Chapter 13: Danger
Tahimik akong nakaupo sa ng biglang..
(Blagg)
"What the heck!!" Bilang kong hiyaw
"M-miss Han, pasensya na po. Hindi naman namin sinasadya." Rinig kong sabi ng isang studyante, should i say classmate ko pala.
Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa. Wow, grabe parang nasa carnaval ako, ang kapal ng makeup niya, aatend ba siya ng clown party.?
"Tsk, alam niyo ba na sinira ko ang araw ko!" Pagalit kong sabi
"Pasensya na po, ito kasing nerd na ito. Bigla kasi kaming tinapunan ng iniinom nitong juice dahil doon naitapon ko po tuloy ang hawak niya sa pwesto niyo." Turan pa nito, napatingin ako sa nerd na ngayon nakaupo na sa sahig
"Wala akong pakialam sa reason mo. Kung may utak ka, hindi gagawin ang bagay na yon." Saad ko sa kaniya na ikinagulat ng lahat maging ang grupo nila Clyde na kanina abala sa paglalaro ng kani-kanilang cellphone pero ngayon nasa amin na ang atensyon nila.
"M-miss Han." Utal nitong sabi
"You know what, marami akong batas sa school na ito. Pero ang isa sa pinaka-kailangan sundin ang rules number two." Saad ko
"M-miss Han, ano po ba ang rule number two.?" Tanong nito na ikinagulat ko
What the! Nag-aaral siya dito hindi niya alam ang rules. Nag-aral pa siya.
"Are you the real student here.?" I said
"Yes. "
"And why don't you know the rules.? Rule number two is the easiest to memorize than the other rules." Saad ko sa kaniya
"I didn't memorize it." Sagot nito
"Okay, i will give you a chance. But if you do it again, trust me i will show you the punishment of it." Banta ko sa kaniya na ikinatakot niya naman
Iniwan ko siya roon na nakatayo habang kinakabahan, pinuntahan ko yung nerd na nakaupo parin sa sahig.
"Here!" Lahad ko sa kaniya ng aking kanang kamay.
"Miss Han, wag niyo pong tulungan ang babaeng yan. Impakta yan, hindi lang yun she's a poor." Wika ulit ng tunay na impakta
Napalingon muli ako sa kaniya.
"What is your name.?" I asked
"V-venus..Venus Smith." Sagot nito
"Miss Smith, hindi kailangan kung anong kinatatayuan mo. Mayaman man o mahirap kailangan maging pantay. Ano naman kung mahirap ang isang ito, hindi niya kasalanan na mapunta siya sa pamilya na yun." Wika ko sa kaniya na ikinatahimik niya
"Pero miss Han." Gusto pa sana nitong magsalita kaya lang tiningnan ko na ito na matalim
Ibinalik ko ang aking pansin sa babaeng nerd. Nilahad ko muli ang aking kanang kamay upang tulungan siyang tumayo, kinuha niya naman ito at agad na tumayo.
"Are you okay.?" Bigla kong tanong sa kaniya
Tango lamang ang kaniyang sinagot.
"Sa susunod na awayin niyo ang studyanteng ito. Humanda kayo sa punishment ko." Banta ko sa kanilang lahat na ikinatikom nilang lahat
"Sige na bumalik ka na sa 'yong upuan. Don't mind them, ako ng bahala sa kanila." Saad ko sa kaniya na ikinatango niya naman
"Before i forgot. Rule number two, don't bullied a student." Sabi ko sabay lakad pabalik ng upuan ko.
Naupo ako ng mataimtim, para bang walang nangyari. Magbabasa sana ako ng libro ng mapansin ko na maraming mata ang nakatitig sakin. Kaya naman nilingon ko sila.
