"Hatred and Sorrow of the Mafia Empresses"
Written by: @LadyTorment
Chapter 68: UNEXPECTED
[Scarlett POV]
"Magaling umarte ang babaeng 'yon," rinig kong sabi ni Tian Qi
"Kaya nga eh, akalain mo siya pala ang anak ni Zeke," sabi naman ni Li Zi Feng
"Pwede ba itikom niyo muna ang inyong mga bibig," biglang saway ni Mae sa kanila
Gulat silang lahat sa sinabi ng kambal ko.
"M-mae, may problema ba?" biglang tanong ni kuya Xian sa kanya
Napansin ko, wala si Qin Sang dito.
"Nakita na ninyong tahimik si Scarlett, napakaingay niyo naman," wika nito sa kanila
"Sorry Mae," saad nila
Bigla akong tumayo kaya naman napalingon sila sa akin.
"Saan ka pupunta?" biglang tanong ni Mae sakin
"Puntahan ko lang si Qin Sang sa kwarto niya. Kanina pa kasi siya hindi bumababa, nakapag-breakfast na nga tayo habang siya hindi pa," sagot ko
"Ah oo nga, kanina ko pa siya hinihintay na bumaba," wika nito
"Maiwan ko muna kayo," sabi ko sabay lakad patungong hagdan
Habang papaakyat ako bigla akong kinabahan. Hindi ko alam kung bakit. Binilisan ko ang aking paglalakad, hanggang sa nakarating na ako sa tapat ng pinto ng kwarto niya. Kumatok ako ng dalawang beses.
(Insert knocking at door..)
Hindi siya sumasagot, tulog pa kaya siya? Imposible, kasi ang alam ko sa ganitong oras gising na dapat siya. Nagbabasa na siya ng aklat sa library, pero bakit ngayon hindi parin siya lumalabas sa kanyang silid.
Kumatok ulit ako, pero hindi niya parin binubuksan ang pinto. Masama na ito, baka may nangyari na sa kanya. Agad kong pinihit ang doorknob, pero...LOCK!.
Bwesit! Bakit lock? Wala pa naman akong susi ng kwarto niya.
"Qin Sang! Open the door please!" tawag ko sa kanya habang kumakatok sa pinto
No response..ano bang nangyayari sa babaeng 'to. Mabuti pa sirain ko na ang pinto niya, palitan na lang mamaya.
Okay, magbibilang na ako. Sisipain ko 'to ng malakas. Baka sakali magising siya sa mahimbing niyang tulog.
Isa..dalawa..tatlo.. BOGSHHH!
"Scarlett! Anong ingay yan?" biglang tawag sakin ni Mae sa baba
Tumingin naman ako sa ibaba.
"Wala, may nahulog lang akong vase dahil sa gulat," sagot ko sa kanya
"Ah ganon ba. Mag-ingat ka naman, mahal ang bili ko sa mga vase na yan," wika nito
"O-oo, isa lang naman ang nabasag,"
"Okay, pababain muna si Qin dito para kumain. I'm sure, gutom na yan," ani nito
"Okay sis,"
Agad akong pumasok sa kwarto niya. Wala siya sa kanyang kama. Nasaan kaya ang babaeng 'to.
Sandali lang! Sinabi niya sakin may secret door daw dito sa room niya. Pero saan naman kaya dito?. Isang pinto lang naman ang nakikita ko. Wow! Ang ganda naman ng painting na ito.
Bigla akong natahimik ng bigla kong hawakan ang painting. Agad itong may bumukas sa likuran nito, kaya naman agad ko itong tiningnan. Ito na yung pinto na sinabi niya sakin. Agad akong pumasok sa loob.
"Ang dilim naman dito, wala bang ilaw man lang kahit konti." dahil sa sinabi ko biglang nagsindihan ang mga ilaw sa dinadaanan ko. May ganito pala dito.
Sinundan ko lang ang mga ilaw, wala naman kasing ibang daanan dito kaya naman deretso akong naglalakad. Hindi nagtagal may nakita na akong liwanag kaya naman binilisan ko na ang aking paglalakad. Humanda talaga si Qin Sang sakin mamaya.
