"Senin ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu?"
Mete sitemle söylendi. Uraz bunu nasıl düşünürdü? Daha yeni fırtına atlatmışlardı.
"Efsun da bir haller var"
"Nasıl haller"
Uraz elindeki kalemi döndürürken bir yandan da düşünmeye başladı. Efsun bunu ona yapar mıydı?
Mete elini Uraz'ın önünde sallarken , tam karşısına oturdu. Masaya hafifçe avuç içiyle vurdu.
"Anlat lan ne haller var efsun da"
"Akşam otururken mesaj geldi telefonuna, sonra sildi. "
"Eee bu mu!?"
"Dün Asya'yla birlikte olduğunu söyledi, ama ben Asya'yı aradım ve bütün gün evde olduğunu söyledi. "
"Eeee"
"Ulan ne ee si başlayacağım heeee!!! "
"Ne var oğlum bunda"
"Ne mi var, bok var Mete bok"
Mete ayağa kalkıp, tam önünde durdu. Efsun bunu yapacak biri değildi.
"Oğlum kendine gel lan ! O kadın senin yokluğunda başkasıyla olmamış şimdi sen yanındayken mi olacak, daha yeni kavuştuğunuz da mı aldatacak"
Mete şuh kahkahasını odanın içinde yaydı. Uraz Mete'ye bakarken, ağzına ilk gelen yalanı ortaya serdi.
"Kaan vardı"
"Sıçtırtma lan Kaan'ından. Efsun Yalnızdı bir tek o vardı efsunun yanında. Aşk değildi o , sadece minnet duygusuydu. Barış artık şu Kaan meselesiyle"
"Kaan konusu benim için hal oldu"
"O zaman salak mısın sen?"
"Düzgün konuş lan"
"Ne mal mal gelmiş burada aldatılan erkek rolü çiziyorsun, bir de televizyona çık istersen. En iyisi Müge anlıymış"
Uraz elindeki kalemi , Mete'nin üzerine attı. Mete haklıydı. Uraz saçmalamıştı hem de baya saçmalamıştı.
Uraz ayağa kalktı, elini saçının arkasına götürdü. Tek gözünü kapatıp burnunu büzüştürdü.
"Baya saçmaladım demi"
"Hiç konuşturma beni, sonra durmam"
Uraz masanın üzerindeki telefonu alıp cebine koydu. Sabahtan beri ilk kez gülmüştü.
"Nereye gundi
"Evime "
Mete gülerken, bir anda aklına Efsun geldi. Hemen onu aramalıydı. Efsunu arayıp, Uraz'ın eve geldiğini haber verdi. Bir açık daha veremezlerdi.
........
Efsun Mete'nin telefonuyla, panikledi. Oğuz gülerek Efsuna baktı.
"Sakin ol "
"Ay oğuz kaç gündür çok gerginim şu iki günde geçse artık"
"Tamam sakin ol, her şey tamam.. nikah tarihi, kıyafetler veeee balayı yeri"
"Yarın partiyi nasıl ayarlayacağız"
"Onu da Kaan üzerinden yapacağız biliyorsun Ümranla Kıbrıs'a geri dönüyorlar. "
Efsunun bir anda yüzünü düştü . Efsun elindeki fincandan bir yudum aldı.
"Sahi ya bir de o mevzu vardı. Anlatsana neler oldu, Kaan anlattı ama sen de anlat yine "
Oğuz anlatmaya başlayacakken , Uraz kapıdan içeri girdi. Oğuzu gördüğünde sevindi. Efsun Uraz'ı gördüğünde ayağa kalktı, Uraz'ın onlara gelmesini bekledi.
"Hoş geldin sevgilim"
"Hoş buldum yavrum"
Uraz Efsunun yanağına elini koyup koklayarak öptü, bu pişmanlıktı. Bütün gece kendini yemişti aklındakilerle. Efsun en içten gülümsemesini yaydı gamzelerine.
"Hadi geç sen , ben de çay koyup geliyorum"
Efsun tam gidecekken durdu. "İçersin demi?"
"Senin elinden zehir olsa içerim"
"Yalancı"
Uraz Oğuz'un yanına otururken, laf sokmadan edemedi.
"Abi sen benim abim misin? Efsunun mu? "
"Hayırdır? Ne yapacaksın"
"Bilimde ona göre bir abi alayım kendime"
"Zevzek, ben hepinize yeterim"
Oğuz , Uraz'ın ensesine dokunup kendine doğru çekti. Efsun Uraz'a da çay koyup tam karşılarına oturdu. Uraz hem çayından yudumluyor, hem de ortadaki tabaklardan bir şeyler seçiyordu yemek için.
"Hadi oğuz anlat"
"Aslında Uraz daha iyi anlatır"
"Anlatın işte hadii"
Uraz başladı, anlatmaya....
