Wala akong ibang gustong mangyari ngayon maliban sa isang bagay na alam kong imposible.
HIMALA… Gusto ko magkaroon ng himala na sana hindi ito nangyari, hindi ba pwedeng ipast-forwad na lang ang scene na 'to sa buhay ko? Ayoko ng marinig ang masasakit na salitang 'yon na galing sa mismong magulang ko. Ayoko ng maging mahina dahil pagod na pagod na ako.
Ang mga ngiti kong kay tamis na tila ba walang kupas ay katumbas ng hindi mabilang na pagtulo ng aking luha dala ng kalungkutan.
Ang mga tawa na kay sarap pakinggan na tila ba isang anghel na umaawit dala ng kagalakan ay katumbas ng tunog ng aking iyak sa tuwing ako'y nag-iisa lamang.
Ang katotohanang sa kabila ng aking pagiging masayahing babae ay may nakakubli na isang babasaging babae na naghahangad ng kalinga at pagmamahal ng magulang… Isang babaeng mahina at bobo sa lahat, isang babaeng suicidal at hinihiling na sana ay hindi na lang ipinanganak.
"Oh my god! Nag-away ba si Keilah at Cathy?" Sabi ng isang babae nang madaanan namin sila sa pathway na nagkukuwentuhan.
"I highly doubt that, alam naman nating mabait si Cathy at alam din natin kung gaano kasama ang ugali niyan ni Keilah. Sikat at may sinasabi sa buhay kaya ganoon na lang kung umasta, masyadong spoiled brat." Pagtatanggol sa akin ng babaeng may brace at nakasalamin ng makapal.
A nerd huh!?
"You have a stupid tagahanga pala!?"
"And you have a beautiful basher too." I said, smiling 'coz nakita ko na naman ang blouse niyang tanggal ang dalawang butones sa bandang dibdib niya.
Ako ang gumawa niyan!
"Feeling mo naman mabait ka na talaga, nasabihan ka lang naman na kind because palagi kang naka smile, hindi ba nila nakikita na you're so plastic? Hindi genuine ang smile mo. Nakita ko one time na natapunan ka ng juice sa blouse and ngumiti ka lang saying na its okay pero your hands ay nagform na ng pabilog na para bang you're ready na to punch that ugly creature na nakatapon ng juice sa'yo."
I frooze upon hearing those words. That's impossible! I know I'm good at pretending.
She was about to speak again ng nilampasan ko siya. Actng like I didn't hear her but her last word bothered me the most…
"Mapagpanggap," she said
Sumunod ako kay ma'am na ngayon ay tinatahak ang guidance office, if I'm not mistaken she's in her late Thirty's pa lang… Masiyado pang bata para maging dean at harapin ang magugulo at mga spoiled na batang nag-aaral dito... If I were her, I spent my life traveling around the world.
Hindi ba sila nagsasawa na mag-aral? Simula bata pa lamang ay nag-aaral na sila, pati ba naman kahit nagtatrabaho na sila? But who am I to judge her? I'm not her, magkakaiba naman ang gusto ng mga tao so wala dapat akong pakialam at wala akong karapatan na kwestiyonin sila .
The spoiled brat na itago na lang natin sa pangalang Keilah ay nasa gilid ko pa rin, nakikita ko sa peripheral vission ko ang masama niyang tingin pero hindi ko na pinansin at baka magrambol na naman kami. Hawak- hawak ko pa rin ang damit sa may bandang dibdib dahil wala na itong butones pero ang spoiled brat na nasa gilid ko ay walang paki-alam kung makita na ang kaniyang sando na panloob. Taas noo pa talagang naglalakad at iniirapan ang mga estudyanteng nagbubulungan kapag nadadaanan namin sila.
"What happened, miss Altayde, miss Calora? Hindi pa ba kayo nagsasawa na pabalik-balik dito sa guidance room? kase ako? Sawang-sawa na sa pagmumukha niyong dalawa!"
