I think i love us

hoofdstuk 9

( 1 week later na dat Robin rein weer zag 14 december)

Eindelijk de laatste les! Blij omdat school bijna is afgelopen plof ik op mijn stoel neer. Ik baal wel rein heeft nog steeds niet gewhatsappt en normaal komt er altijd een 'goeiemorge' berichtje maar vandaag? Helemaal niks. de lerares begint de stelling van Pythagoras uitteleggen en verteld over de toets van morgen, een kleine zucht verlaat me mond ik moet nog beginnen met leren en ik snap er helemaal niks van! Dat word hard aan de bak. Ik begin met de d-toets als me telefoon een bliep geluidje maakt ik pak hem onopvallend uit me zak en kijk van wie ik een berichtje heb.

Rein van duivenboden heeft u een bericht gestuurd. Komt in mijn beeld Ik klik het gauw open. (Bij iPhone komt er meestal de helen naam van een persoon in beeld en als je het aanklikt staat er gewoon de naam die je hebt ingevuld als contact)

Reintjeee : Heey Robin mcurtty

Een glimlach vormt zich om mijn lippen.

U: Hoiii Rein van duivenboden

Reintjeee : <3

Reintjeee : wat ben je aan het doen

U : ja school tot 10 over 4 en dan wiskunde leren.

Reintjeee : heftig, succes. Ik zit lekker te chille op de bank *foto* en ben al een half uur uit, Jaloers?

U: Ssttt

Reintjeee : HAHAHA

U: het is saai hier

Reintjeee : was ik er maar he? ;)

U : dan viel er tenminste wat te lachen.

Reintjeee : always, ze zouden een tv programma moeten maken 'lachen met rein.'

U : ik zou kijken =)

Reintjeee : yeas dat is het belangrijkste

Mijn wangen kleuren lichtjes rood en ik ben blij dat hij me niet kan zien.

'Je heb iets speciaals wat leuk is aan je'

Tik ik in maar dat kan ik natuurlijk niet versturen. Ik zucht en tik dan maar "haha" in.

Ons gesprek is niet heel interessant maar voor mij wel, voor mij is het al bijzonder dat we praten elk woord van hem zou ik het liefst een screenshot van willen maken en op instagram willen zetten zo speciaal voelt het voor mij wat hij zegt ik grinnik even bij het idee dat ik het op insta zou zetten. Nee ik hou het liever voor mezelf het liefst heb ik heel Rein voor mezelf. De bel luid wow is de les nu al voorbij? Ik had helemaal niet door dat het allemaal zo snel ging!

--------

"Hou me vast hou me altijd dichtbij je" de klanken van het liedje hou me vast uit de film spijt galmen door mijn oortjes. Ik sluit me ogen even en concentreer me alleen op de muziek, dat doe ik wel vaker het liefst zit ik dan als het donker is buiten in het gras bij het meertje in het park, het is een heel mooi park zonder auto's, wegen alleen maar natuur ik hou van die plek, juist door de rust of op me kamer met me raam wagenweid open in het donker, met me ogen dicht de koude lucht in te ademen en me vollop, op de muziek te concentreren, ja ik weet het is raar maar het is iets wat me een fijn en rustgevend gevoel geeft.

Er word op het raam geklopt en ik probeer te zien wie het is maar die genen loopt alweer naar de voordeur de sneeuw die neer dwarrelt is ook niet echt in me voordeel wand die zorgt nogal voor slecht zicht. ik leg me mobiel en me oortjes even op tafel en sta met moeite op, de onderkant van me rug doet nog steeds zo'n pijn. Ik loop naar de deur en open hem, een bibberende rein staat voor de deur een grote glimlach vormt zich om mijn lippen en hij kijkt me ook glimlachend aan als hij me ziet. ik laat hem snel binnen zodat hij niet ziek word van de kou en geef hem dan een knuffel, "Rein, wat een super leuke verassing" zeg ik en laat hem weer los. "Gelukkig ben je thuis en vind je het leuk." zegt hij terwijl hij zijn jas ophangt en zijn schoenen uitdoet omdat ze onder de sneeuw zitten. "Jij altijd, geef maar hier dan hang ik ze over de kagel zodat je ze zometeen weer lekker warm en droog aan kan" zeg ik en Rein geeft zijn spullen aan me af. "Wat ben je toch lief" zegt hij met de glimlach die ik van hem gewend ben en rein gaat op de bank zitten, ik loop naar de keuken en maak een mok chocolade melk voor hem warm. "Hier warm je van op" zeg ik terwijl ik een onderzette pak en daar de mok met dampende chocolademelk op zet. Rein pakt hem van de tafel en warmt zijn handen op aan de hitte die de mok afstoot wat er verschrikkelijk schattig uitziet. "Wat was je eigenlijk aan het doen" vraagt Rein als hij mijn wiskunde boek met me oortjes en telefoon bovenop de salontafel ziet liggen. "Muziek luisteren en wiskunde een soort van leren" "soort van" vraagt hij lachend. "Ja nou ik snap het niet" zeg ik twijfeld omdat ik niet dom over wil komen. "Hier laat me je helpen" zegt rein hij pakt mijn wiskundeboek van de salontafel gaat iets dichterbij mij gaat zitten waardoor zijn been mijn been aanraakt wat me een tinteling bezorgd rein begint door het hoofdstuk bladert. "Oke ik zal het je uitleggen" zegt hij en zoals hij belooft had legden hij een voor een de paragrafen uit waarna hij vragen stelde om te checke of ik het echt wist. Het ging aardig goed en ik snapte het gewoon! "Dankje dit word Een super voldoende" zeg ik na de uitleg blij tegen rein. "Geen dank ik help je graag, wel vertellen hoe je toets ging he" zegt rein en ik knik gelijk. "Beloofd"

"Nu je huiswerk af is filmpje kijken" stelt " Rein voor ik stem in en ga boven uit Tim zijn dvd kast een film kiezen terwijl ik rein even in de woonkamer achterlaat. Ik zoek tussen de dvd's en uiteindelijk vind ik een super leuke film. 'Gangsterboys' het is een geweldigen film vind ik. Ik loop weer naar beneden. "Ik heb een film van Tim gekozen maar hij is wel leuk dus tja die kijken we" zeg ik en loop naar de dvd speler en stop de film er in. Ik ga naast Rein op de bank zitten en we kijk de film. Af en toe dwalen mij gedachten even af naar Rein en kijken mijn ogen naar hoe hij daar zit op de bank.

Er verschijnt een glimlachje op zijn gezicht "ben ik interessant, je staart zo" en hij draait zijn hoofd naar mij toe. Ik voel dat ik Rood word en kijk gauw weer naar het beeldscherm.

"Robin lachen" zet rein en hij houd ze telefoon omhoog en maakt een snapchat. "Wat moet ik er bij zetten" vraagt hij en laat me de foto zien. "Knappenkoppen" "niet te stoppen" maakt rein mijn zin af en glimlacht naar me "doen we"

Waarom is die jongen zo verdomt leuk? Zijn glimlach doet wat met me. Zijn aanrakingen laten me ontploffen van binnen en zijn worden laat hij altijd diep bij me naar binnen dringen. Niemand zijn mening maakt me meer iets uit alleen die van rein vind ik belangrijk. Alleen het kan niet hij is mijn beste vriend en ten tweede vind hij mij toch nooit leuk een kleine zucht verlaat mijn mond. Waarom is rein zo dichtbij en verweg tegelijk?