" Kaan o gece partiden çıkıp, eve gitmiş . Birkaç gün sonra Ümran dan mesaj gelmiş, "ben gidiyorum seni de kendi cehennemime götüremem"
o mesajın üzerine Kaan, Ümranın ölen ailesinin evine gitmiş ama Ümran orada yokmuş. Kaan'ın Tek bir yer aklına gelmiş, mezarlık..
Mezarlığa vardığında, Ümran toprağın üzerine yatmış, hem ağlıyor hem dertleşiyormuş.
"Beni bırakıp gittin, tek başıma kaldım. Sonra sevdim, kalbi güzel o adamı sevdim , ama ona da senin sonunu yazamazdım. "Ümran hem konuşuyor hem de boynundaki kolyeyle oynuyordu.
"Senden bana bir tek şu kolye kaldı, şu lanet olası kolye" Ümran o an fark etti, avuçları arasındaki kolyeyi.. o kolye içinde aranan mücevheri taşıyordu. Alper'in babası yaptırıp , Ümranın boynuna asmıştı.
Ümran aklına gelen o gerçekle hemen kolyeyi açmaya çalıştı, minicik bir taştı . Bu muydu her şeyin sebebi, tam avuçlarının arasına almış atacakken , Kaan'ı düşünmüş, kavuşabilirlerdi. Yeniden. Ümran arkasını döndüğünde Kaan'ı görmüş ve avuçları arasındaki taşı göstermiş. "
"İşte her şeyin sebebi buymuş"
"Ne yapacaksın" Kaan'ın sorduğu soruya Ümran naifçe gülümsemiş .
"Bu taş Ya ölümümüz ya da kurtuluşumuz olacak "demiş ve adamların yanına gitmiş. Adamlar kızın ikinci Kez canını bağışlamış . Ama tek bir şartla 1 hafta içinde Türkiye'yi terk edeceksiniz diyerek, Kaan ve Ümranı tehdit etmiş. Onlar da eli mahkum kabul etmişler. Bu hafta sonu gidecekler işte Kıbrıs'a"
Efsun başını öne düşürdü,oysaki Kaan da temelli buraya gelsin istemişti. Hiç ayrılık , özlem olmasın istemişti ama bazen istediklerimiz olmuyordu.
"Ne kadar zor zamanlar geçirmiş Ümran tek başına"
"Şimdi yalnız değil "
Efsun gülümsedi, içtendi gülüşü.. " evet Kaan var"
Artık Kaan'da mutlu olsun istiyordu. Sevsin ailesi olsun istiyordu. Kaan Ümranla iyi olacaktı. İkisi de birbirinin yarasını sarıp sarmalayacaklardı.
"O zaman yarın, parti var"
Efsun Uraz'a yarını duyurmuştu. Uraz çatalındaki sarmayı ağzına atıp, Efsuna baktı. Konuşamadığı için Efsuna bakıp, göz kırptı.
Efsun Uraz 'ın her hareketinden anlardı. Konuşmadan da anlaşabilirlerdi onlar.
"Gidiyorlar ya o yüzden veda partisi yapacağız, Fırat'ın orada "
"Güzel düşünmüşsünüz"
Oğuz Uraz'ın ensesine vururken, ağzını içimde gevelediği kelimeyi bir tek Efsun duydu.
"Saf"
"Ne dedin abi"
"Aslanım dedim"
Efsunla Oğuz birbirine bakıp güldüler, Uraz da onlara eşlik etti. Sonradan anlayacaktı neden güldüklerini ....
Oğuz gittikten sonra, Efsun etrafı toplayıp Uraz'ın yanına gitti. Uraz Rüzgarı uyutmuş, yatak odasına geçmişti. Efsun odaya girdiğinde gördüğü manzarayla bedenini tam terse çevirdi.
"Çok pardon"
Uraz elini çıplak biraz da ıslak bedenindeki belinin oyuntusuna koydu.
"Utandım deme bana"
"Ya bir anda görünce "
Uraz arkadan sessizce yaklaşıp Efsunun karnının üzerine ellerini sardı. Çenesini omzuna dayadı.
"Seni hissetmeyi özledim"
Efsun heyecanla Gözlerini kapattı. 2 gün sonra nikahları olacaktı.
"Hazır hissetmiyorum kendimi"
Efsun kendince kaçamak yalanı söylemişti . Uraz sıkıntıyla nefesini verdi.
"Yanlış anladın beni, onu kastetmedim ben"
Efsun yüzünü Uraz 'a döndü. Omzunun birini yukarı kaldırıp indirdi.
"Olsun, ben yine de hazır değilim"
"Ben sana bir ömür dokunmasam da olur yeter ki sen yanımda ol"
"Bak bu iyi fikir anlaştık"
Uraz bu cevabı beklemiyordu. Kaşlarını istemsizce çattı.
