I think i love us

Hoofdstuk 31

Vanuit Rein

"Dit is niet wat het lijkt" stamelt Robin. Annabel doet niks, ze blijft ons alleen maar met grote ogen aan kijken. "Hoe kom je hier eigelijk binnen, ik weet zeker dat ik de deur opslot had gedaan" zeg ik en Annabel lijkt wel uit haar trans te ontwaken, ze kijkt me aan met een blik die ik niet helemaal kan plaatsen. "Ik was moe en alvast naar bed gegaan maar werd wakker doordat ik stemmen hoorde"

Annabel gaat op haar bed zitten "ik snap het niet" zegt ze alleen maar en ik ga op Robin haar bed zitten. Robin kijkt even twijfelend maar gaat dan toch maar naast me zitten. "We kunnen het uitleggen" zegt Robin en ik kijk haar verbaasd aan. Zelf heb ik namelijk geen idee hoe we dit gaan uitleggen, ik kan mezelf wel voor me hoofd slaan.

"Rein is niet helemaal wie hij lijkt dat hij is ja hij is wel echt een loverboy, maar hij kwam er achter dat hij mij echt leuk vond toen ik hier al was en nu hebben we dus soort van een relatie" legt Robin uit en ik kijk haar ongelovig aan, wat is zij slim. Annabel knikt en volgens mij gelooft ze Robin, mooi.

"Maar waarom stonden jullie dan in onze kamer te zoenen in plaats van gewoon ja Idk"

"nou als mensen bevoorbeeld Marvin, weten dat we een relatie hebben heeft rein een heel groot probleem met ernstigen gevolgen." Zegt Robin die haar hoofd op mijn schouder legt ik kijk even naar haar en krijg automatisch een glimlach op me gezicht.

"Ik snap het, ik beloof het geheim te houden" zegt Annabel en ik kijk haar bedankelijk aan. "Maar rein waarom doe je dit werk dan ook, dit is toch niks voor iemand zoals jou" zegt Annabel en ik zucht even "ach eenmaal er in is er nooit meer levend uit" Annabel knikt begrijpend en ik sta op. "Ik ga denk ik maar eens naar huis toe" zeg ik. ik en Robin kijk elkaar even aan, ik weet dat we allebei hetzelfde denken maar niet hard op zeggen. 'Hier hebben we ons mooi uitgepraat'

"Welterusten dan maar he" zeg ik tegen Robin en Annabel. Ze mompelen bijde zoiets terug. ik sta op en loop richting de deur, op weg naar Roy die ik onderweg naar het appartement een lang verhaal moet vertellen .

Vanuit Robin
"Die had ik niet echt aan zien komen" zegt Annabel en ik glimlach even naar haar, ik maak me klaar om naar bed te gaan en ga dan in bed Liggen. Annabel ligt ook al weer in bed zo te zien. "Rein is volgens mij echt heel erg verliefd op je" zegt Annabel dan uit het niets. "Wat dan" "gewoon hoe hij tegen je praat, hoe hij je behandeld, hoe hij naar je kijkt" ik krijg automatisch een glimlach op me gezicht met rein in me gedachten. "Kan hij eigelijk goed zoenen" vraagt Annabel en ik begin te lachen. "Waar komt die vraag nou weer vandaan dan" zeg ik lachend en ga op me buik liggen en draai me hoofd naar haar toe zodat ik haar aan kan kijken.

"Gewoon vroeg ik me af" zegt ze serieus "nou eigelijk best wel" dan beginnen we allebei te lachen geen idee waarom gewoon omdat het een akward onderwerp is, iets waar je eigelijk alleen met je vriendinnen over praat, daarom bespreek ik dit denk ik ook met Annabel. We zijn tenslotte vriendinnen, volgens mij.

"Hebben jullie eigelijk ook al..." Begint ze haar zin en ik trek een wenkbrauw op. "Seks?" Vul ik haar aan en ze knikt beschamend waarschijnlijk omdat het een gênante vraag is. "Nee, nog niet" zeg ik en Annabel begint weer te lachen. "Nog niet? Zou je het wel willen dan" ik grinnik "gaat je niks aan" zeg ik en laat me hoofd in me kussen vallen. Wat Annabel alleen nog maar harder laat lachen. "Nee maar even serieus het hoeft van mij niet perse we zien wel hoe het loopt" zeg ik terwijl ik weer opkijk Annabel knikt begrijpend.

"Marvin wou het na 2 weken al anders zou hij het uitmaken zei hij, toen had ik het eigelijk al uit moeten maken omdat ik toen al vermoeden dat hij fout was maar ja wat zal ik zeggen, ik was verliefd. Het lijkt me zo fijn hè een vriendje die gewoon lief is, jou nergens toe dwingt en waarmee je alles kan bespreken wat je wilt" ik glimlach even rein is precies zo eigelijk bof ik maar met hem. "Marvin is gewoon een klootzak laat het oké" zeg ik en Annabel knikt. "Zullen we gaan slapen?" Vraagt ze en ik knik "is goed welterusten"

Na enkele minuten kan ik nog steeds niet slapen, me gedachten blijven maar malen. Dan uit het niets weet ik het. Ik weet hoe ik de sleutel te pakken krijg! En dat is ook precies wat ik morgen ga doen.