"Ang ganda mo.''
Hindi ko 'to masyadong nasasabi sa mga babae dahil medyo mataas ang standards ko pagdating sa kagandahan. Pero tangina nasabi ko 'to sa kanya kagabi. Anak ng baklang koala talaga, parang inlove na yata ako. Ang OA na ng mga kantang nasa playlist ko. Worse, I'm fucking loving it. WHAT TO DO?!
She's way out of my league. Kahit na anong pagpipigil ang gawin ko, lumalabas talaga ang mga touchy-feely hormones like shit. Tanginang oxytocins! Pero ang ganda talaga niya kagabi. 'Yung tipong na-engkanto ka pagtingin mo sa kanya. Maganda siya sa pisikal, oo. Pero hindi 'yun ang umasunto sa'kin. I see all them beautiful bitches everywhere. And they all look the same: beautiful but fading. Pero siya, hindi. That moment, she was frozen. Her beauty was eternalized and I wanted it that way. I really hate all these gay shit stuff, but man, that night I melted. In love na yata talaga ako. Kaso hindi pa ako ready.
Bitches out there, hear this: Magmahal ka sa pagkakataong handa ka na, hindi sa pagkakataong mag-isa ka at gusto mo lang ay mayroon kang kasama. That's loving half-assed. You don't love half-assed. You love full-packaged. Never magmahal kung lonely. Sex lang katapat niyan. Really.
And you don't marry a woman you just met. I don't know sa'n galing 'yan at I don't know kung anong connection niyan sa pinagsasabi ko dito. Basta in love ako, medyo discouraged dahil ANG HIRAP NIYANG ABUTIN. Man, why does it have to be this way? Suffering and all shit. Why? Can't I just be happy while loving her? Hay fuck.