If You Could See Me Now (Completed)

chapter twenty five

Naging insensitive ba ako? Ganon ba ang akala ni Aaron sa akin? Walang pakialam sa kaniya? Naiinis ako sa sarili ko. Mahal ko na si Aaron, alam ko iyon at sigurado ako roon. Sariling nararamdaman ko lang ba talaga ang iniisip ko? Hindi ko man lang inisip ang nararamdaman ni Aaron. Ang lahat ng mga katagang sinambit niya sa akin ay parang isang malakas na tunog na gumising sa pagkakatulog ko. Masiyado akong nakafocus sa sarili ko at hindi ko naisip ang sakit na naramdaman ni Aaron noong inakala niyang wala na ako. Hindi ko masiyadong pinagtuunan ng pansin ang mga sakripisyo at effort na ginagawa niya simula ng sabihin niyang manliligaw siya sa akin.

I'm a bitch!

Biglang nawala ang alak sa sistema ko at tanging guilt lang ang aking nararamdaman.

Saglit lang ang takbo ng sasakyan at nakarating agad kami sa tapat ng bahay namin. Hindi ako bumaba. Ayoko pa. Gusto ko pa siyang makausap, humingi ng tawad at sabihing mahal ko na siya. Gusto kong bumawi, gusto kong malaman niya na mahalaga siya sa akin.

"We're here." Walang buhay na sabi ni Aaron. Lalabas na sana siya ng kotse pero pinigilan ko siya. Hinawakan ko ang kaniyang braso.

Malungkot niya akong tiningnan kaya lalo akong naguilt at nalungkot.

"I'm sorry." Hingi ko ng tawad. Nakatitig siya sa akin na para bang naghihintay pa ng sasabihin ko. "I-I'm..." huminga ako ng malalim. "I'Im jealous," yumuko ako ng ulo. Sa wakas ay nasabi ko rin.

"You what?" Masuyong tanong ni Aaron. Hinawakan niya ang baba ko at hinarap sa kaniya ang aking mukha.

"Nagseselos ako." Sabi ko habang nakatingin sa kaniyang mga mata. Kita ko ang pagkinang ng mga iyon. Pilit niyang tinatago ang ngiti sa kaniyang mga labi.

"Why are you jealous, hmm?"

"Kasi mahal kita! Gusto ko, nasa akin lang ang atensiyon mo, ayokong nakikipag-usap ka sa ibang babae at makikipagngitian ka sa kanila! Sa akin ka lan—hmm" I couldn't finish my words when he suddenly kissed me.

"Didn't know that you're this possessive." He said between our kisses. Binuhat niya ako at pinaupo sa kandungan niya. I moaned ng may tumamang matigas na bagay sa kaselanan ko.

"Feel me?" He asked hoarsely. I nod and grind maked  him groaned like a mad animal.

Hinawakan niya ng mariin ang dalawang hita ko at pinatigil ako sa ginagawa ko.

"Simpleng salita mo lang na nagseselos ka, nawala lahat ng sakit na nararamdaman ko. At nang sinabi mong mahal mo ako ay tila isang musika sa pandinig ko. Lahat ng hinanakit ko sa'yo ay nawala. Fuck this! I'm whipped! Really!? " He attacked my lips and kiss me roughly. Para siyang uhaw na uhaw. Hawak niya ang batok ko at ang isang kamay niya ay nawa bewang ko. Idinidiin ako sa kaniya.

"Ahh," I moaned ng muling tumama ang matigas niyang alaga sa akin. Ang dalawa kong kamay ay nasa balikat niya bilang suporta dahil nanghihina ako. His kisses went to my cheeks, jaw and down to my neck. I tilted my head to give him more access. Nagsimula ng maglakbay ang kaniyang mga kamay at bawat bahagi ng katawan ko na kaniyang mahaplos ay tila nag-aapoy. Tila isa siyang gasolina na nagpaliyab sa akin. Nalalasing ako sa bawat halik na ginagawa niya.

Ang kaliwang kamay niya ay humahaplos sa hita ko. Hinawi niya ang palda na aking suot paitaas. He kissed my lips again. Naiawang ko ang aking bibig ng maramdaman ang kamay niya sa pribadong bahagi ng aking katawan. Kaya nagkaroon siya ng tsansa na ipasok ang dila sa aking bibig. Lumaban ako, nageespadahan kami gamit ang mga dila namin.

"Wet."

Tumigil siya sa paghalik sa akin at tiningnan lang ang aking mukha na para bang inaalam niya ang reaksiyon ko sa kaniyang ginagawa. I parted my lips nang hinaplos niya ako. Marahan lang ang ginagawa niya noong una na para bang pinararaanan lang niya ang aking kaselanan.

