Adriana's pov.
"Ako na pong bahala sa kanya, Doc. I will take care of my little sister." Nagising ako dahil sa malakas na boses ni Kuya Alex habang may kausap sa kabilang linya.
"Kuya?"
"Are you okay? Kamusta na pakiramdam mo?" Nag-aalalang tanong ng kapatid ko sa akin. Ang huling naalala ko ay nawalan ako ng malay dahil sa mga nalaman ko.
"I'm okay kuya, don't worry."
"Dapat pala hindi ko na lang sinabi sa'yo ang lahat kung ganyan pala ang mangyayari sa'yo." Halata kay kuya Alex ang pagsisisi ngunit kung hindi niya ito sasabihin ay mas malala pa ang maaring mangyari sa akin.
"OA ka naman kuya Alex. I was tired yesterday kaya siguro nagbreak down itong katawan ko."
"Tss! Nagpapalusot ka na naman, Ana." Bumilis ang pintig ng puso ko nang tawagin ako ni Kuya Alex sa real name ko.
Hindi pa rin ako makapaniwala na ako talaga ang batang matagal nang hinahanap ni Mr. Monreal at Dominic ngunit mas pinili nilang manatili sa tabi ni Anabelle.
"Iiwan mo na rin ba ako pagkatapos mong malaman ang totoo?" Seryosong tanong ni Kuya Alex.
"Naku kuya! I will never leave you. You are my only one in my heart at hinding hindi ko iyon ipagpapalit kahit na kanino." Kahit ilang beses kong isipin na ako ang tunay na Ana Monreal ay hindi ko talaga madama dahil hanggang ngayon ay wala pa rin akong alaala na magpapatunay na ako talaga ang babaeng hinahanap nila.
"Adriana, unti-unti na bang bumabalik ang alala mo?"
"Still, wala pa rin kuya. Tanging panaginip lang ang nakikita ko pero agad ko rin nakakalimutan." Sana bumalik na iyon at baka sakaling makalimutan ko rin ang alaala ko ngayon para maka move on ako sa mga taong tumalikod sa akin.
'Don't worry Adriana, babalik din iyan. Not now but soon. Kaya huwag mag-o-over think para hindi ka ulit mawalan ng malay."
"Kuya Alex, bakit apelyido mo ang pinagamit sa akin?" Curious kong tanong sa kanya para maupo ito sa kama ko.
"Alam mo naman na hindi gusto ng parents ng daddy mo si Mama because they were rich. While ang ina natin ay hindi naman kayamanan at meron anak kundi ako. But he chose mom over his fiance pero sa huli inawan rin tayo because of money."
"Mabait ang daddy mo dahil tinuring din niya akong anak gaya mo. Lahat binibigay niya sa akin, ultimo pagmamahal ng isang ama binigay din niya sa akin. Simula nang umalis siya laging umiiyak si mama at gano'n ka rin."
"Hanggang sa nalaman ko na may nagmamanman sa tinitirhan natin. Masyado ka pang bata nun, maybe you were seven. Gusto kang kunin ni Daddy para ilayo sa amin kaya tinago ka ni Mama. Nasa school ako nang nalaman ko na aksidente kayo dahil may humahabol sa inyong kotse. Kasalanan nila kung bakit namatay si Mama at napahamak ka."
"Bago mawala si Mama ay binilin niya na ilayo kita sa Daddy mo. At pagsapit mo ng labing pito ay hayaan daw kita na mag-aral sa SEU dahil may posibilidad na makilala mo siya but he chose Belle than you. It's okay Adriana, kuya always here for you."
"Pinalabas kong patay ka na upang hindi na tayo guluhin ng mga taong humahabol sa atin. Umalis tayo sa dati nating bahay upang magbagong buhay dito sa tulong ng kapatid ni Mama. Ngayon aalis muli tayo upang magbagong buhay sa malayo." Kuwento ni Kuya Alex. Ang dami palang nangyari sa buhay ko na hindi ko man lang matandaan.
