Chapter 47
HYMN RYKER FRAMM
"Bullshit!" mabilis akong napamura, umagang umaga ay inalmusal ko na ang mga salita ko.
Just why? Just why the hell and what the fvck is wrong with Cali and he's calling early 6 am in the morning? Mahal ang pagtawag mula sa ibang bansa and he's wasting those pennies just to give my morning bullshit complete.
"Ano bang problema mo? Ang aga aga pa, nang-iistorbo ka na naman," bungad ko sa telepono sa malalang tono.
Only if he just a step away from me, I could instantly give him my morning bad breath blow just to pissed him off.
"Masama ba mangamusta minsan ha? Ang aga aga nireregla ka na naman," nagawa niya pa talaga akong sigawan at pagtawanan.
"Mangamusta? Cali, limang araw pa lang mula nang umalis ka at sa bawat araw na yun, kada limang oras ay tinatawagan mo ako para mangamusta, anong trip mo? Ayaw mo magpatulog lagi, naka-droga ka ba?"
Narinig ko ang malakas na pagtawa niya mula sa kabilang linya.
"Sinasagot mo naman lagi," for a second, I feel stupid. I agree to that.
"Gumaganda talaga ang araw ko kapag ikaw ang kausap ko sa umaga," dagdag niya pa.
Seriously? Ginagawa niya akong katatawanan para lang magising ang dugo niya sa umaga? Tss, mapapatay ko na talaga siya, maka-asta akala mo ay walang na-comatose na kapatid.
"It's only 6am in the morning Cali, so please, stop pissing me off. What the hell do you want?"
Ginagawa niya rin ba ito kila Draco? O talagang sa akin lang? Dahil panigurado naman magrereklamo ang mga iyon kung nararanasan nila ito. Kung gayun, ako lang ba talaga ang tangang nasagot sa mga tawag niya?
"Nangangamusta nga lang," biglang nabawi ang kaninang masayang boses niya.
"Did something happen between you and your girl?"
"She has a name."
"Okay, Rheiko. Ano? May nangyari ba? Kase kung wala, kung hindi man kayo nag-away pwede bang siya na lang ang kulitin mo?"
"We have no communication," saglit akong napatigil sa narinig.
"Anong ibig mong sabihin?"
"She's not answering any of my calls since I left, She deactivated her account, every social media accounts. I can't contact her on the phone, everything is not available," nakaka-asiwa man pakinggan, may awa akong naramdaman kay Cali. Dinaig niya pa ang iniwan ng asawa.
Emotional conversation early in the morning sucks, well it really sucks any time of the day, tsk.
"Si Rheiko talaga ang balak mo kamustahin sa tuwing tatawag ka sa akin? At hindi ako?" naningkit ang mata ko, unti unti kong napagtanto ang mga ginagawa niyang pang-iistorbo sa loob ng limang araw.
"Uhm, sort off?"
"Eh bakit hindi mo agad sinabi?!" napasigaw ako ng tuluyan, hindi ko matanggap na ginugulo niya ako dahil sa isang babae lang.
"At bakit kailangan mo pa akong guluhin pwede mo namang itanong kay Audie? Bakit Cali? Bakit?!" dinaig ang madramang pelikula, kulang nalang ay mabagal na tugtog, para kaming nasa isang eksena sa telebisyon, nakaka-asar.
"Eh, hindi ko rin naman makausap si Audie, kapag tinatanong ko sya tungkol kay Summer ay binababaan niya ako. Sila Draco naman ay binlock na yata ako ng tuluyan, nagsawa yata sa kakatawag ko, wala rin silang maisagot sa akin."
