Uraz arabaya bindiğinde tek düşündüğü o adamın ipini zamanında çekmekti...
Uraz derince bir nefes aldı, mekana girdiğinde doğruca barın olduğu kısma gitti. Mete sinirle elindeki bardağı duvara çarptı.
"Sus lan"
Uraz içeri girdiğinde Mete sinirle bir Uraz'a bir de önünde gevşek gevşek oturan adama baktı. Mete sırıtarak adama baktı.
"Geldi senin cellat"
Adam elindeki içki dolu bardağı Uraz'a uzattı. "Şerefine "
Uraz'ın ağzının içinde savurduğu küfür adamın yüzüne tiksinerek bakmasına sebep olmuştu.
"Lan puş sen daha ne itime geziyorsun hem de benim mekanımda"
"Çok ayıp hiç küfür yakışıyor mu ağzına "
"Sana ne lan ! "
Uraz sinirlenerek sandalyeyi ters bir şekilde önüne koyup bacaklarını açarak oturdu. Kolunu sandalyenin tersine dayayarak adama baktı.
"Öt bakalım ne istiyorsun?"
"Seni...."
Ölüm Uraz'a bu kadar yakınken ... mutlu olmak onlara yazılmış en son yazıydı ...
Uraz adamın yüzüne bakarken gülümsemesi tüm yüzüne alaycı bir şekilde yayıldı.
"Duydun mu Mete, beni istiyormuş"
Mete de aynı şekilde karşılık verdi
"Duydum gundi , duydum gundi de nasıl olacakmış o iş "
Uraz elini adama doğru uzattı, " sahi anlatsana bize"
Adam gözlerini kısıp içindeki tüm öfkeyi dışarı vurdu.
"Sorun yok , bugün olmazsa yarın . Yarın olmazsa diğer gün . Günler benim, aylar benim... Bu kadar bekledim biraz daha sabırla beklerim"
Mete sinirle adamın yanına yaklaştı iyice sinir bozmaya başlamıştı karşısındaki adam, " ulan ben senin ecdadını ..."
" hopp Mete dur adamın soyuna sopuna niye küfrediyorsun değmez hepsi orospu çocuğu baksana"
Adam hiddetle yerinden kalkarken, Mete sertçe yanına gidip omzundan aşağıya oturttu.
"Otur lan "
"Bırak lan, bırak gideceğim"
Uraz sandalyeden kalkıp , gömleğinin kollarını katlamaya başladı. " nereye Necdet bey , ne güzel sohbet ediyorduk"
"Sadece benden kork Uraz Kara duydun mu beni?"
Adam yerinden kalkıp Mete'yle, Uraz'a doğru sert bir bakış attı. Şimdi buradan gidecek ve Uraz'ın sonunu getirecekti...
Arkasını tekrar döndüğünde alayla ikisine baktı,
" yakında görüşürüz"
Uraz arkasından bağırdı, kaşlarını çatarak.
" eğer burdan çıkabiliyorsan elini kolunu sallaya sallaya seni adam yerine koymadığımdan, şimdi siktir git"
Adam alayla bakıp son kez güldü. "Görüşecez Kara"
Adam gittikten sonra Mete tedirgince Uraz'a baktı. Söylemek istedikleri düğüm oldu " abi bu adam bırakmayacak peşini"
"Bir bok yapamaz ibne , sen korkma" Uraz başını hafifçe yukarı kaldırdı, Mete'yi sakinleştirmeye çalışırken.
" ulan çok özledim lan" Mete kollarını açmış Uraz'a doğru hızlıca geldi, kolları arasında sıkıca sarıldı .
"Dur lan boğacaksın"
"Şu romantik anın içine etme lan"
Uraz gülerek Mete'ye baktı. Ne güzel dosttu . Mete iç çekerek ayrıldı" Rüzgarla , Efsunu da çok özledim"
Uraz Efsunla Rüzgarın adını duyduğunda hissettiği huzur bambaşkaydı . Ama bugün Efsuna istemeden de olsa sert olmuştu. Bu adam belaydı. Belki de elini kolunu sallamadan gidecekti. Uraz her şeyi ince ayrıntısına kadar hesapladığı için hata yapıyordu.
