JOAN
"Excuse muna ako!" paalam ko kina Shaina at Emery.
Tutok sila kay Taissa na nasa taas ng stage. Mukhang iiyak na ang kaibigan ko dahil in-injan siya ni Henry. Kakanta na lang yata siya ng mag-isa.
"Saan ka pupunta?" tanong ni Shaina.
"Punta muna ako ng banyo." tugon ko.
"Mamaya na! Suportahan muna natin si Taissa. Kawawa ang kaibigan natin oh." turo ni Shaina kay Taissa sa stage.
"Mukhang hindi ko na maipapagmamaya pa ito." nakangiwi kong sabi.
"Bakit?"
"Parang may tumagas yata sa ibaba," turo ko sa legs ko.
"Dinatnan ka?" ang lakas ng pagkasabi ni Shaina. Narinig tuloy ng lalakeng katabi namin kaya ngumisi ito.
"Oo, kaya kailangan ko na talagang magbanyo." sabi ko.
"May dala ka bang napkin?" aniya, ang dami niyang kuda.
"Oo Sha, alis na ako. Kayo na bahala kay Taissa." paalam ko at saka nakipagsisikan sa mga tao para makapunta lang ng C.R.
Nakakabadtrip na ngayon pa dumating ang regla ko. Kung hindi lang nakakadiri ay hinayaan ko na lang itong tumagas diyan. Para naman sumakto sa outfit ko na isang duguan na zombie. Realistic ba.
"Hija! Teka lang!" hinarang ako ni Manong Janitor bago pa ako makapasok sa C.R.
"Bakit po Manong?"
"Nako baka madulas at mabasa ka sa loob." turo niya sa C.R. "May lokong nagsira ng tubo ng tubig kaya naglawa na ang loob ng C.R." paliwanag niya.
Sira-ulo ang kung sino man gumawa nito. Panira ng gabi sa mga taong nawiwiwi ang ginawa niya.
"Ganoon po ba? Ahh, meron pa po bang ibang C.R. dito?" tanong ko kay Manong.
"Oo Hija, nasa likod ng Gym," turo ni Manong sa direksiyong likod. "Napagsabihan ko na rin ang mga bantay sa entrance kaya papayagan nila kayong lumabas upang magC.R."
"Salamat po." ani ko at bumalik sa loob.
Wala naman kasing labasan dito sa likod kaya dumaan ako muli sa may gitna ng gym at nakipagsiksikan na naman.
"May Minus One ka ba?" narinig ko ang tanong ni Cormac kay Taissa.
Napalingon ako at tumingin ng saglit kay Taissa. Kawawa naman ang kaibigan ko. Parang hindi siya makasagot sa tanong ni Cormac.
Nagpatuloy ako sa pagtungo sa pintuan para makabalik ako kaagad.
"Miss pwede ba akong lumabas? Magbabanyo lang ako." paalam ko sa babaeng SSG Officer.
"Uy! Magbabanyo daw ito." tinawag niya ang kasama niya.
"Sige palabasin mo, hindi naman sila makakaalis dahil pinasarado na ang gate ng school." tugon ng kasama niya.
Tumungo na ako sa C.R.
Alas Otso na pala. Dalawang oras na ang lumipas ng magsimula ang Monster Party. May mga hiyawan na akong naririnig sa loob ng Gym.
Ano na kaya ang nangyayari ngayon kay Taissa?
Dahan-dahan ako sa paglakad, bitbit ko ang shoulder bag kong itim. Ito lang ang dinala ko para hindi na ako mabigatan. Tsaka iniwan na lang namin ang aming mga gamit sa bahay nila Shaina. Timing na nag-out of town mga magulang niya kaya doon kami matutulog. Sasamahan na rin namin siya hanggang sa kinabukasan.
Habang malapit na ako sa C.R. ay nakadama ako ng isang kutob. Nakakatakot naman kasing pumunta sa likod ng Gym. Ako lang mag-isa ang tao dito. Ang lahat ay nasa loob na dahil nanunuod na ng mga performance.
Pagkapasok ko ng C.R. ay napahawak ako sa dibdib ko. Pambihira wala akong nakapa! Flat nga pala ako. Dibale!
Grabe ang disenyo ng loob. May dugo-dugo. Hindi naman ito mabaho kaya halatang artipisyal na dugo lang ito. Pumasok ako sa isang cubicle at naglagay na ng napkin sa aking bloody mary. Shemay! Maragsa ang regla ko ngayon ah. Buti na lang may dala akong pantapal. Salamat sayo napkin.
Hindi na ako tumagal pa sa C.R. at naisipan ko na bumalik na kaagad sa loob. Bago pa ako makalayo sa C.R. ay napahinto muna ako dahil parang may narinig akong boses. Pagkahinto ko ay wala naman. Baka guni-guni ko lang.
"Tulong." may narinig ako.
Hindi na ito guni-guni. May naririnig talaga ako. Ang boses ay nanggagaling doon banda sa may mga puno malapit sa C.R.
