Warning!!!
The next chapters will be full of KILIG.
Ihanda ang sarili at baka mawiwi.
Read at your own risk.
I warned you!!!
Chapter 15: A NEW DAY
FLEX
Six months after the death of my friends and I decided to visit them in the cemetery. I brought flowers for them. Miss na miss ko na silang lahat.
Panibagong school year na! Dati sina Jessa, Nema, Maricel at Taissa ang kasamang kong excited na sinasalubong ang pasukan. Kasama ko silang mamimili ng school supplies. Naaalala ko pa nga dati na dapat may isang magkaparehas kaming notebook. Sabay din kami nagpapatahi ng panibagong uniform. Mag-aasaran kami dahil may mga uniform na na di magkasya sa amin. I miss those things. It will only remain as memories. Memories.
Masaya na ko kung nasaan man sila ngayon. Hinihiling ko na sana gabayan nila ako at samahan sa taong ito. Sa lahat ng paglalakbay ko. Sa lahat.
I finally smile.
~~~~~
GRADE 12 NA AKO!!!
Maaga akong nagising at naghanda para pumasok. Taon ito para makabawi ako. Magiging top 1 ulit ako sa taong ito! Sure dapat yan!!!
Bago maligo ay nagpatugtog muna ako ng music. Pinili ko ang Dive by Ed Sheeran at binuksan ang speaker. Volumes Up!!!
🎶 Maybe I came on too strong
Maybe I waited too long
Maybe I played my cards wrong
Oh just a little bit wrong 🎶
Sabay pasok ko sa banyo at nagsimulang maligo. Tumutugma ang bagsak ng tubig sa kanta. Ang ganda pakinggan.
🎶Baby I apologise for it
I could fall or I could fly
Here in your aeroplane
And I could live, I could die
Hanging on the words you say
I've been known to give my all
And jumping in harder than
10,000 rocks on the lake🎶
Nagshampoo at kinuskos ko ng mabuti ang aking ulo. Direkta ding tumatama ang shower sa katawan ko. Ang sarap sa feeling ang sarap talaga maligo.
"🎶So don't call me baby
Unless you mean it
And don't tell me you need me
If you don't believe it
So let me know the truth
Before I dive right into you.🎶" Sinabayan ko ang pagkanta habang naghihilod ng katawan. Beast mode ang pagkanta ko ngayon with patili-tili version. Siguradong magigising mga kapitbahay nito. Sorry po. Payagan nyo na ang super cute na frustated singer na katulad ko. Minsan lang po ito.
🎶You're a mystery
I have travelled the world
And there's no other girl like you, no one
What's your history?
Do you have a tendency to lead some people on?
Cause I heard you do🎶
My gosh!! Ang dami kong nakuhang libag. Pwede ko na tong pangtanim sa buto ng kamatis! Ess. I realized that I become me again. Masaya na ulit ang buhay ko. Hahay.
🎶I could fall or I could fly
Here in your aeroplane
And I could live, I could die
Hanging on the words you say
And I've been known to give my all
And lie awake, every day
Don't know how much I can take🎶
"🎶So don't call me baby
Unless you mean it
And don't tell me you need me
If you don't believe it
So let me know the truth
Before I dive right into you.🎶" Nadudungisan ang magandang tinig ni Ed Sheeran kapag sinasabayan ko ito. Kawawa naman sya.
🎶I could fall or I could fly
Here in your aeroplane
I could live, I could die
Hanging on the words you say
I've been known to give my all
Sitting back, looking at
Every mess that I made🎶
Nagsimula na akong magbanlaw. Sinigurado kong natanggal lahat ng mga bula sa buong katawan ko. Ayaw ko na man na pumasok na may tuyong bula sa katawan ko. Para kasing tuyong laway eh.