Uraz cebinden çıkarttığı telefonu eline alıp biraz bekledi, sonra istemeye istemeye cebine koydu telefonu.
" Mete sen arasana Oğuz'u bizdeydi ne yapıyorlarmış öğren"
"Sen arasana oğlum"
"Boşver" derin bir soluk aldı, cebinden çıkarttığı sigara paketine elini daldırıp bir tane çıkarttı. Yaktığı sigara onun sıkıntısını almıyor , harmanlıyordu.
"Sizdelermiş , Efsunla Asya kitlemiş Oğuz'u aşk macerasını anlatıyormuş"
Uraz sigaranın dumanını yukarı doğru savururlen , burukça gülümsedi. Şimdi onların yanında olmak ayrı bir keyifti.
"Ee ne yapacağız abi "
"Bu gece buradayım ben, yarın gece eve geçerim bu itin ne yapacağı belli değil"
"Tamam ben de buradayım"
Uraz sıkıntıyla küfür savurdu" yarın doktor randevusu vardı, sıçtığımın şerefsizi , yalnız bırakacağım onun yüzünden ikisini de"
Mete saçının arkasını kaşıdı, inanmasa da konuştu." Belki yetişirsin"
"Sus lan , boş boş konuşma"
Uraz sandalyedeki ceketi alıp odasına doğru yürümeye başladı, Mete'de arkasından geliyordu. " akşama doğru mekan dolar, biraz çalışsam iyi olur"
Mete'de kapısının önünde durmuş Uraz'a bakıyordu. " yiyecek bir şeyler alıp geliyorum gundi"
Uraz başını kaldırmadan sadece salladı. Kafasındaki düşünceler o kadar fazlaydı ki..
Akşama doğru mekan dolmaya başlamıştı. Uraz odasından çıkmadan sadece kulağına gelen müziğe ritim tutuyordu. Gece 12'ye doğru eline telefonu alıp mesaj bölümüne girdi.
Gönderen: Uraz
Mesaj: yattınız mı? .......
Yazdığı mesajı sildi...Sonra tekrar yazdı..
Gönderen: Uraz
Mesaj: bugün sizi bırakıp gitmek ölüm gibiydi...
Aklım sizde kaldı..
Yazdığı mesajı sildi.... Sonra tekrar yazdı...
Gönderen: Uraz
Mesaj: iyi geceler sevgilim..
Yazdığı mesajı sildi ve telefonu masanın üzerine koydu. Lanet olasıca kelimeler dökülmüyordu işte o salak mesaj bölümüne . Uraz odanın içindeki koltuğa başını koyup gözlerini kapattı. Şu bela bir an önce onlardan uzaklaşsa iyi olurdu.
Sabah Mete'nin kapısını açmasıyla Uraz , yerinden zıpladı." Yavaş lan , "
"Ne oldu lan korktun mu?"
"Uyuyoruz lan ne korkması "
Mete ağzını yüzünü devirip Uraz'a sırıttı. Uraz eline geçen kalemi göğsünün tam ortasına fırlattı.
"Kes lan sırıtmayı"
Mete aceleyle konuştu." Abi , abim Efsunu götürecekmiş , sen gidecek misin ?"
Kalbi sızladı, onların yanında olmak istiyordu. " gideceğim" dedi son dakika kararını değiştirip.
"Gitmesen"
"Boşver atın ölümü arpadan olsun"
"Ulan ne arpası, bok yolu ooo"
Uraz , Mete'nin yüzüne bakıp , güldü. "Kimse bize bir şey yapamaz"
Uraz ceketini giyip , odanın kapısına doğru yürüdü. Mete koluna dokundu.
"Bir şey olursa ne yapacağını çok iyi biliyorsun"
Uraz sessizce onayladı Mete'yi , çıkışa doğru yöneldi. Arabasına binip anahtarı çevirdi. Yola çıkmıştı ki yolun bitiminde , bir araba Uraz'ın arabasının önünü kesti, bekliyordu ama bu kadar erken değil. İçinden inen adam silahını arabaya doğrulttu. Uraz yanda duran telefonu açıp konumu Mete'ye gönderdi, telefonu konumda tutarak , ceketinin koluna doğru ittirdi. Arabanın kilidini açıp, yavaşça arabadan indi.
