My Adoption Story Ft Shawn Mendes

]17[

p.o.v Shawn

Een week later zit ik samen met Ava in Portugal. We hebben vanavond pas het optreden. Voor mij een mooie gelegenheid om Ava voor te stellen aan een ander familielid. Mijn oma.

Ik zie haar ook niet vaak dus vind ik het wel leuk haar weer te zien. Ik weet zeker dat ze helemaal dol is op Ava. Al zullen ze niet kunnen communiceren door dat ze Portugees praat.

Voor haar deur aangekomen belt Ava aan. 'dus dit is jou oma' vraagt ze nieuwsgierig. 'jaa, dit is mijn oma'. Het is even wachten maar dan wordt de deur open gedaan door een oude lieve vrouw, beter bekend als mijn oma. (ze praat Portugees maar ik typ het gewoon in het Nederlands)

'Shawn. Wat brengt jou hier'. Ze steekt haar armen uit en geeft me een stevige knuffel. We komen nooit ongelegen en ze houdt zo veel van ons. Ik houd echt veel van haar.

'ik heb vanavond een concert en heb iemand die ik wil komen voorstellen' antwoord ik. Ik trek Ava haar jas uit en vervolgens de mijne.

In de woonkamer is er niks veranderd sinds de laatste keer dat ik hier was. Eigenlijk verandert er hier nooit iets. Nog altijd hangt de foto van Aaliyah en mij van 7 jaar geleden aan de muur waar ik zo ontzettend dom op kijk.

'is dat Ava waar je vader me oververtelde' vraagt oma met oplichtende ogen. Natuurlijk heeft mijn vader het al verteld. Waarom ook niet. 'jaa, dit is Ava'.

Ze glimlacht en pakt het meisje van me over. Ava kijkt heel raar naar mijn oma en dan wat bang naar mij. Ik steek mijn armen naar haar uit en gelijk pakt ze me weer vast. 'ze is niet zo van vreemden' leg ik uit.

De hele middag zitten we bij mijn oma. En ik weet niet hoe het komt maar aan het einde van de dag heeft Ava het leuk met oma. Ze kan haar niet verstaan maar toch maakt ze lol met mijn oma. En dat doet me echt goed. Ik vind het fijn dat Ava met mijn familieleden kan omgaan.

'mag ik vanavond ook komen' vraagt oma. 'natuurlijk. Misschien kun je dan met Ava in het publiek gaan staan want ik denk dat Ava wel wil kijken'. 'dat is helemaal super. Maar hoe snapt ze me dan als ik iets aan haar vraag?'.

'doe iets van gebaren. Als ik had geweten dat je mee ging had ik vertalingapparaten geregeld maar dat gaat zo snel niet meer. Ik zal zeggen dat ze moet luisteren en dan zal het goed komen. Ik let ook op vanaf het podium'. 'helemaal goed dan'.

Met mijn oma en Ava stap ik in de auto die ons naar het concert gebouw lijd. Daar aangekomen wordt ik gelijk naar de kleedkamers gehaald. 'Andrew, zorg jij even dat mijn oma wordt geholpen. Ik houd Ava hier'. 'natuurlijk'.

Hij loopt de kamer uit terwijl ik me begin met omkleden. 'papa, wat doe je' vraagt het nieuwsgierige meisje achter me. 'ik kleed me om voor een optreden. Jij gaat samen met mijn oma kijken. Is dat goed?' vraag ik haar. 'jaa. Doe jij dan liedjes voor mij zingen. Net zoals thuis?'.

Die vraag laat mijn hart smelten. Ze heeft het over thuis, over Toronto. Ze voelt zich thuis in Toronto. 'jaa, en voor heel veel ander meisjes die mijn stem ook mooi vinden' vertel ik haar.

De rest van de tijd slaapt Ava nog. Dan kan ze het vanavond in iedergeval lang volhouden.

Om 5 voor half 9 maak ik haar wakker. 'liefje, even naar mij luisteren. Oma en jij kunnen niet met elkaar praten. Oma praat een andere taal dus weet niet wat jij zegt. Ik wil dat je bij haar blijft en lief voor haar bent. Spreken we dat af?' vraag ik haar.

'jaa, dat doe ik papa. Hoe doe ik dan praten met haar?'. 'door gebaren te maken. Dan doe je praten met je handen. Dat kun je proberen maar ik weet niet of oma je zal begrijpen' leg ik uit. Ik geef haar nog snel een kus op haar voorhoofd en geef haar dan aan oma. Andrew loopt met beide naar de zaal toe.

5 minuten later moet ik op. Ik ren het podium op en verken als eerst de voorste rij. Gelukkig zie ik Ava gelijk zitten. Ze zit op oma haar schoot en wijst met een glimlach naar mij. Waarschijnlijk snapt oma er niks van en kletst Ava de hele avond door waar oma niks van begrijpt.

Het hele concert gaat goed. Bij In My Blood draai ik me om en maak een hartje van mijn handen. Zo weten de fans niet waar Ava zit. Waarschijnlijk denken ze dat het voor hun is. Ook wel een beetje, maar vooral voor Ava die voor de eerste keer bij mijn concert is.

De band speelt een instrumentaal stuk wat mij de kans geeft wat te praten. 'Ik wil jullie zeggen wat voor een geweldige show dit is. Niet alleen zijn jullie fantastisch, ook zijn mijn oma en dochter erbij.

Dit is de eerste keer dat ze bij een van mijn shows is wat ik zo bijzonder vindt. 3 maanden geleden had ik nooit gedacht dat ik nu voor duizenden mensen zou zeggen hoeveel ik wel niet van mijn dochter hou. Maar het is wel zo. Ze zal altijd op nummer een staan en ik hou van niks meer dan van haar.

Ze maakt mijn dag zoveel beter, ook al is het de slechtste die ik heb. Haar lach doet wonderen en hoe ze meezingt met mijn liedjes laat me bijna een gat in de lucht springen. Ik wil gewoon dat iedereen weet hoeveel ik van haat houdt.

En ondanks dat ik haar eerst voor mezelf wilde houden weet ik dat ik dat niet kan. Ik ben veel te trots om haar niet te delen. Ik wil zo graag haar aan iedereen laten zien omdat ze in mijn ogen de beste dochter ooit is.

Het is heel raar gelopen allemaal maar ik zou het niet anders willen. Prinses, ik hou zo veel van je. Geniet van het laatste nummer voordat je in slaap valt'.

Met een glimlach kijk ik naar het kleine meisje wat tegen oma aan hangt, op het punt in slaap te vallen. Ik zing In My Blood verder en loop net zoals normaal het podium af. Oke, ik kan haar nu meenemen het podium op, maar ik weet niet of ik daar klaar voor ben.

Wil ik dit? Natuurlijk wil ik dit. Ik heb net een speech gegeven hoe graag ik wil dat iedereen ziet hoeveel ik van haar houdt. Ooit zal ik haar gezicht toch wel delen.

Ik ren naar mijn oma toe. Ava komt gelijk enthousiast omhoog. Ik glimlach naar haar en pak haar dan uit mijn oma haar armen. 'we gaan het podium op liefje. Hou je koptelefoon op' glimlach ik.