So don't call me baby
Unless you mean it
And don't tell me you need me
If you don't believe it
let me know the truth
Before I dive right into you
Before I dive right into you
Before I dive right into you
Tapos na din ako maligo sa wakas. Ang galing kong tumayming no? Haha. Agad naman akong nagbihis nang pang-eskwela. May nadinig ako mga yabag na paparating. Then I heard a knock.
"Anak kain na! Handa na ang almusal mo!" Sigaw ni Mama sa labas ng pinto.
"Okay Ma patapos na din akong magbihis. Susunod ako." I shouted back. Narinig ko na umalis na si Mama.
I will turn 18 this december so I tried to put some light make-up. Yung make-up lang na magbibigay buhay sa mukha ko. Tinignan ko sa salamin ang mukha ko and I say.
"Ang ganda ko na diba?" Tanong ko sa sarili ko sa salamin sabay pacute. Naks.
"HINDI ka pa ba bababa diyan?" Sigaw ni Mama na galing sa ibaba.
"Andiyan na!" I glance one last time in my reflection. Okay na. Panira naman si Mama. Nagpapaganda pa eh.
"Wala si Stephen? Di siya papasok?" Tanong ko kay Mama nang makapwesto na ako sa lamesa.
"Afternoon Class yung kapatid mo kaya ikaw lang mag-isa papasok ngayong umaga." Paliwanag nya habang naglalagay ng ulam at kanin sa plato ko.
"Hindi sya kakain?" Tanong ko. Gusto ko makasama kapatid ko sa almusal. Ang weird nang pagkacheerful ko yata ngayon. Ano meron?
"Hayaan mo na ang bata matulog nang upang tumangkad pa." May point si Mama kaya kumain na lang ako.
"Nga pala Ma. Pwede kong dahil ang motor?" Pagpapaalam ko sa kanya. Mas mabilis kasi ang travel pagnakamotor.
"Dalaga ka na anak. Tsaka ang panget tignan na nakamotor nang nakapalda." Pagkunot ng nuo nya.
"Magbibihis muna ako ng pantalon." Pamimilit ko.
"Magcommute ka na lang. Huwag nang makulit." Malapit ng mainis si Mama kaya tigil na sa pamimilit.
Iniba ni Mama ang usapan at lumipat sa tungkol sa bagong lipat na kapitbahay namin.
"May bagong lipat diyan sa kabila. Nurse daw yan. Magmagandang umaga ka kapag nakasalubong mo ha?" Pwede na atang magtrabaho si Mama sa hospital. Ang hospitable kasi. Ess.
"Anong pangalan ng bagong lipat Ma?" Tanong ko.
"Hindi ko rin alam nak. Kagabi lang daw yan dumating." Tugon niya.
"Ahh." Ang tanging nasabi ko.
Pagkatapos kumain ay inilagay ko ang mga pinagkainan ko sa lababo. Nagtoothbrush at nagpaalam na kay Mama.
"Alis na ako Ma." Sabay kiss sa pisngi niya.
"Mag-ingat ka ha? Umuwi kaagad pagkatapos nang klase." Babala niya. Ang mga nanay talaga sobrang protective. Pero kahit ganyan si Mama mahal na mahal ko yan. Mahal na mahal ko silang dalawa ni Stephen.
~~~~
Maglalabing-limang minuto na ako dito sa may kanto at wala pa ring dumadaan na traysikel. Mabuti pa sanang nagmotor na lang ako. Hays. Sana hindi pa ako malate nito.
May dumaang itim na kotse sa harap ko. Binuksan nang may-ari ang bintana ng kotse at tinawag ako. Nakashades na itim ang may-ari. Ang gwapo nya ha.
"Miss!" Tawag nya.
Tumingin tingin pa ako sa gilid ko at baka iba yung tinatawag nya. Baka kasi maging assuming ako.
"Ako?" Tanong ko sa kanya sabay turo sa sarili ko.
" Oo ikaw. Wala ka naman sigurong katabi na hindi ko nakikita?" Pabiro nyang sabi. Tumawa ito ng mahina.
"Bakit?" Simpleng tanong ko.
