I think i love us

Hoofdstuk 13

Emma, als ik me omdraai zie ik haar inderdaad staan samen met haar 'bffje' faat. Bah wat heb ik een hekel aan die kinderen, het zijn twee meiden uit mijn klas, vriendinnen van Melissa en Dave en tja je raad het misschien al net zoals dave en Melissa mogen ze me niet echt en vinden ze het maar al te leuk om mij te vernederen, waarom moet ik ze nu tegen komen? Net nu ik met rein ben. Hij weet helemaal niet dat ik word gepest en dat wil ik graag zo houden.

"Lekker aan het shoppe" zegt Emma op een overdreven aardigen toon. Rein kijkt me onderzoekend aan en volgens mij heeft hij ergens wel door dat het niet klopt "niet dat het jou wat aangaat maar ja" zegt hij en Emma begint te lachen. "zo we hebben hier een meneertje-grote-mond, hou ik wel van." Zegt ze overdreven en legt haar hand op rein ze arm.

Ik kan wel kotsen momenteel ze staat gewoon rein te versieren! Dit hoef ik dus echt niet te zien, van alles wat je me kan flikken het slaan uitschelden belachelijk maken heeft ze echt het genen uitgekozen waar van ik wou dat ze het niet deed ze is een knappe meid dat geef ik toe Emma zou rein zo kunnen krijgen en misschien is dat nog wel het genen wat me het meest pijn doet.

Rein pakt haar hand en haalt die van zijn arm af. "Beter hou je, je handen thuis" zegt hij op een waarschuwende toon zodat Emma weet dat ze het echt niet nog een keer hoeft te proberen, ze rolt geïrriteerd met haar ogen en rein draait zich om "wij gaan" zegt hij en pakt me hand en trekt me mee waarbij de warme inmiddels bekende tinteling door me lichaam gaat.

Ik hoef niet eens om te kijken om te weten wat er gebeurd Emma staat nu tegen Faat te keer te gaan over wat er is gebeurd dat weet ik gewoon zeker als we helemaal uit het zicht zijn en langs de Hema lopen blijft rein staan. "Warme chocomelk halen" vraagt hij. "Ja lekker" zeg ik en glimlach, we lopen naar binnen en bestellen 2 warme chocolade melk "1 trouwens met slagroom wil jij dat ook?" Vraagt rein en ik schud me hoofd. "Niet zo'n zin in" hij knikt dat hij me heeft gehoord en betaald. "Rein ik kan prima zelf betalen" zeg ik en kijk hem verbaasd aan. "Dat weet ik maar ik doe het graag voor je" zegt hij en glimlacht even naar me. We gaan ergens in het restaurantje zitten en trekken onze warme winterjassen uit en rein doet ze nieuwe grijzen sjaal af "oke nu we even rustig zitten vertel wie was dat net" zegt rein

owh.... Hij was het dus niet vergeten hij kent me te goed om te weten dat er wat aan de hand was. "Het is niks" zeg ik en roer met een lepel door me chocolademelk "alsjeblieft" zegt rein als teken dat hij het echt heel graag wil weten, ik zucht "het is gewoon" en dan val ik stil. rein ziet het volgens mij ook want zijn blik gaat van nieuwsgierig naar medelevend verbaasd en bezorgd. Fijn. Ik went me blik af en kijk naar buiten. Rein wacht zoals hij vaker doet alsof hij me begrijpt dat ik even tijd nodig heb. Er over na denk en weet dat als ik er klaar voor ben het hem ga vertellen. Maar hoe zeg ik dit? 'Ik word gepest' ja lekker direct maar ergens schaam ik me er voor.

"Gewoon 2 van die stomme populaire meiden uit me klas waar ik ruzie mee heb en denken dat ze alles zijn, komt wel goed" zeg ik en zet een fake smile op. Rein kijkt me aan met een blik van 'ik weet dat je liegt en dit is nog niet afgelopen' maar zegt er niks meer over, alsof hij door heeft dat ik er niet over wil praten.

