Kısa bir bölümle geldim. Bundan sonra sık sık ama kısa bölümler atmaya çalışacağım. Ayrıca yorgunluktan ve içinde bulunduğum tempodan dolayı da pek fırsatım olmuyor. Elimden geldiğinde çabalıyorum. Aslına bakarsanız dün açıklanan yarışma sonuçlarından sonra iğneyle kuyu kazmaya son verecek ve bu işi bırakacaktım. Ama gelen mesajlar ile vazgeçtim. Sizi yarı yolda bırakıp üzmek istemedim. Ayrıca buraya kadar gelmişken sonunu getireyim dedim. Neyse iyi okumalar. Desteklerinizi eksik etmeyin...
Yazar: Meh-Pare
Bölüm: 50(Seni hissetmeye ihtiyacım var...)
Ertesi Gün...
-Zümra Abla, nasıl oldum?
-Çok güzelsin canım. Çok yakıştı, dedi genç kız aynanın önünde dikilen kıza gülümseyerek.
-Sen neden hazırlanmadın?
-Birazdan hazırlanırım. Yiğit kesin bir şey söylemedi.
-Abim gitmek istemiyor farkındayım. Ama gitmek zorunda. Ayıp olur Ilgaz abilere. Arkadaşı sonuçta ve abimin burada olduğunu biliyor.
Genç kız hazırlanmak üzere kendi odasına girdiğinde dolabın önünde dikilen genç adamla karşılaştı.
-Ne zaman geldin?
-Yeni, diyerek kısa bir cevap verdi genç adam. Sıkıntılı ifadesi ile dolabın önünde dikilmeye devam ediyordu.
-Seçmene yardımcı olabilirim istersen?
Genç adam yanına yaklaşan kıza doğru dönüp kolunu beline doladı. Başını boynuna gömdü hemen sonra,
-Gitmek istemiyorum. Hayatımın en zor gecesi olacak hissediyorum, dedi boğuk çıkan sesiyle.
Zümra biraz geriye çekilip genç adamın yüzüne baktı. İki elini yanakları üzerine koyup şefkatle okşadı.
-Neden gerginsin bu kadar? Anlat bana.
Genç adam kızın bileğinden tutarak peşi sıra götürdü. Kendisi oturup genç kızın da yanına oturmasını sağladı.
-Ilgaz benim arkadaşım. Düğününe gitmeyi tabiki istiyorum. Ama oraya babamın ailesi ayrıca Hakan denen o şerefsiz de gelecektir. Ben oraya gidip muhtemel bir ateş hattında kalmak ve gerilmek istemiyorum. Gerilince en büyük zararı birbirimize veriyoruz.
-Merak etme bir şey olmayacak, diyerek genç adama sarıldı. Onun bu hareketiyle genç adamın yüzüne sıcak bir tebessüm oturdu.
-Bazen gerçekliğine inanasım gelmiyor. Bir süredir yaşadıklarımızın bir rüya olması beni deli gibi korkutuyor. Bu yaşadığımız o kadar güzel, o kadar huzurlu ki... Senin bana her koşulda destek olman, kollarımdaki varlığın, diye fısıltıyla konuştu. Hemen sonra belindeki zayıf tutuşun sıkılaştığını hissetti ve onu daha çok kendine çekti.
Zümra, Yiğit'ten aynı şekilde karşılık alınca huzurla gözlerini kapattı. Bir süre öylece kaldıktan sonra ayaklanıp hazırlanmaya başladılar.
Genç kız giydiği siyah kolları dantel, belinde ince kemer detaylı, dizlerinin üzerinde biten elbisesi ile hem sade hemde şık bir görüntüye kavuştu. Yiğit ise gömleği hariç diğer parçaları siyah takımıyla genç kızın yanına geldi.
Zümra, genç adama döndüğünde onun kendisini süzdüğünü fark etti. Oda Yiğit'i baştan ayağa tarayıp genç adamın elinde duran kravatı çekip aldı. Gömleğin yakalarına kaldırıp boynundan kravatı geçirdi ve özenle bağladı. Son kez genç adamın yakasını düzeltip geriye çekildi.
*
Aşağıya indiklerinde herkesin bakışları gelen çifte döndü.
-Bay ve bayan uyumlu bu ne şıklık gelin ile damadı gölgede bırakacaksınız, diyen Bahar ile herkesin yüzüne sıcak birer tebessüm oturdu.
-Teşekkür ederiz abisinin canı, diye karşılık verdi genç adam. Bir kolu Zümra'nın belinde dururken diğer kolunun altına da kardeşini aldı.
-Herkes hazırsa çıkalım o zaman, diyerek kapıya yöneldi Fırat Bey. Onun arkasından herkes yavaş yavaş çıktı evden.
-Daha iyi misin? Sakinleştin mi? Diye sordu arabayı çalıştırmadan önce genç adamın elini tutup.
