Okula vardığımda günün nasıl geçeceğini çok merak ediyordum. Meryem sanki evdeki Meryem değildi. Evden çıktığı gibi çantasını elime tutuşturdu ve bir dolu makyaj yapmaya başladı. İnanın normal halinden bin beter haldeydi.
Aslında yol boyunca çok korkunç düşüncelere daldım. Meryemle aynı okulda olmak çok tiksindiriciydi. Ona her baktığımda amcam aklıma geliyordu ve ardından da yüzünü tükürüğümle yıkama isteği beliriyordu kafamda.
Ön yargılı davranmak istemem ama cidden dışarıdan iyi niyetli kız profili çizmiyordu. Her an bana ait olanları sahiplenecek gibi duruyordu.
Okula vardık. Belinle sarıldık.
''Ah, Belin insan bir bize de sarılır değil mi yani? '' dedi Meryem ve Belin'e sarıldı. Benim yüzüme karşı da pis pis gülmeyi ihmal etmedi tabii.
''Rica etsem hitap ediş şekline dikkat et. Belin'i yalnızca samimi olduklarım kullanır, '' diyerek çıkıştı.
''Ay inanmıyorum Bilge! '' diye bağırdı bir anda Meryem. ''Bilge bizim Hakkari'den. Bir ara komşuyduk. Neyse ben kaçar kızlar. Onun yanına gideyim. Siz takılın. ''
Çok şükür gidebilmişti. Belinle ben birbirimize bakakaldık. Bu kız şimdiden bir havalara girmişti. Ne kadar ona yapmaması gerektiğini söylesem de dizinde biten eteği kalçasına kadar çekmişti. Karnındaki bebeği şimdiden unutmuş gibiydi.
''Bu kızın bizim okulda ve üstelik de bizim üniformayla ne işi var? Lütfen geçici olarak burada olduğunu söyle yoksa cinnet geçireceğim. Hiç sağlam sopa değil, '' dedi Belin merdivenleri işaret ederek. Yürümeye başladık.
''Aşkım üzgünüm ama artık bizimle beraber aynı okulda ve aynı sınıfta okuyacak. Maalesef bunun sebebi annem ve babam, '' diyerek sinirlice duvara tekme attım.
''Sakin, tamam. Bu kızdan çekeceğimiz var ama unutma ki biz basit kızlar değiliz. Hakkından geliriz. En ufak hatasında annene söyleyeceksin, '' dedi Belin. Basit kızlar zaten annesine yetiştirir her şeyi Belin. Of.
''Pekala. Başka çaremiz yok. Karnındaki masum bebeği şimdiden unuttu bile. Görmüyor musun eteğini? Adeta don show yapıyor, '' dedim sinirden gülerek.
''Cidden lan. Ama vıcık vıcık varoş kokuyor. Eteğinin önü arkasından uzun duruyor. İnsan bir düzgün katlar, '' dedi gülerek.
''Şaka bir tarafa da bu kız durakta iken Meriç'e kötü kötü bakıyordu. Belin ya Meriç'i elimden alırsa? '' diye sordum sessizce. Bu çok saçma ve imkansız bir ihtimal gibi görünse de gerçekten içimde kötü kötü hisler geziniyordu. Bunun nedeni de o kızdı.
''Günaydın benim küçük aşkım günaydın sana. '' Bu Meriç'in sesiydi. Yanağıma bir buse kondurdu.
''Günaydın aşkım, '' dedim bende yanağından öptüm. O anda arkadan Sebuhan geldi ve Belin'in yanağından öptü. Hepimiz mutluyduk o sabah. El ele tutuşup asansöre doğru ilerledik. Meryem Beyza'nın grubunun yanındaydı. Keyfi yerinde gibiydi. Benden uzak durması çok iyiydi ama Beyza ile gezmesi tam tersi.
Sınıfa vardığımızda Sebuhanla yer değiştirdik. Meriç'in yanındaydım. Her vakit onu görse bile gözlerim yine de yanına oturunca acayip bir şekilde heyecan sarıyordu bedenimi. Yanında oturmak aslında rahatsız ediyordu beni. Çünkü Meriç'in bakışları hep bendeydi. Hissedebiliyordum. Her defasında bana baktığını hissettiğimde emin olmak için dönüyordum ve her defasında da göz göze geliyorduk. Ardından da gülüyorduk.
''Evet çocuklar! '' Ahanda ders başladı. ''Sınıfımıza yeni bir arkadaşımız gelmiş. Meryem kendinden bize biraz bahsedebilirsin. ''
''Merhabalar arkadaşlar! '' Bak bak havaya bak göt lalesi. ''Adım Meryem. 17 yaşındayım. Hakkari'den buraya geldim. Bazı durumlardan dolayı, '' dedi Meryem.
''Desene sende Asel gibi özel sebeplerden ötürü gelmişsin. İnşallah onun gibi başarılı olursun, '' dedi Azra hoca.
''Ay, şişti. Şişti ulan. Patlıyor melek, '' dedi Meriç gülerek.
''Ya Meriç. Kapasana çeneni. Zaten sinirim bozuk, '' dedim başımı diğer tarafa çevirerek.
''Tamam canım tamam. Şimdi yüzünü tekrar bana doğru çevir. Başkasıyla göz göze gelmesin gözlerin, '' dedi ve ekledi. ''Neden sinirin bozuk? ''
''Meryem. Hiç haz etmiyorum. Çok sinsi, '' dedim.