"Kung nakakamatay sana ang titig kanina pa sana ako walang malay dito." Turan ko sa kanila
"Hehe, kasi naman Mae ang galing mo kanina. Akala ko papatulan mo na si Venus." Biglang sabi ng kapatid ko
"Tsk, I'm not like that Nathalie. You know where here in the school. Hindi pwedeng gawin ang bagay na yun, except.." I cut my words
"Except what.?" Aniya
"Except na lang kung nasa labas ng university." Walang emosyon kong sagot
"Sabi ko na, alam kong kanina ka pa nagpipigil." Saad nito
"I don't have a choice. I need to control my temper." I replied
"Yah, i know. Before i forgot. Doon pa ba sa bahay titira ang grupo nila Cedrick.?".Tanong nito
"Oo naman hindi sila pwedeng umalis.Bakit mo nga pala na tanong." Sagot ko
"Kasi naman Mae, saya nila kanina dahil daw hindi na sila titira sa bahay." Sagot nito
Nilingon ko ang apat, agad naman silang nagbasa ng aklat.
Tsk, akala niyo maiisahan niyo ako.
"Ang grupo nila Cedrick, doon parin sa bahay. Lalo na nag mga yan." Saad ko sabay turo sa apat na abala sa kakatype sa cellphone
"Wait! What did you say.?" Clyde said
"I said, doon kayo sa bahay titira."
"What? Are you crazy.?"
"I'm not. If you want, i can be a crazy girl who will kill you right now." Banta ko sa dito na ikinatikom ng bibig niya
"Mae, we need to ask first our parents permission, before we live to your house." Cindy said
"You don't need to ask there permission. Actually, i call them and they agreed to me." I said, that's why Clyde starting a noise
"You are a really crazy. Kanina lahat ng gawin namin bawal tapos heto na naman ngayon. Hindi mo ba kami bibigyan ng desisyon na kami lang ang gagawa huh.?" Bulyaw nitong sabi
"Sinisigawan mo ba ako.?" Malamig kong turan sa kaniya na ikinatigil nito
"Clyde! Please stop!. Ayokong makita nito ngayon kung paano magalit si Mae." Wika ni Natalie sa kanila
"Wala akong pakialam. Basta hindi ako papayag na mging sunod-sunuran sa kaniya." Saad nito
"Okay fine. Hahayaan ko kayong magdesisiyon ng kayo lang. Pero kapag nanganib ang buhay niyo don't blame me." Saad ko sabay labas ng room
Nakakainis sila!. Sila na nga ang tinutulungan sila pa yung galit. Gusto lang naman na maging mahusay silang mafia heiress.
Naglakad ako papuntang HQ( (Head Quarters). Mabuti pa doon walang ingay na maririnig.
Habang naglalakad ako napansin ko na may sumusunod sa'kin. Hindi ko yun pinansin, bagkus naglakad lang ako. Hanggang sa makarating na ako sa tapat ng pinto ng pinakakamahal kong head quarters. Hahawakan ko na sana ang doorknob ng biglang may humawak ng kamay ko kaya naman nilingon ko kung sino ang taong walang modo na hawakan bigla-bigla ang kamay ko.
"Mae, pagpasensiyahan mo na kapatid ko. Hindi lang kasi siya sanay na may pumipigil sa lahat ng gusto niya." Saad nito
"Alam ko Cloud, ikaw ang matanda sa kanila dapat tinuturuan mo sila hindi yung kinukunsiti mo pa." Sabi ko
"I'm sorry, hindi ko kasi gusto na kontrolin ang buhay ng mga kapatid ko kagaya ng ginagawa nila mom at dad sa'min." Saad nito
Tiningnan ko siya sa kaniyang mga mata, nababasa ko ang lungkot at pighati.
"Gusto ko lang naman na tulungan kayo na maging magaling na Heiress. Ayoko naman na kontrolin kayo, but if that's the only way to get your attention. I don't have a choice, i need to do this. I need to control yourlife." Paliwanag ko sa kaniya na ikinangiti nito
Hindi ko alam na gwapo pala siya kapag ngumingiti.
"Thank you." He said
"Thank you for what.?"