Yiğit hissettiği dokunuş ile gülümsedi. Genç kızın elini kaldırıp dudaklarına götürdü ve yumuşak bir buse bıraktı tam nabzının üzerine.
-Sen yanımda olduğunda ben hep iyiyim Melek. Ama sakın bu gece bir saniye daho yanımdan ayrılma olur mu?
-Tamam. Ayrılmayacağım, diyen genç kızdan onayı aldıktan sonra arabayı çalıştırdı.
***
Arka arkaya büyük konağın önünde durdu arabalar. Herkes indiğinde Beyzade ailesinin fertleri birlikte içeriye girdiler.
Genç adam büyükleri yanında yanlış olduğunu bilse de Zümra'yı tutup kendine çekti. Eli onun üzerinde, ona temas etmeden rahat edemeyeceğini farkındaydı. Zümra onun bu hallerine anlam veremese de küçük bir tebessüm ile karşılık verdi.
Masalarına oturduktan kısa süre sonra gelin ve damat salona giriş yaptılar. Onlar ilk danslarını yaparken genç kız bir yandan Bahar ile konuşuyor. Bir yandan da dans eden çifti izliyordu.
-Bu geleneklerinize uygun bir düğün değil sanırım.
-Ilgaz abi de Elif abla da İstanbul'da doğup büyüdüler. Buraya uygun bir şeyler yapmayacakları açıktı zaten.
-Anladım, dedi sadece.
Düğünün ilerleyen saatlerinde gelin ve damat masalarına oturarak yanlarına gelenlerden tebrikleri kabul ediyorlardı.
Genç adam Zümra'ya dönüp elini uzattı.masadan kalkıp gelin ve damada doğru yürüdüler.
-Bak sen kimleri görüyoruz. Beyzademiz de teşrif ettiler sonunda. Bende karısından gözlerini alıp ne zaman bizi fark edecek diyordum.
Yiğit arkadaşına sarılmak için genç kızdan uzaklaştı.
-Zevzek zevzek konuşma lan manyak herif, bakışları bir adım gerisindeki kıza kaydığında onun pembeleşmiş kaynaklarını fark edip güldü.
-Düğününde benden dayak yemek istemiyorsan karımı utandırmayı kes! Diyerek şaka yollu bir uyarı yaptı. Elif'i de tebrik edip ayak üstü kısa bir sohbet ettiler.
Masalarına gitmek için arkalarına döndükleri sırada ikisi de gerildi. Yiğit'in genç kızın belinde duran eli sıkışırken Zümra tedirginlik ile biraz daha genç adama sokuldu.
-Kimleri görüyorum. Taze evliler de buradaymış. Görüşmeyeli nasılsınız bakalım?
-Seni gördük iyi olduk demeyeceğim. Olay çıksın istemiyorum. Defol git başımdan! Diye dişlerinin arasından konuştu genç adam. Hemen sonra Zümra'nın bileğinden tutup hızlı adımlarla uzaklaştı.
Konağın büyük balkonuna çıktıklarında genç adam derin soluklar alarak sakinleşmeye çalışırken bir yandan da geceyi izlemeye başladı.
-Yiğit, diye mırıldandı genç kız. Sesi tereddütlü çıkıyordu.
Genç adam kolunda hissettiği baskı ile arkasını dönüp genç kıza sarıldı.
Yüzünü saçları arasına gömdüğünde konuşmaya başladı.
-Hep bu kadar yakınımda dur. Hava dahi girmesin aramıza. Sen olmadan sakin olamıyorum. Bak görüyorsun sıkıntım boşuna değilmiş. O şerefsiz herifte burada. Kim bilir daha kimleri görüp canımızı sıkacağız. Ama sen hep yakınımda ol Melek. Sen olmadan huzuru bulamam. Kendimi tutamam. Ben sen varken ben oluyorum.
Genç kız geriye çekilip Yiğit'in yüzünü elleri arasına aldı.
-Ben hep buradayım. Yanında yakınında... -bir elini genç adamın kalbinin üzerine koyup gülümseyerek konuşmaya devam etti- ...en önemlisi de ben hep buradayım Yiğit, dedi ve parmak ucunda yükselip dudağına çok yakın bir yere tüy kadar hafif öpücüğünü bıraktı. Geri çekileceği sırada belini saran kollar ona engel oldu. Yiğit genç kızı daha çok kendine çekip dudaklarına kapandı.
Bir süre sonra nefes nefese geriye çekilip başını genç kızın alnına yaslandı. Yüzünde gözlerine kadar ulaşan gülümseme ile,
-Buna ihtiyacım vardı. Seni hissetmeye... Diye mırıldandı.
* * * * *
Umarım beğenmişsinizdir... Yorum ve voteyi eksik etmeyin... Desteğe ihtiyacım var...