"Ako ang bagong kapitbahay nyo. Sumabay ka na sakin para di ka mahuli sa klase mo." Suhestiyon nya. Pamilyar ang boses nya. Pati nga ang mukha nya pamilyar din.
Walang na akong choice kaya sumakay na ako sa kotse nya. Mukhang safe naman sya at ang gwapo pa. Bago ako sumakay at tinext ko muna si Mama. Sinabi ko na sumabay ako sa bagong kapitbahay namin at sinend ang plate number ng kotse nya. Para sure na kahit anong mangyari sakin ay may mananagot. Paranoia alert na naman ako.
"Ewan nga pala." He removes his sunglasses and extends his hand.
Napatulala ako nang makita ang mukha nya. No way? Siya yung nurse na tinampal-tampal ko sa hospital nong nagpumilit akong pumasok sa room ni Jessa. Siya rin yung nag-awat sa pulis na nanakit kay Taissa. Naaalala nya pa kaya ako? Nakakahiya!
Si nurse Kusino ba yon? Kusawa?
"Ewan Kusayo." He said. He is waiting for me to shake his hand but the shake did not come.
"Ha?" Nagulimihanan ako don ah.
"Ewan ko sayo?" Tanong ko.
Tama ba ang narinig ko. Nang-aasar yata to ah?
"Yeah that's my name Ewan Kusayo." He answers. I shake his hand this time. Baka mangalay pa sya at di na makapagdrive.
Tumawa ako ng sobrang lakas sa pangalan niya. Ang panget! Haha
"I know that my name is a joke." He says it with a smile. Mabuti alam mo? Haha
"Sorry naman po. So alis na tayo?" Sabi ko. Baka dito pa ako mahuli eh. Sa pakikipagdaldalan sa pogi.
"And you are?" Tanong nya. Oo nga pala. Hindi pa ako nagpakilala.
"Flex. Flex Cecilio." At nagsimula na siyang magmaneho.
Habang nasa byahe kami ay kinakausap ako ni Ewan. Sabi nya ay sa Hacienda Señeres National High School din daw siya patungo. Nahire daw siyang School Nurse kaya nagrenta siya ng bahay dito sa Hacienda. At kapitbahay namin siya.
"Salamat nga pala kanina ah?" Aniya. Hindi ko alam para saan ang pasasalamat niya. Ako nga dapat magpasalamat sa kanya na pinasakay nya ako sa kotse nya.
"Para san?" Tanong ko. Wala talaga akong clue.
"Muntikan na akong tanghaliin ng gising kanina . Mabuti at ang lakas ng pagkakakanta mo ng kanta ni Ed Sheeran ba yon?" He says it in a cool tone.
Hala ganoon na ba kagrabe ang concert ko kanina. Buti at may mabuti itong naidulot.
"Narinig mo?" Nakangiwi kong sabi.
"Panong hindi? Ang banyo mo ay nakatapat sa kwarto ko. Tumitili-tili ka pa nga!" Napatawa sya ngunit pinigilan nya ito.
Nakakahiya naman. Ang epic nang araw na to. Ang saya saya kanina tapos hiyang-hiya naman ngayon.
"Wag kang mag-alala. It made my day great." Sumilay sa kanyang pisngi ang saya habang sinasabi nya ito.
Dumating na kami sa school at bumaba na ako.
"Salamat po." Aniya ko
"Walang anuman din naman po." May diin sa pagsabi nya nang "po". Ayaw nya ata na may po. Nakakatanda siguro sa feeling.
"Bye." Umalis na siya pagkatapos noon. Bago siya umalis ay nginitian nya muna ako.
At nahuli ko na lang ang sarili ko na ngumingiti din.
What a super great first day!
~~~~**~~~~
Androidz kinilig ba kayo?
Kung Oo?
Please show your support by doing these:
•Follow me
•Recommend this Story
•Comment
•Vote a ⭐️
Thank you 😘
Magpapakilig pa tayo!!!