"Ciddi misin?"
Efsun Uraz'ın kolları arasından çıkmış, lavaboya doğru gitmişti. Tam kapıyı kapatacakken cevap verdi.
"Evet "
Uraz yandan gülümsedi, varsın hasret kalsın bedeni bedenine, kokusu burnuna çarpsın da her rüzgarda ona da razıydı. Hızla giyinip, banyonun kapısının önünde bekledi.
"Dişlerimi fırçalayacağım"
Efsun kapının kilidini açtığında o da dişlerini fırçalıyordu. Uraz banyoya girip Efsunun tam yanında durdu ve diş fırçasını eline aldı, İkisi de aynı anda dişini fırçalamaya başladı. Hafifçe yan kalçaları birbirine değiyordu. Sanki bedenleri flörtleşiyordu.
İşleri bittikten sonra usulca yatağa girdiler. Uraz Efsunu izlemeye başladı, efsunda Uraz'ı .
"İyi geceler güzelim"
"İyi geceler sevgili"
.......
Efsun akşam heyecandan uyuyamamıştı. Bu sabah parti adı altında her şeyi kutlayacaklardı.
Efsun sabah Uraz banyodan çıkmadan yatağın üzerine kıyafetlerini hazırlamıştı. Her şey mükemmel olsun istiyordu.
"Yavrum bunlar ne?"
"Ananas Uraz'cım"
Uraz ensesindeki havluyu yatağın üzerine bırakıp, Efsunun kolunu kendine doğru çekti.
"Sen benimle dalga mı geçiyorsun?"
"Ne haddime Uraz bey, "
Uraz tek gözünü kırpıp başını hafifçe salladı.
"Sen böyle kıyafet koymazdın"
"Of Uraz, eve uğramadan kafeye geleceksin diye ayarladım"
"Tamam güzelim sinirlenme"
Uraz eline aldığı bebe mavisi gömleğe baktı, altına da lacivert lacoste pantolonla uyumu gayet güzeldi.
"Güzel seçim"
"İstersen giyinme"
Uraz eline aldığı gömleği giyinirken düğmelerini tek tek ilikledi. O sırada Efsunda yatağı topluyordu. Efsunun heyecandan eli titriyordu. Uraz parfümünü sıktığında Efsun kokusunu içine çekti, ve bir anda yanında soluğu aldı.
Kaşlarını çatıp Uraz'ın gömleğinin yakasını düzeltirken söylenmeyi de ihmal etmedi.
"Şu parfümü az sık"
" neden?"
Uraz başını Efsun'a doğru eğdi. Öpse öperdi burnun ucunu.
"Kıskandın mı?"
Efsun gözlerini Uraz'ın gözlerine dikti. Boğmak istedi. Evlenmeden koca katili olmamak için avuçlarının içine tırnağını geçirdi.
"Domuz muyum ben Uraz?"
"Sen olsan olsan Çita olursun"
"Çita neden ?"
"Aklıma ilk o geldi"
Uraz gülmesine , Efsunun kahkahasını ekledi. Uraz tam bir damat gibi olmuştu. Aşağı indiklerinde Uraz, elindeki ceketi efsunun eline tutuşturdu.
"Ceket şart mıydı?"
"Şart"
Uraz ayakkabılarını giyip evden çıkarken, Efsunun elindeki ceketi alma bahanesiyle Efsunun dudağına kaçamak bir öpücük bıraktı. Daha efsun ne olduğunu anlamadan Uraz çoktan uzaklaşmıştı. Arkasından bakarken, yarının gelmesini diledi.
"Akşam görüşürüz yavrum"
"Görüşürüz damat bey"
Efsun kendince gülümsedi, Uraz hiçbir şeyden habersiz hem bekarlığa vedayı hem de Efsunun kınasını kutlayacaktı. Herkes bilirken bir tek yabancı olan Uraz olacaktı.
......
"Geliyorrr"
Asya'nın sesiyle Efsun üzerindeki kırmızı mini elbiseyi aşağı doğru indirdi.
"Hiç indirmeye çalışma gundim gelince o elbiseyi kendi elleriyle bir güzel parçalayacak"
"Mete germe beni"
"Uraz'ın kızacağını bile bile giyindin sen de"
"Hep senin karının yüzünden"
"Onun zaten bacaklarını kıracağım"
Mete gülerek konuşsa da Efsun Mete'yle konuştuğu her cümlede haklı buldu. Uraz onu çiğ çiğ yiyecekti.
Uraz kapıdan içeri girdiğinde herkes Uraz'a bakıyordu. Uraz önce şaşırsa da sonrasında ardından kapıdan giren Kaan'ada baktıklarını görünce normale döndü. Gözleri Efsunu ararken gördüğü kişiye daha dikkatlice baktı.
