Asu Lina'dan...
Sabah uyandığım da kendimi çok zinde ve dinç hissediyordum. Dün çok güzel bir şekilde stresimizi, sinirimizi atmıştık. Dün gelir gelmez duşumu aldığım için şuan duş almaya gerek yoktu. Bugün bir de geç kalktım. Çünkü... Okuldan uzaklaştırıldık! Okuldan uzaklaştırıldığımız için tabii ki de sevinmiyordum. Çünkü derslerden geri kalıyorduk. Ama bu durum çok komikti. Okul bizim için yeniydi ve yeni gittiğimiz bir okuldan uzaklaştırıldık. Aklıma geldikçe gülüyordum. Notlar için üzülüyordum ama onları da sınıftan birinden alırdım. Kasmaya gerek yoktu. Kızlarla herkes kahvaltısını yaptıktan sonra buluşma kararı almıştık. Ee boş günümüzde evde boş boş oturacağımızı düşünmediniz herhalde?
Üzerime günlük normal bir jean ve tişört geçirip aşağı indim. Kahvaltı sağ olsun Dilek abla sayesinde müthiş bir şekilde hazırdı. Dilek abla bizim yardımcımızdı. Gerçekten çok hamarat ve eli çabuktur. Ağabeyimi yanaklarından birer kere öpüp yerime oturdum.
Yemeğimi bitirdiğimde ağabeyime baktım. Ağabeyim hala tabağının yarısını bile yiyememişti. Kıkırdayarak "Abi çok yavaş yiyorsun.'' dedim. Bana değişik bir bakış attı. ''Ben yemek yerken insan kalmak istiyorum." dedi ağabeyim. Dediğine göz devirdim. '' Ben gidiyorum. Kızlarla kafede takılacağız. Haberin olsun. Bak 'insan' gibi söylüyorum.'' dedim insan kelimesinin üstüne baskı yaparak. ''Kapı orada kardeşim yol alabilirsin.'' deyip eliyle kapıyı işaret etti. Tekrar ve tekrar göz devirerek telefonumu ve çantamı alıp evden çıktım.
Kızlarla okuldan dönerken ayrıldığımız yolda buluşacaktık. Buluşma yerimize yaklaşmıştım ki... Önüme sapsarı bir golden köpek çıktı. Korkmama gerek yoktu çünkü çok tatlı bir köpekti. Alesya'nın oturduğu sokaktan koşarak gelmişti ve tam benim önümde durdu. Boynunda tasması da vardı. Eğilip hem onu sevdim hem de tasmasına baktım. Tasmasında 'Sushiba' yazıyordu. Etrafıma bakındım sahibi buralarda mı diye ama sokakta kimse yoktu. Ben köpeği severken Alesya sokaktan elinde tasma ve koşmaktan nefes nefese kalmış bir şekilde çıktı. Epey koşmuş gözüküyordu. Çünkü saçı başı birbirine girmişti ve çok komik gözüküyordu. Gülmemek için kendimi tutuyordum ama daha fazla tutamadım ve güldüm. Yanımdaki köpeği görür görmez gözlerini peluş ayıların hiç kapanmayan gözü gibi açtı ve birden ''SUSHİBAAAA!!!!'' diye bağırdı. Hem sarılıp hem azarlıyordu bu arada. ''Neredesin sen? Niye yanımdan ayrılıyorsun? Senin yüzünden çok korktum.'' dedi Alesya dudağını büzüp ve Sushiba'ya sıkıca sarıldı. Bu Alesya'nın köpeği miydi? ''Bu senin köpeğin mi?'' diye sordum hayretler içerisinde. ''Evet. Adı da Sushiba. Görmüşsündür zaten.'' dedi. ''Evet gördüm de neden Sushiba? Çok aradın mı bu ismi?'' dedim gülerek.
