Co by było jeśli? - Mevie, Carvie, Jonnie, Jaylos itp...

Mevie (3)

- Jesteście pewni, że nie mogę pójść sama? - zapytała z śmiechem Mal kiedy była niesiona do domu po kilkunastu dniach spędzonych w szpitalu.

- Nie, nie możesz. - zaprzeczyli wszyscy na co Mal po raz kolejny się zaśmiała, ale już nie protestowała. Kiedy zbliżyli się do dołu dziewczyna schyliła się uważając żeby nie uderzyć w framugę. Cudem udało jej się przeżyć.

- Zanieście ją do pokoju. Musi odpocząć. - zarządziła Evie na co Mal spojrzała na nią, ale nic nie powiedziała.

- Fajne masz te kule. - zaśmiała się Dizzy, która razem z Celią ,,niosły" kule, które Mal dostała w szpitalu. Mal lekko się uśmiechnęła kiedy Jay i Carlos zanieśli ją do jej Pokoju.

- Zaraz wrócę. - stwierdziła Uma biegnąc na górę za chłopakami. Po chwili była już w pokoju Mal. Córka Diaboliny oparła się na łokciu lewej ręki ( prawa połamana) i uniosła brew ku górze patrząc na zamykającą drzwi na klucz Umę.

- Co? Nie każ mi wstawać.

- Umiesz rzucić zaklęcie wyciszające prawda? - zapytała Pirate na co Mal skinęła głową szeptając zaklęcie.

- Co jest Pirate?

- Musze Ci coś powiedzieć... - zaczęła z śmiechem Uma podchodząc do leżącej przyjaciółki.

- No mów...

- Dobrze, że leżysz, bo myślę, że byś nie ustała.

- Cholera mów!

- Evie zerwała z Dougiem. - wyjaśniła Uma na co Mal zmarszczyła brwi śmiejąc się lekko.

- Poważnie?

- Tak... Dla Ciebie.

- Dla... Dla mnie? - wydukała Mal marszcząc brwi. - Podobno... Podobno jak byłaś w śpiączce wyznała Ci miłość...

- Serio? - zapytała śmiejąc się z szczęścia.

- Ta... Podobno... Nawet no wiesz... - zaśmiała się Mal posyłając jej buziaka.

- Pocałowała mnie? - dopytała zaskoczona Mal przejeżdżając dłonią po włosach. - Czemu nie pamiętam czegoś takiego?! - żaliła się na co Uma wybuchła niepohamowanym śmiechem. Mal spojrzała na nią z wyrzutem, ale Uma i tak przez dłuższą chwilę nie potrafiła się uspokoić. Kiedy w końcu jej się udało spojrzała na zielonooką. - Już? Dobrze się bawiłaś?

- Bardzo...

- Dobra idź już... Muszę to wszystko przemyśleć.

- Co Ty chcesz przemyśleć?! Evie Cię kocha! Ty ją też! Tu nie trzeba nic przemyśliwiać!

- Tak się tego chyba nie odmienia.

- Nie czepiaj się jak odmieniam słowa! Skup się na tym, że Evie też Cię kocha!

- Jesteś pewna?

- Tak, jestem!

- Kozak. - zaśmiała się z szczęścia Mal szarpiąc się lekko za włosy. - Mogę prosić Cię o przysługę? - zapytała po chwili zastanowienia z swoim uśmieszkiem numer 25 (mam plan) Mal. Odpowiedzią Umy było uniesienie brwi ku górze.

***

- Przyniosłam Ci obiadek Maluś... - przyznała Evie wchodząc do środka z talerzem. Spojrzała na leżącą na łóżku Mal i poczuła mieszankę ulgi, że nic się jej nie stało i współczucia widząc dalej niezbyt dobry stan swojej przyjaciółki.

- Dzięki Evie'uś... Zaraz zjem. - stwierdziła fioletowłosa na co Chemistay westchnęła.

- Mal musisz jeść...

- Wiem... Ale najpierw pogadajmy. - poprosiła Mal na co druga nastolatka skinęła głową kładąc talerz na biurku obok łóżka.

- Potem Ci podam.

- Dam radę. - odpowiedziała córka Diaboliny na co Evie posłała jej spojrzenie numer 14 ( Taaaa jasne) brązowooka usiadła obok swojej przyjaciółki. Przez chwilę siedziały w ciszy w której obie zastanawiały się jak ją przerwać.

