Adriana's pov.
"I don't love you, Adriana. Let's break up!" Nakatatak pa rin sa akin isipan ang huling mensahe ng boyfriend ko matapos ko itong mahuli na may kasamang babae.
"I wasted two years of my life sa isang manlolokong tulad niya. Tapos ipagpapalit lang ako sa babaeng wala pang nagagawa sa kanya." Reklamo ko habang may tumutulong luha sa mga mata ko.
"Use it!" May lumapit na lalaki sa tabi ko habang may inaabot na panyo. Kukunin ko na sana iyo ngunit inihulog nito sa kinakain ko.
"Umiiyak ka lang just because of burger and fries? So, crazy!" Dahil sa sinabi ng lalaki ay pinagtawanan ako ng mga kumakain sa McDo.
"You don't care!" Binigyan ko siya ng masamang tingin ngunit agad din nawala dahil sa angkin niyang kagwapuhan.
"Uso lang matulala iyakin girl?"
"I don't need your handkerchief lalo na't pagmamay-ari ng mayabang na tulad mo."
Nakipagtalo na rin ako dahil sa pamamahiya niya sa tulad ko.
"Masarap ba ang kinakain mo para mapaiyak ka?"
"Bakla ka ba at pumapatol ka sa babae?" Para siyang bata na nakikipagtalo sa babaeng tulad ko.
"No, I'm not."
"Bakla," sigaw ko.
"Shut up!" Nagmadali itong umalis sa harap ko habang nahihiya sa mga babaeng nanonood sa amin. Agad naman akong sumunod upang isauli ang naiwan niyang panyo.
"Adriana!" Napahinto ako sa pagtakbo nang tawagin ako ng lalaking matagal ko na hinahanap at gustong makausap. After ng break up ay nawalan na kami ng komunikasyon sa isa't isa. I missed him so much.
"Why are doing here?" Tanong ni Kristoff na ikinabilis ng tibok ng puso ko.
"Hello!" Hindi ko pinahalatang nasasaktan ako lalo na't kasama niya ang babaeng pinagpalit sa akin.
"Love, who's that girl?" Tanong ng bagong girlfriend ni Kristoff para makaramdam ako ng selos.
"She's Adriana," pakilala ni Kristoff sa akin.
I am Adriana Joyce Monreal, a seventeen-year-old girl who fell in love with Kristoffer. He was my first boyfriend kaya napakasakit ang ginawa niyang pag-iwan sa akin gaya ng ginawa ng mga magulang ko.
"Ah 'yung ex mong humahabol pa rin sa'yo." Mataray nitong sambit at tiningnan ako mula ulo hanggang paa.
"Bell, please huwag dito." Pag-awat ni Kristoff.
"Napakalandi mo naman para lumapit sa boyfriend ko." Mukhang wala siyang balak manahimik kaya hindi na rin ako nakapagtimpi.
"Kristoff, I can't believed na ipagpapalit mo ako sa ganyang klaseng babae. Sa sobrang kapal ng mukha dinaig pa ang clown sa birthday-an." Matinong lalaki si Kristoff ngunit bigla na lang siyang nagbago.
"What did you say? Clown ako? OMG girl, mas maganda pa ako kesa sa'yo kaya nga iniwan ka dahil pangit ka." Pakikipagtalo ni Bell sa'kin.
"It's not true." Napangiti ako nang itanggi ni Kristoff na pangit ako. Kahit na simple lang ako masasabi kong mas lamang pa ako kay Bell.
"Anong it's not true, Kristoff? Look at her face. Hindi iyan ang tipo ng mga lalaki. Not like me, habulin ng lalaki." Pagmamaigi ni Belle habang nakatingin sa hawak niyang salamin.
"Kawawang salamin," kumento ko habang tinuturo ang hawak na salamin ng girlfriend ni Kristoff.
"Bakit naman?"
"Mirrors can't talk how ugly you are. Lucky for you, they can't laugh, either." Mahinahon lang akong makipag-usap sa kanya pero mukhang hindi ko kakayanin dahil sa matinding panlalait sa akin.
