MONYO
"Ar?" sigaw ni Henry pagkarating ko ng bahay. Gulat na gulat siya pagkakita niya sa akin.
Pagkatapos kong ihatid si Flex sa bahay nila ay dumeretso na kaagad ako sa bahay. Sinigurado ko na walang makakakita sa akin along the way. It will be a big question kung makikita ako ng mga taga-Hacienda Señeres na buhay. I should think a plan how to work all these things out.
"Don't call me Ar, Henry. Armie, ako si Armie kaya iyan ang itawag mo." utos ko sa kapatid ko.
"Okay Bro!" nagtatakang sagot niya. "So paano nangyari ito bro? Paano ka bumalik bilang tao?" tanong niya.
I expected him to be shocked. Miski ako ay hindi makapaniwala na nangyari ito. Hindi ko expected na babalik ako sa dati kong anyo na tao. Sila Mom lang ang makakasagot nito kaso nasa business tour pa sila ngayon ni Dad. Me and Henry will handle this first.
"She just kissed me and then boom! Tao na ulit ako!" I explained with hand gestures.
"Whoah? Who is she?" nanlalaki ang mata ni Henry.
"You know who!" I know he already know. He just want it to come from my mouth.
"Flex? Right?" tanong niya.
"Yeah." tugon ko.
"I never came into that solution bro. Nag-research na ako at binuhos ko ang time ko sa pagbabasa ng science books na galing sa library. I did not think that only a true love's kiss can bring your human self back. Just wow!" he exclaimed.
Magaling si Henry sa Science. In fact it is his favorite subject. Nagpatulong din ako sa kaniya about sa condition ko kaya laging siyang nasa library kasama si Taissa. Nang dahil yata sa library ay nagkahulugan ng loob ang dalawa. Thanks to me.
Kung si Henry ay in-line with Mom, ako naman ay kay Dad. I like to invent things gaya ng Daddy ko na inventor. Sa katunayan nga ay ako ang gumawa ng stun-gun na ginamit noong pumunta sa Usok Falls. Marami pa akong bagay na na-invent. Balak ko iyon ipakita kay Flex. Lalo na ang Memory Helmets.
"That's not the problem we should mind now, bro." I cut him before he can talk again.
"What?" aniya.
"We should make a plan how I can be a normal person again." ani ko.
"You look normal now." he said.
"Not this kind of normal. I mean my life. Magtataka ang mga tao kung susulpot na lang ako bigla." paliwanag niya.
"Yeah, of course! Because everyone knows you're dead. For God's sake!" sang-ayon niya.
I smile while directly staring in his eyes. He gets it already. I have a plan and he is involve in it. He shakes his head in disagreement so I laugh.
"Never bring me in your plan bro!" he warned me. I just smile.
"I know you will help me bro." I winked and he became furious.
"Ar?!!!" he is pissed.
"Sorry bro." I laughed.
Kahit ayaw niya ay alam ko na tutulungan niya pa rin ako. Mahal ako ni Henry at mahal ko din siya. Siblings fight but they love each other. At the end of the day kasi ay kambal pa din kami. Stronger ang bond namin compare sa ibang magkakapatid.
***
FLEX
It is Wednesday . October 22. Three days since Monyo became human again. Hindi naman ako pinagalitan ni Mama noong umuwi ako noong nakaraan, noong hinatid ako ni Monyo. Tinanong niya lang kung napano daw ang leeg ko. Bakit daw may bandaid. I came with the alibi that something cut my neck while me and Hanne were doing our project. Nag-insist pa si Mama na tignan niya daw ang sugat pero sinabi ko na okay lang ito. Sinabi ko na nalinis na ito kaya hindi na ito maiimpeksiyon.
"You know what I hate Flex." tanging nasabi niya bago siya umalis sa kwarto ko.
I know.
Alam ko kung ano ang kinagagalit ni Mama at iyon ang magsinungaling. Nahahalata na siguro niya na puro alibi na lang ang sinasabi ko. Kailangan ko na itong tigilan. I should be trusted again.
***
Ang lungkot ng aura ng paligid pagkadating ko ng school. Parang ang konti yata ng mga estudyante. Hindi pa naman ako late ngunit bakit ganito. Mabibilang lang sa daliri ang mga estudyante sa classroom namin noong pumasok ako.