"Godness! babae kayong dalawa pero dinaig niyo pa ang mga sigang lalaki dito sa school, ginagawa niyo ng pasyalan itong guidance room. Kung hindi lang malaki ang naitutulong ng mga magulang niyo sa school na 'to, hindi na sana kayo umabot ng senior high school dito dahil grade eight pa lang nakick-out na agad kayo!"
"oh, thanks pala sa parents ko kase because of them hindi ako nakick-out here."
Napayuko ako ng ulo hindi dahil sa nahihiya kundi dahil sa natatawa ako. The audacity of Keilah na sumagot pa kay ma'am. Naningkit ang mata ni ma'am sa narinig, hinawakan ang batok at marahang hinilot ang sintido na para bang sa pamamagitan no'n ay matatanggal ang stress o galit na nararamdaman niya ngayon.
"You're so disrespectful, miss Calora! Hindi ka maeexpell sa school na 'to, yes. But you can't escape the punishment, you two will clean the girls comfort room for two weeks."
"The heck!?"
"The fvck!"
We both disagree sa sinabi ni ma'am, to hell with Keilah, I won't do that 'cleaning' thingy.
Nanlaki ang mga mata ni ma'am sa sinabi namin. Well, sino nga ba ang matinong estudyante ang magsasalita ng ganoon dito sa loob ng guidance office at sa mismong harapan ng dean?
Edi kami ni Keilah.
"WORDS! MISS ALTAYDE AND MISS CALORA! I can't believe you two. Kung hindi lang parehong kilala sa lugar na 'to ang mga parents niyo iisipin kong magkapatid kayo at ang isa ay nahiwalay lang, parehong pareho ang ugali niyo!" Nanlalaki ang mata ni ma'am dahil sa sigaw niya, lumalabas na ang litid sa kaniyang leeg dala ng malakas na pagsasalita.
'Masiyado namang kinain ng drama ma'am, mas gugustuhin ko pang maging kapatid ang isang aso kesa d'yan kay Keilah.'
"What!? Are you serious maam? She's not my sibling and will never be! She's so plastic!" Keilah said almost shouting. Akala naman niya na gusto ko rin siyang maging kapatid.
"And for another violation madadagdagan ng isang linggo ang paglilinis niyo, so the two weeks of cleaning will be three weeks. Good luck, young miss! You're parents we're on their way and habang hinihintay niyo sila, pwede na kayong magsimulang maglinis para mabawasan na ang araw ng paglilinis niyo." Ma'am said, not minding Keilah's rants. She even smile sweetly pa to us na para bang nang-aasar siya.
The spoiled brat was about to speak but I immediately covered her mouth. Baka nadagdagan pa ng isang linggo kapag nagsalita na naman ito… Sinamaan niya ako ng tingin ng lumabas si ma'am.
"What is your problem ba? Ang kapal ng face mo na ilagay 'yang dirty mong hand sa pretty face ko." Keilah said while rolling her eyes.
Maduling ka sana!
"If I didn't cover your mouth, baka maging isang buwan na ang parusa nating paglilinis niyan so, limit your words dahil nadadamay ako, hindi ko rin gusto ang paglilinis, 'no? Lalo pa at cr 'yun!" Pilit pinagkakasiya sa kaniyang maliit na utak ang sinabi ko. "And change your clothes so we can start na sa paglilinis because wala na tayong magagawa. See you there!"
Nilampasan ko siya so I can change my blouse too… Buti na lang at palagi akong may damit sa locker kase kung wala, what will happen to me? Maghapon ko na lang hahawakan itong sirang blouse?
Ayokong umuwi sa bahay dahil alam ko naman na malalaman nila 'yun, gano'n pa rin ang mangyayari… Nasira ko na naman ang reputasyon nila bilang mga kilala at respetadong tao dito sa lalawigan namin.
Mapapagalitan ako pero atleast isahan na lang. Alam ko namang hindi nila ako pagagalitan dito sa public place kase isa silang mapagmahal at mapagkalingang magulang...
