ရှောင်ဝမ်လေးတို့ရဲ့အချစ်ပုံပြင် [ မြန်မာဘာသာပြန် ]

အခန္​း(၁၅)/အခန်း(၁၅)

Zawgyi
​ေက်ာင္​းတည္​​ေထာင္​ျခင္​းက်င္​းပ​ေန႔​ေရာက္​ဖို႔ တစ္​ပတ္​​ေတာင္​မ႐ွိ​ေတာ့တာ​ေၾကာင္​့ ႒ာနတိုင္​းရဲ႕ ျပပြဲ​ေတြကလည္​း ​ေနာက္​ဆံုး​ေလ့က်င္​့တဲ့အခ်ိန္​ကို​ေရာ​က္​​ေနၿပီ။ ျပဇာတ္​အဖြဲ႔အ​ေနနဲ႔လည္​း ဘာမွလုပ္​ဖို႔မက်န္​႔​ေတာ့ဘူး။ ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ ရံဖန္​ရံခါ​ေတာ့ သူ႔အတန္​း​ေဖာ္​​ေတြ ​ေလ့က်င္​့တာကို ၾကည္​့ဖို႔ အားကစားရံုကိုသြားတယ္​​ဆို​ေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕အားလပ္​ခ်ိန္​​ေတာ္​​ေတာ္​မ်ားမ်ားကို​ေတာ့ ဘက္​စကက္​​ေဘာကြင္​းနဲ႔ အ​ေဆာင္​မွာပဲ ကုန္​ဆံုးခဲ့တာျဖစ္​သည္​။

လြန္​ခဲ့တဲ့ႏွစ္​ရက္​ကတည္​းက ဝမ္​က်ဳိက အတန္​းျပန္​တက္​ႏုိင္​​ေနၿပီ။ ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ သူ႔ကို သြားၿပီး အႀကိဳအပို႔လုပ္​ခ်င္ခဲ့တယ္​။ တကယ္​​ေတာ့ အဲ့ႀကိမ္​တုတ္​ႀကီးကို သယ္​ရတာအဆင္​မ​ေျပဘူး​ဆို​ေပမဲ့ ဝမ္​က်ဳိက မထင္​ရ​ေလာက္​​ေအာင္​ ​ေခါင္​းမာတယ္​။ သူက ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ အိပ္​​ေနတုန္​းမွာကဲ ခိုး​ေၾကာင္​ခိုးဝွက္ ​ေစာ​ေစာထၿပီး​ေတာ့ ​ေရခ်ိဳးတယ္​။ ၿပီး​ေတာ့ သူ႔ကို​ေက်ာ္​ၿပီး​ေတာ့ ခိုး​ေၾကာင္​ခိုးဝွက္လစ္​ထြက္​သြားၿပီးရင္​ အ​ေဆာင္​ခန္​းကို ညဘက္​က်မွ တိတ္​တိတ္​​ေလးျပန္​လာတယ္​။ ​ေနာက္​က်ရင္​ သူက ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ သူ႔ကိုလာႀကိဳၿပီး အ​ေဆာင္​ကို ျပန္​​ေခၚဖို႔မလိုပါဘူး​လို႔​ေျပာၿပီး စာပို႔လိမ္​့မယ္​။ ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ကို သူ႔ကို​ဂ႐ုစိုက္​​ေစာင္​့​ေ႐ွာက္​ဖို႔ အခြင္​့အ​ေရးလံုးဝမ​ေပး​ေပ။

​ေ႐ွာင္​ယဲ့ စိတ္​႐ႈပ္​ရ​တယ္​ဆို​ေပမဲ့ သူလုပ္​ႏိုင္​တာလည္​း ဘာမွမ႐ွိ​ေပ။

တစ္​ခါတစ္​​ေလဆို သူတုိ႔ႏွစ္​​ေယာက္​ မထင္​ထားဘဲနဲ႔ တစ္​​ေယာက္​နဲ႔တစ္​​ေယာက္​​ေတြ႔ၾကတယ္​။ ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ တစ္​ခါတစ္​​ေလ ဝမ္​က်ဳိ႕ကို​ေက်ာင္​းမွာ​ေတြ႔ရ​ေလ့႐ွိတယ္​။ ဒါ​ေပမဲ့ အခု​ေတာ့ သူတို႔​ေတြ အ​ေဆာင္​မ​ွာပဲ ခဏ​ေလာက္​စကား​ေျပာျဖစ္​​ေတာ့တယ္​။ ဝမ္​က်ိဳက သူ႔ကိုအကသင္​​ေပးဖို႔ ဘယ္​​ေတာ့မွမ​ေျပာ​ေတာ့သလို သူလည္​းပဲ ​မ​ေမး​ေတာ့ဘူး။ ဒါ​ေပမဲ့ ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ အက​ေလ့က်င္​့ဖို႔ တစ္​ျခားလူ​ေတြဆီကို​ေတာ့ မသြားခဲ့​ဘူး။ တကယ္​လို႔အဲ့တာက သူ႔ကိုအ႐ွက္​ကြဲ​ေစၿပီး မ်က္​ႏွာပ်က္​​ေစတယ္​ဆိုရင္​​ေတာင္​မွ သူ ဂ႐ုစိုက္​မွာမဟုတ္​ဘူး။