"Kuya salamat."
"Para saan naman?"
"Hindi mo ako pinabayaan. Binigyan mo ako ng bagong buhay at minahal mo ako bilang isang kapatid mo." Masaya kong sambit at niyakap ito.
"Always remember na ikaw pa rin ay kapatid ko and no one can change that."
"Kuya, what time ba ang flight natin?" Pag-iiba ko ng usapan dahil may balak akong puntahan kahit saglit lang.
"Dapat sana ay ngayon, but look at you, nawalan ka ng malay. So, baka mamaya na tayong gabi para makapagpahinga ka pa."
"Kuya!" Sweet kong tawag sa kanya para mapasimangot ito. Alam kong hindi siya papayag pero gusto ko lang makapagpaalam sa aking mga kaibigan.
"Ano na namang kailangan mo?"
"I want to go to school para makapagpaalam man lang sa mga kaibigan ko. Please kuya, madali lang." Pagmamakaawa ko.
"You're not allowed to go there." Nawala ang ngiti ko dahil sa hindi pagpayag ni Kuya Alex sa huling kahilingan ko.
"Kuya naman! Huling paalam ko na ito sa kanila. Payagan mo na ako!"
"Baka hindi ka makalabas ng buhay doon dahil sa sobrang galit nila sa'yo." Alam kong nag-aalala siya sa akin pero huling araw ko na ito para makita sila.
"Ano ka ba naman kuya? Makakalabas ako doon ng buhay. Payagan mo na ako dahil matagal kong hindi makakasama si Ava at Maxine."
"Balak mo bang sabihin kay Belle ang totoo?" Seryoso nitong tanong para mapailing ako.
"I don't know pero wala akong balak sabihin kay Mr. Monreal ang katotohanan." Payag na ako sa plano ni Kuya Alex na huwag nang makilala bilang isang Monreal.
"Sige! Papayagan kita, but you must be with Maxwel para mabantayan ka." Agad naman akong pumayag sa kondisyon ni Kuya.
"Oo naman! Magpapaalam din ako sa kanya bago tayo pumuntang Canada." The reason why kung bakit gusto kong pumunta sa SEU is to see Dominic. Kahit hindi ko siya maka usap, gusto ko lang siya makita kahit sa huling sandali.
"Okay, be safe!"
"Thank you Ma, Tay, Kuya Alex." Masaya kong tawag sa kanya dahilan para magtaka ito.
"Anong kalokuhan na naman 'yan?"
"Wala! Nagpapasalamat lang ako sa pagiging ina at ama mo sa akin." Nakita ko naman itong kinilig at ginulo ang buhok ko.
"I can be your sister too." Saad niya at kumilos itong pambabae.
"Thank you kuya. Love you. Always remember na I'm so blessed na meron akong kuya like you. And kung mamatay man ako sana ikaw muli ang magiging kapatid ko."
"Don't say that! Kung makapagsalita ka naman para kang mamatay." Reklamo ni Kuya para mapangiti ako.
"Hindi naman! I'm so happy lang."
Hindi nagtagal ay naisipan ko nang sumakay ng taxi papunta sa SEU upang makasama ko naman ang mga kaibigan ko kahit isang oras lang bago pumunta sa Canada.
"Doon ka ba nag-aaral, Iha?" Tanong ng mamang driver habang nakatingin sa salamin.
"Opo! Ngunit pinakick out nila ako dahil sa kasalanang hindi ko naman ginawa." Wala naman magsama kung mag-open sa isang driver.
"Ah I see!"
Binuksan ko ang facebook ko upang alamin kong ano na bang nangyayari sa SEU. Wala akong balita simula nang hindi ako pinagamit ng phone ni Kuya ng isang linggo.
"They all hated me." Bulong ko habang nag-iscroll ng mga post nila sa timeline ko. Kung ano anong masasakit na salita ang kino-comment at chinachat sa akin.
