The Moon in her Broken Home (Broken Series #1)

Fractum 38

Broken 38: Enough

He’s giving me time to adjust. I did not want and I did not look back on the past, for the mean time that I need to graduate.

His massive chest covered my vision. Inangat ko ang tingin ko sa kaniya at nakita ko ang pagngiti niya sa akin. ibinaba ko sa mga libro ko ang tingin ko at naupo ako ng patagilid sa sofa dito sa unit ni Tita Marinita.

Xandra is on her work. Nata-timing-an na sala ang schedule nila ni Clarkson kaya hindi pa muli nakikita ni Xandra na kaming dalawa, magkasama.

Naupo si Clarkson sa likod ko. Ginaya niya ang pagkakaupo ko at sumilay sa gilid ko ang tuhod niya. Nilingon ko siya ng bahagya at nakitang nakasandal siya sa backrest. He glided his left leg on my left side, locking me between his legs. Because the sofa is in a wide modern rectangular shape, his massive body fits in well.

Hawak ko ang binder at na sa harap ko ang mga medical books. Nakakuba lang sana ako sa gitna niya kung hindi lang niya tinulak ng marahan ang balikat ko. Napasandal ang buong likod ko sa harap niya at ang tuktok ng ulo ko ay napasandal sa balikat niya.

Bumuntong hininga ako. It has been a month now. Hinahayaan ko siya. He’s not nosy nor noisy. He’s clingy and touchy but he’s been quiet, only smiling and watching me study.

Nagpatianod rin ako sa marahan niyang pagtulak sa balikat ko. Gusto ko rin naamn. I like his warmth everytime I study.

His hands glided from my wait and rested in my stomach. Ipinatong ko sa matipuno niyang braso ang makapal na binder at doon nagbasa. I breathed normally even when I can feel Clarkson’s heavy breathing in my cheek.

I’m trying to find him as a distraction. I want to see him as a distraction. I want to think of him as a distraction.

Though, all I can feel is peace, and fuel to my determination to study more well. This is dooming me, thinking when he leaves me, I’ll be left with no determination. I blinked every thought off.

Nang isang oras na lang at papasok na ako, isa-isa ko nang sinara ang binder at mga libro ko. Umalis muna ako sa pagkakasandal kay Clarkson at hinayaan kong siya na mismo ang dumikit sa akin.

“Can’t you really study on my place instead?” Clarkson insisted again.

Natawa na ako ng marahan sa kaniya. I can’t get out of his arms’ hold.

“My books and things are here Clarkson. I need my tools and equipment if I want to train myself, too,” magaan na ang ngiti kong sagot.

Sinikop niya lng mahaba kong buhok at inilipat iyon lahat sa kaliwang balikat ko. Naramdaman ko ang paglapat ng noo niya sa batok ko. He sniffed on my hair on his side.

I let out a long sigh. I tapped on his forearms that are now resting on my thighs. It’s a sign to let me go but he didn’t. His arms even tightened on my small waist. I caressed his forearms instead making him loosen his grip.

I sighed again. I need to move now…

Tila gatilyo ang panghuli kong buntong hininga at ang braso niya ay tuluyan nang lumuwag sa akin at ang kamay niya ay na sa magkabilang baywang ko na lang ngayon. I took the chance to stand up.

Nilingon ko siya. Miserably sitting at the large black sofa of the living room, he looked at me sadly and wearily. He’s wearing his loose white long sleeves, unconsciously showing his forearms, and black shorts without any footwear. I dishevelved his long hair more before I left.

Sa master’s bedroom ako dumiretso at doon na naligo sa CR ng kwarto. Paglabas ko na maayos na ako, hawak na ni Clarkson ang kulay itim niyang necktie. Sa common bathroom siya naligo. Lumapit ako sa kaniya at kinuha iyon mula sa kamay niya.