I realized how much stupid I am for the last five days. Bakit hindi ko naisip yun? Bakit hindi ko naisip na iblock siya, damn it. Kaya pala natutuwa siyang kausap ako sa umaga dahil ako nalang pala ang sumasagot sa kanya. Nilingon ko ang mga lapastangan sa mga higaan nila, habang sila ay nakanganga at tumutulo pa ang mga laway sa pagtulog, ako naman ay nagtyatyaga makipag-usap sa telepono kay Cali. Tsk, ang sarap nilang lagutan ng hininga isa isa.
"So anong gusto mong malaman? Tingin ko naman ay ayos siya, napasok pa naman siya, nakain siguro tatlong beses sa isang araw, madalas niya suot yung uniform natin."
"Yun naman talaga ang suot lagi di ba?"
"Oo nga, ah basta okay naman siya eh. Ano ba gusto mo malaman? Gusto mo bang tanungin ko pa kung anong kulay ng panty niya?"
"Fvck you! Ang bastos mo."
"Ang kulit mo," muli kong narinig ang pagtawa niya.
"But seriously, Hymn may I ask some favor? Pwede bang tanungin mo naman si Summer kung bakit hindi niya ako kinakausap?"
"Kapag ginawa ko ba yan, ikakatahimik na yan ng umaga ko?"
"Oo, hindi na kita tatawagan pangako. Minsan nalang," napapikit ako at napasandal sa headboard ng kama ng wala sa oras.
"Pwede bang pagkakuha ko ng sagot wag ka na tumawag dahil lang kay Rheiko? Nakakairita ka eh."
"Ang sakit mo rin magsalita 'no? Oo sige na, hindi na ako tatawag tungkol sa kanya basta matanong mo siya."
Tinignan ko ang relo, halos isang oras pa ang paghahanda at papasok na kami. Hindi na talaga ako nakatulog ulit dahil sa kanya.
"Okay, give me one and a half hour and I'll give you the answer just shut your fvcking mouth."
"Talaga ba? Tutulungan mo ako? Thank---"
"Bye."
Binabaan ko na siya sa inis ko. Ugh! Hindi na talaga ako nakatulog, nakakainis talaga.
---
"Good morning Granny Framm," pangalawa na sa listahan ko si Jett sa mga nais kong patayin sa araw na ito.
"Its too early to be grumpy," and the third one is Draco.
"Ang aga mo yata nagising? Tinawagan ka ulit ni Cali?" tanong muli ni Jett.
"Uhm," sagot ko.
Kahit na nasa listahan na sila ng mga papatayin ko ay sinabayan ko parin sila lumabas ng dorm, agad na hinanap ng mata ko si Rheiko pero wala siya sa paligid. Marahil ay nasa cafeteria na siya at lumalamon kasama ni Audie.
Pagdating namin sa cafeteria ay nabungaran ko agad si Audie at hindi ako nagkamali, kasama niya si Rheiko. Tss, paano niya nagagawang kumain nang hindi man lang nakakamusta ang syota niya?
Binilisan ko ang lakad, gusto ko ng tanungin ng madalian si Rheiko nang matahimik na ang kada umaga ko. Pagtapat ko ng lamesa nila ay saktong magsisimula palang silang kumain, pero bago pa man maisubo ni Rheiko ang pagkain ay hinawakan ko na ang braso niya.
"Hymn? What are you doing?" si Audie ang nagtanong.
"Shut up!"
Binalingan ko si Rheiko na ngayon ay nagtatakang nakatingin sa akin. "What do you think you're doing huh? If you are avoiding Cali for some reason, just please get the shit done okay? Ilang araw na akong hindi makatulog dahil sayo."
"Huh? Bakit naman ako magiging dahilan ng hindi mo pagtulog?" she's a little bit slow sometimes.
"Oo nga, may gusto ka na ba kay Rheiko?" Yhno blurted out, bigla nalang siyang sumulpot sa likuran ko.
I heave a sigh. Talking to slow-brain mammal drains your morning energy faster, seriously. Kasama na si Cali sa binanggit ko. Binitawan ko si Rheiko at tinitigan siya na para bang huling araw na niya sa mundong ito.
"Cali's always calling me every morning because of you. Hindi ko alam ang pinag-awayan niyo pero pwede ba? Pakisabi sa syota mo na 'wag akong idamay."
Kinuha ko ang cellphone sa bulsa at sinimulang tawagan si Cali.
"Anong ginagawa mo?" tanong ni Rheiko.
"Reaching out Cali?" I answered with an annoying reaction plastered on my face.
Nagulat siya sa sinabi ko, biglaan siyang tumayo pero hinila ko siya at pinaupo muli sa upuan niya. Hinawakan ko siya ng mas mahigpit nang sinubukan niyang kumawala.
"You girls are always playing hard to get huh? Can you please exempt yourself from that just this once? Kausapin mo si Cali at sabihin na tigilan ako, at pwede bang wag kang mag-inarte? 'wag mo akong asarin,"
"You're being hard Framm," sabat pa ni Draco habang inaayos ng pamunas sa bibig niya. Tss, this baby boomer nerd.
"Asar, tsk," sinimangutan ko lang siya at hinintay sagutin ni Cali ang video call.
"Hymn," kahit sikat na ang araw ay naiirita pa din ako sa boses ni Cali.
I'm used to hear it and it really irritates me.
"Hoy Frazer, sana naman pagkatapos nito tigilan mo ang pagtawag sa akin ng madalas 'no..."
"Hi Kuya Cali!"
"Hey Cal' how are you?"
"Cali, kamusta si Lili?"
These bunch of mongrels.
"Ano ba? Tumigil nga muna kayo, nagsasalita pa ako," nakita ko pa ang pagtawa ni Cali, tss.
"Ah basta, ito na yung pangako ko," itinapat ko kay Rheiko ang telepono saka ibinalik sa akin ng mabilis.
"Mag-usap na kayo, patahimikin mo na ang buhay ko," ipinahawak ko kay Rheiko ng cellphone ko.
"Kausapin mo sya, huwag mong papatayin ang tawag, I'm watching you," saka itinaboy siya paalis ng lamesa. "..paki-charge nalang pagkatapos mo makipag-usap sa syota mo, ibalik mo sa akin ng full charge ah, alis," hindi na siya nagsalita at lumayo sa amin.
"Grabe ka ah, bakit mo ba ginaganyan si Rheiko?" sigaw ni Audie.
"Manahimik ka."
Kinuha ko ang pagkain ni Rheiko na hindi pa nabawasan at iyon ang kinain ko. Ugh, sa wakas ay mkakatulog narin ng maayos.
AUDIE ZEGERS
"Anong napag-usapan niyo ni Cali? Kanina ka pa tulala ah, ayos ka lang ba?"
Tango lang ang binigay ni Rheiko matapos ko siya tanungin. Ilang araw na siyang hindi kumakain ng maayos, kanina na nga lang siya kakain inagaw pa ng bwisit na Hymn na yun.
Alam kong mahirap ang pinagdadaanan niya lalo't ngayong halos nawala na sa kanila ang lahat. Sa amin siya ngayon nakatira at kahit na ganoon ay hindi parin sila nag-uusap ng maayos ni Kuya. Kung minsan ay may pinag-uusapan silang hindi ko makuha na para bang sila lang ang nagkaka-intindihan. Pakiramdam ko ay mas malalim pa siyang problema bukod sa pagkawala ng mga ari-arian nila, mas malala pa at tila mahirap solusyunan.
Kahit magkasama kami ay hindi ko maramdaman ang presensya niya, tinatanong ko siya kung anong problema pero hindi siya nagsasabi, hindi ko na tuloy alam ang gagawin ko para lang mapa-amin siya.
"Audie," humahangos ng takbo si Yhno papunta sa pwesto namin kasunod niya si Andreau, napansin kong parehas silang may dalang magarang sobre.
