CHAPTER 23 Kuya KIB
- Mia's POV -
Happy Monday morning! School day! Quiz and reporting.
Habang papasok ay hindi ko malimutan ang usapan namin ni Rory. That girl! Ano ba'ng ayaw nya kay sir Raze? Gwapo naman, mabait, bata pa, galante. Oo, galante dahil sa tuwing kakausapin kami no'n ay laging sa cafeteria at libre lahat, sya lagi ang may sagot. Oh diba? Tapos hindi rin naman teacher 'yon kaya pwedeng-pwede sila. Ang hina ni Rory. Tsk!
Malapit na ako sa gate ng may naalala ako na nakapagpangisi sa'kin. I'm sure! May lalaking naghihintay sa'kin malapit sa gate habang nakaupo sa pinakamalapit na bench. 100% sure.
"Morning." Anang isang boses sa gilid ko.
"Oh?" Napapataas ang kilay na pagbaling ko sa nagsalita. "Good morning sir Raze!" Mali ang naging prediction ko. Nandito na pala sya at kasabay ko ng naglalakad papasok.
Gusto ko sanang sabihin na nakausap ko si Rory kanina eh, ang kaso baka madulas ako na sinabihan ko na tungkol sa ipinadala nya. Hahaha. Ayaw pa kase ipasabi. Eh sa na-excite ako eh. Magagawa ko? Tyaka bakit kaya hindi nalang nito tawagan si Rory? Ibinigay ko na naman 'yung number sakanya ah?
"Sup?" Anito na nakatingin lamang ng diretso sa harapan habang patuloy na naglalakad at hawak sa kanang kamay ang phone nya.
"Para sa'kin ba 'yon?" Natatawang balik ko sakanya na saglit na ikinatigil nya. "Lagi kang ganya sir, napapatigil kapag naisama na si Rory sa usapan." Dugtong ko. "Bakit?" Pahabol ko pa.
"Dunno." Anito.
"Alam mo sir..."
"Dunno." Pagputol nya sa'kin.
"Sir! Patapusin nyo po ako." Sabi ko.
"Alright." Natatawang aniya.
"Alam mo sir, sa ginagawa nyong pagkausap sa'kin o sa'min araw-araw ay iba na ang iniisip ng mga estudyante. Hindi naman po sa ayaw ko na kayaong tulungan, nagsasabi lang po. Alam nyo 'yon?" Dire-diretsong turan ko.
"At kung nandito si Rory, I'm sure they'll freak out." Nagkibit balikat na na sagot nito.
"'Yung totoo sir? Bakit ako ang pinapakilig mo? Bakit hindi sya?" May kasamang mahinang pag-irit na tanong ko. "Sir naman! Nakakainggit! Kainis!" Napapanguso ako sa pagpipigil ng pagngisi. Itong lalaking 'to! Bakit ang daming alam?
- Raze's POV -
"Morning." Bati ko dito sa isang estudyanteng mukhang may hindi magandang iniisip base sa pagngisi nya mag-isa.
"Oh?" Nawala ang ngisi nito at nagtaas ng kilay. "Good morning sir Raze!
"Sup?" Tanong ko habang patuloy kami sa paglalakad.
"Para sa'kin ba 'yon?" Natatawang anito na nakapagpatigil sa'kin at nakapagpaisip. "Lagi kang ganyan sir, napapatigil kapag naisama na si Rory sa usapan." Komento nito "Bakit?" Pahabol pa nya.
"Dunno." 'Yon lang ang kaya kong isagot. Sa ngayon.
"Alam mo sir..."
"Dunno." Pagputol ko sakanya.
"Sir! Patapusin nyo po ako." Anito.
"Alright." Natatawang sabi ko.
"Alam mo sir, sa ginagawa nyong pagkausap sa'kin o sa'min araw-araw ay iba na ang iniisip ng mga estudyante. Hindi naman po sa ayaw ko na kayong tulungan, nagsasabi lang po. Alam nyo 'yon?" Dire-diretsong turan nito.