"Hey." tawag ko kay Cormac na nakaupo sa upuan niya.
"Hey, Flex." bati niya sa akin.
"Cormac bakit ang konti natin ngayon?" tanong ko.
May naramdaman akong nakatayo sa likod ko. Doon ko narinig ang boses ni Taissa. "Hindi mo ba alam ang nangyari kahapon?" tanong niya.
"Anong nangyari?" pagtataka ko.
"Someone got infected yesterday. Isang estudyante, bigla siyang nagwala at nangagat ng ibang estudyante. Nasa hospital na siya ngayon at ang mga kinagat niya for observation." si Cormac ang nagpaliwanag.
"Wala na din tayong teachers sa ibang subjects natin. Kahit nga si Miss Melania de Guzman ay nag-resign na din at umuwi na lang sa lugar ng magulang niya." dugtong ni Taissa.
"So vacant natin ngayon." ani Cormac.
Kaya pala ganito. Subject pa naman ito ni Miss Melania. Nakakalungkot lang na wala na dito ang favorite teacher ko. So it is happening. Nagsisimula na talagang lumala ang nangyayari sa Hacienda Señeres. Hindi na ako magtataka kung madami pa ang aalis sa lugar namin.
Pumasok si Henry sa classroom kaya natuon sa kaniya ang atensiyon ko. Naalala ko tuloy si Monyo.
"Good morning." bati niya sa aming tatlo ni Cormac, Taissa at ako. Binati din siya namin.
Nawaglit ang tensyon ng pinag-uusapan namin nang may ginawa si Taissa. "Happy birthday!" biglang sigaw niya at tsaka may inilabas na regalo galing sa bag niya. Binigay niya ito kay Henry at hinalikan siya sa pisngi.
October 22 nga pala ngayon. Birthday ng kambal. Tsk. Nakalimutan ko.
"Thank you Tais!" masayang masaya si Henry habang niyayakap si Taissa. Nakakainggit sila. Ang sweet.
"Ituloy na natin ang pagpunta sa Yotik City, mamaya?" tanong ni Henry.
"Mamaya? May klase kaya tayo." pagpapaalala ni Taissa.
"Walang klase mamayang hapon. Konti lang ang pumasok na Teachers kaya nagdecide si Principal na half day lang ang klase ngayong araw." naiinis na sabat ni Cormac. Naiinis siya siguro dahil madami pang natira sa free soya milk na pinamimigay niya. Ang bait talaga ng kaibigan ko.
"So tuloy na tayo?" pagbabalik ni Henry sa pinag-uusapan nila ni Taissa.
"Okay." tugon ni Taissa.
"Movie date tayo?" ngiti ni Henry.
"Oo ba." tugon ni Taissa. Masayang masaya ang kaibigan ko kaya hindi ko rin maiwasang ngumiti.
Deep in my thoughts, I want to do that someday with Monyo. Sana.
***
Umalis si Cormac para umihi. Alas onse na at hanggang ngayon ay wala pa rin kaming teacher. Nasa kinse lang kami sa classroom. Sayang lang ang ipinasok ko ngayong araw.
Nauuhaw ako kaya habang wala si Cormac ay nanghingi ako ng soya milk na nakalagay sa upuan niya. Kumuha ako ng isa. Alam kong hindi naman siya magagalit sa akin. Habang umiinom ako ng Soya ay natigilan ako. Nakangiti kasi si Henry na tinitignan ako habang umiinom. Nasa harap ko na pala siya.
Ibinaba ko ang bote ng soya na kalahati pa lang ang naiinom ko. "What?" tanong ko.
"I have something for you from Armie." bulong niya sa akin. Palihim niyang iniabot sa akin ang isang papel. Umalis kaagad siya pagkaabot niya.
Inilibot ko ang aking paningin sa buong classroom. Nang masiguradong walang nakatingin ay binuklat ko ang papel na nakafold. Binasa ko ito at ito ang nakasulat:
I'll pick you up in your house at 4:00.