"I hate you so much." Nakita ko ang account ni Dominic na iba ang profile at wala na rin 'yung pangalan ko sa bio.
"Iha, kung gusto mong maka move on huwag ka nang mangstalk." Nagulat ako sa sinabi nung driver na pinapanood ako mula sa mirror ng kotse niya.
"Okay po!"
"Broken hearted?" Tanong muli ng driver para mapasang-ayon ako. Matanda na ito at halata sa kanya na interesado ito sa buhay ko.
"Opo, iniwan ng boyfriend."
"Halata naman sa mga maga mong mata." Saad nito at ngumiti sa akin.
"Gano'n po ba kahalata?"
"Oo iha! You're just like my daughter. Umiyak nang umiyak dahil niloko ng boyfriend." Kwento ng matanda para mapabuntong hininga ito.
"Kaso nagpakamatay ito dahil sa nangyari." I'm so sad for her daughter. Nagmahal lang naman siya pero napunta sa maling tao.
"I'm so sorry for your loss." Bilang lang sa mundo ang lalaking hindi manloloko ngunit napupunta rin lang sa maling babae.
"Okay lang iha, matagal na iyon. Kaya ikaw huwag mong gagawin iyon dahil hindi niyo deserve ang masaktan mula sa mga lalaking manloloko." Napangiti ako sinabi ni Manong. Kahit problemado ako ay nakakabawas din ito ng sakit.
"Opo!"
"Kung gusto mo makalimot magbagong buhay ka. Don't think of him dahil mas lalo ka lang masasaktan. Don't beg anyone to stay in your life. Dahil kung mahal ka hindi ka ipagpapalit sa iba." Payo ni Manong para mapangiti ako.
"Thank you po!"
Nang makarating kami sa SEU ay may sinabi pa ang driver sa akin. "Sa una at pangalawa pagkakataon ay masasaktan ka talaga pero believe me na sa pangatlong pagkakataon ay sasaya ka na. May darating na tao na papahalagahan ka, Iha."
Kung meron man sa pangatlong pagkakataon ay mas pipiliin ko na lang huwag magmahal. I will choose freedom than love. Dahil sa 'freedom' you will get your happiness, but in love you will suffer in the end.
"I really loved this school. Kahit na tinapon nila ako dahil sa kasalanang hindi ko naman ginawa."
There are thousands of schools here in the Philippines, but SEU was the one I loved the most. Even though they expelled me, naranasan ko pa rin maging masaya dito. Ultimo lesson kinagigiliwan ko dahil sa mga love subject na iyan.
I met those people who supported me kahit tinalikuran din nila ako sa bandang huli. I have a lot of memories here pero ang hinding hindi ko makakalimutan ay ang bully-hin, saktan, pagtawanan, alipustahin, iwanan at tinapon ng basta basta na para bang kinadidirian ka ng lahat.
But the most unforgettable moment in my life was when I met Mr. Sy Yabang, who asked me to be his girl. I became his fake girlfriend, which turned into his girlfriend. But now, I'm just ordinary to him. But thanks to them. Nakilala ko ang mga taong nanatili sa tabi ko. Napatunayan ko na kaya ko ang sarili kahit wala ang mga ito sa tabi ko.
"ID card mo?" Tanong agad ng guard matapos akong makita na naka civillian.
"Pinapunta po ako ng boyfriend ko dito." Gumamit ako ng eye glass upang hindi ako mamukhaan.
"Ay bawal pa rin, Miss. Kailangan ay kasama mo ang iyong boyfriend para makapasok kayo dito."
"Sorry, hindi ko kase siya ma-contact." Pagdadahilan ko dahilan para maiyamot ang guard sa akin.
"Bumalik ka na lang bukas."
"Kuya guard, papasukin niyo na siya. I know her!" Aktong papaalisin na ako ng gwardya nang dumating si Abigail kasama si Kristoffer.
