ရှောင်ဝမ်လေးတို့ရဲ့အချစ်ပုံပြင် [ မြန်မာဘာသာပြန် ]

အခန္​း(၇)/အခန်း(၇)

Zawgyi
​ေန႔လည္​ခင္​း ဘာအတန္​းမွမ႐ွိတာ​ေၾကာင္​့  က်န္​႔​ေ႐ွာင္​ယဲ့ ​ေန႔လည္​စာစားၿပီး​ေတာ့ တစ္​​ေရးတစ္​​ေမာ​အိပ္​ရ​ေလာင္​လို႔ အ​ေဆာင္​ခန္​းကိုပဲ ျပန္​လိုက္​သည္​။ သူ ခဏ​ေလာက္​
အားကစားၿပိဳင္​ပြဲ​ေတြကို ၾကည္​့​ေနလိုက္​သည္​။ ၿပီး​ေတာ့ သူ အိပ္​ရာထဲမွာလွဲၿပီး အိပ္​​ေမာက်ခါနီးမွာပဲ သူ႔ရဲ႕ပထမဆံုး ​ေန႔လည္​ခင္​းအတန္​းကို ၿပီးသြားတဲ့ ဝမ္​က်ိဳက ျပန္​​ေရာက္​လာတယ္​။

အခန္​းတံခါး ဖြင္​့ၿပီးပိတ္​တဲ့အသံက အရမ္​းကိုညင္​သာလြန္​း
တယ္​။ က်န္​႔​ေ႐ွာင္​ယဲ့ အနားယူ​ေနတာကို သူသိတဲ့ပံုပဲ။ တစ္​ခုခုကို သူခ်ဖို႔လုပ္​တုန္​း စားပြဲခံုကို ခလုတ္​တိုက္​မိသြား တယ္​။ အဲ့​ေနာက္​ အိပ္​ရာဆီကို ျဖည္​းျဖည္​း​ေလး​ေလ်ွာက္​သြားၿပီး​ေတာ့ တိုးတိုး​ေလး​ေခၚလိုက္​သည္​။ "ရႊဲက်န္​း"

က်န္​႔​ေ႐ွာင္​ယဲ့ မ်က္​​ေမွာင္​ၾကဳတ္​ၿပီး အင္​တင္​တင္​နဲ႔ သူ႔မ်က္​လံုး​ေတြဖြင္​့လိုက္​ရတယ္​။ "ဘာလဲ?"

ဝမ္​က်ဳိက ​ေဆာင္​့​ေၾကာင္​့ထိုင္​လိုက္​ၿပီး အိပ္​ရာကိုမွီလိုက္​တယ္​။ "ကြၽန္​​ေတာ္​ ငါးျပဳတ္​ဝယ္​လာတယ္​။ ရႊဲက်န္​း စားမလား?"

က်န္​႔​ေ႐ွာင္​ယဲ့ ​ေန႔လည္​စာကိုအမ်ားႀကီးမစားထားတာမို႔ သူအခု အရမ္​းကို ဗိုက္​ဆာ​ေနၿပီ။ ​ေနာက္​ထပ္​တစ္​ခုအ​ေနနဲ႔ သူ ငါးစားရတာကို အရမ္​းအရမ္​းသ​ေဘာက်တယ္​။
သူအဲ့တာကို ၾကားလိုက္​အရတဲ့အခ်ိန္​မွာပဲ ခ်က္​ခ်င္​းကို ​ေလထဲက အနံ႔​ေလးကို ရလိုက္​ရတယ္​။ သူ႔ရဲ႕ အိပ္​ခ်င္​မူးတူးျဖစ္​​ေနတဲ့စိတ္​က ခ်က္​ခ်င္​းကို ​ေပ်ာက္​သြား​ေတာ့တာပဲ။

သူ လိမ္​့လိုက္​ၿပီး အိပ္​ရာက​ေနထလိုက္​တယ္​။ စားပြဲဆီကို သြားလိုက္​ၿပီး ထိုင္​ခ်လိုက္​သည္​။ ဝမ္​က်ဳိယူလာတဲ့ ပါဆယ္
ထုပ္​က logo ကို သူၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ အဲ့တာက အ​ေဆာင္​နားက အရမ္​းနာမည္​ႀကီးတဲ့ဆုိင္​ကပဲ!!

"မင္​းအတန္​းမတက္​ဘူးလား? ဒါကို ဘယ္​ကသြားဝယ္​ထားတာလဲ?"

ဝမ္​က်ိဳ သူ႔အတြက္​ခံုကို ဆြဲထုတ္​လိုက္​ၿပီး တစ္​ျခားဖက္​မွာ ထိုင္​လိုက္​သည္​။ "​ေန႔လည္​တုန္​းက delivery မွာလိုက္​တာ။ အတန္​းၿပီးတဲ့အခ်ိန္​​ေလာက္​ delivery ကို အခ်ိန္​ညႇိၿပီးယူလိုက္​တာ။ ၿပီး​ေတာ့ အခု အ​ေဆာင္​ခန္​းကို ကြၽန္​​ေတာ္​သယ္​လာတယ္​​ေလ"