Binasa ko ulit ang nakasulat. Itinalikod ko pa nga ito kung may nakasulat din sa likod ngunit wala. Kailangan ko na naman yatang magsinungaling kay Mama. Haist.
***
Alas kuwatro na.
Beep!
"Flex tignan mo nga kung sino ang nasa labas! Kanina pa iyan bumubusina!" utos ni Mama sa akin kaya dali-dali akong bumaba.
Sinilip ko kung sino ang nasa labas at si Monyo nga ito. Lumapit ako kay Mama.
"Ma?" tawag ko sa kaniya.
"Oh?" sagot niya sa akin kahit hindi siya nakatingin. Nasa lamesa siya at abala sa pagkwenta ng mga gastusin sa bahay. Hindi ako umimik kaya itinigil niya ang ginagawa at tumitig sa akin. May pagtataka sa mukha niya nong makita ang suot ko. "Saan ka pupunta? Bakit ganiyan ang suot mo?" tanong niya.
Hindi kasi ako nakapambahay na damit. Suot ko ay isang blusang kulay asul. Halatang nakapanlakad talaga ako.
"Ah, birthday kasi ni Armie Ma." ani ko.
"Si Armie? Di ba patay na si Armie?" taas kilay niya.
Nadulas yata ako. Dapat sinabi ko birthday ni Henry. Tanga.
"Oo nga Ma, kaya aalis ako dahil magsi-celebrate kami nina Henry at Taissa." another lie. Part lie lang kasi magsi-celebrate naman talaga kami, ni Armie nga lang.
"Sino ang nasa labas ng bahay?" tanong niya.
"Si Henry po." ani ko.
"Saan kayo pupunta?" usisa ni Mama. Ang daming tanong.
"Sa bahay po nila Ma." tugon ko.
"Sige, papayagan kita basta papasukin mo muna si Henry." kondisyon niya. Hindi pa yata nakalimot si Mama sa first meeting namin ni Henry. Ang hindi niya alam hindi naman ito si Henry kundi si Armie.
Wala akong nagawa kung hindi papasukin si Monyo. This will make sure na hindi ako nagsisiningaling kay Mama.
"Good afternoon Mrs. Cecilio." bati ni Monyo pagkapasok niya ng bahay.
"Good afternoon din sayo Henry." ngiti ni Mama. "So isasama mo pala si Flex sa bahay niyo?"
"Opo Mrs. Cecilio. Birthday ko po kasi at ni Armie." paliwanag ni Monyo. Odd, he is referring to himself.
"Ah! You look so gentle ngayon." napansin siguro ni Mama na walang earing si Monyo. Typically, Henry always wear an earing.
"Thank you po." ani Monyo.
"Nasaan pala si Taissa?" tanong ni Mama.
Nanlaki ang mga mata ni Monyo. Nagulat yata siya kung bakit nasama si Taissa sa usapan.
"Susunduin pa namin Ma. Hehe." alanganing sabat ko.
"Really?" taas kilay ni Mama.
"Opo." sagot ni Monyo.
"Okay." tugon ni Mama. Lumapit siya kay Monyo at hinalikan ito sa pisngi. "Happiest birthday Henry!" her greetings.
"Salamat po Mrs. Cecilio." ani Monyo.
"Sige na, umalis na kayo at baka hinihintay na kayo ni Taissa." ani Mama. Yes! Pumayag na din siya sa wakas.
"Salamat Ma." ani ko.
"Basta umuwi ka before 8? Okay?" paalala niya.
"Yes Ma."
"Mauna na po kami Mrs. Cecilio." paalam ni Monyo.
"Ingat kayo! Enjoy your day!" sigaw ni Mama habang papasok na kami ng sasakyan.
"Whoah! That was tough!" buntong hininga ko nang nasa loob na kami ng kotse.
"Hindi mo ko in-inform na kasama pala natin si Taissa." buntong hininga din niya.
"It just came out from my mouth." ngiti ko.
"Haha!" tawa ni Monyo.
"Happy Birthday!" bati ko sa kaniya. Lumapit ako sa kaniya at hinalikan siya sa labi.
"You forgot! Henry told me!" kunwaring naiinis na sabi niya.
"I'm sorry." ani ko tsaka hinalikan siyang muli. This time sa pisngi na lang.
