HÜZÜNLÜ KALPLER DURAĞI (Tamamlandı)

«H.K.D. ~21»

Geç olsun güç olmasın :) Sınav öncesi bölüm atayım dedim  :) Sizde bana vote ve yorumlarla moral olun :)

@citygirll   Canıma tatlı yorumlarından dolayı teşekkür ediyorum.. <3

Yazar: Meh-Pare

Bölüm: 21(Karar zamanı...)

Genç adam odasının kapısından gelen seslerden rahatsız olup gözlerini araladı. 'sanki birileri tartışıyor' diye düşündü kendi kendine. Uyku sersemi ayağa kalkıp sarsak hareketlerle kapıya ulaştı şimdi sesler daha net duyuluyordu.

-Ne diye geldin buraya bilmem ama yürü git benim tepemin tasını attırma, diyen Doğan'ın sinirli sesini duydu önce. Hemen onun ki kadar sinirli ancak biraz daha alçak ses tonuyla,

-Sen bana nasıl böyle davranırsın. Ben Yiğit'in kız arkadaşıyım, diyen Yeşim'in sesi ulaştı kulaklarına. Yiğit her seferinde olduğu gibi yine boğulduğunu hissetmeye başladı. Yeşim konusu bir süredir canını sıkıyordu. Genç adam artık bu sıkıntısının kaynağını ortadan kaldırmak istediğini düşündü. Bu düşünceyle odasının kapısını açıp,

-Ne oluyor sabah sabah, dedi. Yeşim Yiğit'i görünce yanına yaklaşıp ellerini genç adamın beline sardı.

-Aşkım ben senin için geldim ama Doğan beni kovuyor.

Yiğit kendisine yapışan kızı bedeninden uzaklaştırıp,

-Salona geç geliyorum, dedi ve odasının kapısını sertçe çarpıp kapattı.

Yiğit üzerini değiştirip kendisini salonda bekleyen Yeşim'in yanına gittiğinde ondan uzak bir köşeye geçip oturdu.

-Neden geldin buraya?

-O nasıl soru Yiğit tabi ki de geleceğim seni merak ettim sevgilim.

-Hepsi bu mu yani sabahın köründe seni buraya getiren, diyerek imalı bakışlarını kızın üzerinde ilgisizce gezdirdi.

-E..evet. Aslında bir şey daha var. Beni çok sinirlendirdi duyduğumda.

-...

Yeşim karşısındaki adamın cevap vermeyeceğini fark ettiğinde derin bir nefes alıp,

-Zümra mıdır nedir? Onunla nereye gittin? diye sordu. Hata ettiğini kendisi de farkındaydı. Ancak içinde tutamamıştı. Herkes gibi o da biliyordu Yiğit Beyzade asla hesap vermezdi. Ancak içindeki baskın gelen duyguları yüzünden bu soruları genç adama sorma gafletinde bulunmuştu bir kere.

Yiğit duyduğu ithamlarla gerilirken delici bakışlarıyla Yeşim'i hedef aldı.

-Birincisi sen kimsin de bana hesap soruyorsun? İkincisi de keyfimin kahyası mısın? Ne yaparsam yaparım seni ilgilendirmez.

-Yiğit ben..-

-Saçmalamayı kes ve kalkıp git. Bir süre de gözüme gözükme yoksa canını fena yakarım, diye tehdidini savurup ayağa kalktı. Yeşim'in hala olduğu yerden bir milim dahi kıpırdamaması genç adamı çileden çıkardı. Yeşim'i kolundan tuttuğu gibi kaldırıp kapıya doğru sürükledi. Kapıyı açıp onu dışarı savurduktan sonra kendisine şaşkınca bakan kıza,

-Sakın gözüme gözükme, diye son uyarısını da yapıp kapıyı gürültüyle kapattı. Yeşim biraz korkmuş biraz sinirli ifadesiyle çantasını koluna takıp asansöre yöneldiği sırada karşısında gördüğü Rana ve Selin'le adımlarını hızlandırıp uzaklaştı. İki kız şahit oldukları olayın şokunu atlatıp hemen dairenin kapısına ulaştılar ve aceleyle kapıyı çalmaya başladılar. İçeriden homurdanarak gelen Hülya,