"Pero Ma'am——"
"I'm her boyfriend. Ako ang nagpapunta sa kanya." Nagulat ako nang sabihin iyon ni Kristoff dahilan para payagan ako ng guard makapasok.
"Halika na loser." Akit ni Abigail at hinila na ako palayo mula sa guard house.
"Thanks Kristoff!" Pasasalamat ko dahil sa ginawa niyang pagpapanggap.
"No problem, Adriana. Naging boyfriend mo rin naman talaga ako." Biro niya dahilan para tingnan ito nang masama ni Abigail.
"Why are you here? Alam mo naman na galit na galit sila sa'yo." Masungit na tanong ni Abigail.
"I want to see you both before I leave." Isa rin sa mga dahilan kung bakit nandito ako ay ang makapagpaalam sa taong akala ko ay forever enemy ko.
"Bakit aalis ka? May sakit ka ba?" Nag aalalang tanong ni Kristoff sa akin para mapatawa ako.
"Ano ka ba kristoff? Ikaw nga itong mukhang may sakit. Okay ka lang ba talaga?"
"Wala siyang sakit sadya lang na diet ito." Imbes na si Kristoff ang sumagot si Abigail pa ang nagsalita.
"Ah okay! If you have a problem just tell me. Tutulungan ko kayo."
"Thanks Adriana, pero ako na. I will take care of him lalo na't kung aalis ka." Napatawa na lang ako sa kinikilos ni Abigail na para bang takot maagawan muli.
"Oo na. Alam ko naman na aalagaan mo 'yan."
"By the way saan ka namang lupalop pupunta?" Pag-iiba nila ng usapan.
"Sa Canada kasama si Kuya. Ang magpakalayo layo is the best way to forget everything." And to forget my first love, my childhood best friend Nic and my Mr. Sy Yabang.
"Good for you Adriana," saad ni Kristoff at tinapik tapik ang balikat ko.
"Tama lang ang desisyon mo, Adriana. If we meet again, I hope hindi ka na loser tulad ngayon." Nilahad ni Abigail ang kanyang kamay upang makipagshake hand sa'kin.
"Thank you Abigail and I hope wala na tayong pagtatalunan pang iba." At tinanggap ko ang kanyang kamay bilang pasasalamat sa lahat ng nagawa niya sa akin.
"Keep safe and enjoy your life."
Naghiwalay na rin kaming tatlo dahil may kanya kanya pa kaming lakad. Pa-simple akong sumilip sa room kung saan ay nagtuturo si Ma'am Alexandrea.
"I will miss you Ma'am Alex." Malungkot kong saad habang pinapakinggan kung ano ang tinuturo nito. I hope ikaw na lang ang girlfriend ng kuya 'cause you are my ideal type para sa kapatid ko.
"Class do you know what is the difference between LOVE YOU AND I LOVE YOU?"
I will miss my love subject. Sa University of Canada ay walang ganyang subject tanging sa SEU lang.
"Anyone?"
"Sana nandito na lang si Adriana" Nagulat ako nang marinig ang boses ni Kaye Ann habang hinahanap ako.
"Oo nga! Kung nandito lang siya marami sana tayong matututunan tungkol sa love. Love expert kaya iyon." Sabi naman ni Bakla para mapangiti ako.
"Kasalanan natin kung bakit pinaalis siya ng SEU. Hindi natin siya pinaglaban." Sambit ni Roshel.
"Alam kong hindi magagawa ni Adriana ang ganong bagay. She's not a bad person kaya naniniwala kami sa kanya." Saad din ni April.
"Bakit nagawa niyong magalit sa kanya e wala naman kayong ebidensya na may relasyon talaga sila ni Maxwel." Reklamo ni Alyssa habang nakatingin sa mga kaklase kong tinalikuran ako.
"Tama na ang sisihan. Hindi niyo na maiibalik ang dati. Puro kase kayo bintang hindi niyo naman mapatunayan." Pagpapatahimik ni Maxine.
