I think i love us

Hoofdstuk 1

(Het begin 14 september)

"I'am so fancy but you al ready knowwww"

Met een snelle beweging sla ik op de boven kant van mijn wekker. "Ik wil er nog niet uit" mompel ik in mezelf en draai me om, met als plan om nog een paar minuutjes veder te gaan slapen.

"Robin schiet op je komt te laat" ik schrik op. He? Ik ben weer in slaap gevallen. "Hoelaat is het" zeg ik tegen Tim die in de deur opening staat terwijl ik naar mijn kledingkast toe loop om er een outfit uit te score.

"Half 8 je hebt nog een halfuur"

Ik knik even als teken dat ik hem gehoord heb en hij loopt mijn slaapkamer uit. Ik pak een setje kleren uit mijn kast en trek het zo snel mogelijk aan. Het ziet er leuk uit al zeg ik het zelf, niet te simpel niet te opvallend. ik loop door naar de badkamer om mijn make-up te doen en mijn haar te borstelen.

Ik pak mijn mobiel uit me zak 7:51 geen Tijd meer voor ontbijten dan maar gelijk me tanden poetsen. Als ik boven alles heb afgerond pak ik mijn schooltas van mijn bureau en loop zo snel mogelijk naar beneden. "Goeiemorgen lieverd" "ja hoi pap, sorry heb haast" ik pak een appel uit de fruitmand en ren door naar de kapstok. Ik pak mijn zomer jasje en trek me nikes aan.

"Tim kom ik ben klaar." Ik hoor voetstappen de trap af komen maar loop zelf alvast door naar buiten om mijn fiets klaar te zetten.

Ik kijk achterom en zie dat Tim zijn fiets uit de schuur aan het halen is. Heb ik allemaal toch nog aardig gedaan. Voor maar een halfuurtje tijd. "Kom dan" zegt Tim die de poort al uit fiets snel stap ik op mijn fiets en ga naast hem fietsen. Oké hier gaan we op weg naar school.

"Nog een week, dan hebben we eindelijk herfstvakantie." begint Tim enthousiast te babbelen. Tim is mijn ouderen broer, hij 17 jaar en we zitten samen op dezelfde school. Het Sint Joris College.

Hij is 'one of the populair boys' uit de 5e de HAVO de examen klassen dus. Ik zit zelf in de 3e en ben helaas niet 'one of the populair people' om het zo maar te noemen in tegen deel juist. Helaas lijkte het er altijd op ze mij moeten hebben. Leek ik kwa zelfvertrouwen en sommigen anderen dingen maar meer op mijn broer dat zou alles op de middelbaren zoveel makkelijker maken.

We fietsen na een tocht van 20 minuten eindelijk het schoolplein op "tot vanmiddag" zegt Tim en hij zwaait nog even naar me voor hij door fiets en zijn fiets in de rekken voor vijfde klassers parkeerde.

zoals gewoonlijk staat zijn groepje vrienden al op hem wachten en wordt hij begroet met een hoop enthousiasme. Vooral van Julia spat het enthousiasme er af. Ze loopt naar hem toe om hem een uitgebreiden knuffel te geven en vervolgens een kus op zijn mond, ze pakt zijn hand en trekt hem mee naar binnen.

Julia zit bij mij in de klas ze is heel mooi en ook nog eens super aardig zij is een van de weinigen die aardig tegen me doet in de klas. Ze is het populairste meisje uit de derde en dat komt ook grooten deels door Tim. Omdat ze dus iets heeft met een 5de klasser wordt er al tegen haar opgekeken want je moet wel echt iets speciaals hebben wil dat gebeuren. Soms verdenk ik Julia er ook van dat ze alleen maar aardig tegen me is omdat ze wat met mijn broer heeft maar heel erg kan ik er niet mee zitten. Ik ben al lang blij dat ze aardig doet.

Al.... eerst wist ze niet dat Tim mijn broer was. Het was 2 maandjes terug ongeveer. De oma van mij en Tim was toen net overleden, ik had het daar erg moeilijk mee tijdens de les hadden we het even over het onderwerp opa's en oma's. ik moest bijna huilen omdat ik niet in de klas wou huilen ben ik de klas uitgerend en ging op het kozijn zitten. Ik voelde een arm om me heen en dat iemand me dicht tegen zich aantrok toen ik opkeek zag ik dat het Tim was, ik knuffelde hem terug en hij gaf me een kus op me voorhoofd. "Het is oma he? Maak je niet druk het Komt goed." had hij gezegd. Precies op het moment dat we daar stonden, knuffelend. ik verdrietig hij mij troostend. liep jaja je raad het al Julia langs.

