I think i love us

hoofdstuk 7

We zitten met het hele gezin aan de eettafel onze avond maaltijd op te eten lasanga echt een van me lievelings gerechten. Ik bedenk me dat ik dat van mijn telefoon nog moet vragen "Mam kan je vanavond voor me kijken hoe dat nou zit met me telefoon en de verzekering" me moeder knikt en ik ben al iets blijer helemaal geen mobiel zou vreselijk zijn ik zou het gaan missen whapp instagram en facebook. Ik heb geen twitter dat vind ik zulke onzin wie zou willen weten wat ik elke seconde van de dag doe? Als iedereen uitgegeten is moet ik de vaatwasser leeg en in ruimen niet een heel erg klusje ik heb meer een hekel aan stofzuigen geen idee waarom het is gewoon zo. ik ruim de vaatwasser uit ruim te tafel af en ruim de vaatwasser dan weer in ik neem de tafel even af met een doekje en klaar.

"en weetje al hoe het zit me me telefoon" vraag ik aan me moeder terwijl ik op de bank neer plof. ik vraag het heel vriendelijk omdat ik niet drammerig over wil komen maar ik ben zo benieuwd. "Ja je kan hem opsturen en dan heb je binnen 2 weken een nieuwe precies dezelfde maar je krijgt wel een nummer wisseling omdat ze de helen telefoon met sims sd kaartje en alles nodig hebben, en je de achterkant van een iphone er heel moeilijk afkrijgt" ik ben blij dat ik binnen 2 weken alweer een nieuwe heb wand dezen telefoon is echt fijn alleen ik baal wel heel erg dat ik een nummer wisseling krijg maarja het is niet anders.

Ik loop naar boven naar me vader die in de kamer van hem en me moeder aan het opruimen is "pap zou je alstjeblieft morgen me telefoon willem opsturen" hij knikt "tuurlijk meis geef maar" ik geef hem me telefoon zodat hij hem morgen op de post kan doen.

"hollands got talent begint" schreeuwt tim vanaf beneden en ik en me vader lopen samen naar beneden hollands got talent keken we altijd als het er was met het hele gezin iedereen hield van die show tenminsten Iedereen uit ons gezin wel.

Ik ga op de stoel zitten en kijk de show eigenlijk is een nummer wisseling niet heel erg nu heeft niemand uit de klas me nummer tenminsten meer, alleen dat ik rein nu misschiem nooit meer kan spreken is wel jammer.wel jammer? Wat loop ik nou te doen? Wel jammer? Ik vind het gewoon zwaar en zwaar kut.

Ik probeer me op de show te concentreren en kijk vol bewordering naar hoe al die mensen die dingen kunnen en moet hard lachen om hoe gordan iedereen afkraakt als wij met ze alle tv kijken is het altijd heel grappig vind ik. ik en me moeder bespreken altijd wat er gebeurd over de kleding make-up muziek en me vader zegt dan om de 5 minuten "ik probeer dit te kijken wees nou eens stil" en tim zegt de helen tijd "sstt" me moeder en ik zijn meestal dan ook wel stil maar voor enkelen seconde wand daarna zien we bevoorbeeld iets en moeten we dat bespreken tot groten ergenis van tim en me vader zo gaat het bij ons thuis altijd. Ergends is het fijn zodat je altijd weet waar je aan toe bent ik ben echt blij dat ik zo'n leuke familie heb daar heb ik echt geluk mee je hoord soms verhalen van kinderen die mishandelt zijn vreselijk lijkt me dat.

Als hollands got talent is afgelopen gaat me moeder alvast naar bed ze is moe ik tim en me vader gaan een programma kijken wat 'hardcore pawn' heet het gaat over een pantjes huis in america ik en tim zijn gek op dat programma alleen me vader vind het niet zo leuk dus die gaat ookal snel naar boven, "redden jullie het met ze twee" vraagt hij "tuurlijk" zegt tim en dan sluit me vader de woonkamer deur achter zich dicht en hij loopt de trap op we wachten tot hij helemaal boven is zodat hij ons zeker weten niet meer kan horen.

"Oke vertel hoe was gister, ik bedoel dat briefje vertel" begint tim gelijk

Ik grinnek hij weet natuurlijk niks meer van gisteren avond. Naja is ook niet zo gek hij was stom dronken.

Ik vertelde alles over wat er was gebeurd tussen mij en rein en ik vertel ook over hoe lach wekkend hij had gedaan met ze dronken kop en tim moet zelf ook heel hard lachen om ze eigen acties.

"Alles jullie zo'n goede band hadden zien jullie elkaar echt nog wel een keer"

"Zou het"

"tuurlijk niks is toeval"

zegt tim als laatst dan staat hij op en loopt naar de keuken. "Ik pak naturel chips wil je ook" vraagt hij "Ja graag lekker" zeg ik.

Hij komt terug met een grote kom chips en twee glazen cola ik blijf maar denken aan wat hij zei en geef hem dan gelijk als niks toeval is zie ik rein vast nog een keer tegen daar ben ik van verzekerd. Maar wanneer? Ik wil hem niet pas over 20 jaar weer zien en dan bijna niet herkennen. Waarom is het zo oneerlijk? Kom ik een keer iemand tegen die ik mag en die mij mag , maar natuurlijk is het me weer niet gegunt. Ik ga slapen" zeg ik nors en geïrriteerd waardoor? Dat weet ik zelf ook niet echt door het feit dat me telefoon gevallen is of omdat ik rein zijn nummer kwijt ben? "Omdat ik rein zijn nummer kwijt ben" mompel ik inmezelf en laat me boven op me bed vallen. Kut leven.