Nang malapit na ako, doon ko napansin na isa pala itong pinto na kumikinang dahil sa ilaw na nakalagay malapit dito. Pinihit ko agad ang doorknob sabay inuluwa ako sa isang napakagandang bahay.
Sandali...BAHAY!. M-may bahay pa sa mansion namin. Bakit hindi ko alam 'to.
"Qin Sang! Nandito ka ba!" bigla kong sigaw ng makapasok na ako, pero wala paring response. Don't tell me, wala siya dito. Jusko! Saan ba siya naroon.
Mabuti pa tingnan ko ang kabuuan ng bahay na ito. Baka nandon lang siya, hindi niya lang ako marinig.
Agad naman akong naglakad patungong hagdan, sabay akyat sa itaas. Habang paakyat ako, doon ko lang napansin ang mga litrato na nakasabit sa mga pader. Nandoon ang litrato nila mommy at daddy, kasama ang ilang mafia partners nila. Napansin ko din si tita Cynthia kasama ang kapatid niya na si tita Cindy na ina ni Elle. May ilan pang mga mukha ang nakita ko pero hindi ko pa sila kilala. Tumingin pa ako sa ibang mga litrato, may napansin akong isang pictures na hindi ko inaasahan. Ang parents ni Cloud kasama sila mom at dad. Base on my observation in this picture. Masaya sila dahil ang laki ng ngiti nilang apat. May hindi ba ako alam sa kanila. Ang alam ko lang magkapartner lang sila sa business at hindi lang 'yon, kaaway din sila ng pamilya namin. Kaya bakit, may iba sa picture na 'to.
[BLAGH]
Nagulat na lamang ako ng may bigla akong narinig na nabasag na gamit. Kaya naman agad ko itong pinuntahan. Nasa tapat na ako ng isang silid na kung saan doon ko narinig ang mga nahulog na mga mababasaging gamit. Agad akong pumasok. Nang nasa loob na ako, may napansin akong babae na nakaupo malapit sa bintana, nakatingin siya sa labas.
"Sabi ko na nandito ka, bakit hindi mo man lang sinabi sakin na may ganitong bahay," bungad kong sabi sa kanya pero hindi ito kumibo.
Ano bang nangyayari sa babaeng 'to. Sa tingin ko may nararamdaman itong mali.
"Kung may problema ka, pwedw mong sabihin sakin. Bakit ka nga pala nandito, kanina ka pa namin hinahanap dahil kakain na pero hindi ka naman bumaba, kaya na una na kaming kumain," saad ko ulit pero wala talaga. Hindi niya yata ako naririnig. Mabuti lumapit ako para madinig na niya.
"Qin Sang! Okay ka lang ba? Kung tungkol kay Xian ang problema mo. Pwede naman natin siyang tanungin, ako bahala kay Mae." wika ko
Wala parin siyang kibo. Malaki yata ang problema ng babaeng 'to. Kahit ako hindi niya pinapansin, mabuti pa lapitan ko na siya at kausapin ng harapan para hindi ako tanga dito. Nagsasalita ako pero wala naman nakikinig.
"Matagal ko ng sinabi sayo hindi ba, kung magmamahal ka wag mong ibigay ang lahat sa kanya. Tingnan mo sarili mo, nasasaktan ka ngayon," giit kong sabi sa kanya
"Tama ka, dapat hindi ko ibinigay sa kanya ang buong pagmamahal ko. Dapat mas minahal ko ang sarili ko kesa sa kanya," mabuti naman at nagsalita na siya pero parang may mali sa boses niya. Bakit parang paos siya.
"Umiyak ka ba kagabi?" bigla kong tanong
"Palagi akong umiiyak, hindi ko parin makalimutan kong gaano niya ako niloko. I trust him so much. Minahal ko siya ng sobra, pero sinaktan niya lang ako," saad nito
Palagi siyang umiiyak? Eh sa pagkakaalam ko kagabi lang naman siya sinaktan ni Xian, bakit naging palagi?. May mali yata dito.
"Kung palagi kang umiiyak, ilang beses ka ba niya sinaktan?" bigla kong tanong, gusto kong makasiguro na hindi talaga siya si Qin Sang.