Ze was woest geworden had 'hoer' naar me geroepen en me 'een vieze vriendjes afpakker' genoemd. Tim had haar vol verbazing aangekeken en toen ik op het punt stond te vertellen dat Tim mijn broer was schudden hij nee naar me "niet doen" lip las ik want hij zei het niet hardop het was ook alleen voor mij bestemd wat hij zei wou hij alleen tegen mij zeggen niet tegen Julia. Dat snapte ik ook wel maar waarom niet? Hoezo mocht Julia niet weten dat ik zijn zus was? Schaamde hij zich? "Het is uit" zei hij tegen Julia waarna hij zijn tas van de grond raapte en wegliep. Julia had daar gestaan met tranen in haar ogen. Vervolgens had ze mij woest aangekeken.

"Waarom ik? Ik ben de enigen zowat die normaal tegen je doet en dan flik je met dit, je gaat boeten" had ze geschreeuwd huilend en een beetje boos maar vooral verdrietig. Ik had met haar te doen.

Maar mocht niks zegen van Tim en naar hem luister ik, ik doe altijd wat hij me zegt niet omdat ik bang ben om tegen hem in te gaan neehoor hij is een van de weinigen waarbij ik het wel zou durven maar ik doe het gewoon niet omdat ik hem vertrouwd als hij iets zegt dan weet hij donders goed wat hij zegt hij flapt er nooit wat uit hij doet dingen altijd goed vooruitgedacht. Ik luister altijd naar hem omdat hij echt wel weet wat het beste is.

2 dagen later besloot ik er weer over te beginnen over Julia en school. Ik zei dat hij het goed moest maken maar hij schudden koppig zijn hoofd terwijl hij zijn vuisten baalden, dat deed hij altijd als hij geïrriteerd of boos was. Slaan deed hij nooit zoiets als vechten ook niet alleen zijn vuisten baalden hij, zo wist ik precies wanneer hij echt boos is en wanneer hij bijvoorbeeld een grapje maakt.

"Ze moet haar mond houden over mijn zusje wie ze ook is, niemand noemt jou hoer en ook al was je mijn zusje niet je reageert niet zo zonder te weten wat er gebeurd, zo iemand hoef ik niet als mijn vriendin" had hij gezegd. Ik vond het zo lief dat ik weer besloot zoals gewoonlijk niet tegen zijn woorden in te gaan.

Weer 4 dagen later werd er aangebeld. Julia. Met betraande ogen stond ze voor de deur ik liet haar binnen en ze knikten dankbaar ze legte uit dat ze via via (tja zal wel ze wou gewoon de echte naam niet zeggen) te horen had gekregen dat Tim mijn broer was. Dat ze zich zo schuldig en naar tegen over mij had gevoeld en dat ze ondanks dat ik zijn zusje was nooit tegen me had mogen schreeuwen zonder precies te weten wat er gebeurde ze leek wel erg oprecht en ik had haar excuses geaccepteerd.

Net toen we even aan het kletsen waren kwam Tim binnen gelopen Julia en Tim hadden elkaar aangekeken op en specialen manier, niet uit te leggen, een manier waarvan ik hoop dat ik ook ooit iemand vind naar wie ik zo kijk. "Ik ga even naar boven" had ik gezegd. In plaats van echt naar boven te gaan was ik in de gang gaan staan en had ze afgeluisterd het was niet wel interessant ze maakte het goed en Julia legte het zelfde uit als wat ze mij al had verteld. Tim zei dat hij het niet zomaar uit had mogen maken en vervolgens was het stil. Geen idee wat ze deden maar het was toch saai nu dus ik sloop maar naar boven.

Vanaf dat moment deed Julia aardig tegen mij. Niet zoals ze normaal deed gewoon niet tegen me praten niet naast me zitten maar me ook niet pesten gewoon niks dat vind ik al aardig. nee ze deed echt aardig ze kwam naast me zitten soms, zei me vrolijk gedag en zei soms wat van het pesten helaas hielp het niks maar ondanks dat vind ik het al fijn dat 1 iemand normaal tegen me doet.

Ik zucht nou dat is dus het verhaal van mij en Julia en nu? tijd voor school met veel tegen zin loop ik met kleine passen richting het schoolgebouw. Opweg naar de hel.