O da gülerek ''Sushiba işte. O an aklıma o gelmişti.'' dedi.Biz konuşurken kızlar da gelmişti. Hep birlikte selamlaşıp nereye gideceğimizi düşünmeye başladık. Alesya ''Sushiba'nın da girebileceği bir yer olmalı.'' dedi. Doğru söylüyordu hayvanların girebileceği bir yer olmalıydı. Kumsal hemen ''Ben bir yer biliyorum!'' dedi. ''Hem de yürüme mesafesinde.'' diye de ekledi. Hepimiz onayladık ve gitmeye başladık.
Sokaktan çıkıp caddeye döndüğümüzde aynı kaldırımda piçizler de vardı. Onlar önden gidiyorlardı biz arkadan. Aramızda 5-7 metre falan vardı. Sushiba'da onları görünce havlamaya başlamıştı. Ee tabii hissetti hayvan onların gıcık olduğunu. Alesya onu sakinleştirmişti hemen ama ne yazık ki Piçizler'in dikkatini çekmiştik. Hepsi arkasını dönmüştü. İlk tepki veren Çağan olmuştu. '' Köpek mi lan o!!'' diye bağırıp hemen caddenin karşısındaki parka koşturmaya başladı. Tabii bunu gören Sushiba tasmasını Alesya'dan kurtardığı gibi Çağan'ın peşinden koşmaya başladı. Çağan'ın arkasından Piçizler ve biz de koşuyorduk.
Parka girdiğimizde Çağan salıncakları tutan demirin tepesinde duruyordu. Sushiba da aşağıdan havlıyordu Çağan'a. Alesya hemen Sushiba'nın tasmasını bağlayıp sakinleştirmeye çalıştı. Uzun bir uğraştan sonra Sushiba sakinleşmişti ama Çağan hala yukarıda duruyordu. Piçizler Çağan'ı aşağı inmesi için ikna etmeye çalışıyorlardı.
Ben gülmekten doğru düzgün bir şey diyemiyordum zaten. Çağan kız gibi bağırıyordu. ''Yiyecek bu köpek beni!'' Ateş en sonunda sinirlenip tehdit etti. ''Çağan ya aşağı inersin ya da bu köpeği yemin ederim üstüne saldırtırım.'' Korkutucu bir ton da söylemişti ve Çağan'ı ikna etmeyi başarmıştı. Çağan korka korka iniyordu aşağı. Birden eli kaydı. Tam yere yapışacakken Barlas arkasından tuttu. İndiğinde Sushiba'dan uzak bir yere gitti. Oradan Piçiz gurubunu da çağırdı. ''Gelsenize!'' Korkması çok hoşuma gitmişti.
Alesya'dan Sushiba'nın tasmasını alıp Çağan'nın yanına doğru koşturmaya başladım. Arkadan Alesya'nın "Ne yapıyorsun Asu!" dediğini duymuştum. Hem gülüp hem gidiyordum. Çağan hala beni fark etmemişti. Arkası dönüktü ve telefonuyla uğraşıyordu. Çağan benim gülüşümü duyup tam arkasını dönmüştü ki... Birinin belimden tutmasıyla yere düştüm. Yerler çimendi bir yerim acımamıştı ama üstümde bir kamyon vardı sanki.
Yere düştüğüm için refleks olarak gözlerimi kapatmıştım. Güneş ışınları gözüme yansıdığı için gözümü açamamıştım. Zor da olsa gözlerimi açtığımda karşımda Ateş'i gördüm. Kahverengi gözleriyle bana bakıyordu. Yutkundum... Gözleri güzeldi. Herkes de kahverengi göz vardı ama Ateş'in gözleri farklıydı ya da bana farklı geliyordu.