Alam ng mga kaibigan ko na aalis ako ng bansa pero hindi nila alam na ngayong araw na. Gusto kong maka usap sila pero baka after class na lang.
"Class, tama na iyan. Tapos na ang isyung 'to. Tama si Maxine hindi na nating maiibalik ang dati. Ang payo ko lang sa inyong magkakaklase ay dapat may tiwala kayo sa isa't isa hindi 'yung nagsisihan at nagtatalikuran kayo." Payo ni Ma'am Alexandrea.
"Back to lesson na tayo. Kung walang sasagot, ako na ang mag-e-explain."
"Lahat tayo ay may sariling opinyon. Kaya natin ipaliwanag ang pagkakaiba ng dalawang ito batay sa inyong experience, talino, at na obserbahan."
"Ibig sabihin ng 'LOVE YOU' ay mahal ka at ang 'I love you' naman ay mahal kita. Akala ng iba pareho lang sila ng kahulugan pero depende naman iyon sa paggamit. May sari-sarili tayong knowledge at paniniwala."
"According to Reader's Digest ang 'LOVE YOU' is a lie and 'I LOVE YOU' is true. They do not use 'I' because they don't really mean it." Paliwanag ni Ma'am Alexandrea para mapangiti ako. Bago ako umalis ng Pilipinas ay may natutunan na naman ako mula sa kanya.
Naisipan ko mo nang umakyat sa third floor para magpaalam kay Maxwel dahil hindi pa tapos ang discussion ni Ma'am Alex sa section ko. Ngunit hindi ko akalain na merong makakakilala sa akin dahilan para banggain ako.
"Amoy nabubulok na basura ka na Adriana." Mataray na sabit ni Belle at tumigil sa harap ko. Ngumiti ako sa kanya nang maalala ko na isa lang pala siyang impostora.
I thought, you were the real Ana Monreal pero pinabaho mo lang ang pangalang iyon.
"Asong ulol ka na rin pala. Pati tunay mong amoy sa akin po ibinibintang." Napatingin ako sa suot niyang kwintas. Kung ako ang totoong Ana ibig sabihin pagmamay ari ko ang kwintas na suot niya.
Kaya pala familiar ito sa akin dahil nakikita ko ito sa panaginip at meron ako nito dahil bigay ni Daddy. Ngunit paano niya ito nakuha?
Napangisi ako nang maalala kong pumasok siya sa kwarto ko upang magbanyo at nadatnan ko itong nangingialam ng gamit ko.
"Ang pagkakaalam ko bawal pumasok ang kriminal dito."
"Sorry Belle, pinapasok ako ng SEU dahil hindi naman daw ako ang kriminal tulad mo. Sinungaling at mapagpanggap pa." Pang-aasar ko dahilan para ika gulat niya.
"Excuse me, I'm not a criminal. Wala iyon sa lahi naming mga Monreal kundi nasa dugo ng mga Chavez." Ganti niya dahilan para mapatawa ako. Pati Chavez nadamay sa pagpapanggap ng bruhang ito.
"Buti na lang hindi ako Chavez."
"Kamusta ang buhay sa kulungan? Kamusta ang buhay nang hindi nag-aaral? Masarap ba?" Pag-iiba niya ng usapan pero halatang naaapektuhan ito sa mga pinagsasabi ko.
"Masarap naman. Try mo rin kaya Belle baka doon ka na rin mabulok."
"Sa tingin mo kaya mo akong baliktarin. Hindi mo sila mapapaniwala dahil wala kang kakayahan para doon."
"Don't worry Belle, past is past. Ayoko nang makipagtalo sa tulad mong nauulol. Mabilis ang karma abangan ko na lang mawala ka." Pagbibigyan ko siyang mabuhay sa kayamanang dapat ako ang magmamana. Ngunit bahala na ang kapalaran namin kung paano ito maiiayos sa dati.
"I'm not afraid sa karmang 'yan. I'm with Dominic, he will protect me from you."
