Onmacht {Het Oog der Engelen}

Proloog

Het is een speciale dag. Een dag die de geschiedenisboeken van Zárácin in zal gaan. Vandaag, op een zomerse dag, 12.50 uur precies, is er een tweeling geboren. Niet zomaar een tweeling, maar een engelentweeling. De koning en koningin van Zárácin zijn ouders geworden. Waarom dit zo een impact heeft op ze? Omdat ze voelen dat een nieuwe generatie het begin is van een nieuw tijdperk. Maar wat er die dag gebeurde, had geen van hen zien aankomen.

Fióna ligt stilletjes in bed, en zingt zachtjes het lied van hun volk. In haar armen houdt ze twee kleine baby's. ''O Heran, ze zijn zo mooi.''

Heran loopt naar zijn vrouw toe, en bekijkt de twee engelkinderen. De ogen zijn gesloten.

Met haar vlakke hand streelt Fióna het ene kind. Hij spreidt gelijk zijn oogjes open. Heldere, maar toch donkere kijkers zien voor het eerst de buitenwereld. Na 9 maanden veilig en vertrouwd in de buik te hebben gezeten, waar alle tijd zo goed voor hem werd gezorgd, is dit zijn eerste blik op de koude, strenge wereld, die hij later in vrede zal gaan moeten houden.

Fióna kust het kindje op zijn voorhoofd. ''Ciáran,'' fluistert ze in zijn oor. Heran knikt tevreden. ''Ciáran betekent 'de zwarte','' zegt Fióna zacht. Ze kijkt in Ciárans donkere ogen. De pupillen zijn erg groot. Om deze pupillen cirkelt een dunne, gele laag die lijkt op een opkomende zon. De moeder kiest altijd de naam voor het kind, maar dat gebeurd pas na de geboorte. Van de goden en godinnen krijgt de moeder een naam ingegeven, en zo zal het kind dan komen te heten.

''Hij wordt een krachtige jongen. Met hem erbij zal Zárácin niets te vrezen hebben,'' zegt Heran tevreden. Hij buigt zich voorover en pakt de kleine Ciáran voorzichtig met beide handen vast. Kleine donkere veren pluimen charmant vanuit zijn rug, later zullen dat enorme vleugels worden die hem de wereld rond zullen brengen.

Vervolgens loopt hij met het kleintje in zijn armen naar een lage kast met een zacht kleed erop, en legt hem er voorzichtig bovenop. Het standaart geboorte ritueel bij engelen kan beginnen. Uit een lade pakt hij een steen, een doorzichtige steen. Hij pakt een dik, zacht touwtje en bevestigt dat aan de steen. Ciárans hoofdje tilt hij een beetje op, waarop hij de ketting rond het kleine nekje hangt. De ketting valt precies op harthoogte. Ciárans gesloten ogen openen zich weer, en de steen begint zwart op te gloeien, evenals de ogen van Ciáran. Heran aait hem over zijn nu nog kale hoofd. Ciaran sluit zijn ogen weer en de steen stopt met gloeien. De steen blijft nu diepzwart. Heran pakt Ciáran weer in zijn armen. Hij loopt, wiegend met de kleine, naar een klein kinderbedje, waar hij Ciáran in legt. Hij stopt hem in met een wollen deken, gemaakt door de elfen.

Hij loopt terug naar Fióna, die met het tweede kindje in haar armen ligt en het maar al te bekende liedje zingt. Dan opent het kleine jongetje zijn ogen. De mond van Heran valt open. Ook Fióna ziet de ogen van het kindje. Waar Ciáran meteen de omgeving ging verkennen met zijn blik, blijft het andere kindje recht vooruit kijken. Een rustige, stalen blik in twee helblauwe ogen, die haast lijken te gloeien.

Blauwe ogen komen niet vaak voor bij engelen. Hoewel de meeste verhalen blauwe ogen geprezen worden, is dat bij engelen anders. De keren dat er een engel met felblauwe ogen ter wereld kwam, was het een kind dat ongeluk bracht volgens de historie. Een kind dat een eigen leventje leidde en zich meer bezig hield met zaken als de ego en het "ik", dan met opgroeien als een sterke strijder, die zou moeten vechten voor Zárácin en de wezens die hier leven.

''Een kind van ons kan toch niet vervloekt zijn?'' zucht Heran teleurgesteld.

Fióna lijkt zich er niets van aan te trekken. Ze kust het jongetje op zijn voorhoofd. ''Jij gaat Dadin heten.''

Herans gezicht verstrakt. ''Dadin? De naam Dadin heeft geen betekenis. Dit moet een fout zijn van Gaia''

Fióna glimlacht. "Lieverd, het zal zo zijn als hoe de godin van het leven ons zegt. Dadin betekend dan wel niks, maar zo zal zijn toekomst alle kleuren kunnen zijn, als een onbeschreven blad."