pisngi.
"Wala ito!" Pero hindi ko mapigilang hindi mapahagulhol sa mga nararamdaman ko ngayon.
"May problema ba?" Agad niya akong niyakap para makahinga nang maluwag dahil pakiramdam ko ay safe na safe ako sa mga bisig niya.
"Crying baby!" Pang-aasar niya dahilan para itulak ko ito palayo. Ngunit pareho kaming nasaktan dahil pareho kaming naka posas.
"Leave me alone." Sigaw ko pero na-realize ko na iisa lang ang posas naming dalawa.
"Do you think makakaalis ako?"
"Kasalanan mo itong lahat." Inis kong sambit sa kanya nang maalala ko 'yung nangyaring paghalik ni Belle sa labi ng ex ko.
"Paanong ako?"
"Baka nga ikaw itong nagpabooth makasama mo lang ako ngayon." Dagdag niya.
"No way! Ayaw nga kitang makausap." Ayoko makita ang pagmumukha ng isang babaerong tulad mo.
"Pinagtripan na naman tayo ng barkada natin."
"Let's go back." Akit ko ngunit tumanggi si Dominic sa gusto kong mangyari.
"What happened to us? Bakit nagkakaganyan ka? Ayoko ng ganito Adriana."
"If you don't like this, pwes lumayo ka sa'kin." Pareho lang natin pahihirapan ang ating sarili dahil sa matatas natin pride.
"But I want to stay with you."
"You don't need, Mr. Dominic. Kaya kong mag-isa without you." Walang kaemo-emosyon kong saad.
"Puwede bang ayusin natin ang ating relasyon." .
"Wala tayong relasyon para ayusin." Pagtatama ko sa sinabi niya.
"I mean, LQ nating dalawa."
"Walang LQ'ng nangyayari between us." Hindi ko alam kung tinuturing pa ba niya akong ex or girlfriend dahil sa mga sinasabi nito.
"We were just enemies." Paalala ko sa kanya ngunit umiling ito.
"Lampas pa sa enemy ang tingin ko sa'yo." Pakilig niya sabay kindat sa akin.
"I don't care!"
"Please, ayusin natin ang problema natin." At nagpaawa pa ito sa akin.
"Wala tayong problema."
"Meron! Why are you avoiding me? Are you mad at me? Did I do something wrong?" Sunod sunod niyang tanong sa akin.
"Wala!" Bakit ko ba bini-big deal ang mga nakita ko. They are free to kiss each other dahil couple ang mga ito habang ako ay labas na dahil extra lang ako.
"Bakit ka galit sa akin?"
"Hindi ako galit." Pero sa totoo ay nawalan ako ng mood sa nakita ko. Dominic kissed me at Abigail's resort pero nagpapahalik din pala siya kay Belle. Babaero!
"Why are you ignoring me?"
"Masama bang iwasan kita if I don't want to see you?" Pinipilit ko na ang sarili ko na 'wag na kitang isama sa gulo para manahimik na rin ang buhay ko pero ikaw pa itong lapit nang lapit.
"Oo masama 'cause my life is boring without you. Kaya stop ignoring me, okay?"
"E di kay Belle ka magpakulay ng buhay." Inis kong sambit sa kanya.
"Iba pa rin kung ikaw."
I'm so confused. Bakit ka ganyan sa akin? 'Yung mga pakilig mo ba ay totoo o sadyang pinapakilig mo lang ako para patawarin kita. At ang tanga mo sa part na hindi ka makapili sa aming dalawa ni Belle.
"Adriana, sorry if I did something wrong or may nagawa ako na hindi mo nagustuhan. Please forgive me. I can't sleep well when we're not okay." Sincere niyang sambit at hinawakan ang nakaposas kong kamay.
"Papatawarin kita kung lalayo ka na."
"Okay! Lalayo ako if that's what makes you happy." Malungkot niyang sambit at umiwas ng tingin sa akin.
"I'm just kidding!" Dala lang siguro ng inggit kaya pinapalayo ko siya but I can't afford to lose him.
"Tell me, natatakot ka rin mawala ako?"
"Hindi dahil kailangan pa kita." Gagamitin pa kita sa darating kong plano para masaktan lalo si Belle.
"So, okay na tayo?"
"Walang tayo, okay?" Pagtatama ko sa sinabi niya.
"Okay na ba tayo, Adriana?"
"Oo!" Maikli kong sagot para mapangiti ito.
"Natutunaw na ako sa titig mo. Siguro nababaliw ka na sa akin." Saad niya nang mahuli akong nakatingin sa kanya.
"Kung may dapat akong kabaliwan kay Maxwel iyon at hindi ikaw."
"Kayo ba talaga ni Maxwel?" Tanong ni Dominic na tila ayaw pa rin maniwala.
"Oo!"
"He's so lucky!"
"Bakit naman?" Tanong ko nang mapansin kong malungkot ito. "Ang babaeng gusto kong makasama ay pagmamay ari na niya."
"Droga ka ba?" Pag-iiba niya ng usapan.
"Hindi!" Pambabara ko sa tanong niya dahilan para napatawa kami pareho.
"Sabihin mo bakit."
"Hindi naman ako bisyo."
"Droga ka ba?" Tanong muli ni Dominic.
"Hindi nga!"
"Hahalikan kita." Panakot niya kaya nagseryoso na ako. "Bakit?" Tanong ko. Mahirap na baka totohanin ng lalaking ito.
"Takot ka pala sa halik ko."
"Bakit nga?"
"Droga ka ba?" Pangatlong tanong niya sa akin.
"Bakit? Bakit? Bakit?"
"Because I'm addicted to you." Nakangiti niyang sambit at kumindat.
"What kind of drug am I to you?"
"Shabu!" Sagot niya at tumawa.
"Ako ang shabung papatay sa'yo."
"Okay lang at least noong dumating ka lumigaya ako."