"မောနီး ကိုကို"
အခန်းတံခါးကိုပိတ်ကာ
အိတ်တစ်လုံးလွယ်လျက်၀င်လာသောဘဲပေါက်လေးက အခန်းထဲရှိ CEO အာနှုတ်ဆက်လျက်။
Mew တစ်ယောက် လက်ကနာရီကိုငုံကြည့်ကာ
Gulf အား နာရီကိုလက်ညှိုးဖြင့်ထိုးပြလိုက်သည်။
Gulf တစ်ယောက်ကတော့မေးငေါ့လျက်
"ဘာလဲ" ဆိုပြီးနေဟန်လုပ်ပြကာ
သူ့နေရာတွင်၀င်ထိုင်လိုက်သည်။
"ဘာ မောနီးလဲ နာရီလည်းကြည့်ဦး"
အလုပ်ရှင်ကဆူလိုက်တော့ လက်ထောက်ဖြစ်သူမှာ
အလုပ်ရှင်၏စားပွဲနားသို့လျှောက်လာပြီး
ခုံကိုဆွဲလှည့်လိုက်ကာပေါင်ပေါ်တွင်ထိုင်လိုက်သည်။
ထို့နောက် Mew ရဲ့ ယောက်ျားပီသလှတဲ့
သွေးကြောစိမ်းလေးများဖြင့်အလှဆင်ထားသော
လက်ကို ဆွဲယူကာ မိမိခါးအားဖက်စေသည်။
"ဘဲပေါက်တို့ကတော့ ချွဲပြီ"
ဟုဆိုလိုက်တော့
"ကလေးက ချွဲတာမဟုတ်ပါဘူးနော်
ကိုကို့ကိုလွမ်းနေလို့"
ထိုင်လျက်လေးအနောက်ကိုလှည့်လှည့်ကြည့်ပြီး
အသဲယားအောင်ပြောနေတော့သည်။
"ဘာလိုချင်နေတာလဲ"
"လိုချင်တာတော့ ကိုကို့ကိုဘဲ
ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဟင်"
"ဟော ဒီကလေး ချွဲနေလိုက်တာကွာ"
ပါးလေးကို တရွှတ်ရွှတ်နမ်းပြီး
Mew ကပြောလိုက်တော့
"ကလေးက မချွဲရသေးပါဘူးနော်။
စိတ်ထဲရှိတာလေးကို ပြောပြရုံဘဲရှိတာ"
နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး Mew ရဲ့လက်ကို
ကိုင်ကာပြောနေတော့ သည်။
"ဒီကလေးကိုအပြစ်ပေးရဦးမယ်
အလုပ်ကိုအမြဲနောက်ကျမှလာတယ်"
"ဟင် ကလေးက CEO ကတော်လေ
အပြစ်ပေးလို့မရဘူး"
ဟုဆိုကာ စားပွဲပေါ်ရှိ Laptop ကို
ဘေးသို့ဖယ်လိုက်ပြီး Gulf က တက်ထိုင်လိုက်ကာ
Mew ရဲ့ ပခုံးလေးအပေါ်လက်တင်ထားလိုက်သည်။
Mew ကတော့ ခါးလေးကိုဖက်လျက်။
"CEO ကတော်ဆိုရင်အပြစ်မပေးရတော့ဘူးပေါ့"
