I think i love us

Hoofdstuk 21

Pov Rein

Ik wordt wakker en wrijf in mijn ogen, Hoelaat is het? Ik pak m'n mobiel van de tafel en kijk naar de tijd. 04:00 kut ik ben vast in slaapgevallen, tijdens het televisie kijken gok ik als ik zie dat te tv nog aanstaat. Ik doe hem uit en sta op en rek mezelf uit, Ik ben werkelijk kapot van de laatste dagen en ik mis Robin vreselijk het is zo'n klote gevoel dat zij nu moet denken dat ik dood ben voor de rest heb ik totaal geen zin in morgen in ben zo bang dat Daan haar aanspreekt. Ik draai me om, zou ik even op me telefoon kijken? Om dezen tijd is er toch niemand online even kijken wat ik gemist heb.

Ik zet m'n telefoon aan en laat hem even de gemisten berichten van de afgelopen dagen laden en bekijk dan me whatsapp

Owen :
'Is goed tot zo maat'
'waar blijf je?'
'Je hoort hier al een half uur te zijn ofz'
'Kom je nog'
'Ik wacht'
'Klootzak'

Ik zucht dit was nog op de dag van het 'ongeluk'

(Vanaf hier is alles wat je leest voor en na het ongeluk gebeurd maar dus allemaal sws voor de begrafenis)

De dag van het ongeluk
"Robin kijkt me vragend aan "ik heb gewoon haast, ik ga naar owen" zeg ik een beetje paniekerig omdat ik bang ben te laat te komen bij owen. "Okee maakt niet uit hier zijn je oortjes ik ga dan weer" zegt Robin en loopt met een verward gezicht weg. Ik kijk haar na, ik deed wel erg bot volgends mij. als ze halverwegen de oprit is pak ik haar hand vast en draai haar zo naar me toe zodat ik haar aan kan kijken ik druk een zachten kus op haar lippen "ik hou van je" zeg ik gemeend en ze grinnik "weet ik toch" zegt ze en geeft me een knuffel. Ze stapt dan op haar fiets en fiets weg, Ik kijk haar na en zucht.

"Ik moet echt aan" mompel ik in mezelf en pak m'n spullen bij elkaar. Ik loop naar de schuur en haal m'n fiets er uit. "Yo man kom er aan" app ik nog even naar owen en stap dan op de fiets.

Ik zet het liedje 'nothing really matters' op van mr.probz en stop m'n oortjes in me oren en m'n telefoon in mijn zak. Het is nog best wel koud merk ik, ik zou blij zijn als het zonnetje weer een beetje gaat schijnen.

Ik zit helemaal in gedachten op de fiets, luisterend naar de muziek totdat ik in een ruk van me fiets word afgetrokken, er wordt iets voor m'n ogen gedaan wat me het zicht ontneemt ik vermoed een doek, door hoe de stof op me huid aan voelt. Ik word ergens met een harde smak ergens in gegooid. Een busje? Het voelt namelijk of we rijden

"LAAT ME LOS" schreeuw ik volop en ik voel dat er een stuk tape op me mond wordt gedaan. Wat gebeurd er in hemelsnaam?!? Dan ruik ik een soort raren vieze sterke geur en voel dat ik met een harde klap op de grond val om daarna ondanks dat ik niks meer kon zien m'n ogen te sluiten omdat ik ze gewoon niet meer open kan houden.

Ik word wakker en open mijn ogen ik lig ergens in een kamer, die mij niet bekend voor komt op een bed, veder staat er ook niet veel in de kamer behalven een televisie, tafe, een stoel en een klein koelkastje. "Waar ben ik" vraag ik mezelf hardop af en kijk om me heen ik wil opstaan maar merk dan dat ik met mijn handen vast zit aan de reling van het bed. Fijn. Maar klagen mag ik niet ik moet allang blij zijn dat ik nog leef, wat er ook gebeurd en gebeurd is.

Er komt een jongen de kamer in lopen en ik gok hem een jaar of 17/18 hij ziet er netjes en verzorgd maar ook wel een beetje bad ik zou hem loverboy schatten als ik hem over straat zou zien lopen

"hey ik ben Roy" hij steekt zijn hand uit en ik kijk hem verbaasd aan. "Mijn handen zitten vast gebonden met touw" zeg ik droog en Roy begint te lachen "ja sorry daarvoor maar voor je me aan zou vliegen of zo iets had ik dat gedaan, voor de zekerheid" ik knik alsof ik hem begrijp en hij maakt mijn handen los. "Waar ben ik eigenlijk" "hoofdgebouw van FIOD" ik kijk roy niet begrijpend aan en hij glimlacht naar me "kom mee, alles wordt je vanzelf duidelijk"

Ik loop achter Roy aan en we lopen een lange gang door "ga hier maar zitten m.boycoc kan elk moment komen" boycoc? Wie is dat dan weer ik ga zitten op de stoel die Roy me aan wees die aan een tafel is geschoven het ziet er hier best mooi uit als ik eerlijk ben ondanks dat het wel een van de laatste dingen is die er toe doet, er spoken zoveel vragen door mijn hoofd heen ondertussen.

De deur aan de linkerkant gaat open en er stap een man naar binnen "rob boycoc" "rein, rein van duivenboden" de man knikt.

"weet ik, rein jij mijn jongen jij gaat vanaf vandaag grootste dingen verichten"

(Mensen die het niet weten de FIOD is de geheimen dienst van Nederland bijna niemand weet dit Want ja het is geheim mwhahah xx )