"Wala ka ring gift sa akin." he pointed out.
"May gift na ako ah? Kakabigay ko lang." sabi ko.
"Alin?" pagtataka niya.
"I kissed you!" palo ko sa braso niya.
"That? Iba ang iniexpect kong regalo." sabi niya.
"Ano?" tanong ko.
"You can give it later. Sa bahay na lang." lakas ng tawa niya.
Pinalo kong muli ang braso niya. "Ano yon?!"
"Mamaya na Flex!" tumatawa siya.
"Bababa na lang ako!" kunwaring galit na sabi ko. Bubuksan ko na ang pinto ng kotse nang pigilan niya ako. He pulled me into a hug.
"I'm joking Flex." lambing niya. "Okay na ko sa kisses mo." kindat niya.
"Okay, bitiwan mo na ako. Umalis na tayo." sabi ko.
At umalis na kami papunta sa bahay nila.
***
"Wow!" sambit ko nang makita ang lamesa na puno ng pagkain. Kaming dalawa lang ni Monyo sa bahay nila kaya ang tahimik ng paligid. Umalis na rin kasi si Henry dahil may movie date sila ni Taissa. Pawang sweet music lang ang maririnig sa buong bahay, kasabay ng mga boses namin.
"Kain na tayo." anyaya niya.
"Para sa ating dalawa lang ito?" tanong ko.
"Oo."
Ang sarap ng lahat ng pagkain. Pakonti-konti lang ang kuha ko para matikman ko ang lahat ng potahe. May valenciana, spaghetti, lumpia at pancit palabok na nilagyan ng boiled eggs na may maraming seafoods. Meron ding belly letchon at salad. Busog to the max ako nito mamaya. Magbaon kaya ako pauwi para ka Mama? Ess.
Kinuha ko ang hipon sa palabok at inilagay sa bibig ko. Ang sarap ng pagkaluto pati ng hipon. "Hmmm!" ani ko.
"Salamat naman at nagustuhan mo ang mga luto." wika ni Monyo.
"Oo naman." sabi ko.
"Pinaluto ko lang iyan." aniya.
"Nasaan na ang mga nagluto nito?" tanong ko.
"Pinauwi ko na. Ang hirap kayang umasta na si Henry ako. Baka malaman pa nila ang totoo kapag nag-stay pa sila." paliwanag niya.
Nagngitian na lang kami at nagpatuloy sa pagkain. Mga alas sais ay tumigil na kami. Grabe! Busog na busog ako. Napadighay ako kaya tumawa ng malakas si Monyo.
"Ang cute kapag babae ang dumidighay." he complimented me.
"Hala? Sabihin mo barasubal!" tawa ko.
Tumawa na lang siya dahil sa naging sagot ko.
***
"Saan tayo pupunta?" tanong ko habang hinihila ako ni Monyo.
"I'll show you something." sagot niya.
Hinila ko siya para huminto. "Wait! Baka ano iyang ipapakita mo sa akin! Hindi ako ready." I am overreacting.
"Haha! Basta! Magugustuhan mo ipapakita ko sayo!" malakas na tawa ni Monyo.
Pumayag naman ako. Hanggang sa huminto kami sa kuwarto niya. He promised me that he won't do anything wrong to me. Binuksan niya ang kuwarto niya at tumambad sa akin ang napakalawak na espasyo. I've been here, when we overnight before we went to Usok Falls. Naririto pa rin ang Mini-Gym ni Monyo.
"Pasok ka!" ngiti niya. Hindi ko namalayan na natigilan pala ako sa tapat ng mismong pintuan ng kwarto.
Pumasok niyq ako sa kwarto at pinaupo sa upuan. Sinabi niya na maghintay lang daw ako dahil may kukunin lang siya. Inilibot ko ang tingin ko sa buong kwarto. Parang buong bahay na namin kalaki ang kwarto niya.
"Charan!" sigaw niya kaya ibinalik ko sa kaniya at sa nasa harapan niya.
"What's that?" tanong ko. Nasa harapan kasi ni Monyo ang dalawang parang helmets na connected sa isang wire.
"This is what I call Memory Helmets!" masiglang sabi niya.