"Oo zorluk yok diyorsun, patron seni bekliyor"
Uraz alayla güldü" keşke direkt adresi verseydi, ben oraya gelirdim"
Adam kolundan tutup , kendi arabasına doğru ittirdi, Uraz zorluk çıkartmadan arabaya bindi.
Mete telefonuna gelen mesajı açtığında uzun bir küfür savurdu.
"Hay ecdadını siktiğim, yememiş içmemiş Uraz'ın çıkmasını beklemiş, ben senin böbreğini sökeceğim"
Mete adamları toplayıp telefonu kulağına götürdü.
"Amirim adam Uraz'ı kaçırıyor"
Şimdi tüm ekip Uraz için çıkmıştı. Mete'de Uraz'ın gönderdiği konuma bakarak , arabaya bindi.
Uraz'ın rahat tavırları adamın sinirini bozmuş. Dikiz aynasından Uraz'a baktı.
"Korkmuyor musun?"
Uraz kaşlarını havaya kaldırdı" korkmuyorum"
Adam sinirle bir nefes verdi. Gözlerini kısarak Uraz'ı izledi." Seni öldürecek"
"Hay hay " dedi başını sallayıp. Uraz adam görmeden tekrar bir konum gönderdi. Adam farkedene kadar bunu yapacaktı. 2 saattlik yolun sonunda depo gibi bir yere geçmişlerdi. Uraz tam konum gönderecekken , adam farketti. Arabayı durdurup arkasına döndü," sen benimle dalga mı geçiyorsun lan ver şu telefonu"
Uraz ellerini teslim olmuş gibi havaya kaldırdı. "Al koçum "
"Ulan sendeki ego ben de olsa dünyayı alırdım"
"Bizim gözümüz dünyada değil, sizin gibi illetlerde, siz dünyayı alın. Biz sizin leşinizi "
Adam birkaç depoyu geçtikten sonra gri boyalı bir kapıdan girdiler. Uraz sabırsızlıkla etrafına baktı. Mete onu bulana kadar geç kalmış olmazdı umarım. Deponun içinde onu karşılayan adam alayla güldü.
"Bu kadar çabuk kavuşacağımızı beklemiyordum Kara"
Uraz sinirle yüzüne baktı, yanındaki adam kolundan ittirirken , Uraz bakışlarını Necdet'in üzerinde kitlemişti.
"Ne istiyorsun lan"
Adam ellerini cebine koydu. Gözlerinin mavisi şimdi öfkeyle bakıyordu" ne istediğimi biliyorsun, malların çıkışını yapacaksın , ben de senin canını bağışlayacağım"
Uraz hafifçe başını salladı" benden eroin kaçakçılığı yapmamı istiyorsun yani"
Adam sırıttı, " ona hem ticaret hem de affediş diyelim"
Uraz şimdi öfkeyle adama bakıyordu. " neyin affedişi lan"
Arkasındaki adam Uraz'ın ellerini arkadan bağlamaya çalışırken , Uraz kendini çekmeye çalışsa da. Başaramadı. Ellerini arkadan bağlayan adam pis pis gülerek ağzına bir sigara aldı.
"Patron bence direkt öldürelim"
Necdet yanda duran sandalyeyi tam önünde alıp oturdu." Uraz akıllı adam, karısını, çocuğunu bırakmak istemez"
Uraz Efsunun adını duyduğunda istemsizce kasıldı.
Adam bunu farkettiğinde yüksek bir kahkaha attı.
"Ya da karınla çocuğuna ben sahip çıkarım, fena parça değil "
"Ulan öldür beni , eğer ben burdan kurtulursam seni deşerim"
Adam kendini güvenli hissettiğinden , gülmesini devam ettirdi.