"Thank you for helping us and understand what we feels." He said
"Wala yon, ayoko lang kasi na sigawan ako kagaya ng ginawa niya kanina." Sabi ko
"Don't worry, i talk to him and tell what you've said to me." He said
"Thanks."
"What this room.?" Bigla nitong tanong
"Ah, this room is my head quarters. A place where i can be in peaceful." I replied
"May i come in and see what in inside.?" He asked
"Sure..Halika ipapakita ko sayo ang buong loob." Saad ko sabay bukas ng pinto
Nnag nakapasok na kami agad siyang nagulat.
"How's the room.?" Tanong ko sa kaniya
"It was so nice. Head quarters mo ba talaga ito.?" Tanong nito na hindi parin maalis sa kaniyang reaksiyon ang pagkahanga
"Bakit ano sa tingin mo.?" Sabi ko
"I thought, this is not a HQ but a house." He said
"Haha, ganon ba.? One of my designer who design this. Gusto ko kasi ng malaking room kaya ito ang kinalabasan." Sabi ko
"Wow, can i talk your designer. I just what to ask her to make me like this beautiful HQ."
"Okay, i will call her later. But may we go back to them.?" Biglang kong sabi
"Oh yes,"
"Okay, let's go." Yaya ko sa kaniya
Agad naman siyang sumunod sakin palabas.
Babalik na kami ng classroom, baka hinihintay na nila kami.
Tahimik kaming naglalakad, wala ni isang nagsasalita, hanggang sa nakarating na kami ng room.
"Oh my! Mabuti naman at nandito na kayo." Nathalie said
"Saan ba kayo pumunta.?" Cindy said
"Where just walk in the campus to forgot what happened." Sagot ko sa kanilang mga tanong
"Akala namna namin kung napano na kayo." Calvin said
"Bakit gusto mo bang may mangyari samin huh.?" Bigla kong sabi sa kaniya
"Hehe, chill!. Hindi naman yun ang gusto kong sabihin." Aniya
"Whatever!" Umupo na lang ako at sabay kuha ng phone ko
Hindi ko alam na may nagtext pala sa akin, maging tawag meron din. But i don't know who's this person. Unknown nunber kasi ang nakalagay.
Nagtaka naman ako, wala naman nakakaalam ng phone number ko, except Jirro, Jarold and Nathalie. Kaya sino naman ang lokong nagtext sakin ng ganitong ka dami.
Dahil sa curious ako agad ko naman itong tiningnan. But i was froze when i read the text.
"Mae!" Biglang tawag sakin nila Cindy
Kaya napabalik ako sa ulirat.
"Yes.?"
"Ahm, daan muna tayo sa bahay mamayang uwian. May kukunin lang kaming gamit nila kuya." She said
"Ah sige. No problem." Tipid kong sagot
"Mae, is there have something wrong.?" Biglang tanong ni Cloud na tila nagaalala
Tsk, bakit naman siya mag-aalala.
"Ahm, I'm okay. May naalala lang kasi ako." Sagot ko
"Talaga ba.? Mukhang balisa ka kasi ng tingnan mo ang phone mo." Saad nito
"Okay lang ako Cloud. Don't mind me." I said
"Okay, sabi mo yan."
"Sige, labas muna ako. Magpapahangin lang, wala naman guro." Sabi ko sa kanila na tila ikinataka naman nilang lahat pero hindi ko na sila pinansin bagkus naglakad na ako palabas but i was froze when someone throw a dagger from me but thank god, nasalo ko ito.
Woah! Muntikan yun huh!
"Oh my! Who did that.?" Biglang sigaw ni Nathalie na ikinatayo naman nila
"Wag kang lalabas ng room kapag wala kang kasama miss Han. You know, your in danger." Malamig na turan ng isang boses kaya naman napalingon ako sa gawi niya
What the!! Siya.?
💕💕END OF CHAPTER 13💕💕
Next chapter will be posted soon. Sorry for typographical and grammatical errors.