Gözlerimi Ateş'den çekip ''Ne yapıyorsun?'' diyerek üstümden kalkması için itiyordum ama kıpırdamıyordu. Ateş'in dudakları hafif yukarı kalkınca gözlerim Ateş'in dudaklarına gitti. Gereksiz yere heyecanlanmıştım. Göğüs kafesim hızla inip kalkıyordu ve Ateş bunu fark etmişti. Durumu toparlamak adına "Üstümden kalkar mısın!'' diye daha şiddetli bağırdım. "Böyle iyi ya niye kalkıyoruz?" deyip sırıtmaya devam etti. Gözlerimi açıp ona baktım. "Sapık!" diye bağırıp ittirdim üstümden. O kalktı ama ben hala yerde yatıyordum.
Kızlarla piçizler de başımızda duruyorlardı. Kumsal hemen gelip beni kaldırdı. Sushiba Alesya'daydı. Ateş'e hala kötü kötü bakıyordum. O da aynı şekilde bana bakıyordu. Dayanamayıp yüzüne karşı bağırdım. ''Ne yaptığını sanıyorsun!'' Geri kalmayıp karşılık verdi. ''Asıl sen ne yaptığını sanıyorsun? Sen benim kardeşimi neden korkutuyorsun?'' dedi sinirle. Şuan çok kötü bakıyordu. Az önce ki baktığı gibi bakmıyordu. Bir insan kısa sürede değişebilir miydi?
Sıkıntıdan nefes alıp verdim. Bu olayın daha uzamasını istemiyordum. Asena durumu anlamış olacak ki ''Ya tamam uzatma şakaydı sadece bitti. Hadi kızlar gidelim.'' deyip önden yürümeye başladı. Piçizler hala kötü kötü bakıyorlardı. Takmamaya çalışarak parkın çıkışına yöneldik. Parktan çıktıktan sonra Alesya ''Ay o neydi öyle. Siz öyle düşünce.'' diyerek şaşkınlığını belirtti. ''Bir de bana sor.'' dedim.
Çünkü ben de hala inanamıyordum. Üst üste düşmüştük ve uzun bir süre bakışmıştık. Sanki birbirimizi tanımak için bakışmıştık. ''Bu konuyu kapatalım. O unuttu bile.'' dedi Asena Ateş'i kastederek. Doğru söylüyordu fazla konuşmaya gerek yoktu. Böyle bir şey nasıl unutulur onu bile bilmiyordum! ''Şimdi ne yapıyoruz?'' diye sordu Kumsal. Aklımda bir şey yoktu. ''Bilmem. Gidelim işte o dediğin yere?'' diye öneride bulundum. Herkes onayladığında tekrar yola koyulduk.
Kısa bir süre sonra kafeye varmıştık. En köşeye geçip kuruldum. Sushiba'yı da hayvanlar için özel yapılan alana koyduk. Garson geldiğinde siparişlerimizi verdik. Ben waffle, Alesya tiramisu, Asena rulo pasta, Kumsal frambuazlı cheesecake sipariş etti. Yaklaşık 10 dakika geçmişti ve Asena huzursuzlanmaya başlamıştı.
''Nerede kaldı bu siparişler?'' diye isyan etti. ''Az bekle ya gelir şimdi." dedi Alesya. 5 dakika sonra Asena'nın tabiriyle bebekler gelmişti. Waffle'ı yemeye başlamıştım. Tadı çok güzeldi.
Çok kısa bir sürede ben waffle'mı bitirmiştim. Asena da bitirmişti. Alesya ve Kumsal daha tatlılarını bitirmemişti. Asena'yla aynı anda ofladık. ''Hadi ya yiyeceğiniz 2 lokma bir şey.'' dedim. Asena da "Hadi çabuk yiyin de başka bebekler de söyleyelim." dedi. "Üf tamam ya bir sabredemediniz." diye isyanda bulundu Kumsal. Aynı şekilde Alesya da isyan ediyordu. "Aynen ya az sabredin bitti zaten." dedi.