"Ya Uraz hayal ettimde , Efsunu şöyle ormana kaçırsak gözlerini bağlasak , 5 kişi yeter mi ona"
Uraz kollarını kurtaramayacağını bile bile kendini güçlükle oynatmaya çalıştı.
"Senin o ağzını sikerim lan"
"Adam ciddi tavrına geri döndü, sana 5 saat müsaade karar ver, ya mallar ya da karın"
"Senin ebenin..." sinirle kapattı ağzını , şimdi öfke ona birçok şey söyletecek o adamın yapmayscağı varsa da yaptırırdı. Aklı ailesindeydi. Ya onlara bulaşırsa, saçının teline dokunmaya kıyamadığı kadınının canını acıtırsa , ona zarar verirlerse kendini asla affetmezdi. Sabırla nefes alıp verdi, sakin olacaktı , sakin...
Mete Uraz'ın, konum göndermesini durduğunda arabanın içinde parmaklarını kemirmeye başladı. Yanındaki adam Mete'nin dizine vurdu." Abi sakin ol , Uraz abim biz gidene kadar onları oyalar"
"Ya oyalayamazsa lan , ya geç kalırsak"
Mete sinirle , Oğuz'u aradı." Abi işler karıştı, Uraz'ı kaçırdı şerefsiz. "
Oğuz telefonun ucunda sakin olmaya çalışıyordu, Efsun yanındaydı." Tamam beni habersiz bırakmayın, benlik bir şey olursa arayın"
"Abi sen sadece onlara sahip çık"
Oğuz dudağının kenarını ısırdığında kanattığının farkında değildi. Efsun bakışlarını aynadan Oğuz'a sabitlemişti. O an içi sıkıldı. Bir şeyler terse gidiyordu işte. Dün Efsun eline telefonu aldığında Uraz'ın sayfasına girdi, yukarda yazıyor yazısını gördüğünde heyecanla bekledi. Kaç defa yazıp silmişti. En sonunda çevrim dışı olmuştu. Efsunda sinirle telefonu yatağa fırlatmıştı. Ona kızgındı en çok da ihtiyacı olduğu zamanda. Şimdi deli gibi onu istiyordu yanında.
"Dudağın kanıyor"
Oğuz parmağını dudağının üzerine bastırdı. Sildikçe kırmızı renk daha da yayıldı parmağına , Asya titreyen sesiyle peçeteyi uzattı" al abi şunu bastır"
Efsun sormadı bir şey, sorsaydı ağlardı. Ağlamayacaktı Uraz için..
Uraz gözlerini sıkı sıkı kapattı. Burdan sağ sağlim çıkacak bu adamında defterini dürecekti. Saatler hızla geçerken Meteler yoldaki kaza yüzünden trafiğin ortasında kalmışlardı. Kaçabilecekleri hiçbir yer yoktu. Sinirle torpidonun üzerine vurdu.
"Hay ben böyle şansın"
"Tamam abi sakin "
"Ulan sakin deyip durma ya geç kalırsak , adam psikopat"
Uraz karanlık deponun içinde etrafını taradı, kimse yoktu. Hâlâ Mete'ler gelememişti. Deponun kapısı açıldığında Uraz kafasını o yöne çevirdi .
"Ee karar verdin mi Aslan parçası"
"Öldür " dedi, sesindeki hiddet şimdi yeri göğü parçalardı.
"Yani diyorsun ki karım senin olsun" başını salladı. " hay, hay memnuniyetle" derken ağzının içinde kahkasını Uraz'ın yüzüne doğru savurdu.
" beni öldür yoksa ben seni öldüreceğim duydun mu?"
Uraz sinirinden ne yaptığını bilmeden ağzına geleni söylüyordu, bu adamı kamçılamaktan başka bir şey değildi.
"Sen bilirsin Kara , son kararın mı?"
"Eve son kararım" gözlerini yumdu, adam silahı Uraz'a uzatmış emniyet kemerini açmıştı. Tek bir kurşuna bakardı, yaşaması.
"Kelime-i şahadet getir bakalım"
Uraz içinden tekrarladı, "uzatma "
"Kardeşimi de mi böyle öldürdün , acımadan" adam şimdi tüm öfkesini dile getiriyordu.
