"Aşk vazgeçmemekti, onlarda öyle yaptılar Vazgeçmediler"
🍂🍂🍂🍂🍂
Efsun koltukta doğrulurken Uraza doğru elini uzattı. Artık kendi başına kalkamıyordu.
"Koca göbüşlü sevgilim benim"
"Ya Uraaz yapma şunu "
Efsun yüzünü astı, Uraz artık onu beğenmiyor muydu? Şişko demişti işte.
"Şişko muyum ben ?"
Uraz alnına vurdu, söylenmemesi gerek bir kelimeyi söylemişti. Efsun hamileliğinin son günlerinde mayın tarlası gibiydi. Uraz da o tarlaya girmiş bir tane mayını ayak ucunda patlamıştı.
"Aşkım kim şişko? Sen mi? "
"Yalan söylüyorsun"
"Valla güzelim yaa yalan söylemiyorum. Harikasın . hadi yatalım uykun gelmedi mi?"
Uraz geçiştiriyordu, Efsunun geçiştirmeye hiç niyeti yoktu. Efsun yine o inlemesinden birini yaptı.
"Ahhhh"
Uraz bu kez inanmadı. Merdivenlere doğru yürüdü. Efsun olduğu yerde durdu, elini karnının üzerinde tuttu.
"Ahhh Urazz"
"Şakanın sırası değil, daha 2 hafta var"
Efsun sesini çıkaramıyordu. Doğum sancısıydı hissettikleri.
"Şaka yapmıyorum , sancım başladı"
Uraz elini beline koydu, cidden inanmayacaktı bu kez .
"O gün hastanenin kapısına kadar götürttün beni Efsun, daha inanmam sana"
"Çocuklar çıkınca mı inanacaksın , ya sancım var hadi hastaneye gidelim"
Efsun koltuğa dayandı, boncuk boncuk terlemeye başladı. Uraz odaya doğru yol aldı. İnanmamıştı. Nasıl olsa pes eder odaya gelir diye bekledi. Ama Efsun gelmemişti. Uraz'ın telefonu çaldı, arayan Oğuzdu.
"Nerdesin oğlum"
"Evdeyim abi"
"Lan Efsun doğuruyorum diyor kız beni aradı gel abi diye"
Uraz telefonu kapatmadan, odada ki çantayı alıp aşağıya indi. Efsun iki büklüm ayakta durmuş derin derin nefes alıyordu.
"Niye söylemiyorsun doğum başladı diye"
"Uraz delirtme beniiiiii !!! Sancım çok "
Efsun derin derin nefes alırken , bir yandan da Efsunu kapıya doğru yürütüyordu. Uraz o sırada Nuran ablayı da uyandırmış, Rüzgarı hazırlamasını söylemişti. Bugün Rüzgara da nakil yapılacaktı. Bebeklerden birinin iliği alınıp, Rüzgara verilecekti.
"Kaan'ı ara"
Uraz elindeki telefonda isimleri bulurken , Kaan'ın üzerinde durdu.
"Alo Kaan, abicim biz hastaneye gidiyoruz . Efsun tutturdu Kaan'ı da ara diye , Ümran nasıl? "
"Tamam geliyorum, Ümran pek iyi
Değil ben tek geliyorum"
"Ne oldu?"
"Bebek tutunmaya çalışıyormuş , gelince konuşuruz geliyorum ben"
"Ne olmuş?"
Uraz ters ters Efsuna baktı. Sancı çekerken daha neyi düşünüyordu. Efsun merakla Uraz'ın koluna dokundu.
"Uraz ne olmuş?"
"Kaan geliyor merak etme."
Efsun tekrar sancısını çekerken , tüm dikkatini kendine verdi. Arada sancısı gidince konuşmaya fırsat buluyordu. Hastanenin önüne geldiklerinde Uraz arabayı acil alana park edip hemen arabadan indi. Efsunun inmesine yardım etti, bagajdan çantayı alıp hastaneye girdiler. Efsun odaya alınmış, üzerine önlüğünü giydirmişlerdi. 20 dakika içinde herkes hastanedeydi. Kaan ilk gelenlerdendi. Efsun onu görünce duygulandı, Rüzgarını doğururken de Kaan vardı yanında, şimdi yine olacaktı.
"Efsuncum doğum başlamak üzere sancıların sıklaştı"
Efsun başını hızla salladı, artık nefes alışı bile işkence gibiydi. Doktor Uraz'a baktı.
"Siz doğuma girecek misiniz Uraz bey?"
Uraz biraz düşündükten sonra başını salladı. O da önlüğü giyip onların yanına gitti. Efsun Uraz'ı gördüğünde ağlamasına engel olamadı.