"Ahh! Aaron!" I cried. Humigpit ang hawak ko sa balikat niya lalo na ng dinagdagan niya pa ng isang daliri iyon. Gumalaw ako at sinasalubong na siya dahil para akong naiihi. Makalipas ang ilang minuto ay may malapot na likido ang lumabas sa akin. Napayuko ako at napayakap sa kaniya. Nanghihina sa aming ginawa.

"Mahal na mahal kita at handa akong maubos mapakasalan ka lang." Sabi ni Aaron. Nilinis niya ako at hinaplos ang aking buhok.

"Inaantok na ako," sa halip na  sabi ko at unti-unti ng nagpatangay sa kaantukan.

---

"Cathy!" Naalimpungatan ako ng marinig na may tumatawag sa akin. Masakit ang ulo at katawan ko kaya binalewala ko kung sino man ang tumatawag. Hindi ko rin maimulat ang mga mata ko at parang may mabigat na bagay doon kaya hirap akong magmulat.

"Baby,"

"Hmm," sagot ko.

"Get up. Your mother."

"Si mama? Anong meron kay mama?" Agaran kong tanong. Biglang nawala ang antok na nararamdaman ko at bigla akong kinabahan. Nasapo ko ang ulo dahil kumirot iyon sa aking biglang pag-upo. Si Aaron ang nakita ko, siya pala ang gumigising sa akin.

Nakatingin siya sa akin at bakit parang may takot sa kaniyang mga mata? Ano ba ang nangyari?

"Asan si mama?" Tanong ko at bumangon sa aking higaan. Lumabas ako sa kwarto at dumiretso sa kusina nagbabakasakaling andon si mama pero wala. Nasaan siya? Si papa? Hindi naman sila umaalis sa bahay at iniiwan akong mag-isa kapag tulog. Kadalasan ay ginigising nila ako para magpaalam. Sumunod sa akin si Aaron at hinawakan ang balikat ko.

"Kumain ka na muna at maligo, susunod tayo sa kanila." Bumuntong-hininga si Aaron.

"Bakit? Nasaan ba kasi sila?" Naiiyak kong tanong.

"Papunta sila sa Manila ngayon. "

"Bakit nga kasi? Bakit hindi mo na lang sabihin lahat! Nagmumukha na akong tanga na tanong ng tanong ng bakit!"

"Isinugod ang mama mo sa Hospital. Inatake siya at walang kakayahan ang center sa bayan na gamutin ang mama mo kaya sinabi kong sa Manila na lang para matutukan siyang maigi. Susunod tayo doon kaya kumain ka na."

"At hindi mo agad sinabi sa akin?! Gusto mo pa akong pakainin at paliguin?! Tingin mo ba makakakain ako ng maayos? Ha? Aaron?! Hintayin mo ako at magbibihis lang ako, susunod na agad tayo!"

"But you need to eat first, baby. At ayoko lang na mag-alala ka."
"At sa tingin mo hindi ako mag-aalala? Mama ko iyon, Aaron! Dadalhin siya sa Ospital dahil inatake siya ng sakit niya!" I shouted. Frustrated na dahil sa nangyayari.

"Alright. Pupunta na tayo. Dadaan na lang tayo sa drive thru. Magbihis ka na." Napabuga ako ng hangin ng pumayag siya. Patakbo akong pumasok sa cr para maghilamos at magsipilyo. Saglit lang din ako nagpalit ng damit para makaalis na agad kami.

"Anong nangyari kay mama?" Tanong ko kay Aaron ng nasa sasakyan na kami.

He sighed at hindi sinagot ang tanong ko. "Magpahinga ka na lang muna. Gigisingin kita kapag kakain na."

"Pero—"

"Your mother is in the hospital right now. Maayos na raw ang kalagayan at kailangan na lang magpahinga kaya please, magpahinga ka na rin ngayon." Bumuntong-hininga ako at suminghap ng mangilid ang luha sa aking mga mata. Sana ayos lang si mama. Sana walang mangyaring masama sa kaniya. Hindi ko kakayanin kung mawawala siya.

Tumulo ang luha sa aking mga mata. Umiyak ako at isinubsob ang mukha sa aking tuhod. Tumigil ang sasakyan at naramdaman ko ang kamay ni Aaron sa aking likod. "Sshh, andito lang ako. Maayos na ang mama mo, tahan na." Pag-aalo niya pero sa halip na tumahan ay mas lalo lang akong umiyak. Naninikip ang dibdib ko. Paano kung ang pagiging malambing sa akin ni mama noong isang linggo ay nagpapaalam na siya? Paano kung 'yong mga sinabi niyang pangaral at kwento sa akin ay huli na? Hindi ko yata kaya, baka mabaliw ako kapag iniwan niya ako. "Paano kung... Iwan na ako ni Mama?" Parang bata kong tanong.

"No. Hindi mangyayari 'yan, mahal ka ng . . . mama mo. Hindi ka niya iiwan."

"Sana nga. Sana lang talaga." Dahil marami pa ang gusto kong malaman galing sa kaniya.