"Tumigil na kayong dalawa." Pumagitna na si Kristoff na tila natatakot na baka magkasakitan kami ng kanyang bagong girlfriend.
"Paano ako titigil, Kristoff? If your ex was in front of us."
Kristoff, please comeback. Handa pa rin kitang patawarin kahit anong kasalanan mo sa akin.
"Adriana, please leave us alone. Wala na tayo para magpakita ka pa sa akin."
Ang sakit sa part na pinagtatabuyan ka ng taong mahal mo. Hindi ba niya naisip ang mga paghihirap noong kami pa. Matalino akong tao pero bakit nagiging bobo ako pagdating sa kanya.
"Please, don't show us anymore. Maghanap ka na lang ng lalaking lalandiin mo if ever na mayroon pang magkakagusto sa'yo." Matatay na sambit ni Bell habang nakayakap sa braso ng Ex ko.
"Don't worry, I have a boyfriend. Hindi ko na kailangan lumandi gaya ng ginawa mo." Pagsisinungaling ko upang hindi magmukhang kawawa sa harap nila.
"Really, kailan pa?" Tanong ni Kristoff habang hindi makapaniwala. Kapag ba sinabi kong wala, babalikan mo ako?
"Yes Kristoff, matagal na." Alam kong hindi ito maniniwala sa akin dahil alam niya kung gaano ko siya kamahal.
"Liar! Walang magkakagusto sa'yo. Alam kong mahal mo pa ang boyfriend ko. Pinagseselos mo lang pero never ka niyang babalikan." Singit ni Bell.
Alam ko masama ang magsinungaling ngunit ginawa ko lang ito baka sakaling bumalik siya.
"Totoo ang sinasabi ko, Bell. Kung si Kristoff nga mabilis makahanap ng iba ako pa kaya?" Sana makatulong ito upang mabawi ko ang lalaking pinahalagahan ko.
"Hoy bruha, nagsisinungaling ka. Hindi mo mapagseselos ang boyfriend ko dahil ako ang mahal nito." Pagmamatigas ni Bell.
Mahal ka niya dahil nilandi mo habang kami pa. Ganyan naman talaga ang mga lalaki ngayon kapag nakakakita ng iba mahal na agad kahit na may ka relasyon pa itong iba.
"Maniwala man kayo o hindi ay wala na akong paki." At dahan dahan na akong umaatras para makatalas sa kanila.
"Where's your boyfriend?" Tanong ni Kristoff habang pinipigilan akong maka alis.
"Wala siya rito," palusot ko.
"Love, wala talaga 'yang boyfriend. Pinapasakay lang tayo sa kasinungaling niya." Daig pa niya ang tuko kung makakapit sa braso ng Ex ko.
"Asan na?"
Bakit ba ito ang naisip kong paraan para pagselosin si Kristoff. Iyan tuloy makakagawa pa yata ako ng kahihiyan. Wala na akong choice kundi hablutin ang isang estrangherong lalaki papunta sa direksyon ko.
"Is that your boyfriend? Ang gwapo naman para magustuhan ka." Hindi makapaniwalang tanong ni Belle dahilan para mapalingon ako sa lalaki.
"Ay hindi siya—" hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang biglang magsalita 'yung lalaking hinablot ko. "Yes, I am her boyfriend."
Itatanggi ko na sana nang ma-realize ko na ito pala 'yung bastos na lalaki sa loob ng McDo kanina.
"Oy hindi—"
"Babe, I've been looking for you. Nandito ka lang pala." Hindi ko alam kung anong naisip ng lalaking 'to para sumakay sa pagsisinungaling ko.
"OMG!"
"Is that true? Taken na siya." Napalingon ako sa paligid nang magkaingay ang mga kababaehan na tila mas nagulat pa kesa sa Ex ko.
"Sumakay ka na lang kung ayaw mong mapahiya tayong dalawa." Bulong ng lalaki at nagawa pang umakbay sa'kin.