"Geldin"
"Elini tutmak için geldim "
Efsunun sancıları sıklaşmaya başladı. Efsun inledikçe Uraz'ın yüreği acıyordu . O an Efsunun çektiği tüm acıları almak istedi. Efsun avuçlarının arasındaki eli sıkı sıkı tuttu. Uraz alnındaki terleri silerken, defalarca öptü.
"Geçecek güzelim"
Efsun son bir nefes aldı, nefes nefes'e çıkan sesi acının ta kendisiydi.
"Dayanamıyorum "
"Tamam çok az kaldı, hadi Efsun yapabilirsin"
Doktorun telkini efsunu rahatlatsa da bir an önce bitsin istedi, efsun son kez var gücüyle nefes alıp verdi ve bir ağlama sesi duyuldu. Uraz ağlamakla gülmek arasındaydı.
"Sevgilim duydun mu kızımızın sesini"
Efsun başını sallamakla yetindi, ikinci kez nefes alıp tekrar var gücüyle bağırdı ve bitmişti. Ağlama sesi kulaklarına dolarken Efsun sancının vermiş olduğu acının rahatlaması ile bir solukta nefesini verdi, ardından gelen ağlama sesi , her şeyin bittiğinin habercisiydi, Efsun başını sedyeye dayadı.
"Güzelim iyi misin?"
Uraz gözündeki yaşla bir Efsun'a bir de bebeklere baktı. Efsun uyumak üzereydi. Uraz alnına ardı ardına kondurdu buselerini defalarca, bebeklerin ardından Uraz da çıkmıştı doğumhaneden. Efsun çoktan uykuya dalmıştı. Odaya alındığında Efsun uyanmış , bebekler annelerini emmek için getirilmişti.
"Ya bunlar çok küçük"
Uraz yatakta yatan iki küçük kızına baktı. Melek gibi bir şeydi bunlar. Uraz bebeklerden birini kucağına almak için uzandı. Yavaşça kafasından ve poposundan tuttu. Göğsüne yatırdığı bebeği cennet kokuyordu.
"Cennet kokulum"
"Abi eline çok yakıştı yaaa"
Uraz gözleri dolarak Asya'ya baktı, bakışlarını tekrar kucağındaki kızına çevirdi. Uraz babalığı Rüzgar ona sarıldığında kabul etmişti. Evlat kelimesini onu her öptüğünde yaşamıştı, şimdi de kızları ona tekrar bu duyguları yaşatacaktı, eksik olan ve yaşayamadıkları her duyguyu..
Asya iç geçirirken, odadaki herkes birbirine baktı. Ne zorluklar, ne engebeli yolları aşıp gelmişti her biri bu mutluluğa. Uraz ve Efsun ilk karşılaştıklarında iki ayrı düşman iken şimdi birbirine hasret iki deli sevda olmuşlardı.
Uraz ve Efsuna aile olmak yakışırken, Asya ve Mete de bebeklerine kavuşmuşlardı. Oğuz kalbindeki o kadını bir türlü unutamamıştı. O da unutmadı. Belki de hayat ona da bir sürpriz yapardı. Kaan ve Ümran Kıbrıs'ta kendi aralarında evlenerek, temelli İstanbul'a dönmüşlerdi . Şimdi Ümran 2 aylık hamileydi . Fırat yine aşk acısı çekiyordu. Hayatı hep onu terkeden kızlardan ibaretti. Belki de aradığı aşk ona çok da uzak değildi.
(15 sene sonra)
"Rüzgar kızlar sana emanet"
"Baba ben 3 tanesine nasıl sahip çıkayım?"
Uraz bahçede şezlonga uzanmış Rüzgarın sitemini dinliyordu. Uraz'ın minyatür haliydi Rüzgar. Bir tek Gamzesi annesine benziyordu.
"Baba al şu oğlunu başımızdan "
"Selin ne oluyor babacım"
Selin bilindik edasıyla yine Uraz'ın yanına oturmuştu. Babasının yanağına o şımarık bir o kadar da tatlı öpücüğünü bıraktı.
"Baba yaaa , Ardaya öyle bir bakıyor ki çocuk konuşamıyor bile"
Rüzgar elini göğsünün üzerine getirdi, oh dercesine Seline baktı.
"Ohhhh konuşamasın, benim yanımda benim kız kardeşime sarkacak adam daha yok "
Uraz Rüzgara gururla baktı, ondan sonra emanet edeceği oğlu vardı. Uraz Rüzgara göz kırptı,
"Abiniz ne derse o"
"Of babaya "
Uraz Selinin saçlarından tutup öptü, selinde sıkıca sarılmıştı babasına, Efsun onları izlerken mutluluğun onlara verdiklerine baktı.