We drinken onze chocomelk op en trekken onze jassen weer aan. "Zullen we naar de lucardi" vraag ik aan rein als we weer buiten staan. "Ja is goed, weet jij waar die zit" "ja volgens mij naast de Starbucks" ik kijk de richting uit waar de Starbucks zit en zie de lucardi ook al. "You are right Lets go" zeg ik en rein begint te lachen. "Gaan we Engels praten mcurtty" "ja zeker duivenboden" zeg ik en we lopen de lucardi in ik schiet gelijk naar de ringen wand ik wil er zo graag een. een mooie met een klein dingetje er aan niet iets opvallends maar toch ook wel weer mooi. Ik spot er 3 die ik echt mooi vind 1 is met een klein hartje, de ander is met een sterretje en de laatste is zilver met een golfje er in. Ik vind die het mooist samen met het hartje maar moeilijk te kiezen. "Rein" "ja" "welke vind jij het mooist" hij kijkt bedenkelijk naar de ringen "die genen met het golfje" ik knik "vond ik ookal"

"Nu jij welke vind jij het mooist" zegt rein en hij wijst naar een rek met horloges waarvan hij er 2 aanwijst een blauwe en witte. "De witte" zeg ik zonder twijfel. "Dacht ik ookal" zegt hij met een glimlach. "Over horloges gesproken hoe laat is het eigenlijk" vraag ik en rein pakt ze telefoon "21:39 en alles sluit om 22:00" "zullen we gaan ik heb het wel gezien" zeg ik en rein haald ze schouders op "als jij wilt gaan gaan we" zegt hij en glimlacht naar me.

Ik stap af en rein zet zijn fiets weg. Ik bel vast aan en zijn moeder doet open. "Kom gauw binnen het is koud" zegt ze en doet een stap opzij zodat we er langs kunnen "dankje" zeg ik vriendelijk en hang me jas op en zet me schoenen in het halletje rein komt ook naar binnen en volgt mijn voorbeeld. "Wil je eigenlijk nog even blijven Robin" vraagt rein zijn moeder vriendelijk. Natuurlijk wil ik dat wel... Maar ik heb geen idee of mijn ouders dat goed gaan keuren het is al best laat naar mijn ouders doen en ik wil ook niet zo sullig over komen dat ik niet wil. "Ik weet niet of ik mag maar zal het vragen" zeg ik en glimlach naar zijn moeder. Ze knikt en loopt vervolgens de woonkamer in, ik en rein blijven in de gang staan en ik bel me moeder.

"Hee ik had een vraagje"

"Heey lieverdje, heb je het een beetje leuk? en stel maar"

"Jaa het is heel erg gezellig, en of het mogelijk is dat ik om 12 uur naar huis ga"

"Robin ik weet niet of ik dit zo verstandig vind ik bedoel je bent pas 15"

"Al 15 en rein fiets mee"

Probeer ik me moeder te overtuigen en ik hoor een stilte aan de anderen kant.

"Mam please"

Ik hoor mijn moeder zuchten

"Nou vooruit dan maar"

Een glimlach vormt zich op mijn lippen en ik steek me duim op naar rein die me een high-five geeft.

"Dankje tot vanavond"

"Tot vanavond veel plezier lieverd"

Ik en rein lopen de woonkamer in waar ik een man van een jaar of 40 zie zitten gok ik en een meisje net iets ouder dan rein en mij. "Robin" zeg ik zo zelfverzekerd mogelijk en schud de hand van het meisje "chrisje" zegt ze terug terug en heel veel word me duidelijk zij was dus de genen met de vermisten telefoon "bas, stiefvader van rein en chrisje" zegt de man van rond de 4o en geeft me een stevigen hand. Ik ga naast rein op de 2e bank zitten waar alleen hij op zat en kijk naar de televisie waar een programma te zien is, het gaat over geesten oproepen ofzo iets, oftewel 10x niks. "Wij gaan naar boven" zegt rein en hij staat op en ik loop achter hem aan.

Rein loop ze kamer in en ploft gelijk op zijn bed neer en schuift op zodat ik naast hem kan komen liggen wat ik ook doe. "Stel je voor je mag alles kiezen wat je wil wat zou je dan willen worden" vraagt hij en ik staar naar zijn plafon. "Ik denk actrice, jij dan" "mmm lastig ik heb echt geen flauw idee" zegt rein met een zucht en daarna valt er een stilte het enige wat ik nog hoor is rein zijn ademhaling wat me op een of anderen manier rustig maakt, ik voel hoe moe ik Eigelijk ben en me ogen vallen langsaam dicht.

"Wakker worden" feluisterd een lieve warme stem en ik rek me uit en open mijn ogen, dan pas zie ik dat ik bij rein was en dat hij de genen was die me wakker had gemaakt. "Het is kwart voor twaalf, zullen we gaan" vraagt hij en ik knik moe. Onderweg op de fiets praten we over van alles en nog wat en dat houd me wakker. Bij mijn huis aangekomen zeg ik mijn fiets neer en loop naar rein toe, ik geef hem een knuffel en ik laat hem los en wil weglopen maar hij pakt me bij mijn hand vast. "Robin, ik moet je wat vertellen"