"I can't believe na mabilis mo akong mapapaltan, Adriana. One week palang tayong nagbreak may bago ka na." Halatang nagalit si Kristoff nang ipakilala ko ang lalaking hindi ko naman kakilala.
"Kristoff, napaltan mo nga ako agad. Kaya ko rin naman ikaw paltan." Labag man sa kaloban ko pero kailangan ko itong gawin para bumalik siya.
"Patunayan mo, Adriana." Hamon ni Kristoff kaya wala na akong choice kundi gawin ang nasa isip ko.
"I'm so sorry, I need to end this." Bulong ko sa lalaki bago ito halikan sa harap ng maraming tao.
"See, he's my boyfriend. Kaya rin kitang palitan gaya ng ginawa mo sa akin. Kaya ko rin makahanap ng mas deserve kesa sa'yo." At umalis na ako na walang paalam.
Tumakbo ako palayo habang bumabagsak ang mga luhang kanina pa gustong kumawala sa harap ni Kristoff. Problemado na nga ako sa break up namin pati ba naman ang first kiss ko na matagal kong iniingat ingatan ay napunta lang sa estrangherong tulad niya.
Dominic's pov.
"Crying baby!" Hindi ko mapigilang hindi mapangiti habang pinapanood ang babae sa loob. Funny but interesting.
Lumapit ako sa table niya upang kumpirmahin kung ito rin ba ang babaeng nakita ko na umiiyak sa Park five days ago.
"Iyakin!" Hindi ko alam kung anong dahilan para lumapit sa kanya. Curious lang ako kung bakit siya umiiyak tuwing nakikita ko.
"Use it!" Inabot ko sa kanya 'yung panyo ngunit hindi ko sadyang mahulog ito sa kanyang pagkain.
"Umiiyak ka lang just because of burger and fries? So, crazy!" Tanong ko dahilan para tumingin siya sa'kin ng masama. Biro ko lang iyon pero mukhang hindi niya nagustuhan.
"You don't care!" Sigaw niya dahilan para magulat ako. Saan ba lupalop ito ng Pilipinas nakatira at hindi man lang niya ako kilala. Almost every woman know me, ngunit siya lang bukod tanging babaeng nagawa akong sigawan.
"Bakla," sigaw muli niya dahilan para mapunta ang atensyon ng lahat sa amin.
"Shut up!" At tinalikuran ko na siya. I don't want to waste my time sa isang iyakin na tulad niya.
"What happened?" Tanong ng Airon na katatapos lang bumili ng kanyang branded na sapatos. One week na kami sa Pinas ngunit ngayon lang kami nakapaggala dahil busy sa pag-aayos ng mga papers sa pagtransfer ng school dito sa Pilipinas.
"Someone called me gay. Nakakaiyamot!" Reklamo ko dahilan para pagtawanan ako ng dalawa kong kaibigan.
"Seryoso?"
"Babae o lalaki?" Tanong ni Albert habang hindi makapaniwala dahil ni isa'y walang tumatawag sa akin ng gano'n.
"Babae."
"Who's that girl? Maganda ba?" Tanong ni Airon ngunit umiling ako. She's totally pretty but I don't like her.
"I want to meet her."
"Don't!" Suway ko kay Airon dahilan para magtaka sila.
"Why, dahil ba type mo?" Pang-aasar nila sa akin.
"She's not my type. I'm still in love with Eunice."
Eunice was my close friend. I really loved her, but she fooled me. I courted her, but she didn't chose me. Sa apat na buwan kong panliligaw ay 'di ko akalaing pinapaasa lang pala ako.
Habang naglalakad kami ay may nakita kaming nag-aaway dahilan para maki chismis itong mga kaibigan ko.
"She's pretty!" Kumento ni Airon doon sa babaeng nakikipagtalo. Pati ba naman sa gulo makakapansin ito ng babae.
Nagulat ako nang makita ko 'yung babaeng umiiyak dahil lang sa burger at fries.
