Gulf ကေတာ့ေဆးေသာက္ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနေလရဲ့။သူအရမ္းခ်မ္းေနတယ္ထင္ပါတယ္။ေကြးေကြးေလးနဲ႔ေစာင္ကိုအတင္းတြယ္ကပ္ကာအိပ္ေနရွာတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့နားမလည္ႏိုင္တဲ့လခ်ဳပ္ေတြကိုၾကၫ့္ရင္းစားပြဲေပၚတြင္ေမးေထာက္ေနမိေတာ့သည္။
ဒီေကာင္ေလးကေတာ့ခ်မ္းလြန္းလို႔ထင္ပါတယ္။ညည္းသံေလးပင္ၾကားေနရသည္။သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္ေကာင္ေလးဆိုတာမမွတ္မိေပမယ့္သူတခုခုျဖစ္ရင္၀မ္းနည္းလာသလိုလိုကူညီခ်င္သလိုမ်ိဳးျဖစ္မိတာေတာ့အမွန္။သူ႔ကိုဆူမိလို႔စိတ္မေကာင္ျဖစ္ၿပီးမ်က္ရည္က်ေနတဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္ရင္ဖတ္ထဲမွာဆို႔ေနၿပီးေနာင္တရသလိုမ်ိဳးခံစားရျပန္တယ္။
"ဟူး ...... ေတာင္းပန္ပါတယ္
ကိုဘာလို႔မမွတ္မိတာလဲ"
ကိုယ့္ေခါင္းကိုဘဲလက္နဲ႔ရိုက္ကာနာေအာင္လုပ္ေနမိျပန္ပါသည္။
"အဟြတ္.....အဟြတ္....."
ကုတင္ေပၚမွာေကြးေကြးေလးအိပ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကေခ်ာင္းေတြတဟြတ္ဟြတ္ဆိုးေနျပန္ပါသည္။
"အဟီး.....မလုပ္ပါနဲ႔....
ေတာင္း...ေတာင္း..ပန္ပါတယ္ေနာ္"
အဖ်ားေတြတက္ၿပီးေယာင္ေယာင္ယမ္းယမ္းေအာ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးအနားသို႔ကပ္ကာႏွဖူးေလးအားဖြဖြေလးစမ္းလိုက္ေတာ့ မအိပ္ခင္ကတည္းကအပူခ်ိန္ထက္အမ်ားႀကီးကိုပူေနေတာ့ပါတယ္။
"Gulf ...."
တိုးတိုးေလးေခၚလိုက္ေတာ့
"အီး ...ဟီး ..."
ငိုလ်က္ညည္းေနရွာပါေတာ့သည္။
"ခ်မ္းတယ္...ဟင့္"
"မင္းခ်မ္းေနတာလား Gulf"
ကြၽန္ေတာ့္အေမးကိုသူမၾကားဘူးထင္ပါတယ္။
ငိုသာငိုရင္းခ်မ္းတယ္ခ်မ္းတယ္ဘဲေအာ္ေနပါေတာ့သည္။ပါးျပင္ေပၚမွာလည္းမ်က္ရည္ေတြက်လို႔။ဒီေကာင္ငယ္ေလးကအိပ္မက္ဆိုးေတြမက္ေနၿပီထင္ပါတယ္။
"Gulf ....ထပါဦး"
သူ႔ေဘးနားေလးတြင္၀င္ထိုင္ကာပခံုးေလးကိုင္လႈပ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ့ေအးစိမ့္ေနတဲ့လက္ကေလးက ကြၽန္ေတာ့္ေျခေတာက္ကိုကိုင္ဆုပ္ထားေလသည္။