"What's with the rush Yhno?" siya lang yata ang nagmamadali dahil hindi naman ganoon ang kilos ni Andreau.
"Hindi ka man lang nagsabi kanina, may party palang gaganapin sa inyo next week," napakunot ang noo ko sa sinabi niya.
"Party? Anong party?" wala yata akong alam sa party na sinasabi ni Yhno.
"It's Aviah and Kade's.." hindi na naituloy ni Andreau ang sasabihin dahil napatingin siya kay Rheiko.
"Their what?" tinignan ko ang dalawa pero hindi sila nakibo.
Sa inis ay kinuha ko ang sobreng dala ni Yhno at binuksan iyon at talagang ikinagulat ko nalang ang nabasa.
"Where the hell di you get this?" tanong ko kay Yhno.
"Sa Kuya mo, binigyan niya rin si Storm at ang iba pa, himala nga at nakangiti siya ngayon, ilang araw ko nadin napapansin ang pagiging masayahin ng kuya mo, is he taking drugs?"
"Nabasa mo na ba ang laman nito Yhno?" maka-asta siya ay parang walang mangyayaring kakaiba at puro walang kuwenta ang pinagsasabi niya.
Umiling siya. "Ang alam ko lang may party, hindi ko na binasa," this dimwit creature.
Bumaling ako kay Rheiko. "Uh..Rheiko? Is this true? Are you really getting married with my brother?"
Hindi siya sumagot, sa halip ay itinakip ang mga palad sa mukha at doon nagsimulang umiyak.
God. This is really serious.
Hindi ko na nakausap pa si Rheiko matapos kong tanungin ang tungkol sa imbitasyon. Hapon nang mapagpasyahan kong umuwi nang bahay upang makausap si Kuya. Wala siya sa school at nang tanungin ko ang guard ay tanghali palang daw umalis na si Kuya.
Kailangan ko siyang makausap at matanong tungkol dito. Alam kong hindi masaya si Rheiko, unang una ay paano na sila ni Cali? Pangalawa ay paano nga kung malaman ito ni Cali? Marami ang madadamay sa mangyayari, marami ang masasaktan at pati kami ay madadamay.
Nang makarating sa bahay ay wala akong naabutan na Kuya, marahil ay nasa library sila ni Daddy, tiyak na pinag-uusapan ang nasabing kasal.
"RAGE!" gayon nalang ang gulat ko nang biglaang pumasok si Tito Nalu sa bahay nang hindi man lang kumakatok.
Ang nakakagulat pa, sa pagkakataon na ito ay gumamit siya ng pinto.
"Rage! Where the fvck are you?" Kitang kita sa mga mata ni Tito Nalu ang galit, wala siyang tinitignan at tila hindi niya rin ako nakita.
Walang lingunan, nilagpasan niya ako at dumiretso ng lakad. Sinundan ko siya, at tulad ng hinala sa library siya tumungo. Hindi muli ginamit ang pagkatok, dire-diretso siyang pumasok sa loob. Bumungad sa amin sila Kuya at Daddy na masinsinan ang pag-uusap. Mabilis na nagtama ang paningin ni Daddy at Tito Nalu, may pag-uusap sa mga mata na sila lang ang nakaka-alam.
"Kade, leave us for a moment. We'll talk later," utos ni Daddy kay Kuya.
Sumunod ang nauna, nagbigay galang pa si Kuya kay Tito Nalu bago tuluyang lumabas. Sinara niya ang pinto at pagkuwa'y tumingin sa akin ng masama.
"Evesdropping on conversation is not healthy," sabi niya saka tuluyang umalis.
Nagkibit balikat lang ako, idinikit ang tenga sa pinto at nakinig ng maaring mapag-usapan ng dalawa.
"What is this shit all about Rage?" nakarinig ako nang pagbuklat ng papel, malamang ay ang imbitasyon na natanggap ng karamihan.
"I'm sorry Nalu, but I'm doing this just for Kade."
"You know that my Cali will be woeful after hearing this right? And you also know the fact that Rheiko and Cali had a thing and yet you let this happen? or should I say, you wished this happen?"
"Look Nalu, I do appreciate the concern pero ginagawa ko lang ang gusto ng anak ko, I just wanted my son to be happy."
"And you let my son to be miserable?"
"Hindi ko intensyon yun, nangyari lang na.."
"Yes you did, pinaboran mo ang gusto ng anak mo kahit mali? What kind of father are you?"
Nakarinig ako ng malakas na pagkalampag ng lamesa matapos magsalita ni Tito Nalu.
"Don't underestimate my capacity being a father because you have no rights. Palibhasa hindi mo naranasang maging mali, hindi mo naranasan na wala kang kakampi, hindi mo naranasan na hindi maibigay sayo ang gusto mo dahil sa paanong paraan nakukuha mo yun. I just don't wanna see my son being eaten from the shadows I created. Hindi ko hahayaan na mangyari sa kanya ang nangyari sa akin."
"Magkaiba yun Rage! Magkaiba ang sitwasyon mo sa sitwasyon niya. I thought you always sided with the right. I thought you always decide for the better. You are the best ruler Rage, but it seems like you are not half the ass you used to be. You! Goddamn asshole!"
"Pwede bang huwag na natin paki-alaman ang mga bata?"
"Naririnig mo ba ang sinasabi mo? You're asking me to let the kid do the job but in the first place you meddled with their business. God damn it!"
Napapa-hiwalay ang tenga ko sa pintuan dahil sa lakas ng sigawan sa loob. Ngayon ko lang silang nakitang ganito at nakakatakot pala kapag nag-aaway sila.
"Nalu, may malaking utang ang magulang ni Rheiko sa amin, at yun ang naisip nilang paraan para maisalba ang buhay nila, at dahil gusto rin yun ng anak ko..."
"Hindi mo ba alam na masasaktan si Rheiko sa ginawa mo? You just take her as payment of her family's debt? Dahil ano? Dahil ginusto ng anak mo?"
"Kung ikaw ang nasa kalagayan ko gagawin mo rin ito."
"No! I won't let that stupidity. You know Rheiko doesn't love Kade anymore, ano nalang ang mangyayari sa kanila pagkatapos nila ikasal? They will live a miserable life, no happiness at all, makakaya mo bang makita ang anak mo na ganun?"
"What do you want me to do? Cancel the wedding? Hindi ko magagawa yun, kahit na bayaran mo pa ang utang nila Rheiko, susundin ko ang pangako ko kay Kade. Hindi mo ako naiintidihan Nalu..."
"Yeah! Hindi nga siguro kita naiintindihan Rage. We can't buy happiness right? You taught us that, but for this some stupid reason, it seems like you're the same Rage after all. After all these years, hindi ka pa rin pala nagbabago. Bullshit!"
Nakarinig ako ng yabag ng paa patungo sa pwesto ko kaya naman napalayo ako.
"Nalu!" rinig ko pang tawag ni Daddy.
Pero wala pang ilang segundo ay bumukas ang pinto, iniluwa si Tito Nalu na masama ang hilatsa ng mukha. Tulad kanina, parang wala siyang nakita at dire-diretsong umalis.
"DAMN IT!" biglang hinawi ni Daddy ang mga gamit sa lamesa at napasabunot sa ulo niya.
"Yes I'm wrong. I'm sorry Nalu, I know I'm not that perfect father like you always do but atleast it is the perfect thing I can do for Kade."
Wala ng pag-asa pang maayos ito kung hindi magsisimula kay Kuya. Kailangan niyang mag-isip at iurong ang kasal, pero paano niya gagawin yun kung mahal niya nga si Rheiko? At alam kong hindi siya papayag na hindi makuha ang gusto niya.
Love can make all people go crazy.
Now, what should we do?