Lumapit ako sa kaniya ay hinipo ang bagay. Kulay pula ito at helmet talaga siya na sinusuot ng mga nagmomotor.
"Ikaw ang gumawa nito?" tanong ko.
"Yeah." sagot niya.
I know that the Loreto Siblings have the gift in science and technology. Matatalino talaga sila.
"For what?" ani ko.
"These helmets can connect the memories of two persons," he explained. "I can choose the memory that I want to show you. The same thing with you."
"Wow!" tanging sabi ko.
"Let's try it!" aniya.
Pinasuot niya sa akin ang isang helmet at sa kaniya naman ang isa. Isinara niya ang helmets pagkatapos ay may kinalikot si Monyo at doon na nag-iba ang laman ng isip ko. Nakikita ko ngayon ang mga nangyari sa amin ni Monyo. Simula doon sa mukha ko noong iniligtas niya ako sa rapist. Ang panget ng reaksiyin ko.
Palihim din pala siyang tumatawa habang pinagmamasdan akong naiinis dahil akala ko ay pinakain niya ako ng tao. Loko loko talaga. Kasunod noon ay ang pang-titrip niya sa akin habang naliligo ako sa batis.
Sumunod na scenario ay ang pag-iyak niya noong inakala niya na iniwan ko siya. Napapaluha ako sa emosyon na naramdaman niya noon.
"Umiyak ka noong umalis ako?" tanong ko sa kaniya.
"Oo Flex. Nakakalungkot kasi na ang taong tumanggap sa akin ay iniwan na ako." aniya.
Kasunod nito ang mga kaganapan sa Monster Party at sa Water Tank. Ang saya saya ng part na iyon. Ang saya ni Monyo.
"Ikaw naman." utos niya.
"Ako?" pagtataka ko.
"Let me see your memories Flex." ngiti niya.
"Paano?" tanong ko.
"Isipin mo lang." Tanging tugon niya.
Hinayaan ko siya na makita ang memories ko. Sinimulan ko noong una ko siyang nakita. Una kong nakita si Armie noong Grade 7 kami. Naging kaklase ko siya at seatmates kami. Doon nagsimula na maging crush ko siya. Crush ko siya kahit hindi naman kami nag-uusap. Ang tahimik niya kasi masyado at focus lang siya sa pag-aaral. Nagtuloy-tuloy iyon hanggang maging Grade 12 na kami. Suki ko siya sa ice candies na tinitinda ko. Strawberry flavor lagi ang binibili niya. Ang takaw niya kasi sa ganoon. Inalala ko din ang nangyari habang bumibili siya ng strawberry ice candies. Noong nataranta ako habang kinukuha niya ang sukli niya. Ess.
"Sukli ko?" Sabi nya.
Nataranta ako sa paghahanap ng panukli sa kaniya. At ng makakita naman ako ng sukli ay nahulog pa ito sa sahig. Sabay naman naming dinampot ang limang piso ngunit naunahan nya ako. Pagkadampot nya ay bumalik na sya kaagad sa upuan nya.
Nakakahiya ang eksenang iyon. Marami pa ang kasunod noon. Pagkatapos kong ipakita sa kaniya ang iniisip ko ay tinanggal na niya ang helmets.
"Are you okay?" tanong ko dahil namumula ang mga mata niya. Umiyak ba siya?
"Oo naman." ngiti niya.
"Bakit parang umiyak ka?"
"Tears of joy lang. Masaya ako na okay na ako ngayon." wika niya.
"Ah." sabi ko.
"Thank you very much Flex." pasasalamat niya ngunit hindi ko alam kung para saan.
"For what?"
"Kung hindi kasi dahil sayo ay hindi ako babalik sa dating anyo ko." paliwanag niya. "Sabi kasi ni Henry ay marahil dahil sa halik mo kung bakit ako gumaling. Emotions daw kasi ang factors kung bakit ako nagiging halimaw. Kaya ako gumaling because love is a good emotion."
I am speechless. Hindi ako makapaniwala na ako ang rason kung bakit siya gumaling. Thanks. I've done a good thing this time.
"I love you Monyo." I finally said.
"I love you too Flex." He replied.
And then we kiss.
