I think i love us

Hoofdstuk 2

Ik loop de school in en loop direct door naar mijn kluisje, zo als gewoonlijk val ik niemand op mensen doen alsof ik er niet ben als iemand langsloopt kijk je meestal op uit nieuwsgierigheid, alleen als ik langs loop dan kijkt niemand op alsof ik er letterlijk niet ben ergens is het fijn om niet op te vallen. Er word dan namelijk gelukkig niet zo op je gelet als ik een blunder maak iets fout doe of iets wat ongemakkelijk is no worries niemand die het ziet.

Ik open me kluisje en kijk naar me rooster

8:30 - biologie

9:15 - Duits

10:00 - maatschappijleer

10:45 - pauze

11:05 - natuurkunde

11:50 - Engels

12:35 - pauze

13:05 - wiskunde

13:50 - gym

Ik pak mijn boeken voor de lessen voor de eerste pauze en sluit me kluisje. Ik ga in de aula op een bankje zitten en pak mijn mobiel. Na enkele minuten gaat de bel en loop ik naar de klas ik ga achterin in het lokaal bij het raam zitten en kijk uit het raam terwijl ik hoor hoe de klas volstroomt hoe het gebabbel van de meiden in mijn klas zich vult en hoe het gelach van de jongens luider word en dan gebeurd er iets wat ik niet had verwacht, dave een van de populaire jongens uit de klas gaat naast me zitten. "Hey Robin" ik glimlach naar hem. "Hoi dave" de leraar meneer post komt binnen en vraagt om stilten iedereen gaat op zijn of haar plek zitten en tot me verbazing blijft dave naast mij zitten.

Ik zit een beetje ongemakkelijk op me stoel ik wil niks verkeerd doen of raar overkomen. Ik probeer zo normaal mogelijk te doen wat erg lastig gaat als je zo gespannen bent maar ondanks dat al lukt het me nog aardig goed.

We beginnen aan het practicum van biologie wat we dezen les moesten doen en ik merk dat dave de helen tijd naar me staart ik word er een beetje ongemakkelijk van "is er iets" vraag ik zo vriendelijk mogelijk. Hij schud snel ze hoofd "nee ik vind je gewoon mooi" ik voel dat ik begin te blozen en kijk gauw weg.

De rest van de les werken we samen en het ging aardig goed ik kijk naar de klok en tel in mijn hoofd mee 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 TRINGGGGG de schoolbel vult het lokaal met herrie en iedereen pakt zijn of haar spullen om het lokaal te verlaten. ik sta ook op en wil net weglopen als dave mij bij mijn arm pakt. "Zullen we na school een ijsje eten" vraagt hij, ik had de vraag totaal niet verwacht zo simpel en toch zo bijzonder. Ik knik alleen maar terwijl ik wegkijk maar vanuit me ooghoek zie ik nog net hoe er een glimlachje op zijn gezicht verschijnt en hij het lokaal verlaat ik loop zelf ook door en loop het Duits lokaal in.

Als ik het lokaal in stap zit dave alweer op ze vasten plek vooraan naast Julia ze praten ergens over als hij mij ziet glimlacht hij even naar me en praat daarna weer veder.

Duits een van me lievelings vakken normaal gesproken dan , waarom? Omdat ik er goed in ben het is een van de weinigen vakken waar je niks voor hoeft te doen en een 10 kan halen alleen een beetje woordjes leren helaas is het een van de weinigen vakken waar ik goed ik ben ik sta voor 3 vakken onvoldoende! Wat ik echt op moet gaan halen wil ik nog over gaan dit jaar trouwens. maar goed Duits is dus een van mijn lievelings vakken normaal gesproken, alleen we hebben sinds 1 week vasten plekken. En mijn plek is naast job en Job heeft zonder enigen verklaarbaren reden een super ergen hekel aan me elke Duits les krijgt hij het wel voor me kaar om me een rot gevoel de rest van de dag rond te laten lopen of me met tranen in me ogen de klas uit te jagen bah wat had ik een hekel aan dat kind gekregen.

Ik ging zitten en job ging naast mij zitten. De les ging langzaam voorbij elk moment was ik bang voor een van job zijn opmerkingen of rot geintjes maar gek genoeg gebeurden er heel de les niks nog 5 minuten en dan is de les afgelopen? Waarom doet hij nu in een niks? Zoveel vragen, maar ik maak me er niet druk om ik ben allang blij dat het niet gebeurd. Als de les is afgelopen kijkt job even mijn kant op en hij krijgt een gemeen lachje op zijn gezicht wat veranderd in een grijns. "Jij bent zeker blij dat er dezen les niks gebeurd is maar geen zorgen. pijn zul je nog wel lijden" en dan loopt hij weg. En ik? Ik blijf daar staan het voelt alsof er geen beweging meer in mijn voeten te krijgen is. Wat bedoelt hij? Zou hij mij na school weer opstaan te wachten? Dat is wel het laatsten waar ik zin in heb ik besluit na de laatste les gym snel om te kleden en weg te fietsen zodat ik hem kan ontlopen, douche doe ik thuis wel ik heb er namelijk alles voor over om Job te ontlopen.

Maatschappijleer ik zucht saaaii ik loop naar het lokaal en ben iets te laat dat weet ik zeker het kwam omdat het voelde alsof ik vast aan de grond had gestaan bij Duits. "Waarom ben jij zo laat" vraagt mevrouw vercijferde streng ik zucht en nu? Ik kan moeilijk zeggen wat er echt aan de hand was in besluit me schouders op te hallen en ik word zoals verwacht naar de administratie gestuurd voor een blauwen brief. Het is een soort brief waarop staat waarom je de klas uit bent gestuurd en of je het er mee eens was en dat je vrijdag 2 uur na moet komen voor je gedrag. Bah wat haat ik school