Η Άννα όταν είδε τον Δημήτρη να βάζει το βραχιόλι στο χέρι της Νατάσσας, τον πλησίασε και δεν έφυγε καθόλου από κοντά του. Η παρέα συνέχισε τη βόλτα, αλλά κάποιοι φαινόταν να έχουν χάσει τη διάθεσή τους.
Σε κάποιο σημείο ο κόσμος ήταν πολύς. Ξαφνικά ένας καυγάς ξεκίνησε ανάμεσα σε δύο μικροπωλητές, που στην αρχή πιάστηκαν στα χέρια και στο τέλος κατέληξαν να βγάλουν μαχαίρια. Οι σωματοφύλακες έτρεξαν βιαστικά να προφυλάξουν αυτούς που βρισκόταν μπροστά και ήταν πιο κοντά στο συμβάν. Ο Λέο έπιασε τη Νατάσσα από το χέρι και την τράβηξε μαζί του σε ένα σοκάκι.
Επειδή ο κόσμος ήταν πολύς και συνωστίζονταν για να δει τι συνέβαινε, οι υπόλοιποι έμειναν εγκλωβισμένοι ανάμεσα στο πλήθος. Όταν ο Δημήτρης έψαξε με το βλέμμα του να βρει τη Νατάσσα, δε την είδε πουθενά.
Όταν σταμάτησε ο Λέο να περπατάει γρήγορα, η Νατάσσα τράβηξε απότομα το χέρι της και τον κοιταξε αγριεμένη: «Που πάμε; Γιατί απομακρυνθήκαμε από τους υπόλοιπους;»
«Δεν είδες τι κόσμος μαζεύτηκε; Είναι καλύτερα από εδώ, άλλωστε ήθελα να περπατήσω για λίγο μόνος μαζί σου, σε πειράζει; Σε λίγο θα βρούμε και πάλι τους άλλους».
Το σοκάκι δεν είχε κόσμο και έτσι περπατούσαν άνετα. Όταν έφτασαν στην γωνία μια ντουζίνα μαυροντυμένοι άντρες πετάχτηκαν μπροστά τους και από το δρόμο εξαφανίστηκαν, φοβισμένοι, όσοι άνθρωποι κυκλοφορούσαν. Ο Λέο την έπιασε και την έβαλε πίσω από την πλάτη του για να την προφυλάξει, αλλά οι άντρες με προσεκτικά βήματα σχημάτισαν κύκλο γύρω τους .
«Κάτσε κοντά μου», της είπε με φωνή γεμάτη ένταση ο Λέο.
Η Νατάσσα αφού έσκυψε και μάζεψε τη φούστα της σα παντελόνι, πήρε θέση άμυνας. Ξαφνικά οι μαυροντυμένοι άντρες άρχισαν την επίθεση. Ο Λέο προσπαθούσε να τους κρατήσει μακριά από τη Νατάσσα, αλλά δεν μπορούσε, αφού αυτοί βρίσκονταν παντού. Αισθανόταν στην πλάτη του τη Νατάσσα να κινείται συνέχεια και γύρισε για κοιτάξει προς το μέρος της, την ώρα που εκείνη ήταν στον αέρα και τα πόδια της κλοτσούσαν στα μούτρα δύο από τους κακοποιούς, αφήνοντας τους αναίσθητους.
Δεν είχε χρόνο να σκεφτεί κάτι άλλο, αφού η στιγμιαία απροσεξία του, επέτρεψε στους αντιπάλους του να τον πλησιάσουν και τέσσερις από αυτούς τον καθήλωσαν στο έδαφος. Ο Λέο προσπάθησε να αντισταθεί, αλλά ήταν μάταιο. Οι μαυροντυμένοι άντρες τον χτύπησαν δυνατά και τον άφησαν αναίσθητο.
Η Νατάσσα που δεν είχε δει ότι ο Λέο ήταν πια αιχμάλωτος συνέχισε να αγωνίζεται σαν αμαζόνα, βγάζοντας αρκετούς από τους κακοποιούς εκτός μάχης. Όταν ο Λέο συνήλθε από το δυνατό χτύπημα, αισθάνθηκε μια ψυχρή λεπίδα να ακουμπάει το λαιμό του, πριν αυτός που την κρατούσε φωνάξειμε βροντερή φωνή στη Νατάσσα:
«Αν θέλεις το φίλο σου ζωντανό σταμάτα».
