I think i love us

Hoofdstuk 22

Pov Rein
1 dag na het ongeluk

Samen met Roy loop ik richting de club "zenuwachtig" vraagt hij en ik knik "lichtelijk" "en onthoud wat boycoc zei, probeer de eerste paar dagen niet te veel op te vallen" ik knik en voor ik het weet staan we al voor de deur "daar gaat ie dan" spreek ik mezelf nog even toe en we openen de deur. We staan van het een op het anderen moment serieus in een gekkenhuis, ik heb wel veel verhalen gehoord en films gezien over hoe zo'n plek hoort te zijn maar als je het in het echt ziet is het zoveel erger. Meiden in strakke lingerie die drankjes serveren, dansen, mannen die er verlekkerd naar kijken, jongens die rond lopen om te kijken of alles wel Goed verloopt en dan als laats de inrichting vreselijk ordinair.

"Net een fabriek" zeg ik terwijl ik mijn ogen uitkijk van verbazing. "Niet zo verbaasd kijken duivenboden het valt op" even lijkt het of mijn hart in mij keel klopt "duivenboden" spreek ik hem zachtjes na. "Wat mis mee dat ik je bij je achternaam noem?" Vraagt Roy. ik schud me hoofd "nee het is alleen" ik wil zeggen dat Robin dat ook altijd doet en dat het missen naar haar toe dan groter wordt, maar moet ik wel tegen Roy zeggen dat ik een vriendin heb? Ik besluit het nog even voor me te houden "niet iedereen hoeft hier mijn achternaam te weten" zeg ik. Roy knikt "oké is goed rein" en hij geeft me een schouder duwtje.

We lopen de club veder in en Roy begroet een paar jongens aan wie hij mij ook voorstelt ik begroet ze en Roy zegt dat we even naar achter gaan. De jongens knikken en we lopen weg.

We lopen heel de club. We komen uit in een hal met duizende kamers. We stoppen bij het kamertje op het einde "niks zeggen, tenzij je wat gevraagd wordt" waarschuwt Roy mij en ik knik geen idee wat me te wachten staat. Hij opent de deur en we lopen naar binnen er zit een vrouw aan een bureau achter in de kamer "rein, die nieuwe" zegt Roy en de vrouw kijkt op. Ze bekijkt mij van top tot teen "Chanel" zegt ze zodat ik haar naam weet, omdat ik haar natuurlijk niet ken. "Je hebt dit keer goed je best gedaan Roy" ik kijk haar lichtelijk verbaasd aan. "Je bent knap, zo verleid je meisjes makkelijker" legt ze me uit omdat ze mijn verbaasde blik had gezien. "Roy laat hem alles even zien. we hopen dat je het naar je zin gaat hebben" "dank u wel" bedank ik Chanel. ik en Roy lopen het kantoor uit "pfff dat ging goed ze mag je maat" zegt Roy en ik haal opgelucht adem. "Tenminsten 1 ding dat al goed gaat"

"Kom dan geef ik je een kleine rondleiding" Roy laat elke kamer zien en verteld wat wat is, en hier werk ik en nu dus ook jij." ik knik begrijpend en ga op de bank die in de staat het is eigenlijk zowat het enige wat hier staat alleen nog een bureau en een kast me allemaal spullen. vertel eens iets over jezelf" zegt Roy die naast me komt zitten.

"Nou ik ben dus rein, mijn beste vriend heet owen ik woon in Waalre zit op het meartlye collega doe aan hockey en ben 16 jaar oud, jij"

"Roy dus, ik heb geen beste vriend ik woon in Amsterdam, ben 18 jaar ga niet meer naar school en ik doe dit werk al 1 jaar maar werk bij dezen club pas 2 maanden"

Ik knik "Amsterdam hoe kom je hier dan terecht" vraag ik nieuwschierig

"Zelfde als jou ik werd een tijdje in de gaten gehouden en ze dachten dat ik succes vol kon worden in het werk wat we nu doen ze namen me mee en ik maak me moeder wijs dat ik hier een studie doe"

"Slim"

"Ja, maar ik heb wel alles op moeten geven, maar ik heb het er voor over"

Zegt Roy en het zet me aan het denken

"Ik heb ook veel op moeten geven, en tja ik heb het er ook wel voor over denk ik, ookal hadden we eigenlijk geen keus"

Roy kijkt me fronsend aan "wat heb je op moeten geven dan" vraagt hij en ik slik even, zou ik het gewoon zegen? Ach waarom ook niet Roy zit in het zelfde schuitje als ik. "Mijn beste vriend dus en mijn vriendin bevoordeeld"