Onların yemeklerinin bitmesini beklerken ben de Instagram'da dolaşmaya başladım. Kişi önerilerinde gezerken bizim piçizlerden Barlas'ın hesabını gördüm. Hemen tıkladım. Ee stalklamazsak olmaz tabi. Tıklar tıklamaz hayal kırıklığına uğradım. Çünkü hesabı gizliydi. İstek atarsam bir şey var sanacaktı o yüzden hiç istek atmadan direk fake hesabıma girip oradan istek attım. Kendi hesabıma geçip dolaşmaya başladım. Yaklaşık 5 dakika sonra fake hesabımdan bildirim geldi. Barlas isteğimi kabul etmişti. Hemen hesabına girip stalklamaya başladım. Tek başına çekindiği 3-5 foto vardı. Diğerleri full piçizlerle çekilmişti. Hepsi etiketliydi fotolarda. Tek tek hesaplarına girip istek attım.
Kızlara baktığımda tabakları boştu. Heyecanlı bi şekilde "Kızlar! Bilin bakalım ne oldu?" dedim. Hepsi aynı anda meraklı gözlerle "N'oldu?" dediler. "Bizim Piçizlerin instagram hesaplarını buldum!" dedim heyecanla. Kumsal hemen meraklı kişiliği ile "Oha! Bana da göster isimleri ne?" dedi eline telefonunu alarak. Hemen instagram'dan attım ona. ''Gizli hesapları ama haberin olsun.'' diye de uyardım. ''Olsun sıkıntı yok. Fake hesaptan hallederim.'' dedi. Asena pek ilgilenmemişti. Alesya Kumsal'dan bakıp sinsi sinsi sessizce stalklıyordu şuan. Asena telefonunu bırakıp ''Hadi içecek bir şeyler söyleyelim de kalkalım.'' dedi. Tekrar garsonu çağırıp siparişlerimizi verdik. Ben çikolatalı Frappe, Asena Çikolatalı Millkshake, Kumsal Karpuzlu Limonata, Alesya da Atom istemişti. 10-15 dakika sonra içecekler gelmişti. İçecekleri bitirmek çok uzun sürmemişti. Hemen içmiştik. Sıra hesabı ödemeye gelmişti. ''Eee hesabı nasıl ödüyoruz?'' diye sordum. Asena '' Herkes kendininkini ödesin işte.'' dedi. Alesya birden yerinde zıplayarak ''Buldum!'' dedi. ''Kız korkuttun beni ne buldun yerinde zıplayacak kadar?'' dedi Kumsal. ''Hesabı kimin ödeyeceğini buldum. Tabii ki de kimse kendi yediğini ödemeyecek.'' dedi. ''Eee kim ödüyor o zaman?'' dedi Asena. ''Bakın şimdi hepimiz taş, kağıt, makas oynayacağız. 4'te biter. Herkes ikili ikili eşleşsin kaybeden, kaybedenle oynayacak. Okey?''dedi. Hepimiz ''Okey.'' dedik. ''O zaman ben Asena'yla oynayayım karşılıklı oturuyoruz ya kolay olur. Siz de ikiniz oynayın.'' dedi Alesya, Kumsal'la beni işaret ederek. ''Peki, tamam. Başlayalım o zaman.'' deyip piç gibi sırıtmaya başladım ve Kumsal'a döndüm. ''Hadi bakalım. Taş, kağıt, makas.'' dedik Kumsal'la aynı anda ve ilk raundu Kumsal aldı.
Bir süre sonra iki takım da oyunu bitirmişti. Alesya ''Ben kazandım! Ben kazandım! Ağla Asena.'' dedi yerinde hoplayarak. Bizde de ben kaybetmiştim. Maalesef ki. Bu sefer Asena ile ben oynadık ve ben kazandım! '' Evet! Hesap ellerinden öper Asenakuş.'' dedim gülerek. Asena pöfleyerek ''Hay arkadaş! Ben demiştim ama ya!'' diye isyan etti. Hepimiz gülüyorduk. Ben hemen garsondan hesabı istedim ve hazırlandım. Benimle beraber kızlar da hazırlanmıştı. Asena da hesabı ödemişti.