Rüzgar deli gibi kıskanıyordu Selin ve Ayşegül'ü. Gözlerinden sakınırdı. Selin yine o gerçeği Rüzgarın avuçlarının içine bıraktı.
"Unutma abicim benim iliğim oldu sana"
Rüzgar bu kez başındaki şapkayı yere attı. Hafiften mızmızlanarak söylendi. " Allahım ne suçum vardı da şu kıza ego yaptırttın"
Uraz onların tatlı atışmasını izlerken, Kaan kapıdan girdi. Rüzgar koşarak Kaan'ın yanına gitti.
"Hoş geldin Kaan abi"
"Hoş buldum paşam"
Kaan göz kırptı, bu göz kırpış başkaydı. "Ne oldu yine Zeynep dün gece sinir küpüydü"
Rüzgar sıkıntıyla nefes verdi, " ya Kaan abi, vallahi bir şey demedim. Kıyafetine dikkat et dedim o kadar"
Kaan güldü, rüzgarın başını hafifçe okşadı. "Aferin adam et benim kızı"
"Ya Kaan abi, "
"Oğlum senden daha iyisini mi bulacak "
Ümran'la Efsun elindeki çay tepsisiyle gelirken, Ayşegül de yaptığı keki masaya getirdi.
"Hamarat kızım benim"
Uraz gururla söylendi. Ayşegül Efsuna benzerken,
Selin de Asya'ya beziyordu. Ayşegül cebindeki telefonu eline aldığı sırada Rüzgar yanında bitti.
"Hadi geç kalacağız"
"Abicimm"
Ayşegül ne zaman abicimm dese, altından bir şey çıkardı. Rüzgar dönüp yüzüne baktı kız kardeşinin,
"Söyle abicim ne istiyorsun?"
"Abicim şey, şeyde gelebilir mi?"
"Şeyin adı yok mu kızım"
"Ediz işte abi"
Rüzgar parmağını Ayşegül ve Selin arasında gezdirdi.
"Bir gözümün önünden kaybolun bakın ben size ne yapıyorum"
Zeynep de zile basmıştı. Ümran ve Kaan , 2 sene önce Uraz'ların yan villasına taşınmışlardı. Zeynep ve Rüzgar 4 senedir beraberdi. Bu birliktelikleri bitmeyecek aksine onlara yuva olacaktı.
Ayşegül kapıyı açtığında, karşısında Asya , Mete ve Fırat'ı gördü. Ayşegül çoktan Fırat'ın boynuna sarıldı.
" dayıııı "
"Güzelim, nereye?"
"Gezeceğız biraz anlarsın ya"
Fırat ve Ayşegül aynı anda göz kırptılar.
Fırat ve Ayşegül'ün arasındaki gizli bir haberleşme şekliydi göz kırpışı.
"Ooo anlamaz mıyım, iyi gezmeler fıstığım . "
Mete, Rüzgara seslendi, Rüzgar çoktan Zeyneb'in elini tutmuş kapıdan çıkmıştı. Mete seslendiğinde Rüzgar arkasını döndü.
"Rüzgar'ım kardeşlerin sana emanet"
"Eyvallah amcam"
Mete ve Asya Masal'ı öpüp Selin ve Ayşegül'ün yanlarına gitmesini izlediler. Mete ve Asya Masaldan sonra çocuk düşünmemişlerdi. Masal onlara yetmişti.
Efsun bahçede kurduğu sofranın şıklığına baktı. Herkes buradaydı. Emekle gelinmiş her yol, sevgiden geçiyordu. Masada herkes tam olmuştu.
Gece sonuna doğru şarkı eşliğinde söylenen şarkılar, dostluklarının bağını daha da kuvvetlendirmişti.
"Benim size bir şey söylemem gerek"
Oğuz yıllardır beklenen bombayı masanın ortasına bırakmıştı. Herkes susup Oğuz'a odaklandı.
"Evleniyorum"
Çığlıklar alkışlar işte sevincin en güzel göstergesiydi. Asya her şeyi bildiği için ortaya çıkmamıştı. Efsun ve Ümran Oğuzu pürdikkat dinliyorlardı.
"Abi şu Amerika'da ki mi yoksa"
Ümran Kaan'ın omzuna doğru yaklaşırken, Efsunda Uraz'ın elini tutmuştu.
"Şu yıllardır âşık olduğun kadın değil mi Oğuz"
Oğuz gülümsedi, o kadını sevmekten hiç vazgeçmemişti. Evet zordu ama imkansız değildi onlar artık kavuşma gününü bekliyorlardı.