***
Yesterday turned out to be the best day of my life, so far. Ang daming happenings kahapon. Kahit napagod ako sa birthday ni Monyo ay masaya pa din.
Back to normal muna ako ngayon araw. Buhay estudyante naman tayo dahil thursday pa lang. Two days na lang at weekends na naman. Thanks to God.
Maaga akong pumasok sa school. Halos lahat nga ng makakasalubong ko ay binabati ko. Ganyan ako kasaya ngayong araw. Good day everyone!
Naka-full smile ako ng makasalubong ko si Henry. Sigurado ako na naging masaya din ang date nila kahapon ni Taissa.
"Good morning Henry!" bati ko sa kaniya. Hindi niya ginantihan ang bati ko. Basta na lamang niya ako hinila papunta sa likod ng main building. Wala pang gaanong tao dito dahil maaga pa.
Idinikit niya ako sa pader at ni-corner sa pagitan ng dalawang kamay. "I miss you!" sambit niya at bigla akong hinalikan. It is a hard kiss. Hard but sweet.
Tinulak ko siya at tsaka sinampal ng napakalakas. Nagtaka na lang ako nang bigla na lang siyang humalakhak.
"Ouch! Flex!" tawa niya.
Napansin ko na iba ang tono ng pananalita niya kay Henry. Doon ko na nalaman na siya pala si Monyo.
"Armie?" nanlaki ang mga mata ko.
"Hell yeah! Flex." tugon niya na tumatawa pa din. "Ang sakit ng sampal mo."
"How is—." pinutol niya ako sa pagsasalita.
"Henry and I have an agreement. Para makalabas ako sa bahay at makagala ay napagdesisyonan namin na magpanggap ako na siya, paminsan-minsan," paliwanag niya. "He can go to school every monday,wednesday and friday at ako naman ay magpapanggap na siya during tuesday and thursday. Thurday ngayon kaya ako muna si Henry." tinapos niya ang paliwanag ng isang kindat.
"Okay." tugon ko.
Kaya pala. Hindi ko napansin na siya si Monyo dahil may suot siyang hikaw. The twins are freaking witty.
"Don't do that again Monyo," sermon ko. "Nasa school pa rin tayo kaya dapat mag-ingat tayo. Henry is in relationship with Taissa. Panget tignan na ginagawa natin ito."
"Okay Maam!" tugon niya. "Don't worry about Taissa. Aabsent daw siya sabi ni Henry kaya free tayo today."
"Kahit na, may mga kaibigan at kaklase pa rin na makakakita sa atin," I insisted. "Okay na iyong magkasama tayo sa classroom." nakahalf-smile na sabi ko.
"Okay Flex." ngiti niya.
Napansin ko na namumula ang pisngi niya. Napalakas ata ang sampal ko kanina. Hinawakan ko ang mukha niya para i-check ito. Habang hawak ko ang pisngi niya ay hinila niya ako at niyakap. Nagulat na lang kaming dalawa nang may marinig kaming pamilyar na boses.
"Anong ibig-sabihin nito?" boses ito ni Taissa. Nakataas na ang kilay niya noong lumingon kami. Makikitang galit na galit siya. Nanlaki na lang ang mga mata ko. Lagot na.
Sh*t!
Akala ko ba absent si Taissa?
*****
Dedicated to: Kriska_Lee
PARA SA IYO ITO HASHI hihihi
And HAPPIEST BIRTHDAY TO THE SEXIEST WOMAN IN PANDAN!!! Happy birthday bebe_sponge aka Shaina!!! Guys greet natin siya ah??? Hihi. Napakabait ng kaibigan kong ito. Sexy na, mabait na at higit sa lahat mayaman! Haha!!! Remember that line in College??? Hihihi. You will be a friend forever Sha. Lab lab ta ka. May God bless you with everything. Especially with health hihihi 😘😘😘
Happy birthday!!!
🎁🎊🎉🎂
IT'S A LONG UPDATE AS I PROMISED. 😇
LAST 10 Chapters na lang po!!! I will dedicate the chapters sa 10 persons na nagbigay sa akin ng great impact sa Wattpad.
😘😇😘
PALANGGA TA KAMO!
😘😇😘