''Onu kafana takacak kadar düşük müsün? ''
''Bilmiyorum, '' dedim
''Ne bilmiyorsun? Asel saçmalama lütfen. Gereksiz insanlar için olan aklını da harcama, '' dedi gülerek. Sebepsizce bende bu dediğine güldüm.
''Hocam Asel'in tırnağı bile olamaz, '' dedi Belin ayağa kalkarak.
Herkes kendi arasında Belin'in ayağa kalkmasından faydalanarak konuşmaya başladı.
''Aynen öyle. Asel'in tırnağı olamaz. ''
''Evet ya. Kezban galiba. ''
''Yazık turuncu kafa. ''
''Aselle aynı kefeye konulduğu için kendini şanslı hissetmek zorunda. ''
''Tamam çocuklar. Hoş geldin diyelim Meryem'e. Zaman gösterecek nasıl biri olduğunu. Bize uymasa da uydurmasını biliriz, '' dedi Azra hoca gülümseyerek. Sınıfta alkış tufanı koptu. Allah'tan neredeyse tüm sınıf ve tüm hocalar ve müdür ( desem yalan olur ) her zaman her yerde benim arkamdaydılar. Başarımdan olsa gerekti bu durum.
Teneffüs zili çaldığında Meriçle beraber aşağıya inme kararı aldık. Beyza, Bilge ve Meryem yanımıza yaklaştı.
''Meryem de bizimle. Hain planlarımız beklediğinden daha kötü olacak,'' dedi Beyza gülerek. Bu ne saçmalıktı? Kendisini ilkokulda hissediyordu herhalde.
Şu kendini ilk okul 2.sınıfta sanan sürtük ne söylüyordu?
''Ben aşağıya inmekten vazgeçtim. Hevesim kaçtı. Sen in Meriç. Ben Erva'nın yanına gidiyorum, '' dedim ve arkamı döndüm. Meriç de ısrar etmeden arkadaşlarının yanına gitti.
Erva'nın sınıfına gidip yanına oturdum.
''Ne oldu bebeğim? '' dedi Erva.
''Beyza. Benle kafa buluyor. Meryem'i de yanlarına aldılar. Şimdi Meriç'le beni ayırmak için ellerinden geleni yapacaklar, '' dedim ağlayarak. Bana sarıldı.
''Üzülme. Mal mısın? Biz ne güne duruyoruz? Hem Meriç sen dururken onların dediklerine mi inanacak? Lütfen saçmalamayı kes. Hassas günündesin herhalde, '' dedi Erva yanağımı öperken.
***
Haftanın ilk gününün sonuna gelmiştik. Belinle birlikte bahçeye indik. Sebuhanla Meriç karşı bankta oturmuşlardı. Meriç fazlasıyla sinirli görünüyordu. Doğrusu bir an yanına gitme konusunda tereddüt ettim. Yalnız değillerdi ama. Beyza ve Meryem Meriçler'in yanından uzaklaşıp üst sınıf erkeklerin yanına gitti. Meryem adını kazıyordu herkesin beynine, ilk günden birde. Helal olsundu. Belinle beraber onların oturduğu banka doğru ilerledik. Allah'ım ne olur Meryem Meriç'e kötü şeyler söylemiş olmasın!
Meriç'in yanına oturdum yavaşça. İçimde felaket derecede nedenini bilmediğim fırtınalar kopuyordu. Kötü şeyler olacak gibiydi. Dudağımı ısırmaya başladım. Ne olacaktıysa eğer merak ediyordum ama öğrenmekten de korkuyordum aslında.
''Meriç ne yapıyorsun? '' dedim gülerek.
''Oturuyorum gördüğün gibi, '' dedi sinirle. Anlamamıştım. Ne yapmıştım? Ne söylemişlerdi?
''Meriç gerçekten anlamadım. Bilmeden kötü bir şey mi yaptım? Söyle de bileyim, '' dedim üzgünce.
''Kes sesini. Şuan sesini dahi duymak istemiyorum, '' dedi bana kinli gözlerle bakarak. Tüm servisler gitmişti. Bahçede kimsecikler yoktu. Belin ve Sebuhan da gitmişlerdi zaten. Güvenlik dışında yalnızca biz vardık. Çok korkuyordum. Gerçekten Meriç felaket sinirli görünüyordu.
Ayağa kalktım. Meriç kendisinde değildi. İlk defa onu böyle görüyordum. En iyisi uzaklaşmaktı. Arkamı dönüp ilerlemeye başladım.
''Bekle, '' dedi.Arkamı döndüğümde o da ayağa kalkmıştı. Yanına yaklaştım. Gözlerinin içine baktım. ''Kendinde misin sen? Sinirini benden mi çıkarmak istiyorsun, ha? Kim yüzünden bu durumdaysan git ona patla. ''
Sert bir şekilde tokat attı o sırada. Bana. Neye uğradığımı şaşırmıştım. Beklemediğim bir anda beklemediğim birinden tokat yemiştim.
''Şimdi sinirim geçti işte, '' dedi ve bahçeden çıkıp gitti.
Bana tokat atmıştı.
Beni bahçede yalnız başıma bırakıp gitmişti. Ve bana bunun nedenini söylememişti. Bana benim hatamı söyleme gereği dahi duymamıştı.
Peki ben ne yapmıştım?
Meryem bana ne tür bir iftira atmıştı?