Efsunun üzerinde kırmızı mini bir elbise vardı. Efsun yanlarından çekiştirse de lanet elbise bir milim bile inmemişti aşağıya.
Uraz kaşlarını çatarak Efsunun yanına gelmesini bekledi. Efsun mahçupça Uraz'ın tam önünde durdu.
"Sevgilim hoş geldin"
"Bu kıyafetin ne ?"
"aç mısın aşkım"
"Sıçtırtma belana Efsun! Bu üstündeki ne?"
"Elbise Uraz"
"Elbise mi? Lan bundan iki tane el bezi zor çıkar beni delirtmek mi istiyorsun?"
"Uraz abartma !! Alt tarafı elbise"
Uraz bir elini diğerine vurdu, gözlerinden alevler çıkıyordu.
"Üzme beni Uraz"
"Delirtme beni Efsun"
"Sen zaten delisin "
"Beni delirten sensin Efsun, sen"
Efsun yanağına dokunduğunda gözlerinin içine sabitledi gözlerini... Önce Uraz'ın dudaklarında oyalandı gözleri ve tekrar gözlerine odaklandı.
"Söz veriyorum bu geceden sonra bir daha giymeyeceğim"
"Söz mü?"
"Söz"
"Çok kıskanıyorum, deli oluyorum sana anla, içimdeki o hissi atamıyorum. Seni ben göreyim sadece , en özel halini, en kısa elbiseni"
"Tamam sevgilim haklısın"
Efsun yanağına dokunup öptü. Uraz belindeki elini kendine doğru çektiğinde Efsunu kendine daha çok yapıştırdı.
"Seni seviyorum"
"Bende..."
.....
Parti o kadar güzel geçmişti ki, Efsunun içine sinmişti her şey, son dakika kınayı da yakmışlardı. Efsunun kınası olurken, Uraz'ın bekarlığa veda partisi olmuştu. Herkes mutluydu bu geceden. Yarın bambaşka olacaktı.
"Efsun hazır mısın?"
"Ya Asya , başka bir şey mi bulsak?"
"Saçmalama , kafası bulanmışken bence bundan devam edelim kelebek"
"İçim hiç rahat değil ama"
" barışa giden yolda her şey mübahtır unutma"
"Of Asya'm off"
"Hadi kapat, abimi kudurtayım"
"Uyusaydı bari , yarın sabah yaz"
"Yook , asıl kursun ki kafasında yarını zor etsin"
"Karışmıyorum Asya , ne yapıyorsan yap"
Efsun huzursuzca yatağa yattığında, birazdan olacakları biliyordu. İçi rahat değildi ama , sonu güzeldi.
Gönderen: Can parçam Asya
Mesaj; abi?
Uraz telefonunu açtığında mesaj bölümüne girdiğinde , Asya'nın mesajına hemen cevap yazdı.
Gönderen: Başbelam Abim
Mesaj; abim ne oldu?
Yazıyor...
Silindi...
Yazıyor...
Gönderen:Can parçam Asya
Mesaj; abicim, nasıl söylenir bilmiyorum ama ben birşeyden şüpheleniyorum.
Gönderen: Başbelam Uraz
Mesaj: neyden Asya , dolandırma da söyle.
Gönderen: Can parçam Asya
Mesaj; Efsun sanırım seni aldatıyor.
Uraz Asya'nın gönderdiği mesajda uzunca süre kaldı, kalbi acıdı, nefesi daraldı. Konuşamadı,
Uraz aşağı inip, telefonu kulağına götürdü.
"Ne diyorsun sen Asya?"
"Abi sakin ol"
"Kızım bak beni yorma anlat"
"Abi birkaç gündür garipti, bir de mesajları okuyup siliyor. Ama ben bugün biriyle konuşmasını duydum"
"Kim"
"Bilmiyorum ki"
"Ne dedi telefonda"
"Yarın geleceğim , bana konum at dedi"
Uraz derin ama bir o kadar gergin nefesini verdi. Efsun onu aldatamazdı.
"Abi yarın ben onu takip edeceğim, sen de attığım konuma gelirsin . Neyse çıksın ortaya ben abimi boynuzlatamam"
"emin misin bak yakarım ! Onu da kendimi de yakarım Asya"
"Abi yalvarırım açık verme, yarını bekle ne olur"
"Asya yalan olduğunu söyle , bu kez dayanamam"
"Yarın her şey belli olacak abim, git şimdi yanına uyu "
Uraz telefonu kapattı, kapatmasına da kafasındaki tilkiler cirit atıyordu şimdi . Nasıl olurdu, Efsun onu nasıl aldatırdı. Kıyamazdı onlara.
Uraz yatağa yattığında yüzünü Efsuna döndü. Efsun çoktan uyuma pozisyonunu almıştı. Uraz uyuyamayacağı bir sabahın güneşe dönmesini bekledi.
Yarın hesap günüydü....