My Future In Her Past (1st Book Of 'In Her Past' Series)

Chapter 37

Kinabukasan ay pumunta si Isagani sa kabilang bayan. Maaga itong lumakad at hindi man niya lamang nalutuan ito ng agahan. Sa halip ay nadatnan niyang may nakahain na sa lamesa. Mukhang pinagluto na naman siya ni Isagani.

May half-cooked egg, kanin, tinapay at sariwang gatas ng baka sa lamesa.

Pagkatapos kumain ay tinapos niya ang mga gawaing bahay. Nalinis na niya ang buong kabahayan ngunit hindi pa rin dumadating si Isagani kaya naman napili niyang magwalis at magdilig ng mga halaman sa labas.

Dumaan na lang ang tanghalian ay wala pa ito.

Naupo muna siya sa teresa habang hinihintay ito. Nagmumuni-muni siya sa lahat ng mga nangyari nang natandaan niya ang payneta na nasa kaniyang buhok.

Kaniya itong tinanggal at tiningnan ng mabuti.

I can use this to leave clues for my future self.

She hurriedly went inside and looked for a bottle. She then took one of the payneta's flower-bead design, she also scribbled "Horatia Cassidy (1885) Nakarating ako dito." on a paper and dropped the two contents inside the bottle.

Kung may ibang makakakita nito ay pwede nilang akalain na isa lamang itong time capsule ng taong namuhay sa panahon na ito. However, if she was the one to find these, then it will prove that everything really did happened and it's not just a dream.

Saan ko kaya pwedeng itago ito?

She studied the whole house and came into a conclusion that the stock room will be the perfect place to hide the bottle. She cautiously opened the secret door from their bedroom floor and went down the stairs.

She was still a little bit afraid of this room because of Diego. She scanned the tiny place and decided that a crack from a wall would be the best option.

Mabuti at maliit lamang ang botelyang pinaglagyan niya kaya naman madali niyang nasuksok ito sa loob ng dingding.

I would come back for you after one hundred and thirty five years.

After making sure that it was completely hidden, she then decided to make some turon for Isagani. In case, he will be here for the afternoon's coffee snacks.

Sinimulan na niyang lutuin ang turon at nag-iinit na rin siya ng tubig para sa giniling na kape. She was so focused with the task at hand kaya naman hindi niya napansin si Diego na nakapasok na pala sa bahay nila.

"Kamusta, Analyn," mahinang bulong nito sa kaniyang tenga. She felt his breath on her neck but unlike Isagani, the sensation that it gave was bone-chilling. She got startled and whirled very fast.

"Anong ginagawa mo dito?!" gulat niyang sigaw dito.

"Akala mo ba tatantanan kita dahil nautakan mo ako ng isang beses?" he grinned evily at her while reaching to touch her cheeks. She slapped his hands disgustingly away from her.

"Huwag mo akong hawakan! Uuwi na si Isagani!" panakot niya sa lalake.

"Hindi mo ako mauuto. Kung nalaman ko lamang kaagad na maaga pala siyang pupunta sa kabilang bayan ay sana nakapagpasasa ako sa katawan mo buong araw," tawang saad ni Diego.

After saying such horrid things, he then tried coming closer to her. She can clearly smell a hint of tobacco and alcohol on his breath.

Umatras siya ng paunti-unti palayo dito hanggang sa maramdaman niya ang dapugan sa kaniyang likod. She can feel the fire's heat on her skin.

"Hindi ko maintindihan kung bakit nag-iba ka na ngayon. Maging masunurin ka na lamang muli at sumama sa akin sa silid niyo upang matapos na tayo dito," reklamo ni Diego sa kaniyang pag-atras.

Sa kwarto? Ibig bang sabihin na hinahalay nito si Analyn sa mismong kama ng mag-asawa.

Oh dear God! No!

"Lumayo ka sa akin!" sigaw niya ulit nang napansing lumalapit na naman ito sa kaniya. "Mas gugustuhin ko pang mamatay kaysa magpahawak ulit sa iyo!"

Ang mapaglarong mata ni Diego ay nagbago at naging galit. Mukhang hindi nito nagustuhan ang sinabi niya.

"Tumatapang ka na! Marunong ka na palang sumagot!" sigaw nito sa kaniya sabay marahas na hinablot ang kaniyang kamay.

Sa kaniyang takot ay nahampas niya dito ang nagbabagang kahoy na nahawakan niya kanina habang nakasandal sa dapugan.

He screamed because the embers hit his arms. Napatalon ito papalayo at nabitawan siya. Ilang mura ang kaniyang narinig mula dito habang hawak-hawak nito ang brasong napaso sa nagbabagang kahoy na pinangpalo niya dito.

"Sabi ko sa iyo, HUWAG MO AKONG HAWAKAN!" sigaw niya ulit dito. "Bubuhusan kita ng kumukulong mantika sa susunod na pumunta ka pa dito!"

Hindi ito makapaniwala sa kaniyang sinabi. Dinuro siya nito habang nagwika, "Pagsisisihan mo ito Analyn!"

He grudgingly walked out the kitchen's door while cursing her.

Good riddance!

Sinilip niya ito sa bintana para masiguradong umalis na talaga ito.  After seeing him ride off with his horse, bumigay ang kaniyang mga tuhod at napaluhod sa sahig.

She can't help but cry. She was so scared. Hindi niya alam ang gagawin kanina buti na nga lang at natabig ng kamay niya ang kahoy na gamit niya para sa pag-iinit ng kape.

She dried her eyes and went to the kitchen. She has to clean the fallen embers because it might ignite a fire in their house.

Matapos masigurong malinis na ang kusina ay inayos niya ang sarili. She finished the turon and the coffee was already steaming hot.

She made sure that she looked the same na para bang walang rapist na biglang pumasok sa bahay nila. Isagani should not know anything about this. Baka makapatay ang lalake kung malaman nito ang ginawa at ginagawa ni Diego.

One thing she can clearly remember on the history books that she used to read back in highschool. If someone kills a socialite such as Diego, death penalty was the only punishment deemed appropriate.

She doesn't think the justice system of this timeline is much better compared to her timeline.