Saat daha 5'ti biraz daha takılabilirdik. Kafeden çıkmıştık yolda yürüyorduk. ''Kızlaar?'' hepsinden birer 'ha', 'hı', 'he' sesleri çıktı. Ben de devam ettim konuşmama. ''Bence eve gitmeyelim yaa daha erken. Sabah ki parka gidelim. Hem Sushiba da gezmiş olur.'' dediğimde Alesya ''Aslında iyi fikir ama önce anneme haber vereyim.'' dedi ve annesini aradı. Asena ve Kumsal da onaylamışlardı. Alesya ''Annem haber verdim, takılabiliriz. Hadi parka gidelim.'' dedi. Parka giderken marketin önünden geçiyorduk. Aklıma çok güzel bir fikir gelmişti. ''Çekirdek-kola yapar mıyız kızlar?'' diye sordum. Alesya hemen ''Ayy! Evet evet! Hadi al gel.'' dedi heyecanla. ''Tamam siz geçin parka ben alıp gelirim hemen.'' dedim ve hızla markete girdim. 2 tane büyük paket çekirdek 1 tane de 2.5 litrelik kola aldım. Kasaya doğru ilerledim.
Bir de plastik bardak aldım ve marketten çıkıp parka gittim.
Parka vardığımda 3-5 kişi vardı bizim kızlardan başka. Kızlar da bir çardağa geçip oturmuşlardı. Bende yanlarına gidip ''Ben geldim!'' deyip elimdeki poşeti salladım. Kumsal'ın yanına oturup çekirdekleri masanın üstüne çıkardım. Asena ve Alesya birer paket alıp açtılar. Kumsal da kolaları koyuyordu. Hep birlikte kolamızı ve çekirdeğimizi alıp sohbet etmeye başladık. Sohbetimizde daha çok Piçizler vardı. Onları çekiştirmekten başka bişey yapmamıştık. Neredeyse 3 saat oturmuşuz parkta. Saate baktığımda saat 8'di. ''Oha! 3 saattir oturuyoruz burada.'' dedim şaşırmıştım doğrusu. Kızlar da şaşırmışlardı. ''Kalkalım o zaman hadi.'' dedi Alesya. Kumsal ve Asena'da onaylayınca kalktık ve evlere dağıldık.
Eve geldiğimde çok yorgundum. Baya dolanmıştık kızlarla. Odama çıkıp duşa girdim. Yaklaşık 1 saat kadar duşta kalmıştım. Çünkü duş alırken aynı zaman da bugün yaşadığım olayı da düşündüm. Neler yaşamıştım bugün öyle? Önce Çağan'ın kaçması bunu düşününce tekrar güldüm kendi kendime, sonra Ateş'in üstüme düşmesi aklıma gelince yüzümde ki gülümseme gitti. Üstüme düştüğünde bana baktığı kahverengi gözleri aklımdan çıkmıyordu. Bana bir şey anlatmak istiyormuş gibi bakıyordu ya da ben öyle anlamıştım. Ateş'i yakından tanımak isterdim ama bu zordu. Çok zordu... Karşı karşıya geldiğimizde tartışmaya başlıyorduk. Düşman gibi... Piçizler bizim düşmanımız mı?
Daha fazla düşünmeyip pijamalarımı giydim ve erkenden uyudum. Yarın gitmem gereken bir okul vardı.
*************
Bölüm sonu
Düzenlendi
İg:psikozlarwattpad
Youtube kanalımıza göz atmayı unutmayın ( Psikoz kızlar)
♤♡◇♧
-Ateş ve Asu hakkında ne düşünüyorsunuz?
-Piçizler ve psikozlar düşman mı olacak?
-Çağan hakkında düşünceniz?