CHAPTER 35

40.8K 1.3K 182
                                    

CHAPTER 35

HIS kisses went fiery and all-consuming. He pulled me closer to his body like he didn't want to let me go. Kusang pumikit ang aking mga mata, na para bang may sarili silang pag-iisip. I didn't realize I missed him this much until his lips rightfully claimed mine. I gasped when his tongue teased my lower lip and he took that opportunity to enter my mouth.

Goodness! His lips were fully conquering my mouth and I can't even resist. Parang ayaw ko na rin siyang tumigil. I like him to hold me like this. I want him to own me rightfully his.

Naglikha ng mainit na tunog ang bawat paghagod ng kanyang mga labi sa akin; at ramdam ko ang panghihina ng aking mga tuhod. My fingers were tangled up in his hair. I felt his right hand on my nape, and the other was still wrapped around my waist to support my weight.

I am fully aware that I am becoming presumptuous when it comes to Elliot Madrigal. I tend to provide labels on the things that he's showing and doing to me. That's the reason why I was uprooted by my very own assumptions several times before. I thought I've learned from those mistakes but is it just me or he really missed me? It's hard not to assume this time.

I can feel the longing in his kisses. It's like he's taking the best time of his life. Bago ko pa namalayan ay kusa na akong tumugon sa kanyang mga halik. Iyon and idinidikta hindi lamang ng puso't isip ko ngunit pati na rin ng aking katawan. I missed him holding me like this—firm and intense.

I returned the same ferocity. Gusto kong maramdaman niya na napatawad ko na siya. Higit sa lahat, gusto kong malaman niyang mahal ko pa rin siya. I let him devour my mouth. Ramdam ko ang damdaming namumuo mula sa aking kaibuturan. Napaungol ako nang bahagya niyang kinagat-kagat ang aking ibabang labi na tila may halong gigil.

We were both catching our breaths when our lips parted. Hinabol niya pa ng isang matunog ng halik ang labi ko pagkatapos niyon.

I felt my cheeks heated when I realized what just happened. Hindi niya pa rin binibitiwan ang aking baywang. He's looking straight to my eyes.

"Glad to know you missed me as well," aniya. His voice was raspy. Ngunit may bahid ng panunudyo ang kanyang mga ngiti.

I tried to get off his grip but held me even firmer. Napaiwas na lamang ako ng tingin. Goodness! I just gave in to his kisses!

"Look at me, Safina." He lifted my chin and made me look to his eyes. Napapikit ako at dinama ang paghawak niya sa aking pisngi.

"Open your eyes, Safina."

At katulad dati'y madali pa rin akong mapaso ng mainit niyang hininga. His eyes could easily hypnotize me. Bumukas ang aking mga mata na tila kabisado ang kanyang mga salita.

"Nakikita mo ba ang sarili mo sa mga mata ko, Safina?"

Nakagat ko ang aking ibabang labi. Nakita ko ang pag-alon ng kanyang lalamunan. Bago pa man ako makahuma ay muli niya akong kinintalan ng halik.

"I lost my senses for quite some time, babe. Alam mo kung bakit? Kasi kahit saan ako magpunta ikaw lang hinahanap ng mga mata ko. And everytime I stare at your picture, my heart beats erratically. Ikaw lang ang kinikilala nito."

Hinawakan niya ang isa kong kamay at dinala sa kanyang dibdib. Napayuko ako nang maramdaman ko ang pagbayo ng kanyang puso. It was fast—just like mine.

"Elliot..." I mumbled.

"Yes, Safina. I missed you so much!" he declared before pulling me into a hug.

My eyes pooled with tears. Hindi ko akalaing darating pa ang araw na ito. Na muli ko siyang mayakap. It felt surreal.

Ang lahat ng sakit at hinanakit na naramdaman ko'y naglahong parang bula. Ang tanging nararamdaman ko lamang ngayon ay ang sobra-sobrang kaligayahan.

Hopelessly Devoted to YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon