My Adoption Story Ft Shawn Mendes

]34]

p.o.v Shawn

'oke, ik ga nu daar praten'. Ik geef Ava nog een kus en loop dan het podium op. Veel vragen gaan over muziek en de tour.

'hoe heet jou dochter eigenlijk?' vraagt een meisje uiteindelijk. Dan kom ik erachter dat ik haar naam nog nooit heb genoemd. En dat heb ik niet eens met opzet gedaan. 'lieverd, kom eens hier' roep ik naar het kleine meisje achter de schermen. Ik zie haar opstaan en naar me toe rennen.

Zodra ze voorbij de gordijnen is komen er meerdere geluiden uit de zaal. Ze ploft op mijn schoot en slaat haar armen om me heen. 'ze willen weten hoe jij heet. Wil jij dat vertellen?' vraag ik aan haar. Ze knikt.

'Ava' zegt ze heel verlegen. 'dat zullen ze niet gehoord hebben lieverd. Ga eens staan en praat wat harder. Je hoeft echt niet bang te zijn hoor'.

Zoals gezegd gaat ze staan en kijkt me aan. Waarom is ze nu ineens zo verlegen? Het komt en gaat bij haar, niet normaal. 'ik heet Ava' zegt ze dan. Ik zie wat gezichten achter in de zaal veranderen waardoor ik weet dat hun het ook hebben gehoord. Ze komt weer terug zitten op mijn schoot. Ik wijs een jongen aan.

'Heeft Ava een goede relatie met Camila omdat ze daar was de laatste tijd?' vraagt de jongen. 'jaa, over haar verleden wil ik niet te veel vertellen vanwege privacy. Maar haar moeder is al vroeg op een gruwelijke wijze dood gegaan. En ondanks dat kleine kinderen het verleden vaak vergeten, vergeet ze dit niet'.

Ik stop wanneer ik Ava tegen me aan voel kruipen en haar handen over haar oren zie leggen. 'sorry schatje, ik praat er niet meer over' fluister ik tegen haar. Ze kijkt me zielig aan. Ze vindt het echt niet leuk dat ik het hier over heb, dat kan ik zien. 'iniedergeval, Camila is als een soort moederfiguur voor haar. Zo heeft ze toch een soort moeder om op terug te vallen als ze bijvoorbeeld ruzie heeft met mij.

Camila houdt heel veel van Ava en heeft haar de afgelopen weken met liefde verzorgd. Want naast mijn ouders vindt ze het gewoon fijn om toch een beetje een gezinsgevoel te hebben. En aangezien ik goed kan opschieten met Camila heeft ze die keuze gemaakt.

Natuurlijk kon ze ook mijn visasigt kiezen ofzo maar ik denk dat die banden gewoon anders liggen' vertel ik.

'Ava, wat vind je zo leuk aan Camila' vraag ik haar. 'haar haren, en haar liedjes. En ze geeft me stiekem snoepjes' giechelt ze. Natuurlijk. Het draait altijd om de snoep.

'welke muziek vindt je leuker. Camila of ik'. Ze kijkt me met een lachje aan en kijk dan de zaal weer in. 'Camila' zegt ze. De zaal begint te lachen. 'bedankt lieverd voor je eerlijke antwoord'.

De rest van de q&a gaat redelijk goed. Iemand durft redelijk brutaal dingen over Ava haar verleden te vragen wat me redelijk pissig maakt. Ik heb net gezegd niet te veel te willen vertellen. Eigenlijk gewoon niks meer. Maar voor de rest is het gezellig. Na de q&a heb ik even rust. Gelukkig. Ik besluit Camila even te bellen.

Shawn: 'heey Camila'.

Camila: 'Heey Shawn. Moet jij niet bijna op?'.

Shawn: 'jawel, over 20 minuten. Ik had een vraagje'.

Camila: 'oke?'

Shawn: 'vandaag werd Ava boos toen ik mijn telefoon had aan tafel. Ze had het over een regel bij jou. Wat houdt de regel in want dan kan ik zo'n dingen handhaven zodat ze nu niet ineens hoeft om te schakelen'.

Camila: 'Ze was een spelletje aan het spelen op mijn telefoon toen we gingen eten. Dus ik heb een regel gemaakt dat als we eten op ons bord hebben, de telefoon uit blijft. Niet op tafel, niet in de hand. Gewoon helemaal weg. Met de uitleg dat eten een moment met elkaar is en niet met de telefoon. Ik wist niet dat ze het bij jou ook zo zou handhaven maar het was gewoon om haar duidelijk te maken dat het veel gezelliger is om te kletsen tijdens eten dan spelletjes spelen. Je hoeft het niet per se te handhaven, het was gewoon een regel die ik ter plekke bedacht'.

Shawn: 'Ava lijkt er redelijk op gesteld te zijn want ze werd nogal boos. Dus ik hou het gewoon aan. Maar het is meer dat ik dan weet wat ze van mij verwacht. Ik vindt het goed dat ze geen telefoons aan tafel wil hoor. Maar dan weet ik dat. Hoe gaat het verder daar?'.

Camila: 'Gaat goed. Ik ga morgen naar LA. En bij jullie?'.

Shawn: 'gaat wel goed ja. Heeft ze je trouwens iets over vroeger verteld?'.

Camila: 'nee, ik vroeg haar wel of haar moeder lief voor haar was maar ze klapte in een keer dicht. Ze heeft de rest van de dag niks meer tegen me gezegd. Dus ik weet er verder niks over. Ik dacht misschien wil ze er graag over praten met iemand, niet dus'.

Shawn: 'oke. Ze heeft het mij wel een keer verteld maar vandaag vertelde ik zonder details dat haar moeder dood was en toen deed ze heel vreemd. Ze wil er ineens niks meer over horen en ik maak me gewoon wat zorgen. Ze doet zo gek wanneer ik ook maar iets over vroeger zeg. Ik deel verder niet wat er is gebeurd met fans over beide ouders niet. Maar toch is het best zorgwekend dat ik niet eens kon vertellen dat haar moeder dood was'.

Camila: 'misschien moet je er wat vaker met haar over praten en laten weten dat je er voor haar bent. Ik denk dat ze het gewoon eng vind om het weer te zien maar ik denk wel dat ze het onder ogen moet gaan komen. Het hoeft niet met de hele familie maar gewoon tegen jou. Ergens moet toch een uitlaat klep komen'.

Shawn: 'ja, ik zal eens praten morgen. En ik wil eigenlijk opzoek naar haar echte opa en oma, of iets van een ander familielid ofzo. Ik weet niet of dat haar helpt maar ik wil iniedergeval wel wat dingen weten vanuit hun kanten. Niet alleen ben ik nieuwsgierig maar ook wil ik gewoon heel graag Ava kunnen helpen. Maar als ze niet wil praten weet ik nog niet veel dus ik denk dat ik hun sowieso ga opzoeken. Hopen dat het werkt'.

Camila: 'Dat is wel een goed idee ja. Ben wel benieuwd hoe zij reageert'.

Ik sluit het gesprek met Camila af zodat ik nog even met Ava kan knuffelen voordat ik het podium op ga.

Het gesprek met Camila heeft me goed gedaan en laten inzien dat ik er iets mee moet doen. Ze kan hier niet mee blijven rondlopen. Ik heb haar in de nacht een paar keer horen huilen. Volgensmij heeft ze nachtmerries.

Camila heeft me ook meerdere keren verteld haar te hebben horen schreeuwen en huilen in haar slaap. Misschien kan ik dat verhelpen door met haar te praten. Ooit komt het goed. Ze moet hier gewoon overheen komen en inzien dat ik er voor haar ben. Ik zal haar nooit in de steek laten. Ze is mijn prachtige dochter waar ik super trots op ben. Maar achter dat lieve glimlachje schuilt meer dan ik denk.