"Tulong." narinig kong muli ang mahinang boses. Mas malakas pa ang hiyawan sa loob ng gym.
Inilabas ko ang cellphone ko at binuksan ang flashlight nito. Tumungo ako sa direksiyon ng mga puno. Sa marahan kong paglakad ay doon ko na nasilayan ang isang tao na nakahandusay sa lupa. Mabilis akong lumapit sa kaniya dahil mukhang kailangan na niya ng agarang tulong.
Nakasuot ang lalake ng isang maskara. Nakakatakot naman ito. Palinga-linga ako sa ibang direksyon dahil baka may dumaang ibang tao na pwedeng tumulong sa lalakeng nakahandusay. Wala talagang ibang tao dito kundi ako lang.
Noong inilipat ko pabalik ang tingin ko sa lalakeng nakahandusay ay napasigaw ako sa gulat. Nakaupo na kasi siya ngayon at direktang nakatitig sa akin.
*****
TAISSA
Matigas na dibdib ang bumunggo sa akin bago pa ako tuluyang makababa ng stage. Sumunod na naramdaman ko ang mahigpit na pagkakahawak ng mga kamay niya sa magkabilang braso ko. Iniangat ko ng bahagya ang mukha ko at nasilayan ko ang nagsusuyo niyang mga mata. Bigla umunat ang kaniyang mukha at humulma ang gwapo niyang ngiti. Hindi ko magawang tumawa o ngumiti man lang dahil sa galit pa rin ako sa kaniya.
"Huwag ka nang umiyak, nandito na ako." sabi niya habang pinupunasan ang aking mga luha. Ang guwapo pa rin niya kahit naka-Joker make-up and costume siya.
"Ladies and gentlemen! Let's welcome Henry Loreto!" introduksiyon ni Cormac na nagpaingay at nagpahiyaw sa lahat.
"Mamaya na ako magpapaliwanag sayo, kumanta muna tayo." sabi niya at hinila ako pabalik sa gitna ng stage. Lumulundag-lundag ang gitara na nakasabit pala sa likod niya.
"Hello Cormac!" bati ni Henry pagkaabot sa kaniya ni Cormac ng Mic. "Hello HSNHS!" malakas na hiyaw ang bumati pabalik, galing sa mga tao sa ibaba.
"Akala namin hindi ka na dadating." ani ni Cormac.
"No! I won't do that, I won't let Taissa singing alone here in this stage!" wika ni Henry.
"What took you so long to arrive here?" tanong ni Cormac.
"Something happened and it's a long story, ang importante ay nandito na ako." tugon ni Henry.
"Hey Taissa? Are you okay?" binaling ni Cormac ang tanong sa akin.
"Okay na ako." pilit na ngiti ko. Kinakabahan pa rin ako kahit nandito na si Henry.
"Akala ko hindi na kayo makapagperform dahil muntikan ka nang bumaba ng stage," sabi ni Cormac na pabalik-balik ang tingin sa akin at kay Henry. "Let's forget that! I think all the people down there are waiting for your talent!" turo niya sa ibaba.
Napatingin ako sa baba at nakita ko ang mga kaibigan ko na sobrang masaya. Nahahalata nila na natatakot ako kaya sumisenyas sila sa pamamagitan ng pagguhit ng ngiti sa mga mukha nila. Pinalabas ko ang ngiti ko para hindi na sila mag-aalala. Sa kabilang dako naman ng gym ay makikita na nakangiti rin si Flex sa akin. Suportado pa rin ako ng dating best friend ko.
"Ladies and Gentlemen! Welcome Taissa and Henry as Harley Quinn and The Joker performing a very special song number for us!" sigaw ni Cormac at tumahimik ang lahat at nagfocus ang spotlight sa aming dalawa ni Henry.
Pumuwesto si Henry sa upuan na nakalaan sa kaniya habang ako naman ay nakatayo at hawak ang microphone na nasa stand nito. Naghanda na si Henry at nagsimulang magstrum ng hawak niyang gitara.
Siguradong alam ng lahat ang kakantahin namin dahil sikat ngayon ito. Pinasikat ito ng gwapong singer na si Calum Scott. Napaliwanag na ni Henry sa akin kung ano ang ibig-sabihin ng kanta. Mas mararamdaman ko daw ang emosyon ng kanta kung alam ko kung para saan at kanina ito.
"🎶There goes my heart beating,
'Cause you are the reason,🎶" mahina at nanginginig kong panimula ng kantang You Are The Reason ngunit tinanggal ko na ang kaba ko nang kantahin ko na ang mga kasunod na linya.
"🎶I'm losing my sleep,
Please come back now,🎶" tumingin ako kay Henry, nagpapasalamat ako sa kaniya dahil hindi niya ako iniwan.
"🎶There goes my mind racing,
And you are the reason,
That I'm still breathing,
I'm hopeless now.🎶" ikaw ang rason kung bakit ako nagkakaganito. Ikaw ang rason kung bakit ako nagagalit, naiinis at naiiyak. Pero alam ko rin sa sarili ko na ikaw din ang nagpapasaya sa akin. Malungkot lang dahil close friends lang tayo.