Plastic, Keilah was right. I'm plastic like my parents kasi kanino pa ba ako magmamana?
"It's your fault talaga why ako maglilinis now, Arggghhh! I can't believe it na maglilinis ako and the worst is here pa talaga sa cr!" Keilah said almost shouting. Naglalakad siya papalapit sa akin.
Nakapagpalit na rin siya ng damit. She's wearing a white crop top, almost showing her belly bottom if ever na itaas niya ang mga kamay. May saltik talaga ang babaeng 'to. Alam naman niyang bawal ang ganiyang damit nagsusuot pa rin talaga.
"Do your best!" Pang-aasar ko pa.
Inirapan niya lang ako at kinuha ang inaabot sa kaniyang mop. Pumunta ako sa isang cubicle at nagstart na maglinis, hindi naman mabaho dito dahil laging may naglilinis na janitors pero ang spoiled brat na nasa kabilang cubicle ay parang nagwawala na, sumisigaw din siya na akala mo ay sa kanal kami pinaglilinis. I don't know kung inaayos niya ba ng gamit ang mop o hinahampas niya sa sahig at pader, kawawang mop napunta pa talaga sa isang psycho.
I'm not agree din sa paglilinis na 'to but wala akong choice.
"It's super mabaho here! I will disinfect myself talaga kapag nakauwi ako sa bahay! Yuckk! Owemgi, mommy! Help me, I can't do this anymore!"
Natawa ako sa pinagsasabi ni Keilah. Unlike her marunong naman ako sa gawaing bahay, I can fold my clothes and nagwawalis din ako sometimes sa room pero hindi talaga ako marunong ng mga gawain sa kusina.
"Miss Keilah, Miss Cathy! Pinapatawag po kayo ni Dean. Nasa guidance room na po ang both parents niyo," sabi nang babeng may makapal na salamin.
Kinabahan ako sa narinig but I won't let them know it. Lumabas kami ni Keilah at isinandal lang ang mop sa pader, I don't know kung malinis ba ang ginawa namin but there's janitors naman here.
"Ready yourself. Masanay ka na dapat sa ganoong mga salita," pagkastigo ko sa sarili pero kahit anong gawin kong pangungumbinsi na masanay na dapat ako ay hindi ko pa rin magawa.
I prefer to be hurt physically than to be hurt mentally and emotionally because physically will heal immediately pero ang masasakit na salita na maririnig mo ay panghabang-buhay mong dala-dala at kasama, oo at pwede mo itong pagtakpan sa ibang tao sa pamamagitan ng palagiang pagngiti pero alam mo sa sarili mo na kapag mag-isa ka lang, dinaramdan at inaalala mo pa rin lahat ng masasakit na salitang narinig mo.
"Good Day, everyone! Alam niyo naman po siguro kung bakit kayo nandito ngayon." Panimulang sabi ni ma'am ng makaupo na kami.
Nagkasalubong ang mata namin ni mommy, she looks calm but I know, deep inside she's already shouting, saying those hurtful words.
tanga, bobo, estupida at kung ano-ano pang masasakit na salita na you wouldn't think that a mother can say those words to her own daughter.
Natapos ang pag-uusap nila at wala akong naintindihan. Nabalik lang ako sa sarili ng lumabas na ang mga magulang ni Keilah. envy her because it's look like super close silang mag-mommy. Nakayakap siya sa waist ng mommy niya habang palabas sila dito sa room while my parents is still talking to the Dean.
How I wish, Keilah and I were same.
"I'm sorry for the trouble, Dean. I'll talk to my daughter once we get home, we're both busy to our businesses at wala kaming time para pag-usapan pa ang ibang violation na nalabag ng anak namin, don't worry kasama sa inaasikaso namin ang building para sa tvl students dito sa school." Daddy said bago nakipagkamay kay dean, gano'n din ang ginawa ni mommy bago sila nagpaalam na uuwi na kami.
Kung pwede lang na hindi umuwi… Pwede bang huwag na lang umuwi?