"O ölmeyi hak etti, Cem iti ölmeyi haketti"
"Kimse ölmeyi haketmez, hele ki Cem!"
"O bir pislikti ve öldü, kendi kendinin sonu oldu"
Adam başını salladı, gözlerinde sadece intikam vardı.
"onu sen öldürdün , sen ve Efsun, sıra ona da gelecek"
"Ona dokunursan seni sikerim"
"Ölü adam ne yapabilir"
"Ulan mezardan çıkar yine sikerim seni duydun mu"
Adam başını alayla salladı, tek yaptığı buydu zaten.
" hay, hay paşam , son sözün ne "
"Vur lan adamsan"
Mete'ler konumun olduğu yere geldiğinde önlerinde 5 tane depo vardı, Uraz'ı bulmak zamanlarını alacaktı. Polis Mete'nin kendi başına bir şey yapmasına müsaade etmiyordu. 3. Depoya da baktıklarında Mete öfkeyle bağırdı.
"Nerede bunlar kafayı yiyeceğim "
Mete ani bir kararla sağdaki gri kapılı depoya baktı.
"Komiserim buraya bakalım"
Mete hissetmişti, onların kan bağı olmasada kardeştiler,
"Deponun kapısı açıldığın da , Uraz bakışlarını kapıdaki Mete'ye dikti, gelmişti işte . Polis elindeki silahı Necdet'e doğrulttu." Bırak silahı"
Adam alayla güldü, "onu öldürmeden bırakmam"
"Ona dokunursan senin.." Mete polisin kolundan tutmasıyla bir iki adım geri attı.
"Artık çok geç, ölüm fermanını az önce imzaladık"
Adam ani bir hamleyle Uraz'a doğrulttuğu silahı ateş etti. O an patlayan ikinci kurşun adamın eline denk gelmişti. Adam kıvranarak yere çökerken , Mete kızarmış gözlerini Uraz'a çevirdi. Uraz bakışlarını çekmeden Mete'ye bakıyordu. Mete hızla gidip arkasından ellerini çözdü.
"Gundi iyisin demi?"
Uraz zorla gülümsedi, göğsünü tuttu ayağa kalkarken, " Geldin " dedi. Sanki söylenecek başka bir şey yokmuş gibi..
"Geldim lan tabi"
Uraz bir adım attı, diğeri gelmiyordu peşinden yalpaladı, gözlerini sıkıca yumup açtı. Mete'ye son kez baktı,
"Onlar sana emanet"
"Kim " dedi Mete sanki anlamamış gibi.. Uraz güldü son kez " zırvalamayı kes lan"
Mete dudaklarını sıktı. Uraz'ın kolunu tutamadan Uraz önünde yığıldı. Mete panikle yere çömeldi, sırtını yere çevirdiğinde , Uraz'ın göğsünden vurulduğunu farketti. Üzerindeki tişörtü çıkartıp üzerine bastırdı.
"Aç lan gözünü sikerim gidemezsin bir yere"
Mete sessiz çığlıklarını deponun içinde duyurdu. Onu duyan herkes ona doğru koştu.
Efsun kalbini tuttu , kalbine giren sancı gözünden yaş akmasına sebep oldu, bir şey olmuştu işte . Hissediyordu. Yine yıllar önce tattığı aynı acı yine kalbinde mesken kurmuştu.
Oğuz Efsunun yanına geldiğinde kucağındaki Rüzgarı aldı. " Efsun iyi misin " Efsun başını salladı, iki büklüm dururken dudakları acısını döktü.
"Bir şey oldu Oğuz , Uraz'a bir şey oldu."
Aşktı bu , sevdaydı . Hissetmekti tek bedende aşkı... Efsun inadından kaybetmişti sevdiği adamı ., şimdi yasını mı tutacaktı, daha kavuşmadan ...
Uraz'ın gözünden akan yaş şimdi yanağından aşağıya süzülüyordu.
"Yardım edin ölüyor , kardeşim ölüyor lan...."