"🎶I'd climb every mountain,
And swim every ocean,
Just to be with you
And fix what I've broken,
Oh, 'cause I need you to see.🎶" magagawa ko kaya ito para sayo? Hindi ko masasabi sa ngayon na hindi ngunit hinding-hindi ko sasabihin kailaman na hindi ko kaya Henry. May hinto ng konti sa kanta at tsaka ko binigkas ang linyang ito.
"🎶That you are the reason.🎶" kinanta ko ito ng nakatitig sa kaniyang mga mata. Ang mga mata na nananabik na ako'y titigan. Laking kaba ang naramdaman ko nang tumitig din siya sa akin. Hindi ito ang kaba na nararamdaman ko dahil sa takot, kaba ito na sobrang sarap sa pakiramdam.
Siya na ang sumunod na kumanta. NapaWow ang lahat dahil sa tinis ng tinig niya. Ang ganda ng boses niya. Lalo akong nahuhumaling sa kaniya kapag kumakanta siya.
"🎶There goes my hand shaking,
And you are the reason,
My heart keeps bleeding,
I need you now,
If I could turn back the clock,
I'd make sure the light defeated the dark,
I'd spend every hour, of every day,
Keeping you safe.🎶" ang sarap panuorin ang hulma ng kaniyang mga labi habang inaawit niya ang kanta. Iniisip ko kung ano ang pakiramdam nito kapag dumampi ito sa sarili kong mga labi. Napalunok ako sa naiisip ko. Bigla siyang ngumiti habang sumusulyap ng tingin sa akin. Hindi ko alam kung nababatid ba niya ang aking nararamdaman at iniisip. Pagkatapos ng mga linya niya ay sabay na kaming umawit sa chorus.
"🎶And I'd climb every mountain,
And swim every ocean,
Just to be with you,
And fix what I've broken,
Oh, 'cause I need you to see,
That you are the reason, oh
You are the reason, oh.🎶" magkaharap kami habang inaawit ito. Sana parehas kami ng nararamdaman ni Henry. Sana.
Hinayaan ko siyang kumanta mag-isa sa huling mga linya. Tumayo si Henry at lumapit sa akin. Huminto siya sa pag-gitara at hinawakan ang mga kamay ko. Ang gaan sa pakiramdam habang ginagawa niya ito.
"🎶I'd climb every mountain,
And swim every ocean,
Just to be with you,
And fix what I've broken,
'Cause I need you to see,🎶" ramdan ko kung gaano ka-sinsero ang pag-awit niya. Na para bang gagawin niya ang lahat para sa akin. Ang saya ko dahil natupad ko na ang pangarap ko na kumanta sa harap ng maraming tao. Hindi na lang pambahay ang talent ko.
Lumapit ang mukha ni Henry sa akin at binigkas ang huling linya ng kanta.
"🎶That you are the reason..🎶" namatay bigla ang spotlight na nakatutok sa amin. Sa ibaba ay siguradong hindi na nila kami nakikita.
Doon ko na naramdaman ang isang bagay na nagpalakas ng boltahe ng kilig sa buo kong katawan. Parang bumagal ang oras para sa akin. Hindi ko na inisip pa ang ibang tao. Pawang ako at si Henry lang.
Ang malambot na labi ni Henry ay marahang inaangkin ang inosente kong mga labi. Hindi ko na nagawang makapagpigil pa at gumanti din ako sa kaniyang halik. Matagal ko na itong hinihintay kaya dapat lubos-lubusin ko na ito. Napahawak ako sa pisngi niya habang siya naman ay nakahawak sa bewang ko. Bigla niya akong hinila at inilapit ang katawan ko sa katawan niya. Ayaw ko pa sana itigil ang halikan ngunit naramdaman ko ang ngiti ni Henry na humulma na sa kaniyang mga labi.
"Let's continue this backstage." malambing niyang sabi.
At umalis kaagad kami at baka bumukas pa ang spotlight at makita kami ng lahat ng naririto na naghahalikan.
Hay Nako Henry. Napatawad kaagad kita dahil lang sa isang halik.
*****
Dedicated to: Raevinclaude22 and Mxjgxndx
YOW ANDROIDZ!!!
ENJOY READING PO!!!
PLS FOLLOW ME PO PARA MAINFORM KAYO SA HAPPENINGS SA STORIES KO AT SA AKIN NA DIN!!!
VOTE! VOTE! VOTE!
HIHI
COMMENT! COMMENT!
CONGRATS SATING LAHAT!!! #2 in Mystery/Thriller na po tayo
MAHAL NA MAHAL KO ANG MGA HINDI SILENT READER!!! 😘
PALANGGA TA KAMO!!! 😇😘
PS. PaSupport na din po sa isang story ko. Yung ELEVEN PEOPLE I SLEPT WITH PO. SPG LANG KASO YUN!!! Hihi 😘😇