- Wiesz jak mnie wystraszyłaś? - zapytała w końcu Evie wzdychając i patrząc na Mal. Zielonooka zmarszczyła brwi czując jednak jak uśmiech gości na jej twarzy. - Nie śmiej się! Jak Ty byś się czuła gdybyś to ja bym trafiła do szpitala? - zapytała na co uśmiech zszedł z twarzy Mal tak szybko jak się pojawił.

- Nie przeżyłam bym tego. - przyznała szczerze fioletowłosa. Tym razem Evie uśmiechnęła się pod nosem. Po chwili jednak przestała się uśmiechać.

- Pamiętasz co do Ciebie mówiliśmy? Co ja mówiłam?

- Coś tam, że mnie kochasz... - uśmiechnęła się chytrze Mal na co policzkach Evie zagościł rumieniec a usta otworzyły się ze zdziwienia.

- Ja... Wiesz... He... Może...

- Beka. Nic nie pamiętam. Chciałam sprawdzić czy Uma mówiła prawdę. - wyjaśniła z śmiechem Mal na co Evie poczuła przypływ wściekłości uderzając Mal w ramię. Ale nie w to co mogła. Uderzyła ją w jej połamaną rękę przez co Feary cicho jęknęła.

- Jeju przepraszam! - zawołała Evie przysuwając się bliżej i chcąc jakoś pomóc.

- Nie przeżywaj. To mnie boli.

- Jednak jesteś głupia. - zaśmiała się z jej komentarza Evie. Mal odwzajemniła uśmiech patrząc na swoją przyjaciółkę dokładnie. - Co?

- Czyli to prawda tak? Chcesz ze mną być?

- Tak... Tak chcę... Bardzo chcę. - przyznała z uśmiechem Evie na co Mal po raz kolejny zaśmiała się z szczęścia po raz kolejny dzisiaj. Zielonooka obróciła się wywołując lekki ból w okolicach żeber. - Ej co Ty?...

- Więc oficjalnie... - zaśmiała się Mal wystawiając bukiet białych róż w jej stronę.

- Czekaj. Chcesz mi powiedzieć, że poszłaś w takim stanie do kwiaciarni? - prychnęła Evie na co druga nastolatka uśmiechnęła się do niej słodko.

- Spokojnie skarbie. Poprosiłam Umę żeby mi je kupiła.

- Skarbie?

- Teraz oficjalnie... Evie Chemistay... Czy uczynisz mnie najszczęśliwszą... Wiedźmą na świecie... - zaczęła na co Evie krótko zaśmiała się z określenia wiedźma. - I zostaniesz moją dziewczyną?

- Tak... Jasne, że tak. - odpowiedziała brązowooka na co Mal uśmiechnęła się do niej najpiękniej jak umiała. Wystawiła kwiaty w stronę swojej dziewczyny mimo lekkiego bólu, który przy tym odczuwała. Evie przyjechała kwiaty z podziękowaniem poczym lekko zawstydzona pocałowała Mal w policzek. Córka Diaboliny złapała się za to miejsce i uśmiechnęła się pod nosem. - Dziękuje.

- Wolałbym w usta... Ale nie będę narzekać.

- Ty jesteś jakaś niewyrzyta. - zaśmiała się córka Złej Królowej na co Feary przewróciła oczami z śmiechem.

- Chciałam bym Cię pocałować... I nie wstydzę się tego przyznać.

- No to to zrób. W czym problem? - założyła ręce na piersi Evie patrząc na fioletowłosą z śmiechem.

- Bo jestem połamana! - zawołała z śmiechem Mal na co druga Dziewczyna zgodziła się skinieniem głowy.

- Nie moja wina, że miałaś wypadek...

- No proszę Cię Evie! Podobno pocałowaś mnie gdy byłam w śpiączce! Czemu wtedy jak jestem nje przytomna a teraz kiedy jestem w pełni przytomniutka to.... - zaczęła Mal, ale nie dokończyła gdyż Evie się nad nią pochyliła całując ją już drugi razy. Mal po chwili gdy ogarnęła co się dzieje oddała pocałunek. Mevie jest prawdziwe.