Η Νατάσσα πάγωσε και όταν γύρισε να κοιτάξει τι της έλεγε, είδε το μαχαίρι στο λαιμό του Λέο. Ο ιδρώτας έτρεχε στο μέτωπο της και την πλάτη της, αλλά εκείνη στεκόταν σαν άγαλμα. Οι άντρες που μπορούσαν να σταθούν στα πόδια τους, όρμηξαν μπροστά και την έπιασαν χωρίς εκείνη να αντιδράσει καθόλου. Ο Λέο χτυπιόταν τώρα, πιο πολύ απ'οτι όταν τον πιάσανε, κάνοντας έναν απο τους κακοποιούς να του ρίξει μια γροθιά με όλη του τη δύναμη, αφήνοντας τον και πάλι αναίσθητο. Οι κακοποιοί εξαφανίστηκαν το ίδιο γρήγορα όσο εμφανίστηκαν, παίρνοντας μαζί τους και την Νατάσσα, αφού με ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι την άφησαν και αυτήν αναίσθητη.
Στη γωνία του δρόμου κρυμμένη πίσω από τον τοίχο, η Άννα παρακολουθούσε τον αγώνα του αδερφού της και της Νατάσσας χωρίς να αντιδράσει καθόλου. Μόλις είδε τους άντρες να εξαφανίζονται παίρνοντας εκείνη μαζί τους, πήγε γρήγορα στον αδερφό της και όταν είδε οτι δεν ήταν σοβαρά χτυπημένος, έτρεξε προς τα εκεί που είχαν φύγει οι κακοποιοί. Για λίγο τους ακολούθησε από μακριά και τους είδε να βάζουν την αναίσθητη Νατάσσα σε μια κλειστή άμαξα. Είδε πως ήταν η άμαξα και ποια κατεύθυνση πήραν.
Όταν γύρισε πίσω στον αδερφό της, ο Λέο μόλις είχε αρχίσει να συνέρχεται. Τον βοήθησε να σηκωθεί, ενώ αυτός ρωτούσε με αγωνία για τη Νατάσσα. Η Αννα του απάντησε ότι δε την είδε καθόλου. Του εξήγησε ότι όταν σκορπίστηκαν όλοι για να τους βρουν, τον βρήκε μόνο του και αναίσθητο. Σε λίγο μαζεύτηκαν και οι υπόλοιποι. Ο Δημήτρης έπιασε τον Λέο από το γιακά σηκώνοντας τον βίαια από το έδαφος και τον ταρακούνησε.
«Που είναι η Νατάσσα ;» τον ρώτησε με άγρια φωνή. Εκείνος τον κοίταξε και το βλέμμα του έδειχνε όλη του την απελπισία. «Μας περικύκλωσαν, ήταν δώδεκα άτομα και ενώ εκείνη πάλευε μαζί τους και τους νικούσε, επειδή με πιάσανε και απειλήσανε τη ζωή μου, παραδόθηκε και την πήραν μαζί τους. Δεν ήθελαν εμένα . Φαίνεται ότι έψαχναν εκείνη και τους άφησα να την πάρουν» είπε με σπασμένη φωνή ο Λέο σκύβοντας το κεφάλι. Ο Δημήτρης τον έσπρωξε με δύναμη πίσω και εκείνος σκόνταψε και έπεσε στο χώμα, αλλά δεν αντέδρασε καθόλου.
«Πως μπόρεσες και την άφησες μόνη. Μια γυναίκα μόνη της με τόσους κακοποιούς» του είπε με περιφρόνηση. Μετά φώναξε φώναξε τους σωματοφύλακες και τους έστειλε πίσω στο παλάτι, για να πουν τι έγινε και να φέρουν μια στρατιωτική ομάδα, για να ψάξουν τη Νατάσσα. Η καρδιά του πήγαινε να σπάσει στο στήθος του από την αγωνία. Οι υπόλοιποι έψαχναν και κείνοι στην αγορά και ρωτούσαν αν είδε κάποιος κάτι που θα μπορούσε να βοηθήσει.
Μόνο η Αννα καθόταν άπραγη στην άκρη και παρακολουθούσε τη συμπεριφορά του Δημήτρη. Πρώτη φορά τον είδε να δείχνει τόσο εκτός εαυτού. Έβαλε το χέρι της μέσα στο τσαντάκι που κουβαλούσε μαζί της και χάιδεψε το βραχιόλι που είχε βγει από το χέρι της Νατάσσας κατά τη διάρκεια της πάλης και εκείνη το είχε μαζέψει από το έδαφος. Ήταν το βραχιόλι που είχε δει να κρεμάει ο Δημήτρης στο χέρι της Νατάσσας.
Θα εκδικούνταν τον Δημήτρη για την ταπείνωση που δέχτηκε. Δε θα τον βοηθούσε ποτέ να την βρει. Πως μπορούσε να δίνει τόση σημασία σε μια τέτοια κοπέλα και να αγνοεί εκείνη μια πριγκίπισσα;