My Adoption Story Ft Shawn Mendes

]9[

p.o.v Shawn

'zullen we samen wat boodschapjes doen?'.
'Jaa'.

Ik grinnik om haar enthousiasme en kan een glimlach niet onderdrukken. Waarom is ze toch zo schattig?

Bij de winkel aangekomen zet ik haar in de wagen en rijd door de winkel heen. Natuurlijk wel met vermomming.

Bij de koekjesafdeling wordt ze helemaal gelukkig. 'je mag er 1 uitkiezen'.

Ik pak haar uit de wagen en houd haar voor het rek met kinderkoekjes. Natuurlijk kiest ze voor de dora koekjes.

De rest van de rit door de winkel houdt ze de koekjes vast. Ik pak nog meer dingen die we nodig hebben.

Bij de kassa aangekomen zie ik pas dat ik overdreven veel heb meegenomen. Ach ja, beter te veel dan te weinig. Ik laad alles in de auto, zet Ava er weer in en rijd dan naar huis. Het is nu al een topdag.

Thuis aangekomen krijg ik een bericht van Andrew waarin staat dat hij er over een half uur is en dat ik morgen een interview heb bij Capital FM om over Ava te vertellen.

Ik wil de fans wel over haar vertellen. Dat verdienen ze. En anders blijven ze me er naar vragen en gaan misschien ongewild foto's van haar maken. Misschien kan ik dan nu mijn ouders nog even bellen.

'kom Ava. We gaan opa en oma bellen' zeg ik. Ava laat haar nieuwe speelgoed vallen en rent op me af. Met een plof komt ze naast me op de bank zitten. Ik hoef niet lang te wachten want mijn ouders nemen vrijwel meteen op.

'heey Shawn' zegt mijn moeder vrolijk. 'hee mam. Hoe gaat het daar?'. 'goed hoor, en bij jou' vraagt ze. 'nou ik heb een kleine verassing, daarom belde ik. Is pap daar ook' vraag ik. 'ja, ik zal hem wel even halen'.

Mijn moeder verdwijnt uit het beeld maar komt al snel weer terug met mijn vader. 'heey Shawn, hoe gaat het daar? Ik zag dat je allemaal dingen hebt afgelast' zegt mijn vader. 'jaa dat klopt. Er is niks aan de hand. Het is alleen maar om een goede reden' glimlach ik.

Ik vindt het zo leuk om het tegen mijn ouders te vertellen. Ik hoop dat ze het net zo leuk vinden als dat ik het vind. Ik pak Ava haar hand vast die de hint snapt. Ze komt op mijn schoot zitten en mijn ouders kijken heel raar.

'wie is dat Shawn' vraagt mijn vader. 'dit is Ava, mijn dochter'. Even weten mijn ouders niet wat ze moeten doen maar dan zie ik een grote glimlach op hun gezicht verschijnen. 'echt waar? Oo wat ben ik trots op je Shawn. Wanneer kom je met haar langs' ratelt mijn moeder enthousiast.

Ik moet lachen door haar blijdschap. Eigenlijk had ik ook niks anders verwacht. Ja ik ben nog jong maar we weten allemaal dat ik hier klaar voor ben.

'de komende tijd kunnen we nog niet komen. We zitten nog in een adoptieproces dus ik mag haar niet meenemen de stad uit. Zodra het proces klaar is komen we meteen naar Canada toe' vertel ik.

'wat is ze lief. Heb je het al een beetje leuk als vader?'. 'jaa, ik vind het leuk. Het is echt wennen maar ik vind het wel leuk. Ik heb soms nog wel mijn twijfels maar die zullen er altijd zijn met mijn leven. Ik wil het juiste doen.

Straks ga ik met Andrew wat dingen bespreken omwille haar veiligheid en privacy. Ik zal jullie zo veel mogelijk proberen te bellen zodat jullie haar ook een beetje kunnen zien. En dan als ik haar officieel geadopteerd heb komen we naar huis toe'. 'is helemaal goed. We hopen je zo snel mogelijk weer te zien samen met de kleine' zegt mijn vader.

We sluiten het gesprek af. 'wie waren dat' vraagt Ava. 'dat waren opa en oma. Over een tijdje kun je die ontmoeten maar nu zijn ze nog heel ver weg'. 'met mij spelen' vraagt Ava, wijzend naar een doos met een spel erin. 'jaa, natuurlijk'.