"At kung nandito si Rory, I'm sure they'll freak out." Nagkibit balikat na dugtong ko.
"'Yung totoo sir? Bakit ako ang pinapakilig mo? Bakit hindi sya?" May kasamang mahinang pag-irit na tanong nito. "Sir naman! Nakakainggit! Kainis!" Pahabol pa nya.
Ipinagkibit balikat ko lang sinabi nya tyaka sya hinarap. "Salamat ulit. Your help won't be wasted." Ngumiti ako.
"Nako! Sir, make sure!" Anito.
Tumingin ako sa wristwatch ko. 07:03 am, oh sh-t! Tatlong minuto na akong late!
"I will... I will... I have to go." Hindi mapakaling wika ko.
"Wait sir! May tanong pa ako." Ani Mia.
"Spill it out." Sabi ko.
"Ano 'yung pinadala mo?" Ako lang ba o ano? Bakit sa tingin ko ay nakita kong nagningning ang mga mata nya.
"Bawal, it's a surprise." Sabi ko. "Paano? I really have to go." Dugtong ko.
"Pwede muna kiligin?" Hirit pa nito na nakapagpailing sa'kin.
Bakit and friendly nitong kaibigan nya? Samantalang sya ay ang taray at ang moody-moody pa. Hays. Ibang klase.
"May naalala ako, wala ba kayong plano na bisitahin sya?" Tanong ko.
"Mayron po, pero busy pa sa school eh." Sagot nito.
Tumango ako. "Sige, I'll go ahead."
"See you around sir! Power!" Masiglang anito.
Habang naglalakad ay napaisip ako.
Wala akong alam sa gusto nya, ano bang dapat ibigay? Ayoko naman magtanong kina Mia and oh please... Hindi rin sa mga kaibigan ko.
"Man! What happened? You're 14 minutes late." Salubong sa'kin ni Nash.
"Secret." Dumiretso ako sa pwesto ko at pabagsak na naupo.
"Lagi kang late. Mas lumaki pa ang malalaki mo ng eye bags. Mukha kang stress. Why Raze? Why?" Ani Miles na may halong pagdadrama na ngayon ay prenteng nakasandal sa gilid ng mesa ko at hamalukipkip.
"Get out. Magtatrabaho ako." Sabi ko.
"Wala pang trabaho." Utas nya sa'kin.
"Now, mind sharing your thoughts?" Paggatong ni Nash na nasa gilid ko na nakaupo sa upuan nya.
"H'wag nga kayong chismoso!" Binigyan ko ng isang malakas na hampas sa likod si Miles.
"What the f-ck dre?! Sh-t! Kapag na-dislocate buto ko humanda ka!" Namimilipit ito sa sakit na naupo sa table ni Nash.
Ngumisi ako. "Shut up." Sabi ko.
"Ikaw kaya ang hampasin ko ng padakot sa likod?" Iritang sabi ni Miles na may kasamang pag-irap.
"Try me." Sabi ko.
Tumayo ako para magtimpla ng kape. Oo, kape. Walang mogu-mogu. Nasa cafeteria pa, dapat pala dumaan muna ako do'n.
"D-mn! The mug!" Natatawang ani Nash.
"Kadiri." Gatong ni Miles. "That's so gay." Koment pa nito.
"H'wag mainggit." Confident na sabi ko tyaka naglakad patungo sa mesa ko.
"Ew. May mukha mo 'yong mug. Just... Ew." Umiirap na sabi Miles.
"That is so gay Nash." Pagpuna ko sa pananalita at ginawa nya na ikinatawa namin ni Nash.
Umupo ako sa mesa ko paharap sakanila at ibinaba ang kape sa gilid ko.
"Problema mo Kuya KIB?" Nakangising tanong ni Miles.
Hindi ko pinansin 'yong tawag nya sa'kin. "Wala." Nagkibit balikat ako. "Punta kayong book signing?" Pag-iiba ko ng usapan.
