Hoofdstuk 26

4.6K 199 21
                                    

Pov rein

De afgelopen twee weken zijn als wazen langs me heen gegaan, alles verliep prima 'op rolletjes' wordt het ook wel genoemd wat trouwens nergens op slaat, maar oke.

Mijn handen zijn zweterig en ik kan gewoon niet stil blijven zitten van de zenuwen. vandaag zouden Robin haar ouders niet thuis zijn en tim zou naar zijn vriendin gaan wat inhoud dat zij alleen thuis is. 'De perfecte kans' had Roy het genoemd. Als dit alles achter de rug is en ik weer heerlijk thuis ben blijf ik zo ie zo contact met Roy houden, hij is echt mijn steun en toeverlaat geweest deze Perioden.

Ik wrijf even in mijn handen en sta op om vervolgens nog een keer op en neer te lopen. Roy begint te lachen. "Ga rustig zitten man, ik wordt nog zenuwachtig van jou" ik haal mijn schouders op. "Je moest eens weten hoe ik me voel" zeg ik en plof weer naast Roy op de bank neer die zijn hand op mijn schouder legt er even in knijpt en hem dan weer weg haalt. Dat is echt Roy zijn ding, op die manier laat hij weten dat hij er voor me is.

Ik sta weer op. "Ik ga even douche daar ontspan ik meestal wel van" Roy knikt even kort en richt zijn ogen dan weer op de tv. "Zet hem nog even op teletekst" zeg ik en leun tegen de bankleuning aan. Roy doet wat ik zeg '21:28' staat rechts boven in. "Dankje bro" zeg ik en loop dan richting mijn slaapkamer. Ik kijk in de kledingkast, grijs shirt met tekst simpel spijkerbroek en me Nike air-force prima.

Ik loop de badkamer in en doe de deur dicht om een of anderen reden doe ik hem hier nooit op slot. Roy weet dat ik zou gaan douche dus komt niet binnen waarom zou ik hem dan op slot doen? En het klinkt raar maar het voelt veiliger alsof ik sneller weg kan als er wat gebeurd. Ik sta voor de spiegel waarin ik alleen mijn hoofd tot net een stuk onder mijn schouders kan zien, het is zo'n spiegel die bijna iedereen geloof ik wel in de badkamer boven zijn of haar wastafel heeft hangen.

Ik doe mijn shirt uit terwijl ik in de spiegel naar mezelf kijk. Ik kan het niet laten even te lachen. Ik weet namelijk nog zo goed dat ik met Robin zou gaan zwemmen en dat ik toen die dag er voor s' avonds had geoefend voor de spiegel hoe ik op een sexy manier mijn shirt uit kon trekken. Als ik er weer aan terug denk moet ik oprecht weer lachen. Toen gaf het me zelfvertrouwen toen ik eindelijk de beste manier had gevonden nu lach ik mezelf uit dat ik zo ver ging om indruk op haar te maken.

Ik trek de rest van mijn kleren ook uit en stap onder de douche de warme stralen laten me meestal mijn gedachten op nul zetten. Helaas dit keer niet ik blijf maar aan Robin denken die ik eindelijk na 3 weken weer ga zien. Oké, 3 weken is niet super lang maar veel te lang voor mij en als je kijkt naar wat er verandert is, ik kan haar vanavond gewoon vertellen dat ik nog leef. Haar in mijn armen sluiten. Ik zucht normaal gaat de tijd altijd te snel. En nu, nu ik het wil lijkt de tijd langzaam te gaan. Te langzaam als je het mij vraagt.

Ik en Roy zitten samen in de auto op weg naar Robin haar huis Kerklaan 12. ik glimlach hoe vaak ben ik daar wel niet geweest ben. Heb ik er voor de deur gestaan, dan deed ze open en kreeg een schitterend glimlach op haar gezicht als ze zag dat ik het was. Of stonden we samen voor de deur nadat we wat leuks gedaan hadden of we bij mij waren geweest. Ik bleef altijd treuzelen omdat ik eigeljk nog niet van haar weg wou. En elke keer weer vroeg ze mij dan of ik nog even binnen wou komen.

Ik zucht en wil uitstappen maar Roy houd me tegen. "Je kan dit" zeg hij nog even als aanmoediging. ik kijk hem aan en knik "ik kan dit" zeg ik en stap dan de auto uit. "Sms of bel me" ik knik naar Roy en de zwarte bmw die me inmiddels zo bekend en geliefd is rijd weg. ik kijk hem na en loop dan richting het huis.

Ik klim over de schutting heen, open de schuur pak de achterdeur sleutel onder een oude kist vandaan en open de achterdeur waardoor ik naar binnen kan.

Toch handig dat je vriendin je alles verteld. Ik glijd met mijn handen langs de wand van de muur in de keuken. Ik open de deur van de hal. Robin haar leren Jack hangt er niet, ze is dus nog niet terug ik laat de deur open zodat ik het kan horen als ze naar binnen wil komen.

I think i love usWhere stories live. Discover now