"Düğün var hazırlanın kızlar"
Mete'nin bağırışıyla kızların içindeki görümcelik dışarı vurmuştu. Efsun ayağa kalkıp Oğuza sımsıkı sarıldı.
"Çok mutlu ol"
"Sizin gibi "
Efsun sarılmasının ardından , dans müziğini açan Uraz'a baktı. Efsun ve Oğuz dans etmeye başladılar. Herkes dans için ayağa kalkmıştı. Uraz Asya'yla dans ediyordu, Efsunların yanına kadar geldiklerinde Uraz Asya'nın elini bırakıp, Efsuna uzattı.
"Eş değişim zamanı"
Oğuz başını hay hay dercesine salladı, Efsun ve Uraz'ın elleri birbirine kilitlendi. Uraz kuzguni siyahlarını çekmedi Efsunun güzel bakışlarından , bir an gamzesine indirdi bakışlarını orada takılı kaldı.
"Seni ilk gördüğümde bu nasıl hatun dedim kendi kendime"
Efsun Uraz'ın ağzından geçmişi dinlemeyi seviyordu. Sustu, sadece Uraz konuşsun istedi.
Hatta tüm dünya dursun ve onlar şahit kalsın aşk'a.
"İlk defa kapına geldiğimde, seni gördüğümde Uraz kendine gel oğlum dedim, âşık olamazsın"
"Ama oldum, sana deli gibi âşık oldum Kadın"
Efsun sıcacık gülümsemesini dudaklarına yaydı. Uraz'ın sevdiği kadın olmak bambaşkaydı. Aşk hiç bitmemiş aksine çoğalmıştı onlar da.
"Seni kaybettiğimi sandığımda ilk defa korktum, korkusuz Uraz kara korktu. Seni bir daha sevememekten korktum"
"Ama hep sevdin beni"
"Öleceğimi düşündüğümde bile sevdim"
Uraz sıkıca sarıldı kolları arasındaki kadın'a, kalbi heyecanlandı, sanki o anı yaşamıştı. Ruhu aşk şarkıları fısıldıyordu.
"En çok da Sen Asya'nın düğününe geldiğinde Kaan'ı öldürmek istedim"
Kaan ismini duyunca ortaya laf attı, eskiden yaralayan gerçekler şimdi onlara gülme konusu olmuştu.
"Ben de seni öldürmek istedim, çünkü; tam bir şerefsizdin"
Uraz kaşların çattı, Kaan haklıydı.
"Susun lan , şurda romantizm yapıyorum"
Uraz devam etti, son kez söyleyecekmiş gibi ama son olmayacaktı.
"Sen Rüzgarın oğlum olduğunu bana dediğinde dünyalar benim oldu, seni kaybetmeyecek aksine daha çok sahip olacaktım. Rüzgarı ilk gördüğümde keşke benim oğlum olsaydı demiştim bilmeden, ve sen bana kendinle birlikte keşkemi de verdin. Evet kızmıştım sana ama ikimiz de birbirimize kızgındık. Ortada Suçlu yoktu, suçlular vardı"
Efsunun gözleri doldu, Geçmişteki
Acılar unutulsa da anılar hep kalıyordu. Uraz Efsun'un nefesine nefesini karıştırdı. Dokunuşta ki tek his aşktı sevgiydi. Dudakları birbirlerine açlıkla değil muhtaçlıkla dokunuyordu. Uraz dudaklarını çektiğinde alnına masum bir öpücük bıraktı. Gözleri Efsun'un gözlerindeydi.
"Bana dünyaları verdin, sevemem dediğim yerde elimi tuttun, beni gökyüzüne yükselttin . Aşkı bilmezdim senin gözlerinde tanıdım. Kurduğum en güzel cümlem sendin, bana 3 güzel evlat verdin . Sana teşekkür etmeyeceğim, minnet edeceğim bunun için. Seni çok seviyorum güzelim "
Efsun sol yanağından göz yaşını akıttı, Uraz başparmağıyla usulca sildi sevdiğinin göz yaşını.
"Seni çok güzel sevdim Adam, etimden tırnağımdan ayırmadan, aldığım soluğumda seni titreterek sevdim. İyi ki sendin... İyi ki sen"
Uraz ve Efsun musmutlu hayatlarına kaldıkları yerden devam ettiler. Hayat onlara çok zor sınavlar verdi, ama onlar vazgeçmedi..
Çok sevmek vazgeçmemekti..
Onlar da öyle yaptı çok sevdiler...