"Simula ng makuha na nito ang lahat. Kinuha niya ang loob ng aking mga anak," ani nito na ikinagulat ko
"A-anak? M-may anak ka?" utal kong sabi
"Oo, apat na lalaki at tatlong babae," sagot nito na nagpaguho ng mundo ko
A-apat na lalaki? A-at tatlong babae?. Ang alam ko, may apat kaming kuya tapos tatlo kaming babae. Don't tell me..
"Akala ko mapagkakatiwalaan ko siya. Minahal ko siya ng sobra, pero ng makuha na niya ang lahat ng yaman ko. Binalak niyang patayin ang aming mga anak dahil sila ang mga tagapagmana ng pamilya. Pero dahil sa ginawa ko, hindi niya nagawang patayin ang aming mga anak," nanghina ako sa mga sinabi nito
"S-sabihin niyo sa akin. S-sino kayo? Bakit kayo nandito sa mansion namin," sunod-sunod kong tanong habang gulat parin
"D-dahil sa akin ang bahay na ito," sagot nito na ikinaupo ko sa sahig
H-hindi ito maaari, matagal ng patay ang may-ari ng bahay na ito. Kami na ang bagong may-ari nito.
"Nagkakamali yata kayo. Kami na po ang may-ari ng bahay na ito," sabi ko
Bigla siyang napatayo dahil sa sinabi ko. Napaatras naman ako. Tiningnan ko siya ng mabuti, gusto kong makita ang mukha niya. Sana mali ang hinala ko, dahil hindi ko matatanggap na totoo ang mga pumapasok sa utak ko ngayon. Dahil ang alam ko matagal na siyang patay.
"Masakit sakin na makita ang aking mga anak na nasasaktan, dahil sa nangyari sampung taon na ang nagdaan," dugtong nito
"Sino ka ba talaga? Pwede mo bang ipakita ang iyong mukha. Nais kong masilayan ang inyong mukha, upang makasiguro ako sa aking kutob," saad ko sa kanya
"Ang apat na lalaking magkakapatid ay kailangang itago ang kanilang tunay na pagkatao upang mailigtas sa kapahamakan ang kanilang mga babaeng kapatid, subalit dahil sa angking talino ng isa sa tatlong magkakapatid, nahanap at natukoy niya ang kanilang apat na kapatid na lalaki," wika nito muli
"Aminin ninyo sa akin. Sino ba talaga kayo. B-bakit kilala niyo kaming magkakapatid," giit kong sabi
Ayoko ng patagalin ito. Gusto ko ng makita ang kanyang mukha. Gusto kong malaman na siya ang aming ina na akala namin patay na.
Nilapitan ko na siya at agad hinawaka ang kamay nito sabay ipinaharap ko siya sakin. Tuluyan ko ng nasilayan ang kanyang mukha. Kanina gulat ako sa mga sinabi nito, ngayon naman gulat na gulat dahil...dahil hindi ko akalain na ang inakala naming patay na ay buhay pa.
"K-kayo po ba yan? Kayo po ba yan...M-mommy.." utal-utal kong sabi
"Scarlett a-anak" wika nito
Tuluyan na akong naluha sa sinabi nito. At agad siyang niyakap ng mahigpit.
"A-akala namin patay na kayo. Kitang-kita namin ni Min na duguan ng panahon na 'yon. Kaya paano kayo nabuhay. Sabihin niyo sakin mommy, ano ba talaga ang nangyari sampung taon na ang nagdaan," emosyonal kong tanong sa kanya
Niyakap niya lang ako ng mahigpit na tila ba ayaw niya akong bitawan. Kung buhay kayo, ibig sabihin buhay din si Dad. Nais kong malaman ang totoong nangyari. Paano kayo nabuhay, sino ba talaga ang may mga kagagawan ng lahat. Sino ba talaga ang tunay na kaaway.
Bigla akong naiyak hindi dahil sa lungkot. Kundi dahil sa saya, buhay ang aming ina. Tiyak akong matutuwa sila kuya, Mae at Min nito.
Hindi ko na hahayaang mangyari pa ang nangyari noon. Mananagot na talaga sila sa ginawa nilang lahat, lalo na't buhay ang aming ina. Humanda na talaga sila samin.
💕💕END OF CHAPTER 68💕💕
Next chapter will be posted soon.
Sorry for typographical and grammatical errors.