I hope, he will protect you until his last breath. Dahil halos lahat ng lalaki ngayon hindi na makontento sa isa. Iiwan ka rin gaya ng pag-iwan sa akin.
"Ow patay gustom!"
"What did you say?" Inis nitong tanong dahil sa sinabi ko na hindi niya nagustuhan.
"Sinuka ko na nga kinain mo pa. Yuck, be careful what you eat baka ma-poison ka dahil sa katakawan mo."
"Tsk! Ang lakas ng loob mo. E hamak na mas matimbang ako kesa sa'yo kaya iniwan ka niya." Pang-aasar ni Belle.
"E 'di good for you. Isang tanga at isang tira tira." Tinulikuran ko na ito ngunit hinila niya ako pabalik paharap sa kanya.
"Hindi pa tayo tapos."
"Tapos na Belle, you took everything from me. Buhay ko, pagkatao ko, boyfriend at pamilya ko kinuha mo rin." I treated you as my best friend pero kinuha mo lahat sa akin at ni isa'y walang tinira.
"Bumalik na ba alaala mo?"
"Bakit natatakot ka Belle?" Nakangiti kong tanong dahilan para magkalikot ito ng kuko.
"Wala naman akong dapat katakutan dahil wala akong ninakaw sa'yo." Hanggang ngayon ay nagmatigas pa rin ito sa akin.
"Obvious ka, girl. Napaka defensive mo naman." Lumapit ako sa kanya ngunit agad itong umatras na tila takot na takot sa akin.
"Tell me the truth. Bumalik na ba ang alaala mo?"
"You're so noisy, Belle. Baka marinig ka ng ibang estudyante na si Ana inaaway si Adri-ANA." Bulong ko para kilabutan ito. Diniinan ko talaga ang pagbanggit sa pangalan ko para damang dama nito.
"Sagutin mo ako, Adriana. Bumalik na ba?"
"Bakit gusto mong malaman, Ate Ana? Friend ba tayo?" Tanong ko at hinawakan ang suot niyang kwintas.
"Don't touch it." Agad naman niyang tinabig ang braso ko.
"Pati ba naman kwintas ko inaangkin mo na rin." Bulong ko dahilan para tuluyan na siyang matakot.
"Hindi ito sa'yo, Adriana. Bigay ito ni Daddy noong maliit pa ako."
"Ah noong seven years old ka? Same story pala tayo Belle baka kambal pala tayo." Pang-aasar ko sa kanya. Bago ako umalis ng bansa ay guguluhin ko ang kanyang isipan hanggang makonsensya ito.
"No, I'm the real Ana Monreal. And no can change that kahit na ikaw A—Adriana."
"Please call me Ana, Adriana for short. Mukhang nauutal ka sa fake name kong Adriana.." Saad ko dahilan para tuluyan na siyang maluha.
"Alam mo na ba ang totoo?"
"A little bit, Ate Ana."
"I really don't care kong bumalik na iyang alaala mo pero never kong isusuko ang pagiging Ana ko. And yes ginaya kita mula sa paburito mo at pagkakakinlanlan sa'yo. Kinuha ko lahat sa'yo because you're not deserve it." Nagulat ako nang sakalin ako ni Belle gamit ang dalawa niyang kamay.
"You can't change my future. I am the real Ana at tagapagmana ng kayamanan ng Monreal."
"Tsk! You're so funny, Belle. Boyfriend ko nga inagaw mo tapos ngayon naman kayamanan ko inaangkin mo na rin. Greedy bitch." Saad ko at inis na hinawakan ang kanyang collar.
"I don't care! At least na sa akin na sila at wala ka nang magagawa pa. Kung gusto mo nang mamatay tutulungan na kita. Goodbye Ana!" At tinulak niya ako pababa ng hagdan dahilan para mamilipit ako sa sakit.
I want to be with you, Mom. I don't want to be hurt anymore. I'm tired! Inaantok na ako.
"Mawala ka na sana sa buhay namin ni Dominic. We don't need you, bitch."