Sabi ko nga kase, diba? Hangga't maaaris, ayaw ko na 'yon ang usapan.
"What are we? A fan? Baby?" Puno ng sarkasmo na sagot ni Nash.
Nagtaas ako ng kilay at humalukipkip. "Oh well..." Panimula ko tyaka dumekwatro. "Sino kaya ang nangealam ng laptop ko para lang mabasa 'yong 'special chapter' no'ng Chasing Hell?" I gave them a smug look.
"Okay! Let's get back in work, may nagmamataas dito." Ani Nash.
Napailing ako. "D-mn it man! Sign sa libro? Free book? Fan sign? I'll make one just for you." Humahalakhak na turan ko. "Sabihin nyo lang." Pahabol ko.
"Makyou! Makyou!" Iritang sabi ni Nash, sabay pakita ng middle finger.
"You're blushing." Sabi ko na mas ikinatawa ko.
"What the f-ck?! Ako lang ba? Ha? Ako lang ba? Si Miles ang look out ko no'n!" Pag-amin nito.
"Look out my ass! Ni hindi nga ako nakabasa!" Ani Miles.
"That's because the 'so-called kuya KIB' came in." Nash rolled his eyes. "And you didn't even warn me." Dugtong nito.
"Whatever!" Wika ni Miles.
"Because you wer------"
"Shut up!" Nagbabantang pagputol ni Miles kay Nash.
Naglakad ako palapit sakanila tyaka inabutan sila ng tag-isang bond paper.
"Calm down babies." Umiling ako at ngumisi. "Kayo lang ang mayron nyan." Tukoy ko sa ibinigay ko sakanila bago tumalid pabalik sa mesa ko at prenteng naupo do'n.
"Ano 'to?" Magkasalubong ang kilay na nilingon ako ni Miles habang itinataas 'yong papel.
"Paper? With your name and my sign?" Kunwari ay patanong na sabi ko. "Oh... No need to say thank you. My pleasure dre." Dugtong ko.
"Pakyu kuya! Pakyu!"
"lul"
Iba't ibang klase ng mura ang natanggap ko sakanila dahil do'n na tinawanan ko lang.
"Magtrabaho ka nalang!" Singhal ni Nash sa'kin.
Buong araw ay nasa office lang kami, lalabas lang kung may kailangan o break. Nakakasuya ang pagmumukha nila. Hays.
Habang naghihintay sa sasakyan ay hinarap ko ang cellphone ko. Napangisi ako sa sumalubong sa'kin. My wall tho. D-mn.
"Let's go... Let's go! Gutom na ako." Wika ni Nash pagpasok ng sasakyan dito sa tabi ko na sinundan naman ng pagpasok ni Miles si passenger's seat.
"Where are we going?" Tanong ko.
"At Dora's house." Pakanta na sagot ni Nash. Tf?
"I'm serious." Sabi ko.
"Scary mammoth!" Natatawang ani Nash. "Kain muna tayo."
"Ang tanong ko, saan... Hindi kung ank ang gagawin." Hays. Minsan talaga mahirap kausap 'to eh.
Biglang nag-beep ang phone na hawak ko.
"Sa bahay tayo kakain." Turan ko habang tinitignan 'yong bagong message.
"Whoa! Anong ulam?" Excited na tanong ni Miles.
"Malay." Sagot ko. Matapos basahin 'yong text ay inilagay ko sa dashboard 'yong phone. "Puntahan muna natin si Angel." Sabi ko.
"What for?" Tanong ni Miles habang ini-start ko ang sasakyan.
"Type mo ba 'yon?" Ani Nash.
"No." Sagot ko.
"Weh?" Pangungulit ni Miles.
"She's a friend." Sabi ko.
"At do'n nagsimula ang halos lahat ng love story." Mabilis na wika ni Nash. "And c'mon! Hindi ba minention mo 'yon sa twitter? Nagpaiyak ka ng maraming fan girl just for her."
Itutuloy...
-----
Vote and Comment!