"Iyakin na nga lapitan pa ng gulo." Bulong ko habang 'di makapaniwala na maliit lang ang mundo para sa amin dalawa.
"Airon, that's the girl you wanted to meet." Turo ko sa babae dahilan para magulat ang sila.
"You mean, 'yung babaeng tumawag sa'yo ng bakla?" Diniinan pa talaga ni Airon 'yung salitang bakla habang tumatawa.
"Yea, the iyakin girl." At naglakad na ako palayo sa nag-aaway.
"Hindi mo man lang tutulungan?"
"For what?" I want to help her pero 'di naman tama na maghimasok ako sa gulo nila. Tinawag na nga akong 'bakla' baka masabihan pa akong 'pakialamero'.
"She needs you, Pre." At tinulak nila ako malapit sa nag-aaway dahilan para hablutin ako ng babae.
Huwag niyang sabihin idadamay niya ako sa gulo.
"Is that your boyfriend? Ang gwapo naman para magustuhan ka."
Halatang nagulat si Iyakin Girl nang mamukhaan ako. Kita sa mga mata niya 'yung lungkot at sakit.
"Tulungan niyo ako dito." Senyas ko sa mga kaibigan ko ngunit may tinuro silang babae na nanonood sa'min sa 'di kalayuan. I saw the girl I loved with another man.
"Ay hindi siya —" hindi ko na pinatapos si Iyakin girl nang may naisip akong paraan upang makaganti sa babaeng nagawa akong lokuhin.
"Yes, I am her boyfriend." Pakilala ko dahilan para magulat ang lahat. This is the best way para iparamdam ko kay Eunice na mali siya ng pinili.
"Oy hindi—"
"Babe, I've been looking for you. Nandito ka lang pala." Halatang nagulat si Iyakin Girl sa kinilos ko.
"I can't believe na mabilis mo akong mapapaltan Adriana. One week palang tayong nagbreak may bago ka na."
Nakaramdam ako ng inis sa lalaking ito. I will never be like him na magpapaiyak at manloloko ng babae.
Nagulat ako nang bigla akong halikan ni Iyakin girl sa harap ng maraming tao. I can't believe na makakaranas ako ng halik sa isang ordinaryong babae na tulad niya.
"See, he's my boyfriend. Kaya rin kitang palitan gaya ng ginawa mo sa'kin. Kaya ko rin maghanap ng mas deserve kesa sa'yo."
I felt a spark when she kissed me. Huli ko itong naranasan sa best friend ko na nagawa kong halikan noong maliliit pa kami.
"Wipe your tears baka sabihin ng iba sinasaktan kita." Nang maabutan ko ito ay napansk ko itong umiiyak kaya inabutan ko ng panyo.
"Lugi! Na lip rape ako doon. How about my dignity?" Reklamo ko kay Iyakin girl habang hawak ang labi ko.
"Thank you!" Pasasalamat niya para mapatawa ako.
"That's not enough, Miss. Masisira ang image ko dahil sa ginawa mo." Wala naman problema sa'kin 'yung halik niya. Gusto ko lang siyang pagtripan.
"Masisira ang image? Bakit sino ka ba?"
"I am just a famous person. Hindi mo ba ako kilala?" Na dissapoint ako nang hindi man lang niya ako kilala.
"I do not know you at wala akong pakialam sa tulad mo. I won't die if you're a famous person." Walang mood niyang sambit. Agad ko naman itong pinigilan maka alis.
"Ano bang kailangan mo sa akin para lubayan mo na ako?"
"Let's make a deal. Magpanggap tayo na may something sa atin. Alam na ng lahat ang relasyon natin, bakit hindi natin totohanin?" Offer ko sa kanya dahilan para mapatawa ito.
"Did you like me?" Tanong ng babae para mapatawa naman ako.
"You're not my type."
"So, we don't like each other. Kaya kalimutan na lang natin ang isat't isa, okay?" At tumakbo na ito palayo sa akin.
"Take care of yourself, Miss Iyakin. Sa akin pa rin bagsak mo."